Gevolgen aanpassen artikel 23 (Uit Verkiezingen 2025)

[Herman]

Ik denk hier al lange tijd over na.
Kan hier iemand concreet aangeven wat het gevolg zou zijn van het afschaffen van artikel 23. En verder, is dat alleen maar negatief of kan dat voor onze refo-achterban ook gunstig uitwerken?

Je stelt veel vragen, waar je zelf mogelijk ook al antwoorden op hebt, ik ben benieuwd.

Ik ben vanmiddag wat in de motivatie van de oprichters van het reformatorisch onderwijs gedoken en die visie staat me wel aan. Ik snap dat je meer bijbelgetrouwe omgeving aanbied in een tijd waarin het christendom liberaal werd. Zelf heb ik altijd meer begrepen dat het meer ging om een onderscheid in ethiek en niet zozeer om de centrale bijbelse principes. Dat is vooral uit mijn jeugd mee is gegeven: kijk uit voor de zuigkracht van de wereld en vermijdt dus contacten met die wereld. Ook op schoolniveau.
Daartegenover staat het nuchtere gegeven dat de demografische ontwikkeling van de gereformeerde gezindte het oprichten van reformatorische scholen heeft mogelijk gemaakt.

[Job]

Christelijke scholen als geestelijke planthoven zijn een groot goed. Toch zit ik de laatste jaren met een prangende zorg waardoor ik soms openbaar onderwijs bijna zou verkiezen boven christelijk onderwijs. Namelijk dat de identiteit van velen, ook leerkrachten en docenten, binnen onze gezindte zo verschuift dat een refoschool meer verwarring oproept dan vastigheid geeft. Het geldt trouwens niet alleen voor scholen; ook met eigen zorginstellingen doe ik deze ervaring op. Een heel andere geloofsbeleving, andere way of life van personeelsleden waardoor dat wat je thuis meegeeft, buiten de deur aan flarden geschoten wordt. Hoogst verwarrend voor kinderen en jongeren.

[FlyingEagle]

Christelijke scholen als geestelijke planthoven zijn een groot goed. Toch zit ik de laatste jaren met een prangende zorg waardoor ik soms openbaar onderwijs bijna zou verkiezen boven christelijk onderwijs. Namelijk dat de identiteit van velen, ook leerkrachten en docenten, binnen onze gezindte zo verschuift dat een refoschool meer verwarring oproept dan vastigheid geeft. Het geldt trouwens niet alleen voor scholen; ook met eigen zorginstellingen doe ik deze ervaring op. Een heel andere geloofsbeleving, andere way of life van personeelsleden waardoor dat wat je thuis meegeeft, buiten de deur aan flarden geschoten wordt. Hoogst verwarrend voor kinderen en jongeren.

Wat een vaag bericht Job, wees eens concreet. Wat is er zo verwarrend? En waarom zou je daarom voor openbaar onderwijs kiezen?

[Groepscirkel]

<> Een heel andere geloofsbeleving, andere way of life van personeelsleden waardoor dat wat je thuis meegeeft, buiten de deur aan flarden geschoten wordt. <>

Wat voor andere geloofsbeleving precies?

[Maanenschijn]

Christelijke scholen als geestelijke planthoven zijn een groot goed. Toch zit ik de laatste jaren met een prangende zorg waardoor ik soms openbaar onderwijs bijna zou verkiezen boven christelijk onderwijs. Namelijk dat de identiteit van velen, ook leerkrachten en docenten, binnen onze gezindte zo verschuift dat een refoschool meer verwarring oproept dan vastigheid geeft. Het geldt trouwens niet alleen voor scholen; ook met eigen zorginstellingen doe ik deze ervaring op. Een heel andere geloofsbeleving, andere way of life van personeelsleden waardoor dat wat je thuis meegeeft, buiten de deur aan flarden geschoten wordt. Hoogst verwarrend voor kinderen en jongeren.

En hoe zou jij deze beschouwing plaatsen binnen de vragen van mijn openingspost?

[Job]

Christelijke scholen als geestelijke planthoven zijn een groot goed. Toch zit ik de laatste jaren met een prangende zorg waardoor ik soms openbaar onderwijs bijna zou verkiezen boven christelijk onderwijs. Namelijk dat de identiteit van velen, ook leerkrachten en docenten, binnen onze gezindte zo verschuift dat een refoschool meer verwarring oproept dan vastigheid geeft. Het geldt trouwens niet alleen voor scholen; ook met eigen zorginstellingen doe ik deze ervaring op. Een heel andere geloofsbeleving, andere way of life van personeelsleden waardoor dat wat je thuis meegeeft, buiten de deur aan flarden geschoten wordt. Hoogst verwarrend voor kinderen en jongeren.

Wat een vaag bericht Job, wees eens concreet. Wat is er zo verwarrend? En waarom zou je daarom voor openbaar onderwijs kiezen?

Zijt ge een vreemdeling in kerkelijk Jeruzalem?

Maar ik wil het best concreter maken, hoor. Leerkrachten die in HeartCry vaarwater terechtkomen. Docenten die in de greep raken van dr. Van den Brink en omdraaien als een blad aan de boom qua inhoud van de Bijbellessen. Veel docenten of verzorgenden/begeleiders die sterke nadruk leggen op geloven, en niet op doodstaat en welbehagen. Vrouwelijke docenten met opzichtig geverfde haren, onthullende kleding, make-up.

Het zijn geen incidenten.

Allemaal dingen waar je thuis zoekt naar vervulling van je doopbelofte en die op school op de helling komen door wat de kinderen zien en horen wat anders is. Kids zien de verschillen scherp.

Ik ben zeker niet zo ver dat ik voor openbaar onderwijs zou kiezen, maar het popt wel steeds vaker op. De verdeeldheid in eigen kring die de geloofsopvoeding ondermijnt richt m.i.veel verwarring aan.

[Job]

<> Een heel andere geloofsbeleving, andere way of life van personeelsleden waardoor dat wat je thuis meegeeft, buiten de deur aan flarden geschoten wordt. <>

Wat voor andere geloofsbeleving precies?

Groepscirkel, zie mijn bericht aan Flying Eagle. Vaak op het snijvlak van eenzijdig Godswerk <> eigen verantwoordelijkheid. Daarnaast het loskoppelen van leer en levensopenbaring.

[Job]

Zomaar een andere vraag:

De discussie rondom artikel 23 en het onderwijs op Reformatorische scholen is volop gaande. Vanzelf ben ik het eens met de pogingen om religieus onderwijs te behouden. Aan de andere kant:

Hoe erg is het om:

1. Ons als christenen zelf in te spannen voor de financiering van levensbeschouwelijk onderwijs?

Of

2. De geloofs- en praktische opvoeding weer terug te brengen in de gezinnen?

En

3. Om minder een reformatorisch bolwerk in stand te houden en meer een zoutend zout te zijn in het geheel van de samenleving?

N.a.v. je vraag haal ik even jouw openingspost erbij, Maanenschijn.

1) Niet erg. Het zou gelijk een stuk principiële lauwheid wegnemen. We worden gedwongen ons er dan voor in te spannen.
2) Daar moet het beginnen. Als het op 'eigen' scholen vervolgens ondergraven wordt, zit je wel met een probleem. Dan besteed ik het liever niet uit.
3) Daar ligt een grote roeping. Zeg ik vanaf redelijk reformatorisch grondgebied, dus ik heb wel een pakje boter op het hoofd.

[refo]

Iets is zout of iets is niet zout. Je kunt er in die zin geen boter van op het hoofd hebben. En ook niet meer aan doen: waarmee moeten we dat zouten? Dus niet zeggen: ik ben wel zout, maar je proeft het aan mij niet. Als je het zout niet proeft is het geen zout.

[Job]

Iets is zout of iets is niet zout. Je kunt er in die zin geen boter van op het hoofd hebben. En ook niet meer aan doen: waarmee moeten we dat zouten? Dus niet zeggen: ik ben wel zout, maar je proeft het aan mij niet. Als je het zout niet proeft is het geen zout.

Ik bedoel eigenlijk: hoor ik mijn kleine hoopje zout niet ergens anders te dragen/verspreiden dan in de soms best makkelijke refobubbel?

[J.C. Philpot]

Maar ik wil het best concreter maken, hoor. Leerkrachten die in HeartCry vaarwater terechtkomen. Docenten die in de greep raken van dr. Van den Brink en omdraaien als een blad aan de boom qua inhoud van de Bijbellessen. Veel docenten of verzorgenden/begeleiders die sterke nadruk leggen op geloven, en niet op doodstaat en welbehagen. Vrouwelijke docenten met opzichtig geverfde haren, onthullende kleding, make-up.

Het zijn geen incidenten.

Allemaal dingen waar je thuis zoekt naar vervulling van je doopbelofte en die op school op de helling komen door wat de kinderen zien en horen wat anders is. Kids zien de verschillen scherp.

Ik ben zeker niet zo ver dat ik voor openbaar onderwijs zou kiezen, maar het popt wel steeds vaker op. De verdeeldheid in eigen kring die de geloofsopvoeding ondermijnt richt m.i.veel verwarring aan.

Ik snap je best, hoor Job. Ik ben echt niet iemand die volledig naar rechts hangt, maar ik ervaar bij tijd en wijle dezelfde vervreemde als jij ervaart.

[Groepscirkel]

<> Een heel andere geloofsbeleving, andere way of life van personeelsleden waardoor dat wat je thuis meegeeft, buiten de deur aan flarden geschoten wordt. <>

Wat voor andere geloofsbeleving precies?

Groepscirkel, zie mijn bericht aan Flying Eagle. Vaak op het snijvlak van eenzijdig Godswerk <> eigen verantwoordelijkheid. Daarnaast het loskoppelen van leer en levensopenbaring.

Ik kan je daarin voor een deel wel volgen. Het Bijbelse leven is ook niet te verwachten van instituties en personen. Toch werkt de Heere door. Hij is niet afhankelijk van ons. Het troost mij dat Gods Koninkrijk vergroot en verdiept wordt ondanks - en niet dankzij - mensen.
Zelf heb ik veel geleerd van een persoon die kerkelijk totaal van mij verschilde. Maar in haar woorden en leven was over alle jaren heen herkenning op geloofsinhoud en geloofsleven.

Wel ben ik bezorgd over aspecten die ik in een ander topic heb verwoord als enkele kernpunten van de Reformatie. Zowel in de zgn. rechter- en linkervleugel, als in het vaak zelfverklaarde midden van de gereformeerde gezindte. Ik ben bezorgd dat er veel woorden en daden zijn, zonder dat het voortvloeit uit de persoonlijke verzoening met God in Christus, levend door Woord en Geest.

[Maanenschijn]

Maar ik wil het best concreter maken, hoor. Leerkrachten die in HeartCry vaarwater terechtkomen. Docenten die in de greep raken van dr. Van den Brink en omdraaien als een blad aan de boom qua inhoud van de Bijbellessen. Veel docenten of verzorgenden/begeleiders die sterke nadruk leggen op geloven, en niet op doodstaat en welbehagen. Vrouwelijke docenten met opzichtig geverfde haren, onthullende kleding, make-up.

Het zijn geen incidenten.

Allemaal dingen waar je thuis zoekt naar vervulling van je doopbelofte en die op school op de helling komen door wat de kinderen zien en horen wat anders is. Kids zien de verschillen scherp.

Ik ben zeker niet zo ver dat ik voor openbaar onderwijs zou kiezen, maar het popt wel steeds vaker op. De verdeeldheid in eigen kring die de geloofsopvoeding ondermijnt richt m.i.veel verwarring aan.

Het lijkt wel (ondanks dat ik het begrijp) dat je heel sterk vanuit je eigen vastgestelde kader de zaken beoordeel.

De toon van je bericht met woorden als ‘vaarwater’ en ‘in de greep van’ geven impliciet een oordeel en het kijken vanuit een zelf vastgesteld kader. Ik heb nu inmiddels 25 jaar ervaring met kinderen op reformatorisch onderwijs. De grootste verwarring die ik gezien heb bij onze kinderen was op een school waar het godsdienstonderwijs werd vorm gegeven door een eigen samengesteld boekje in de lijn van Steenblok. Ik besef me dat het vooral plaatselijk zal zijn ingegeven. Ik besef me ook dat als dat het kader is van waaruit ouders kijken, veel zaken daarbuiten als zorgelijk worden ervaren.

Kinderen zien inderdaad scherp. Die komen (online) al met veel meer zaken in aanraking dan op school of kerk aan de orde zijn. De verwarring is al opgetreden voordat ze op het voortgezet onderwijs komen, als het een beetje serieuze leerlingen betreft (de rest is lang leve de lol). Ik denk dat in onze gezinnen het gesprek over de breedte van het gereformeerde denken niet aan de orde is, omdat er geen kennis over is. Want dan ontstaat er geen enorme verwarring over de boodschap van ds. vd Brink. Of over de verwarring van een Steenblokkiaans boekje.

[helma]

Toch moet je niet onderschatten hoe vormend een docent kan zijn.
Ik heb 1 jaar op de basisschool een hypercalvinistische meester gehad. Alle bijbelverhalen begonnen en eindigden met de uitverkiezing.
En hoewel ik thuis Koks werd opgevoed werd het Steenblokkiaans gedachtegoed hét grote struikelblok in mijn geloofsworsteling vanaf mijn 12e jaar.

En toen een godsdienstdocent op de Reformatorisch mbo zich liet overdopen heeft dat een grote impact gehad op veel leerlingen; waaronder een van onze kinderen. Hij doopte veel van zijn leerlingen zelf toen hij na schooltijd ook bijbelstudie ging geven aan zijn leerlingen.

[Maanenschijn]

Toch moet je niet onderschatten hoe vormend een docent kan zijn.
Ik heb 1 jaar op de basisschool een hypercalvinistische meester gehad. Alle bijbelverhalen begonnen en eindigden met de uitverkiezing.
En hoewel ik thuis Koks werd opgevoed werd het Steenblokkiaans gedachtegoed hét grote struikelblok in mijn geloofsworsteling vanaf mijn 12e jaar.

En toen een godsdienstdocent op de Reformatorisch mbo zich liet overdopen heeft dat een grote impact gehad op veel leerlingen; waaronder een van onze kinderen. Hij doopte veel van zijn leerlingen zelf toen hij na schooltijd ook bijbelstudie ging geven aan zijn leerlingen.

Dank voor het delen van je praktijkervaringen. Ik moet het inderdaad niet onderschatten. Vooral in de voorbeelden die je geeft (en ik vanuit mijn omgeving niet zo ken).

De kern van mijn betoog is: laten we vooral (en daar ben ik zelf ook behoorlijk in te kort geschoten) in de opvoeding meenemen dat er binnen de bandbreedte van het christelijk geloof verschillen zijn. En daarbij mogen/moeten we natuurlijk de waarde van onze eigen opvattingen wel zwaar laten wegen, dat lijkt me het punt niet.

Ik ben zelf in verwarring geraakt toen ik voor het eerst in Rusland kwam, bijna 20 jaar geleden. Ik sprak met mensen die vervolgd waren, in gevangenissen hebben gezeten, materiële en lichamelijke schade hebben opgelopen vanwege hun geloof in Christus. Maar ook mensen die de volwassendoop aanhangen, de afval van het geloof leren, neigen naar een remonstrants geloofsactivisme. Ik was in verwarring: hoe kan dat? Hoe kunnen mensen die we kritisch vanuit ons eigen gereformeerde kader bezien, zo door de Heere ondersteund worden en in navolging van de Heere Jezus de vervolging in hun leven hebben meegemaakt?

Ik ben ons gereformeerde belijden meer gaan waarderen en achten, maar heb daarbij moeten leren dat het lichaam van Christus vele verschillende leden heeft. Ook die niet passen in mijn denkkader. Ik was zelfs verbaasd over mijn eigen verwarring.

Ik kom nog wel eens jongelui tegen die niet verder komen dan: als je uit die kerk komt is het wel goed, maar uit die niet meer. De verwarring is dan compleet als je iets anders tegenkomt of hoort.