Gevolgen aanpassen artikel 23 (Uit Verkiezingen 2025)

[Herman]

Ik denk hier al lange tijd over na.
Kan hier iemand concreet aangeven wat het gevolg zou zijn van het afschaffen van artikel 23. En verder, is dat alleen maar negatief of kan dat voor onze refo-achterban ook gunstig uitwerken?

Je stelt veel vragen, waar je zelf mogelijk ook al antwoorden op hebt, ik ben benieuwd.

Ik ben vanmiddag wat in de motivatie van de oprichters van het reformatorisch onderwijs gedoken en die visie staat me wel aan. Ik snap dat je meer bijbelgetrouwe omgeving aanbied in een tijd waarin het christendom liberaal werd. Zelf heb ik altijd meer begrepen dat het meer ging om een onderscheid in ethiek en niet zozeer om de centrale bijbelse principes. Dat is vooral uit mijn jeugd mee is gegeven: kijk uit voor de zuigkracht van de wereld en vermijdt dus contacten met die wereld. Ook op schoolniveau.
Daartegenover staat het nuchtere gegeven dat de demografische ontwikkeling van de gereformeerde gezindte het oprichten van reformatorische scholen heeft mogelijk gemaakt.

[Job]

Christelijke scholen als geestelijke planthoven zijn een groot goed. Toch zit ik de laatste jaren met een prangende zorg waardoor ik soms openbaar onderwijs bijna zou verkiezen boven christelijk onderwijs. Namelijk dat de identiteit van velen, ook leerkrachten en docenten, binnen onze gezindte zo verschuift dat een refoschool meer verwarring oproept dan vastigheid geeft. Het geldt trouwens niet alleen voor scholen; ook met eigen zorginstellingen doe ik deze ervaring op. Een heel andere geloofsbeleving, andere way of life van personeelsleden waardoor dat wat je thuis meegeeft, buiten de deur aan flarden geschoten wordt. Hoogst verwarrend voor kinderen en jongeren.

[FlyingEagle]

Christelijke scholen als geestelijke planthoven zijn een groot goed. Toch zit ik de laatste jaren met een prangende zorg waardoor ik soms openbaar onderwijs bijna zou verkiezen boven christelijk onderwijs. Namelijk dat de identiteit van velen, ook leerkrachten en docenten, binnen onze gezindte zo verschuift dat een refoschool meer verwarring oproept dan vastigheid geeft. Het geldt trouwens niet alleen voor scholen; ook met eigen zorginstellingen doe ik deze ervaring op. Een heel andere geloofsbeleving, andere way of life van personeelsleden waardoor dat wat je thuis meegeeft, buiten de deur aan flarden geschoten wordt. Hoogst verwarrend voor kinderen en jongeren.

Wat een vaag bericht Job, wees eens concreet. Wat is er zo verwarrend? En waarom zou je daarom voor openbaar onderwijs kiezen?

[Groepscirkel]

<> Een heel andere geloofsbeleving, andere way of life van personeelsleden waardoor dat wat je thuis meegeeft, buiten de deur aan flarden geschoten wordt. <>

Wat voor andere geloofsbeleving precies?

[Maanenschijn]

Christelijke scholen als geestelijke planthoven zijn een groot goed. Toch zit ik de laatste jaren met een prangende zorg waardoor ik soms openbaar onderwijs bijna zou verkiezen boven christelijk onderwijs. Namelijk dat de identiteit van velen, ook leerkrachten en docenten, binnen onze gezindte zo verschuift dat een refoschool meer verwarring oproept dan vastigheid geeft. Het geldt trouwens niet alleen voor scholen; ook met eigen zorginstellingen doe ik deze ervaring op. Een heel andere geloofsbeleving, andere way of life van personeelsleden waardoor dat wat je thuis meegeeft, buiten de deur aan flarden geschoten wordt. Hoogst verwarrend voor kinderen en jongeren.

En hoe zou jij deze beschouwing plaatsen binnen de vragen van mijn openingspost?

[Job]

Christelijke scholen als geestelijke planthoven zijn een groot goed. Toch zit ik de laatste jaren met een prangende zorg waardoor ik soms openbaar onderwijs bijna zou verkiezen boven christelijk onderwijs. Namelijk dat de identiteit van velen, ook leerkrachten en docenten, binnen onze gezindte zo verschuift dat een refoschool meer verwarring oproept dan vastigheid geeft. Het geldt trouwens niet alleen voor scholen; ook met eigen zorginstellingen doe ik deze ervaring op. Een heel andere geloofsbeleving, andere way of life van personeelsleden waardoor dat wat je thuis meegeeft, buiten de deur aan flarden geschoten wordt. Hoogst verwarrend voor kinderen en jongeren.

Wat een vaag bericht Job, wees eens concreet. Wat is er zo verwarrend? En waarom zou je daarom voor openbaar onderwijs kiezen?

Zijt ge een vreemdeling in kerkelijk Jeruzalem?

Maar ik wil het best concreter maken, hoor. Leerkrachten die in HeartCry vaarwater terechtkomen. Docenten die in de greep raken van dr. Van den Brink en omdraaien als een blad aan de boom qua inhoud van de Bijbellessen. Veel docenten of verzorgenden/begeleiders die sterke nadruk leggen op geloven, en niet op doodstaat en welbehagen. Vrouwelijke docenten met opzichtig geverfde haren, onthullende kleding, make-up.

Het zijn geen incidenten.

Allemaal dingen waar je thuis zoekt naar vervulling van je doopbelofte en die op school op de helling komen door wat de kinderen zien en horen wat anders is. Kids zien de verschillen scherp.

Ik ben zeker niet zo ver dat ik voor openbaar onderwijs zou kiezen, maar het popt wel steeds vaker op. De verdeeldheid in eigen kring die de geloofsopvoeding ondermijnt richt m.i.veel verwarring aan.

[Job]

<> Een heel andere geloofsbeleving, andere way of life van personeelsleden waardoor dat wat je thuis meegeeft, buiten de deur aan flarden geschoten wordt. <>

Wat voor andere geloofsbeleving precies?

Groepscirkel, zie mijn bericht aan Flying Eagle. Vaak op het snijvlak van eenzijdig Godswerk <> eigen verantwoordelijkheid. Daarnaast het loskoppelen van leer en levensopenbaring.

[Job]

Zomaar een andere vraag:

De discussie rondom artikel 23 en het onderwijs op Reformatorische scholen is volop gaande. Vanzelf ben ik het eens met de pogingen om religieus onderwijs te behouden. Aan de andere kant:

Hoe erg is het om:

1. Ons als christenen zelf in te spannen voor de financiering van levensbeschouwelijk onderwijs?

Of

2. De geloofs- en praktische opvoeding weer terug te brengen in de gezinnen?

En

3. Om minder een reformatorisch bolwerk in stand te houden en meer een zoutend zout te zijn in het geheel van de samenleving?

N.a.v. je vraag haal ik even jouw openingspost erbij, Maanenschijn.

1) Niet erg. Het zou gelijk een stuk principiële lauwheid wegnemen. We worden gedwongen ons er dan voor in te spannen.
2) Daar moet het beginnen. Als het op 'eigen' scholen vervolgens ondergraven wordt, zit je wel met een probleem. Dan besteed ik het liever niet uit.
3) Daar ligt een grote roeping. Zeg ik vanaf redelijk reformatorisch grondgebied, dus ik heb wel een pakje boter op het hoofd.

[refo]

Iets is zout of iets is niet zout. Je kunt er in die zin geen boter van op het hoofd hebben. En ook niet meer aan doen: waarmee moeten we dat zouten? Dus niet zeggen: ik ben wel zout, maar je proeft het aan mij niet. Als je het zout niet proeft is het geen zout.

[Job]

Iets is zout of iets is niet zout. Je kunt er in die zin geen boter van op het hoofd hebben. En ook niet meer aan doen: waarmee moeten we dat zouten? Dus niet zeggen: ik ben wel zout, maar je proeft het aan mij niet. Als je het zout niet proeft is het geen zout.

Ik bedoel eigenlijk: hoor ik mijn kleine hoopje zout niet ergens anders te dragen/verspreiden dan in de soms best makkelijke refobubbel?

[J.C. Philpot]

Maar ik wil het best concreter maken, hoor. Leerkrachten die in HeartCry vaarwater terechtkomen. Docenten die in de greep raken van dr. Van den Brink en omdraaien als een blad aan de boom qua inhoud van de Bijbellessen. Veel docenten of verzorgenden/begeleiders die sterke nadruk leggen op geloven, en niet op doodstaat en welbehagen. Vrouwelijke docenten met opzichtig geverfde haren, onthullende kleding, make-up.

Het zijn geen incidenten.

Allemaal dingen waar je thuis zoekt naar vervulling van je doopbelofte en die op school op de helling komen door wat de kinderen zien en horen wat anders is. Kids zien de verschillen scherp.

Ik ben zeker niet zo ver dat ik voor openbaar onderwijs zou kiezen, maar het popt wel steeds vaker op. De verdeeldheid in eigen kring die de geloofsopvoeding ondermijnt richt m.i.veel verwarring aan.

Ik snap je best, hoor Job. Ik ben echt niet iemand die volledig naar rechts hangt, maar ik ervaar bij tijd en wijle dezelfde vervreemde als jij ervaart.