Bussemaker: vrouw te veel afhankelijk van man

[Ambtenaar]

Het barst hier op dit forum van mensen waarbij leefgewoonten en goddelijke regels in samenhang met elkaar functioneren. Waarom kan je hen niet respecteren? Dan moet je hier geen discussies beginnen.

Ieder moet zijn eigen keuze maken, ik lig niet wakker van de keus van een ander. Het gaat mij meer om het principe in algemene zin.

[Marijn_M]

Nou, dat vind ik wel. De heilige Schrift heeft het er juist over dat de man zijn vader en moeder verlaat en zijn vrouw aanhangt.

Dus als je hier al een keuze zou willen maken, dan zou het dus andersom moeten.

Maar ik vind het biblicisme van de bovenste plank.

Gaap. Biblicisme. De dommigheden slingeren weer heerlijk in het rond.

In het OT was een patriarchale samenlevingsvorm van kracht. Dat betekent dat de man in de familieclan bleef, en dat de vrouw van buiten naar een andere familieclan overging. Denk daarbij aan Rebecca en Rachel. Dus als je dat in de bijbel leest en dat dus ook wil navolgen, dan doe je gewoon je best om volgens Gods geboden te leven. Juist jouw bijbelgebruik lijkt wel wat al te rechtlijnig.

Patrilokaal bedoel je. Patriarchaal is wat anders.

[helma]

Ik wil graag in dit kader onze middagpreek van gister met jullie delen. Er is veel onbegrip over wat de Bijbel zegt/zou zeggen over de positie van man en vrouw in het huwelijk.
De dominee heeft gepreekt over het gedeelte uit Efeze 5 en ik denk dat iedereen wel zo'n huwelijk wil als Paulus bedoelt

Efeze 5: 22-24
Onderwijs van de vrijgezel Paulus
1.De vrouw
2.De man
3.Christus

Aanbevolen

https://www.kerkomroep.nl/kerken/11119/audio/2510051544

[Arja]

Ik wil graag in dit kader onze middagpreek van gister met jullie delen. Er is veel onbegrip over wat de Bijbel zegt/zou zeggen over de positie van man en vrouw in het huwelijk.
De dominee heeft gepreekt over het gedeelte uit Efeze 5 en ik denk dat iedereen wel zo'n huwelijk wil als Paulus bedoelt

Efeze 5: 22-24
Onderwijs van de vrijgezel Paulus
1.De vrouw
2.De man
3.Christus

Aanbevolen

https://www.kerkomroep.nl/kerken/11119/audio/2510051544

Ik vond het helder, maat ben nog maar op de helft. Eerst een vraag bij dit stukje:

Het huwelijksformulier zegt het zo treffend: “de heilige roeping waartoe gij geroepen zijt.” Het huwelijk is geen maatschappelijke overeenkomst, maar een roeping van God — een ambt waarin je de Heere alleen maar kunt dienen en je man mag dienen in afhankelijkheid van God.

Het is toch geen ambt?

[DDD]

Waarom is het geen ambt?

[helma]

Je (Goddelijke) roeping in het huwelijk kan denk ik wel als ambt worden gezien, omdat het huwelijk gezien wordt als een Goddelijke instelling en een heilige opdracht. Je belooft jezelf volledig toe te wijden aan God door je man gehoorzaam te zijn, hem te dienen en te helpen; vergelijkbaar met een ambtelijke taak. Je zou die belofte van verantwoordelijkheid kunnen zien als het aanvaarden van een ambt.
Ik weet niet of er echt veel verschil zit tussen de woorden ambt en roeping.
Gezien we ook allemaal geroepen zijn tot het ambt van gelovigen.

[DDD]

Ik zie niet zoveel verschil tussen een bediening, een ambt en een roeping. Maar het is denk ik een kwestie van definitie.

[Arja]

Ik zie niet zoveel verschil tussen een bediening, een ambt en een roeping. Maar het is denk ik een kwestie van definitie.

In de Bijbel is een ambt nooit iets algemeens dat ieder mens draagt, maar iets waar God iemand concreet toe roept en aanstelt — zoals Mozes, de priesters of de apostelen. Het ambt ontstaat niet doordat iemand verantwoordelijkheid heeft, maar doordat God zelf een opdracht geeft.

[DDD]

Dat verbaast me.

Waar lees je in de Bijbel over een ambt?

[Arja]

Dat verbaast me.

Waar lees je in de Bijbel over een ambt?

Klopt, het woord zelf staat niet letterlijk in de Bijbel, maar het verschijnsel wel. God roept en stelt mensen aan voor een specifieke taak: Mozes, Aäron, de priesters, de profeten, de apostelen.
In het Hebreeuws heet dat volgens mij mishmeret — een dienst die van Boven wordt toevertrouwd, niet iets wat je zelf grijpt. Je ontvangt die bediening, je grijpt haar niet. Dus als ik het over een ‘ambt’ heb, bedoel ik dat: een goddelijke aanstelling, niet een menselijke titel. Ik heb het niet over een kerkelijk systeem, maar over het feit dat God Zelf mensen apart zet voor Zijn dienst.

[DDD]

Wat mij betreft, definieer je het verschijnsel ambt dan niet goed.

[Arja]

Wat mij betreft, definieer je het verschijnsel ambt dan niet goed.

Ik heb het niet over een definitie — ik beschrijf hoe het in de Schrift functioneert.
Woorden kunnen verschillen, het principe niet.

[DDD]

Dat lijkt me onzin, om meerdere redenen.

Ten eerste wel omdat 'het' helemaal niet 'het' is, maar alleen 'het' is omdat jij 'het' zo definieert.

Maar goed, wat jij als 'het principe van het ambt' definieert, vind ik geen goede definitie. Die definitie vindt ook geen grond in de Schrift. De door mij genoemde begrippen roeping en bediening vinden wél grond in de Schrift.

[Job]

Ik zie niet zoveel verschil tussen een bediening, een ambt en een roeping. Maar het is denk ik een kwestie van definitie.

Pas in een trouwdienst kwam duidelijk uit in een stuk uitleg van het huwelijksformulier hoe de man binnen het huwelijk geroepen wordt tot de drie verloren ambten van profeet, priester en koning. In de taakomschrijving van de man komt dat heel mooi naar voren.

[Arja]

Dat lijkt me onzin, om meerdere redenen.

Ten eerste wel omdat 'het' helemaal niet 'het' is, maar alleen 'het' is omdat jij 'het' zo definieert.

Maar goed, wat jij als 'het principe van het ambt' definieert, vind ik geen goede definitie. Die definitie vindt ook geen grond in de Schrift. De door mij genoemde begrippen roeping en bediening vinden wél grond in de Schrift.

Ik begrijp eerlijk gezegd niet goed wat je bedoelt. Eerst zeg je dat ambt, roeping en bediening ongeveer hetzelfde zijn en dat het vooral een kwestie van definitie is. Maar zodra ik het inhoudelijk uitleg — namelijk als goddelijke roeping én aanstelling — noem je dat een verkeerde definitie. Dan maak je er dus zelf juist een terminologische kwestie van?

Het ging mij eigenlijk om het bericht van @Helma ("het huwelijk is geen maatschappelijke overeenkomst, maar een roeping van God — een ambt waarin je de Heere alleen maar kunt dienen en je man mag dienen in afhankelijkheid van God"), en ik had daar een vraag bij. Zij legde toen uit hoe zij het zag; daar heb ik respect voor, al deel ik haar visie niet.

Ik neem aan dat jouw reactie op dit alles aansloot en niet zomaar uit de lucht kwam vallen. Ik doel op je vraag: “Waarom is het geen ambt?” Ik zie het zo: De Bijbel spreekt nergens over een ambt van de vrouw of een ambt van de man binnen het huwelijk. Het huwelijk is een verbond, geen ambtelijke structuur. God heeft de mens mannelijk en vrouwelijk geschapen (Gen. 1:27) en roept hen in hun wederzijdse verhouding tot liefde, trouw, dienst en hulp (Gen. 2:18; Ef. 5:22–25). Dat zijn verbondsrollen, geen ambten.

Ik zie dus wel verschil tussen een bediening, een ambt en een roeping. Dat lijkt me geen kwestie van definitie, maar van hoe de Schrift zelf die woorden gebruikt en onderscheidt. Tegelijk vind ik het geen onzin als jij het anders ziet; we kijken er vanuit verschillende invalshoeken naar. Dat is prima.