Inderdaad, als je interesse hebt is de publicatie van ds A Kort over deze embryofilosofie via Theologienet te lezen, via deze link: https://theologienet.nl/bestanden/kort- ... boorte.pdf Helaas wordt deze leer in veel afgescheiden gemeenten geleerd dus wat De Rijssenaar hierboven schrijft is helaas wel grotendeels waar.
Het scenario dat dominee Kort beschrijft en vervolgens aanvalt, klopt niet. Hij geeft geen zuiver weergave van de leer van dominee Kersten. Zelfs collega's binnen zijn kerkverband zijn kritisch op wat hij schrijft. Een van hen zegt dat hij, in plaats van de tere planten voorzichtig water te geven, deze met een hogedrukspuit behandelt.
Wat klopt daar niet aan? En waarin geeft hij volgens jou geen zuivere weergave van de leer van ds Kersten?
Dat hij ook kritiek van collega's uit zijn eigen kerkverband kreeg is niet zo vreemd want ook daar komt deze dwaling veelvuldig voor. Er waren ook gemeenten waar hij niet meer mocht voorgaan na de publicatie van dit boek
Ik lees over ds. Kersten dat hij schrijft:
'Tot het wezen van het geloof behoort het toe-eigenen van Christus en Zijn weldaden. Dat wil zeggen: wie ganselijk mist het vertrouwen dat al zijn zonden om Christus’ wil vergeven zijn, die mist het geloof. Die is dood en niet wederom geboren.’
Lijkt me bijbelse taal. De zin komt uit zijn boek "Meer dan overwinnaars".
Dat is inderdaad bijbelse taal. Toch spreekt hij zichzelf wel tegen. Ik heb mij nooit heel erg in de boeken van ds. Kersten verdiept en mijn post hierboven was ook vrij algemeen gesteld op basis van huidige predikanten die deze leer aanhangen. Maar naar aanleiding van dit heb ik gisteren toch eens wat gelezen in de boeken van ds. Kersten om te kijken of de kritiek die ds. Kort in zijn boek op ds. Kersten uit terecht is. Ik heb een hele lijst met citaten waaruit blijkt dat hij wedergeboorte zonder geloof leert, maar ik zal mij tot een paar citaten beperken:
Klaagt gij over uw schuld en zonden, de verrezen Immanuël heeft beide te niet gedaan. Och, of gij Hem door het geloof mocht leren kennen. Zoekt Hem, Die leeft in alle eeuwigheid; ja zoekt Christus, volk van God! Al doolt gij dan, gelijk de vrouwen, naar een ledig graf, de Heere zal Zijn kwijnend volk niet in het verdriet laten. Ik wenste wel, dat het in uw hart Pasen worden mocht en uw ziel werd vrijgemaakt van de banden der wet.(Het handschrift uitgewist blz 345)
O, gelukzalig volk, dat door het geloof Christus’ offerande mag toe-eigenen, hun van de Vader geschonken. Velen van Gods kinderen moet die geloofsverzekering missen. Hun schuld staat nog open, hoewel zij een oog op die Hemel-advocaat slaan mochten (Het handschrift uitgewist blz 252-253 )
Geen zondaar kan zich ooit in het zijn in Christus beroemen, zo hij niet dadelijk in Hem ingelijfd wordt. (…). Wij moeten hier in de tijd uit Adam in Christus worden overgeplant. En juist daarom verkeert Gods volk dikwerf in veel strijd, omdat het dan inzijn in Christus niet bewust is. (Het handschrift uitgewist blz 33)
De Rijssenaar schreef: ↑12 jul 2025, 23:14
200 pagina's kunnen schrijven over wedergeboorte en schijngeboorte, is knap!.. Je kunt zoveel lezen en uitdiepen dat het soms wel heel erg ver gaat..
Ik vind de citaten die jullie geven wel duidelijk. Als je dan ook zondag 7 er bij denkt, blijkt ook duidelijk dat het ware geloof is dat Christus voor jouw zonden gestorven is. Dat vind ik altijd een heel mooi en duidelijk antwoord!! Dus dat is dan een waar geloof en als dat het ware geloof is dan is dat ook de wedergeboorte... Wat me dan opvalt aan zondag zeven is dat je dus niet kunt zeggen dat iemand pas na jaren kan weten dat zijn zonden zijn vergeven. Want er staat duidelijk dat het ware geloof is dat je gelooft dat jouw zonden ook zijn vergeven. Terwijl je vaak hoort dat je een missend mens moet zijn, die het niet gelooft. Dat kan dan soms jaren duren.. Als je dan wel gelooft, deugt het niet, want je moet eerst het echt niet geloven.
Ik zeg het maar gwn in m'n eigen woorden. Ik weet ook niet of ik het helemaal juist zeg
Ik snap wat je bedoelt, zulke boeken zouden eigenlijk niet moeten bestaan omdat het Woord duidelijk genoeg is en geen aanleiding geeft tot veronderstellingen dat er wedergeboorte voor het geloof is. In die zin is het weleens goed als je ziet waar zo'n dwaling vandaan maar ook wat het Woord ons leert. Het Woord leert ons niet dat de wedergeboorte voor maar door het geloof geschiedt.
En wat je zegt in je tweede alinea klopt inderdaad. Als je onder andere bij de Catechismusverklaring van ds Kersten leest wordt er een onderscheid geleerd tussen Zondag 7 en Zondag 23. In Zondag 7 is de zondaar volgens ds Kersten al wel wedergeboren maar hij mist nog de toe-eigening van het heil. Dat gebeurt pas in zondag 23 zoals hij leert. En inderdaad, zo krijg je dat men als kind van God wordt gerekend maar men soms levenslang twijfelt, en aan de andere kant krijgen velen, die wat verdriet in hun hart voelen over hun zonden al snel de hoop dat God in hun leven begonnen is (want daar begint het immers mee, zoals zij wekelijks te horen krijgen) terwijl zij het ware geloof missen
Weliswaar wordt er niet geleerd dat je zonder geloof uiteindelijk zal kunnen sterven maar geloof wordt iets wat je passief ondergaat en uiteindelijk valt het maar weinigen van Gods kinderen ten deel dat ze worden gerechtvaardigd in de vierschaar der consciëntie waardoor geloof een leven lang twijfelen wordt voor velen. De zekerheid ligt met zo'n leer niet meer in het geloof maar in de bevinding.
Is wat ds. Kersten leert niet gewoon wat ook in de Westerminster Confessie staat:
Q. 81. Are all true believers at all times assured of their present being in the estate of grace, and that they shall be saved?
A. Assurance of grace and salvation not being of the essence of faith, true believers may wait long before they obtain it; and, after the enjoyment thereof, may have it weakened and intermitted, through manifold distempers, sins, temptations, and desertions; yet are they never left without such a presence and support of the Spirit of God, as keeps them from sinking into utter despair.
Nee, dat is niet hetzelfde. Want in de Westminster Confessie gaat het om mensen die wél Christus hebben leren kennen, maar twijfelen aan hun eigen geloof.
Wat is geloof?
Het is met beslistheid instemmen het het gehele woord van God, dat ons overgeleverd is, en een vast vertrouwen waardoor ieder afzonderlijk vaststelt, dat hem door God vergeving van de zonden, gerechtigheid en het eeuwige leven, geschonken is, om niet, om de verdienste van Christus en door Hem (welk vertrouwen) in de harten van de uitverkorenen, door de Heilige Geest ontstoken, ons tot levende leden van Christus maakt en ons verwekt de waarachtige liefde en aanroeping van God.
Wat is dus: geloven in Jezus Christus?
Het is: deze troost te hebben, dat wij van Hem als van onze Koning, begenadigd en geregeerd worden door de Heilige Geest, en tegen alle gevaren beschermd worden; dat wij door Hem, als door onze Hogepriester met de Vader verzoend en tot Hem geleid worden, zodat wij van Hem alle goed kunnen vragen en verwachten, dat wij door Hem, als Profeet, met de ware kennis van de Vader verlicht worden, en eindelijk, dat wij met Hem gemaakt worden tot koningen, die tot in eeuwigheid met Hem regeren over alle schepselen, en tot priesters, die onszelf en al het onze reeds aan God tot dankoffers opofferen, en tot profeten die God waarlijk kennen en verheerlijken.
Wat is het; te geloven in Christus, onze Heere?
Het is zeker te weten, dat wij zózeer Christus toebehoren, dat noch Hij het zal dulden, dat wij uit Zijn macht worden weggerukt, noch wij het recht hebben tot een andere af te vallen.
Ik lees hier steeds, geloof én toe-eigening.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Eens met bovenstaande van Posthoorn, dat is inderdaad het verschil. Daarnaast leert ds. Kersten in feite ook dat je de volledige geloofszekerheid pas in de vierschaar der consciëntie krijgt. De geloofszekerheid komt dus niet voort uit de vruchten van het geloof (Dordtse Leerregels 1.12) maar uit een ervaring. En daar komt ook nog eens bij dat veel van Gods kinderen dat nooit ten deel zal vallen. Iemand die wedergeboren is moet nog een zeer diepe weg van afsnijding meemaken terwijl de Bijbel ons leert dat iemand die in Christus is niet onder de wet is.
Laat ik als voorbeeld eens dit eerder aangehaalde citaat van ds Kersten eens tegenover de Bijbelse leer zetten:
Klaagt gij over uw schuld en zonden, de verrezen Immanuël heeft beide te niet gedaan. Och, of gij Hem door het geloof mocht leren kennen. Zoekt Hem, Die leeft in alle eeuwigheid; ja zoekt Christus, volk van God! Al doolt gij dan, gelijk de vrouwen, naar een ledig graf, de Heere zal Zijn kwijnend volk niet in het verdriet laten. Ik wenste wel, dat het in uw hart Pasen worden mocht en uw ziel werd vrijgemaakt van de banden der wet. (ds. Kersten het handschrift uitgewist)
Deze mensen worden bij ds Kersten dus aangesproken als volk van God, zij moeten echter nog vrijgemaakt worden van de banden der wet. Hoe anders leert de Bijbel dit in Romeinen 8: 1,2: Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen, die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest. Want de wet des Geestes des levens in Christus Jezus heeft mij vrijgemaakt van de wet der zonde en des doods.
Galaten 3:24 Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden.
Klaagt gij over uw schuld en zonden, de verrezen Immanuël heeft beide te niet gedaan. Och, of gij Hem door het geloof mocht leren kennen. Zoekt Hem, Die leeft in alle eeuwigheid; ja zoekt Christus, volk van God! Al doolt gij dan, gelijk de vrouwen, naar een ledig graf, de Heere zal Zijn kwijnend volk niet in het verdriet laten. Ik wenste wel, dat het in uw hart Pasen worden mocht en uw ziel werd vrijgemaakt van de banden der wet.(Het handschrift uitgewist blz 345)
O, gelukzalig volk, dat door het geloof Christus’ offerande mag toe-eigenen, hun van de Vader geschonken. Velen van Gods kinderen moet die geloofsverzekering missen. Hun schuld staat nog open, hoewel zij een oog op die Hemel-advocaat slaan mochten (Het handschrift uitgewist blz 252-253 )
Geen zondaar kan zich ooit in het zijn in Christus beroemen, zo hij niet dadelijk in Hem ingelijfd wordt. (…). Wij moeten hier in de tijd uit Adam in Christus worden overgeplant. En juist daarom verkeert Gods volk dikwerf in veel strijd, omdat het dan inzijn in Christus niet bewust is. (Het handschrift uitgewist blz 33)
In de deze citaten spreekt Kersten toch over het bewustzijn van het bezit van de genade en niet of ze überhaupt wel genade bezitten?
Westminster onderscheidt toch ook de zekerheid van de genade van het geloof zelf?
Eigenlijk kun je het zo zeggen: bij de Westminster Confessie kun je de rechtvaardigmaking beleefd hebben en toch twijfelen. Bij ds. Kersten ben je al een kind van God als je deze nog helemaal niet beleefd hebt. Dat hij dan ook nadruk legt op de noodzaak van de rechtvaardigmaking, is terecht. Alleen bij hem is het dan weer zo dat iedereen die dat beleefd heeft, ook verzekerd is. En dat is niet zo. Daar hadden de Schotten meer oog voor. Neem bijv. dat prachtige, maar helaas onbekende boekje van Halyburton over de rechtvaardigmaking.
Forummer schreef: ↑Vandaag, 06:06
De gewone gelovige die blijmoedig aanvaard dat Jezus ook voor zijn/haar zonden gestorven is, wordt hiermee vertrapt en onzeker gemaakt, en vele anderen worden hiermee van het geloof afgehouden.
Ik haak even aan op deze zin. Wie zijn dat, gewone gelovigen? En kun je uit de Bijbel een voorbeeld geven van een gewone gelovige die blijmoedig aanvaard dat Jezus voor zijn/haar zonden gestorven is?
Timotheus wist het al van jongs af aan. Verder: Lidia. Moorman. 3000 met Pinksteren. Stokbewaarder. Enz.
We moeten niet vanalles erbij lezen wat er niet staat. Ze hoorden dat het offer van Jezus genoeg was voor hun zonden, en aanvaarden dat blijmoedig, gaven hun leven aan Jezus, of hoe het ook benoemd wordt. Werden soms dezelfde dag al gedoopt.
Als dat toen kon, waarom zouden dan nu geen mensen van Jezus en Zijn offer kunnen horen en dezelfde dag nog Gods geschenk van genade mogen aannemen? De Heilige Geest is nog steeds Dezelfde!
De wereld staat in brand, maar wij gooien olie op het vuur door ons toekijken aan de kant
Forummer schreef: ↑Vandaag, 06:06
De gewone gelovige die blijmoedig aanvaard dat Jezus ook voor zijn/haar zonden gestorven is, wordt hiermee vertrapt en onzeker gemaakt, en vele anderen worden hiermee van het geloof afgehouden.
Ik haak even aan op deze zin. Wie zijn dat, gewone gelovigen? En kun je uit de Bijbel een voorbeeld geven van een gewone gelovige die blijmoedig aanvaard dat Jezus voor zijn/haar zonden gestorven is?
De man die Jesaja 53 las en het niet begreep, totdat Filippus hem uitlegde dat het over Jezus ging. Zodra hij het Evangelie hoorde en omarmde, zegt hij: “Zie, daar is water; wat verhindert mij gedoopt te worden?”
(Hand. 8:36) Filippus zegt dat als hij van ganser harte gelooft, hij gedoopt mag worden. En de kamerling antwoordt: “Ik geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is.”
(Hand. 8:37)
Daarna wordt hij gedoopt en er staat: “...de Geest des Heeren rukte Filippus weg… en de kamerling zag hem niet meer; want hij reisde zijn weg met blijdschap.”
(Hand. 8:39) → Hij geloofde, werd gedoopt en vertrok blij. Geen wachten op gevoel, maar geloof in het Woord.
Met gewone wordt denk ik bedoeld dat dit de meest gewone weg is hoe de Heere iemand bekeerd?
Forummer schreef: ↑Vandaag, 06:06
De gewone gelovige die blijmoedig aanvaardt dat Jezus ook voor zijn/haar zonden gestorven is....
Blijft de vraag, wat jij een gewone gelovige vindt en waarin deze dan verschilt van een bijzondere gelovige of hoe je dat dan ook noemen wilt. Van de Bijbelse voorbeelden die jij noemt, weten we niet wat er precies in hen omgegaan is. Dat wordt simpelweg niet vermeld. Dus wat bedoel je?
Laatst gewijzigd door Posthoorn op 14 jul 2025, 16:57, 1 keer totaal gewijzigd.
Forummer schreef: ↑Vandaag, 06:06
De gewone gelovige die blijmoedig aanvaard dat Jezus ook voor zijn/haar zonden gestorven is, wordt hiermee vertrapt en onzeker gemaakt, en vele anderen worden hiermee van het geloof afgehouden.
Ik haak even aan op deze zin. Wie zijn dat, gewone gelovigen? En kun je uit de Bijbel een voorbeeld geven van een gewone gelovige die blijmoedig aanvaard dat Jezus voor zijn/haar zonden gestorven is?
Timotheus wist het al van jongs af aan. Verder: Lidia. Moorman. 3000 met Pinksteren. Stokbewaarder. Enz.
We moeten niet vanalles erbij lezen wat er niet staat. Ze hoorden dat het offer van Jezus genoeg was voor hun zonden, en aanvaarden dat blijmoedig, gaven hun leven aan Jezus, of hoe het ook benoemd wordt. Werden soms dezelfde dag al gedoopt.
Als dat toen kon, waarom zouden dan nu geen mensen van Jezus en Zijn offer kunnen horen en dezelfde dag nog Gods geschenk van genade mogen aannemen? De Heilige Geest is nog steeds Dezelfde!
En zij werden verslagen in het hart sla jij over? De droefheid naar God lees ik bij jou niet terug. Dat de offeranden Gods een gebroken geest en een verslagen hart zijn merk ik ook niet op in jouw bericht. Dat de HEERE zegt: maar op deze zal Ik zien, op de arme en verslagene van geest, en die voor Mijn Woord beeft blijft bij jou volkomen buiten beeld.
Dat terstond blijmoedig aannemen lees ik wel van schijngeloof in de verklaring die Jezus geeft van de gelijkenis van het zaad. Maar die in steenachtige plaatsen bezaaid is, deze is degene, die het Woord hoort, en dat terstond met vreugde ontvangt; Doch hij heeft geen wortel in zichzelven….
Vraag: Bestaan de mensen die zo (schijn)geloven ( steenachtige plaatsen) zoals de Heere Jezus zegt in 2025 nog? En hoe zijn zij te onderscheiden van de ware gelovigen? Zoals jij het geloof beschrijft lijkt er geen onderscheid te zijn.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Klaagt gij over uw schuld en zonden, de verrezen Immanuël heeft beide te niet gedaan. Och, of gij Hem door het geloof mocht leren kennen. Zoekt Hem, Die leeft in alle eeuwigheid; ja zoekt Christus, volk van God! Al doolt gij dan, gelijk de vrouwen, naar een ledig graf, de Heere zal Zijn kwijnend volk niet in het verdriet laten. Ik wenste wel, dat het in uw hart Pasen worden mocht en uw ziel werd vrijgemaakt van de banden der wet.(Het handschrift uitgewist blz 345)
O, gelukzalig volk, dat door het geloof Christus’ offerande mag toe-eigenen, hun van de Vader geschonken. Velen van Gods kinderen moet die geloofsverzekering missen. Hun schuld staat nog open, hoewel zij een oog op die Hemel-advocaat slaan mochten (Het handschrift uitgewist blz 252-253 )
Geen zondaar kan zich ooit in het zijn in Christus beroemen, zo hij niet dadelijk in Hem ingelijfd wordt. (…). Wij moeten hier in de tijd uit Adam in Christus worden overgeplant. En juist daarom verkeert Gods volk dikwerf in veel strijd, omdat het dan inzijn in Christus niet bewust is. (Het handschrift uitgewist blz 33)
In de deze citaten spreekt Kersten toch over het bewustzijn van het bezit van de genade en niet of ze überhaupt wel genade bezitten?
Westminster onderscheidt toch ook de zekerheid van de genade van het geloof zelf?
In bijvoorbeeld het bovenste citaat van ds Kersten wordt Gods volk opgeroepen om te geloven opdat de banden van de wet verbroken worden. Leert de Westminster Confessie dat ook zo? Spreekt de Westminster Confessie zo iemand ook aan als kind van God? Dat dacht ik toch niet
Het verschil met het citaat van de Westminster Confessie is dat daar verschil zit tussen geloof en geloofszekerheid. In dit citaat van Kersten is er überhaupt nog geen geloof.
In het tweede citaat van ds Kersten staat dat hun schuld nog open is. Kan dit voor een kind van God? En hoe zie jij hierin de citaten uit Romeinen 8:1 en Galaten 3:24 die ik eerder aanhaalde?
Rido, Ik probeer Kersten zo positief mogelijk te interpreteren. Ik denk dat hij teveel schreef vanuit de beleving. En die beleving is dan strijdig met de gereformeerde dogmatiek. De gereformeerde dogmatiek leert dat als je gelooft je wedergeboren bent, gerechtvaardigd, uitverkoren, een kind van God bet, je zonden vergeven zijn, rust en vrede hebt, etc.
In de beleving ligt dat wat bij elkaar hoort wat uiteen of begint heel klein. Daarom is groei in geloof nodig.
Ik denk dat ds. Kersten vanuit de beleving schreef en in sommige kringen is de beleving weer geschematiseerd en tot norm gesteld en dan krijg je een soort parallelle dogmatiek die strijdig is met de gereformeerde.
Kortom: dan krijg je scheefgroei in alles tot en met de sacramenten aan toe.
