Maanenschijn schreef:
Wil ik zeker doen. Ik heb nog even een ander referaat wat voorrang heeft.
Ik heb de preek beluisterd. Ik zou het geen oppervlakkige preek willen noemen. Er is best studie verricht en tijd aan besteed. Ik zou het wel een preek willen noemen die noodzakelijke elementen mist. In zie zin bemerk ik vervlakking. Die bestaat uit het negeren van de schuld en de noodzakelijke verzoening daarvan. Het kruis van Christus heeft geen waarde als daar geen schuld tegenover staat.
Dat element wordt gemist. Een ieder is als gelovige verbonden aan Christus. Zonder onderscheid/separatie.
Ik denk zeker dat een dergelijke prediking, als die voortdurend klinkt in een gemeente, er voor kan zorgen dat ook het begrip van goed/fout of beter: Bijbels en niet Bijbels vervaagt. Iedereen hoort bij de gelovigen, ook degenen die in openbare zonden (zo zien we samenwonen/ homoseksuele relaties / vrouw in het ambt van ouderling toch nog wel?) leven.
Dan maar even meedoen met de discussie over de Alpha cursussen. In vind de stelling dat dergelijke cursussen niet deugen (mijn woorden) te stellig en generalistisch. De invulling is namelijk heel plaatselijk en de diepgang daarmee ook. Ik denk zeker dat er versies bestaan die niet het ‘eerlijke’ verhaal van zonde en schuld vertellen, dat overslaan. Want men is immers niet voor niks belangstellend naar God? Ik denk ook dat er varianten zijn waar kerken/groepen daar wel aandacht voor hebben. Al ben ik bang voor een minderheid.
Recent raakte ik in gesprek op een huwelijksfeestje met iemand die dergelijke (op jongeren gerichte) bijeenkomsten leidde. Als we maar wat connectie hebben met Jezus, als een soort grote broer, was dat al prachtig. Hoe maakt niet zo veel uit. Begrijp me goed, dat is al best mooi hoor. Maar er is wel net een steek dieper nodig, persoonlijke schuldovername. Particuliere genade. Dat wordt vaak node gemist.
Wie lege handen heeft, kan ze altijd vouwen.