Pleiten op je doop

[MNB]

Dat ben ik helemaal eens. Maar waar ik eerder tegen Posthoorn zei dat hij doop, verbond, beloften uit elkaar haalt, moet ik dit nu ook weer constateren. Je kunt het pleiten op de gedane beloften niet los zien van het pleiten op het bloed van Christus. De belofte van de doop houdt onder andere in dat we zo waar we gedoopt zijn in de naam van de Zoon, we verzekerd worden van de wassing met het bloed van Christus.

Je mag toch pleiten op wat je in Christus hebt/toegezegd krijgt?

Kun je me toelichten wat de gedoopte kinderen in Christus hebben zoals het formulier zegt?

Dat kan wel degelijk los van elkaar worden gezien. Er wordt hier op het forum steeds gesproken over het pleiten op beloften zonder dat er met een woord gerept wordt over de pleitgrond van het bloed van Christus.

In deze post lijkt te worden gezegd dat pleiten op de beloften impliceert dat de zondaar pleit op het bloed van Christus, of wel door een waar geloof gevlucht is tot het bloed van Christus om daarin alleen zijn/haar behoudenis te zoeken tegen de toorn van God en op die grond alleen de vervulling van de beloften verwacht. Het forum staat echter bol van beweringen waar met geen woord gerept wordt over het gelovig zijn zaligheid alleen te verwachten van Christus' voldoening. We hoeven niet te zoeken om honderden beweringen tegen te komen dat iedereen die gelooft dat de beloften waar zijn of die geloven dat het waar is dat Christus voor de wereld gestorven is, of die gelooft dat Christus voor hem/haar gestorven is zalig is terwijl er met geen woord gerept wordt over het vluchten tot het bloed van Christus en het verwachten van de zaligheid alleen op grond van Christus’ Borgwerk. Het geloof dat niet gegrond is op Christus Borgwerk is slechts de inbeelding van de dwaze maagden, waar we niet genoeg tegen kunnen waarschuwen.

Ik wil er daarom stellig aan vasthouden dat de zondaar expliciet tot Christus moet vluchten tot behoudenis van de ziel. Dat is het komen, het aannemen, het geloven waarvan gesproken wordt in de Bijbel en alleen in die weg kan de zondaar deel krijgen aan de beloften van het Evangelie. En dat niet als een werk dat hij zelf voortbrengt, maar als gave van de Heilige Geest.

[Refojongere]

Ik zal maar een onverdachte Gekrookte Rietpredikant aanhalen (ds. Pieters). Hij schreef in 2000:

Dit lijden van Christus is inhoud van de belofte van het Evangelie. Deze belofte gelooft een Christen. Een Christen gelooft het lijden van Christus als een belofte voor zijn ziel. Het lijden en sterven van Christus is niet alleen een feit, maar ook een Evangelieverkondiging, een Goddelijke toezegging, een heilsbelofte. Wat betekent dit? Dat het lijden en sterven van Christus door middel van de prediking tot jou en mij komt als een werkelijkheid, die niet ver weg en lang geleden is geschied alleen, maar ook nu van ons een reactie, een antwoord, verlangt. Wij kunnen feiten laten voor wat ze zijn. Maar we kunnen heilsfeiten, beloften, niet laten voor wat ze zijn. We moeten erop reageren. We reageren erop. We aanvaarden ze of we wijzen ze af. Dat is: we geloven de belofte en de inhoud daarvan, of we zeggen er nee tegen. Wat doe jij met het lijden van Christus? Omdat de Heidelbergse Catechismus het lijden van Christus ziet als een belofte, daarom kan ze ook het woordje 'ons' gebruiken. Christus heeft ons lichaam en onze ziel van de eeuwige verdoemenis verlost en Hij heeft voor ons Gods genade, gerechtigheid en het eeuwige leven verworven. Voor wie? In de belofte voor ons. De Catechismus legt het woordje 'ons' of 'mij' vanaf het begin op de lippen van de jongeren van de gemeente. En dat durven de opstellers te doen, omdat het lijden en sterven van Christus als beloften van God voor alle kinderen der gemeente zijn! Als je dit ontkent, begrijp je niet hoe de Catechismus zo de jeugd kan onderwijzen. Dan ben je geneigd te zeggen: de Catechismus bedriegt ons. Want zij zegt zomaar tegen alle jongeren in de gemeente: Christus stierf ook voor jou. Maar daarmee bedoelt de Catechismus echt niet te zeggen dat jij nu 'bekeerd' bent of 'wedergeboren'. Maar de opstellers van de Catechismus hebben desondanks goed begrepen dat de beloften van God ook voor jou zijn en dat dus de inhoud van de beloften voor jou is. En die inhoud is onder andere: 'Die geleden heeft ...' Maar de belofte en de lijdende Christus in de belofte verwerpen betekent in het Beloofde Land, het hemelse Kanaan, niet komen; door eigen schuld.

[GerefGemeente-lid]

Ik vind dit een vreemde weergave. De algenoegzaamheid van Christus' verdienste is zo groot dat de ganse wereld zalig kan worden, maar dat is iets anders dan zeggen dat Christus voor 'ons' gestorven is. Christus is gestorven voor Zijn kinderen en het is noodzaak dat wij door waarachtige wedergeboorte de vrijspraak van vergeving van zonde en straf ontvangen en in dat kindschap worden opgenomen. Pas dan alleen kun je met vrijmoedigheid zeggen dat Christus ook voor jou gestorven is.

[Geytenbeekje]

Ik zal maar een onverdachte Gekrookte Rietpredikant aanhalen (ds. Pieters). Hij schreef in 2000:

Dit lijden van Christus is inhoud van de belofte van het Evangelie. Deze belofte gelooft een Christen. Een Christen gelooft het lijden van Christus als een belofte voor zijn ziel. Het lijden en sterven van Christus is niet alleen een feit, maar ook een Evangelieverkondiging, een Goddelijke toezegging, een heilsbelofte. Wat betekent dit? Dat het lijden en sterven van Christus door middel van de prediking tot jou en mij komt als een werkelijkheid, die niet ver weg en lang geleden is geschied alleen, maar ook nu van ons een reactie, een antwoord, verlangt. Wij kunnen feiten laten voor wat ze zijn. Maar we kunnen heilsfeiten, beloften, niet laten voor wat ze zijn. We moeten erop reageren. We reageren erop. We aanvaarden ze of we wijzen ze af. Dat is: we geloven de belofte en de inhoud daarvan, of we zeggen er nee tegen. Wat doe jij met het lijden van Christus? Omdat de Heidelbergse Catechismus het lijden van Christus ziet als een belofte, daarom kan ze ook het woordje 'ons' gebruiken. Christus heeft ons lichaam en onze ziel van de eeuwige verdoemenis verlost en Hij heeft voor ons Gods genade, gerechtigheid en het eeuwige leven verworven. Voor wie? In de belofte voor ons. De Catechismus legt het woordje 'ons' of 'mij' vanaf het begin op de lippen van de jongeren van de gemeente. En dat durven de opstellers te doen, omdat het lijden en sterven van Christus als beloften van God voor alle kinderen der gemeente zijn! Als je dit ontkent, begrijp je niet hoe de Catechismus zo de jeugd kan onderwijzen. Dan ben je geneigd te zeggen: de Catechismus bedriegt ons. Want zij zegt zomaar tegen alle jongeren in de gemeente: Christus stierf ook voor jou. Maar daarmee bedoelt de Catechismus echt niet te zeggen dat jij nu 'bekeerd' bent of 'wedergeboren'. Maar de opstellers van de Catechismus hebben desondanks goed begrepen dat de beloften van God ook voor jou zijn en dat dus de inhoud van de beloften voor jou is. En die inhoud is onder andere: 'Die geleden heeft ...' Maar de belofte en de lijdende Christus in de belofte verwerpen betekent in het Beloofde Land, het hemelse Kanaan, niet komen; door eigen schuld.

Ik snap de link met elkaar niet.

[DDD]

Kun je de link hier delen? Klinkt als een interresante studie..

Ja, dit is de link: https://studenttheses.uu.nl/bitstream/h ... 010-08.pdf

Dit is geen proefschrift, maar een afstudeerscriptie. Ik zeg niet dat het daarmee onjuist is, maar jouw citaat is naar alle waarschijnlijkheid wel onjuist.

[DDD]

Ik vind dit een vreemde weergave. De algenoegzaamheid van Christus' verdienste is zo groot dat de ganse wereld zalig kan worden, maar dat is iets anders dan zeggen dat Christus voor 'ons' gestorven is. Christus is gestorven voor Zijn kinderen en het is noodzaak dat wij door waarachtige wedergeboorte de vrijspraak van vergeving van zonde en straf ontvangen en in dat kindschap worden opgenomen. Pas dan alleen kun je met vrijmoedigheid zeggen dat Christus ook voor jou gestorven is.

Ik vind dit een vreemde weergave.

Het is duidelijk dat Christus voor alle gedoopten gestorven is. Het is nodig dat zij door een echt geloof op grond van Christus' offer gerechtvaardigd worden.

[Refojongere]

Het is me ook duidelijk dat een groot deel van de HHK zich nooit bij de GG kan voegen of andersom. De GG versmalt het verbond tot de uitverkorenen, de HHK tot de uitverkorenen en hun kinderen tenzij later uitkomt dat het kinderen des vleses zijn. Maar die schifting maken wij niet (zie ook citaat ds. Vroegindeweij).

Verder kunnen GG mensen niets met het doopformulier als daar staat dat de kinderen alles in Christus hebben en dat de toe-eigening daarvan weer iets anders is.

[GerefGemeente-lid]

Ik vind dit een vreemde weergave. De algenoegzaamheid van Christus' verdienste is zo groot dat de ganse wereld zalig kan worden, maar dat is iets anders dan zeggen dat Christus voor 'ons' gestorven is. Christus is gestorven voor Zijn kinderen en het is noodzaak dat wij door waarachtige wedergeboorte de vrijspraak van vergeving van zonde en straf ontvangen en in dat kindschap worden opgenomen. Pas dan alleen kun je met vrijmoedigheid zeggen dat Christus ook voor jou gestorven is.

Ik vind dit een vreemde weergave.

Het is duidelijk dat Christus voor alle gedoopten gestorven is. Het is nodig dat zij door een echt geloof op grond van Christus' offer gerechtvaardigd worden.

Dit is echt een remonstrantse gedachte. Want die zeiden precies hetzelfde, alleen vervingen ze 'gedoopten' door 'mensen'.

Christus is niet voor alle gedoopten of alle mensen gestorven, maar de algenoegzaamheid van Zijn verdienste is wel groot genoeg om een ieder mens wat ooit geleefd heeft of ooit zal leven, te kunnen zaligen.

[CvD]

Volgens mij is het doop formulier geschreven tegen de Roomse,Lutherse en Mennonieten,daar zij dwaalde aldus ds van der Groe. Deze zelfde van der Groe schrijft in zijn catechismus zondag 27 dat alle beloften alleen door de waarachtige wedergeboorte wordt geschonken. Gods woord is daarduidelijk neem Joh 3 waar er wordt gesproken over de waarachtige wedergeboorte of Joh 6 vers 65 Niemand kan tot Mij komen ten dat de Vader hem trekken vers 66 Van toen af gingen vele zijner discipelen terug, en wandelen niet meer met Hem.
Een door het waarachtig geloof mag je Christus een al zijn weldaden aannemen. Dit geld voor hen met een zwak geloof of een sterk geloof weinig genada of veel genade. Voor de Simsons,Davids,Jakobs maar ook voor hen die van jongs af genade hebben ontvangen Samuel,Johannes de Doper,Timotheus. Jezus zegt het zelf, al heeft u maar het geloof van een mosterdzaadje. Een ja het bloed van Jezus Christus Gods Zoon is genoeg om alle mensen zalig te maken. Maar Joh 1 is daar heel duidelijk in dat er zeker een scheidslijn ligt.

[Vrouwke]

Helder stuk van Pieters wat Refojongere in brengt. Maar ook een heldere conclusie over het samengaan van HHK en GG. Want GG leert in de praktijk grotendeels hetzelfde als GGiN al is het op papier officieel anders sinds ‘53.

[Marco]

Dat ben ik helemaal eens. Maar waar ik eerder tegen Posthoorn zei dat hij doop, verbond, beloften uit elkaar haalt, moet ik dit nu ook weer constateren. Je kunt het pleiten op de gedane beloften niet los zien van het pleiten op het bloed van Christus. De belofte van de doop houdt onder andere in dat we zo waar we gedoopt zijn in de naam van de Zoon, we verzekerd worden van de wassing met het bloed van Christus.

Je mag toch pleiten op wat je in Christus hebt/toegezegd krijgt?

Kun je me toelichten wat de gedoopte kinderen in Christus hebben zoals het formulier zegt?

Dat kan wel degelijk los van elkaar worden gezien. Er wordt hier op het forum steeds gesproken over het pleiten op beloften zonder dat er met een woord gerept wordt over de pleitgrond van het bloed van Christus.

In deze post lijkt te worden gezegd dat pleiten op de beloften impliceert dat de zondaar pleit op het bloed van Christus, of wel door een waar geloof gevlucht is tot het bloed van Christus om daarin alleen zijn/haar behoudenis te zoeken tegen de toorn van God en op die grond alleen de vervulling van de beloften verwacht. Het forum staat echter bol van beweringen waar met geen woord gerept wordt over het gelovig zijn zaligheid alleen te verwachten van Christus' voldoening. We hoeven niet te zoeken om honderden beweringen tegen te komen dat iedereen die gelooft dat de beloften waar zijn of die geloven dat het waar is dat Christus voor de wereld gestorven is, of die gelooft dat Christus voor hem/haar gestorven is zalig is terwijl er met geen woord gerept wordt over het vluchten tot het bloed van Christus en het verwachten van de zaligheid alleen op grond van Christus’ Borgwerk. Het geloof dat niet gegrond is op Christus Borgwerk is slechts de inbeelding van de dwaze maagden, waar we niet genoeg tegen kunnen waarschuwen.

Ik wil er daarom stellig aan vasthouden dat de zondaar expliciet tot Christus moet vluchten tot behoudenis van de ziel. Dat is het komen, het aannemen, het geloven waarvan gesproken wordt in de Bijbel en alleen in die weg kan de zondaar deel krijgen aan de beloften van het Evangelie. En dat niet als een werk dat hij zelf voortbrengt, maar als gave van de Heilige Geest.

Dit begint wat onzinnig te worden. Er is wel meer wat niet in elke reactie wordt genoemd, maar wel essentieel is. Ik lees ook in geen enkele reactie over dankbaarheid, bijvoorbeeld.

We hebben het over de doop, die de afwassing met het bloed van Christus uitbeeldt. Wanneer iemand het heeft over pleiten op de doop, er een teken en zegel in zien dat God iets beloofd heeft, hoeft die er niet meteen bij te zeggen hoe Hij die belofte invult. Natuurlijk hebben we het niet over het inwisselen van een voucher (de doop) voor een weekendje in een bungalowpark (behoudenis van lichaam en ziel). Het gaat er om dat zo zeker als het water de dopeling heeft schoongewassen, Christus je schoonwast tot dat eeuwige leven.
Dus als je daarom vraagt (ja, dan moet je dus naar Christus vluchten!!), je niet in de kou zult staan.

[Marco]

Hiermee wil ik niet stellen dat ongelovige gedoopte kinderen niets bezitten. Ze missen het geloof en daarmee de zaligheid, tegelijkertijd bezitten ze...

• de bediening van Gods Woord, dat niet hoog genoeg kan worden gewaardeerd omdat (met name daar waar Gods Woord zuiver bediend wordt) God door de prediking zalig maakt. Hij gebruikt de prediking om zondaren te ontdekken aan hun nameloze ellende, om hun aan te wijzen hoe ze het rechtvaardige oordeel kunnen ontgaan door Christus bloed, om het bloed van Christus ook dadelijk toe te passen aan de zielen van zondaren.

• een christelijke opvoeding die wanneer God deze zegent hen in grote mate bewaard voor de verleidingen van de wereld en tot hun zaligheid dienen zal

• het gebed van hun ouders en vele christenen die God voor veel onbekeerden heeft willen verhoren

Er wordt dus aan de kinderen niets beloofd, maar alleen gewezen op wat ze kennelijk hebben, namelijk prediking, opvoeding en gebed?

Hoe belangrijk die ook zijn, laat dan die doop maar zitten. Daar heeft dat kind niets aan.

[Posthoorn]

Voor iedereen die het Evangelie hoort, geldt de belofte. Daar hoef je niet voor gedoopt te zijn (voor de 700e keer).

[Refojongere]

Voor gedoopte kinderen geldt dat God met hen een eeuwige genadeverbond opricht (aldus doopformulier).

Voor ongedoopte kinderen geldt dat God met hen in het verbond wil treden en hen daartoe nodigt.

Er is een verschil tussen Evangeliebeloften (bijv. Joh. 6:37) en verbondsbeloften (zoals Jer. 31:34). Die laatste gelden alleen de gedoopten.

[huisman]

Voor iedereen die het Evangelie hoort, geldt de belofte. Daar hoef je niet voor gedoopt te zijn (voor de 700e keer).

….is de opvatting van @Posthoorn (voor de 700e keer).