Pleiten op je doop

[Posthoorn]

1. Als de besnijdenis teken en zegel is van de gerechtigheid van het geloof, waarom was het dan voldoende om tot het natuurlijk nageslacht te behoren zonder geloof? Je zult waarschijnlijk wijzen op Gen 17v7. Dan zeg ik dat de doop verbonden wordt met de belofte die u en uw kinderen toekomt: Hand 2:38. In het NT is het niet meer voldoende dat je tot het natuurlijk nageslacht van de kinderen van Abraham behoort?
Is het verbond dan geestelijker dan het verbond met Abraham? Als God tegen Abraham zegt: Ik ben de Heere uw God, dan zit daar de zaligheid in (Ps 33:12). Tenzij we op zo'n grote zaligheid geen acht geven en Zijn bloed onrein achten.

Voor Abraham was de besnijdenis een teken en zegel des geloofs. Voor zijn nageslacht was het dat niet. Zij moesten de besnijdenis des harten nog ontvangen die Abraham reeds ontvangen had. Verder zag het OT op geestelijke zaken, maar het had ook een schaduwachtige bediening in uitwendige zaken (volk, land, overvloed). Daar deelden ook niet-gelovigen in. Maar de geestelijke zaken, waar ook het OT op zag, hadden alleen de gelovigen.

2. Een uitwendige relatie tot de gemeente en het verbond? Hoe zie je dan Rom 11 vers 17 over het deelhebben aan het sap en de vettigheid van de olijfboom? Ben je in jouw optiek dan in of buiten het verbond? De Bijbel kent volgens mij geen derde optie. Je wordt er in geboren, maar je kan eruit vallen door ongeloof, zie Rom 11. Uitwendig betekent bij jou: buiten het verbond en zijn beloften en dus ongedoopt als ik het zo lees?

De olijfboom is niet het verbond, maar het volk van God. Dat was in het OT het vleselijk Israël, in het NT het geestelijk Israël.

Rom. 11:21 en 22 spreekt van 1 verbond. In de OT bediening kon je eruit vallen door ongeloof en in de NT bediening ook. Ik lees niets over iets uitwendigs.

Onder de OT bediening kon het verbond verbroken worden. In de NT bediening is dat niet meer mogelijk. Daar staat de Middelaar des nieuwen testaments borg voor. Je kunt wel het Evangelie verwerpen, maar dat is niet hetzelfde als het verbond verbreken.

[CvD]

Posthoorn,

Je zegt dat de bediening van het verbond tot de hele wereld komt. Wat is dan nog het nut van het geheiligd zijn (apart gezet zijn van de wereld)? Ik maakte daarbij de koppeling naar Rom. 11. Kun je op die verwijzing ingaan?

Waarom zeg je dat het een extra voorrecht is maar dat je geen streepje voor hebt bij God? Is dat niet tegenstrijdig met elkaar?

Wat de GG.leert interesseert me niet zo, ik ben geen GG.

En is het behoren tot de gemeente niet behoren tot het lichaam van Christus (metafoor voor de gemeente)? En als je bij Hem hoort dan dien je gedoopt te zijn.

Abraham mocht pas besneden worden toen hij geloofde. De besnijdenis was teken dat hij de gerechtigheid door het geloof bezat. Dat gold niet voor al zijn nageslacht. Toch werden ze allen besneden. Hoe kan dat dan volgens jou?

Een hoe zit het dan met de moordenaar aan het kruis? Ik lees nergens dat de Heere Jezus vroeg of hij besneden was of gedoopt. Wel de woorden heden zult gij met Mij in het paradijs zijn.
Ja kan van alles vinden van de doop en de beloften. Maar als je door Gods Geest niet wordt levendig gemaakt, een dus niet wederom geboren wordt ,zo als Jezus dat zei tegen Nicodemus .Ga je met een gedoopt voor hoofd ook voor eeuwig verloren. Alleen het bloed van Jezus Christus Gods Zoon wast en reinigt van alle zonden. Heeft de doop dan geen waarden, o zeker wel,maar het maakt je niet zalig.

Er is niemand in dit topic die zegt dat de doop zalig maakt. Wat wel zo is dat het doopwater wijst op onze onreinheid en op het reinigende bloed van Christus. Alles in de doop wijst naar Hem.

Het zal noodzakelijk zijn in veel gemeenten om Bijbels onderwijs te geven over de doop als ik hier de verwarrende gedachten van enkelen lees. Ze noemen zich nog wel gereformeerd maar ze zijn het niet.

Een wat zijn dan de verwarrende gedachte dan? Dat er niemand zegt dat de doop zalig maakt in dit topic klopt,maar er onstaat wel een beeld dat het zo is. De kern van de zaak is toch het waarachtige geloof. Die door God krachtens de werking van de Heilige Geest in het hart gewerkt wordt. Een dat het water ons op het alles reinigende bloed Christus wijst zal ook niemand ontkennen. Maar dat bloed moet wel toegepast worden aan ons het in dit leven toch?
Een wat bedoel je met gereformeerd zijn maar zijn het niet? Luthers is dan ook zeker niet gereformeerd met dwaling betreft het Heilig Avondmaal? Dat iemand de doop anders beziet als jij of ik een iets ander kijk erop heeft . Maakt het dat hij dus niet gereformeerd kan zijn. Vooral ook in de visie van de 2 en 3 verbondenleer of de baptisten.

[huisman]

Een hoe zit het dan met de moordenaar aan het kruis? Ik lees nergens dat de Heere Jezus vroeg of hij besneden was of gedoopt. Wel de woorden heden zult gij met Mij in het paradijs zijn.
Ja kan van alles vinden van de doop en de beloften. Maar als je door Gods Geest niet wordt levendig gemaakt, een dus niet wederom geboren wordt ,zo als Jezus dat zei tegen Nicodemus .Ga je met een gedoopt voor hoofd ook voor eeuwig verloren. Alleen het bloed van Jezus Christus Gods Zoon wast en reinigt van alle zonden. Heeft de doop dan geen waarden, o zeker wel,maar het maakt je niet zalig.

Er is niemand in dit topic die zegt dat de doop zalig maakt. Wat wel zo is dat het doopwater wijst op onze onreinheid en op het reinigende bloed van Christus. Alles in de doop wijst naar Hem.

Het zal noodzakelijk zijn in veel gemeenten om Bijbels onderwijs te geven over de doop als ik hier de verwarrende gedachten van enkelen lees. Ze noemen zich nog wel gereformeerd maar ze zijn het niet.

Een wat zijn dan de verwarrende gedachte dan? Dat er niemand zegt dat de doop zalig maakt in dit topic klopt,maar er onstaat wel een beeld dat het zo is. De kern van de zaak is toch het waarachtige geloof. Die door God krachtens de werking van de Heilige Geest in het hart gewerkt wordt. Een dat het water ons op het alles reinigende bloed Christus wijst zal ook niemand ontkennen. Maar dat bloed moet wel toegepast worden aan ons het in dit leven toch?
Een wat bedoel je met gereformeerd zijn maar zijn het niet? Luthers is dan ook zeker niet gereformeerd met dwaling betreft het Heilig Avondmaal? Dat iemand de doop anders beziet als jij of ik een iets ander kijk erop heeft . Maakt het dat hij dus niet gereformeerd kan zijn. Vooral ook in de visie van de 2 en 3 verbondenleer of de baptisten.

Klopt, Luthers en baptist is niet gereformeerd.

[huisman]

1. Als de besnijdenis teken en zegel is van de gerechtigheid van het geloof, waarom was het dan voldoende om tot het natuurlijk nageslacht te behoren zonder geloof? Je zult waarschijnlijk wijzen op Gen 17v7. Dan zeg ik dat de doop verbonden wordt met de belofte die u en uw kinderen toekomt: Hand 2:38. In het NT is het niet meer voldoende dat je tot het natuurlijk nageslacht van de kinderen van Abraham behoort?
Is het verbond dan geestelijker dan het verbond met Abraham? Als God tegen Abraham zegt: Ik ben de Heere uw God, dan zit daar de zaligheid in (Ps 33:12). Tenzij we op zo'n grote zaligheid geen acht geven en Zijn bloed onrein achten.

Voor Abraham was de besnijdenis een teken en zegel des geloofs. Voor zijn nageslacht was het dat niet. Zij moesten de besnijdenis des harten nog ontvangen die Abraham reeds ontvangen had. Verder zag het OT op geestelijke zaken, maar het had ook een schaduwachtige bediening in uitwendige zaken (volk, land, overvloed). Daar deelden ook niet-gelovigen in. Maar de geestelijke zaken, waar ook het OT op zag, hadden alleen de gelovigen.

2. Een uitwendige relatie tot de gemeente en het verbond? Hoe zie je dan Rom 11 vers 17 over het deelhebben aan het sap en de vettigheid van de olijfboom? Ben je in jouw optiek dan in of buiten het verbond? De Bijbel kent volgens mij geen derde optie. Je wordt er in geboren, maar je kan eruit vallen door ongeloof, zie Rom 11. Uitwendig betekent bij jou: buiten het verbond en zijn beloften en dus ongedoopt als ik het zo lees?

De olijfboom is niet het verbond, maar het volk van God. Dat was in het OT het vleselijk Israël, in het NT het geestelijk Israël.

Rom. 11:21 en 22 spreekt van 1 verbond. In de OT bediening kon je eruit vallen door ongeloof en in de NT bediening ook. Ik lees niets over iets uitwendigs.

Onder de OT bediening kon het verbond verbroken worden. In de NT bediening is dat niet meer mogelijk. Daar staat de Middelaar des nieuwen testaments borg voor. Je kunt wel het Evangelie verwerpen, maar dat is niet hetzelfde als het verbond verbreken.

De meest ergerlijke zin heb je gelukkig uit deze post verwijderd. Dank daarvoor.

Hoe zit het dat met die tweeërlei ranken in de ware Wijnstok? (Johannes 15) Onvruchtbare en vruchtbare ranken. Beide geënt in de ware Wijnstok Christus. De Heere Jezus zegt: Zo iemand in Mij niet blijft die is buitengeworpen, gelijkerwijs de rank en is verdord.

Wie zijn die onvruchtbare ranken die ingeënt zijn in Christus maar niet in Hem blijven? Wat verbreken zij als het niet het verbond is?

Mijn antwoord op deze vraag weet je. Dat zijn de gedoopte verbondskinderen die in Christus geheiligd zijn maar niet uit Hem willen leven . Onbekeerd hun leven vervolgen en dus geen vrucht dragen en het verbond verbreken en dus met de verbondswraak te maken krijgen. Ze worden in het vuur geworpen

[Posthoorn]

Dit zegt de kanttekening SV over de ranken die van de wijnstok weggenomen worden: "Alle rank in Mij geen vrucht dragende, dat is, een iegelijk die Mij uiterlijk alleen belijdt, en evenwel van harte niet gelooft." Ik lees hier niets over het verbond en over kinderen.

Wat vond jij trouwens de meest ergerlijke zin? Ik heb iets weggehaald, omdat dat de duidelijkheid ten goede kwam.

[CvD]

1. Als de besnijdenis teken en zegel is van de gerechtigheid van het geloof, waarom was het dan voldoende om tot het natuurlijk nageslacht te behoren zonder geloof? Je zult waarschijnlijk wijzen op Gen 17v7. Dan zeg ik dat de doop verbonden wordt met de belofte die u en uw kinderen toekomt: Hand 2:38. In het NT is het niet meer voldoende dat je tot het natuurlijk nageslacht van de kinderen van Abraham behoort?
Is het verbond dan geestelijker dan het verbond met Abraham? Als God tegen Abraham zegt: Ik ben de Heere uw God, dan zit daar de zaligheid in (Ps 33:12). Tenzij we op zo'n grote zaligheid geen acht geven en Zijn bloed onrein achten.

Voor Abraham was de besnijdenis een teken en zegel des geloofs. Voor zijn nageslacht was het dat niet. Zij moesten de besnijdenis des harten nog ontvangen die Abraham reeds ontvangen had. Verder zag het OT op geestelijke zaken, maar het had ook een schaduwachtige bediening in uitwendige zaken (volk, land, overvloed). Daar deelden ook niet-gelovigen in. Maar de geestelijke zaken, waar ook het OT op zag, hadden alleen de gelovigen.

2. Een uitwendige relatie tot de gemeente en het verbond? Hoe zie je dan Rom 11 vers 17 over het deelhebben aan het sap en de vettigheid van de olijfboom? Ben je in jouw optiek dan in of buiten het verbond? De Bijbel kent volgens mij geen derde optie. Je wordt er in geboren, maar je kan eruit vallen door ongeloof, zie Rom 11. Uitwendig betekent bij jou: buiten het verbond en zijn beloften en dus ongedoopt als ik het zo lees?

De olijfboom is niet het verbond, maar het volk van God. Dat was in het OT het vleselijk Israël, in het NT het geestelijk Israël.

Rom. 11:21 en 22 spreekt van 1 verbond. In de OT bediening kon je eruit vallen door ongeloof en in de NT bediening ook. Ik lees niets over iets uitwendigs.

Onder de OT bediening kon het verbond verbroken worden. In de NT bediening is dat niet meer mogelijk. Daar staat de Middelaar des nieuwen testaments borg voor. Je kunt wel het Evangelie verwerpen, maar dat is niet hetzelfde als het verbond verbreken.

De meest ergerlijke zin heb je gelukkig uit deze post verwijderd. Dank daarvoor.

Hoe zit het dat met die tweeërlei ranken in de ware Wijnstok? (Johannes 15) Onvruchtbare en vruchtbare ranken. Beide geënt in de ware Wijnstok Christus. De Heere Jezus zegt: Zo iemand in Mij niet blijft die is buitengeworpen, gelijkerwijs de rank en is verdord.

Wie zijn die onvruchtbare ranken die ingeënt zijn in Christus maar niet in Hem blijven? Wat verbreken zij als het niet het verbond is?

Mijn antwoord op deze vraag weet je. Dat zijn de gedoopte verbondskinderen die in Christus geheiligd zijn maar niet uit Hem willen leven . Onbekeerd hun leven vervolgen en dus geen vrucht dragen en het verbond verbreken en dus met de verbondswraak te maken krijgen. Ze worden in het vuur geworpen

Nou ik lees bij Ds G Wisse Over de droefheid naar God nergens over verbondskinderen. Wel dat we door de doop onder de middelen gebracht worden,maar niet dat het de Middelaar is. Wel dat het een eenzijdig Gods werk is een we in oprechtheid des harten naar God hebben te vragen en te zoeken. Watson zegt het in zijn geschriften. Geloof en bekering zijn de twee vleugels, waarmede de ziel naar de hemel vliegt.

[huisman]

Dit zegt de kanttekening SV over de ranken die van de wijnstok weggenomen worden: "Alle rank in Mij geen vrucht dragende, dat is, een iegelijk die Mij uiterlijk alleen belijdt, en evenwel van harte niet gelooft." Ik lees hier niets over het verbond en over kinderen.

Wat vond jij trouwens de meest ergerlijke zin? Ik heb iets weggehaald, omdat dat de duidelijkheid ten goede kwam.

De Heere Jezus zegt: Die in mij niet blijft. Deze mensen (ranken) zijn in de ware Wijnstok ingeënt maar blijven niet in Hem. Jij zegt door uiterlijke belijdenis. Ik zeg door het ‘zijn’ in het verbond.
Denk wel dat je het met mij eens bent dat de ware Wijnstok tweeërlei ranken kent. Vruchtbare en onvruchtbare. Er zijn ook velen mensen op aarde die helemaal geen rank zijn van de ware Wijnstok. Zij zijn volkomen los van de ware Wijnstok.
Als zo iemand uiterlijk interesse krijgt voor het christendom wordt hij dan ingeënt in de ware Wijnstok?

De ergerlijke zin ging over verbond en doop. Letterlijk weet jij hem vast beter dan ik.

[huisman]

1. Als de besnijdenis teken en zegel is van de gerechtigheid van het geloof, waarom was het dan voldoende om tot het natuurlijk nageslacht te behoren zonder geloof? Je zult waarschijnlijk wijzen op Gen 17v7. Dan zeg ik dat de doop verbonden wordt met de belofte die u en uw kinderen toekomt: Hand 2:38. In het NT is het niet meer voldoende dat je tot het natuurlijk nageslacht van de kinderen van Abraham behoort?
Is het verbond dan geestelijker dan het verbond met Abraham? Als God tegen Abraham zegt: Ik ben de Heere uw God, dan zit daar de zaligheid in (Ps 33:12). Tenzij we op zo'n grote zaligheid geen acht geven en Zijn bloed onrein achten.

Voor Abraham was de besnijdenis een teken en zegel des geloofs. Voor zijn nageslacht was het dat niet. Zij moesten de besnijdenis des harten nog ontvangen die Abraham reeds ontvangen had. Verder zag het OT op geestelijke zaken, maar het had ook een schaduwachtige bediening in uitwendige zaken (volk, land, overvloed). Daar deelden ook niet-gelovigen in. Maar de geestelijke zaken, waar ook het OT op zag, hadden alleen de gelovigen.

2. Een uitwendige relatie tot de gemeente en het verbond? Hoe zie je dan Rom 11 vers 17 over het deelhebben aan het sap en de vettigheid van de olijfboom? Ben je in jouw optiek dan in of buiten het verbond? De Bijbel kent volgens mij geen derde optie. Je wordt er in geboren, maar je kan eruit vallen door ongeloof, zie Rom 11. Uitwendig betekent bij jou: buiten het verbond en zijn beloften en dus ongedoopt als ik het zo lees?

De olijfboom is niet het verbond, maar het volk van God. Dat was in het OT het vleselijk Israël, in het NT het geestelijk Israël.

Rom. 11:21 en 22 spreekt van 1 verbond. In de OT bediening kon je eruit vallen door ongeloof en in de NT bediening ook. Ik lees niets over iets uitwendigs.

Onder de OT bediening kon het verbond verbroken worden. In de NT bediening is dat niet meer mogelijk. Daar staat de Middelaar des nieuwen testaments borg voor. Je kunt wel het Evangelie verwerpen, maar dat is niet hetzelfde als het verbond verbreken.

De meest ergerlijke zin heb je gelukkig uit deze post verwijderd. Dank daarvoor.

Hoe zit het dat met die tweeërlei ranken in de ware Wijnstok? (Johannes 15) Onvruchtbare en vruchtbare ranken. Beide geënt in de ware Wijnstok Christus. De Heere Jezus zegt: Zo iemand in Mij niet blijft die is buitengeworpen, gelijkerwijs de rank en is verdord.

Wie zijn die onvruchtbare ranken die ingeënt zijn in Christus maar niet in Hem blijven? Wat verbreken zij als het niet het verbond is?

Mijn antwoord op deze vraag weet je. Dat zijn de gedoopte verbondskinderen die in Christus geheiligd zijn maar niet uit Hem willen leven . Onbekeerd hun leven vervolgen en dus geen vrucht dragen en het verbond verbreken en dus met de verbondswraak te maken krijgen. Ze worden in het vuur geworpen

Nou ik lees bij Ds G Wisse Over de droefheid naar God nergens over verbondskinderen. Wel dat we door de doop onder de middelen gebracht worden,maar niet dat het de Middelaar is. Wel dat het een eenzijdig Gods werk is een we in oprechtheid des harten naar God hebben te vragen en te zoeken. Watson zegt het in zijn geschriften. Geloof en bekering zijn de twee vleugels, waarmede de ziel naar de hemel vliegt.

Misschien moet je de ‘hele’ ds. G. Wisse lezen. Begin eens met zijn boekje over het verbond. Uit de verbondsschat.
Uit de omschrijving van dit boekje. “ Prof. G. Wisse richt zich ook op de ouders en wijst op hun ouderroeping en de pleitgrond voor hun kinderen”

https://www.refoboek.com/webshop/2ehand ... schat.html

[Posthoorn]

Dit zegt de kanttekening SV over de ranken die van de wijnstok weggenomen worden: "Alle rank in Mij geen vrucht dragende, dat is, een iegelijk die Mij uiterlijk alleen belijdt, en evenwel van harte niet gelooft." Ik lees hier niets over het verbond en over kinderen.

Wat vond jij trouwens de meest ergerlijke zin? Ik heb iets weggehaald, omdat dat de duidelijkheid ten goede kwam.

De Heere Jezus zegt: Die in mij niet blijft. Deze mensen (ranken) zijn in de ware Wijnstok ingeënt maar blijven niet in Hem. Jij zegt door uiterlijke belijdenis. Ik zeg door het ‘zijn’ in het verbond.

Ik zeg wat de kanttekening zegt, die ik in dit geval kan bijvallen

Denk wel dat je het met mij eens bent dat de ware Wijnstok tweeërlei ranken kent. Vruchtbare en onvruchtbare. Er zijn ook velen mensen op aarde die helemaal geen rank zijn van de ware Wijnstok. Zij zijn volkomen los van de ware Wijnstok. Als zo iemand uiterlijk interesse krijgt voor het christendom wordt hij dan ingeënt in de ware Wijnstok?

Jazeker.

De ergerlijke zin ging over verbond en doop. Letterlijk weet jij hem vast beter dan ik.

O, bedoel je dat. Dat je inderdaad een vraagteken kunt zetten bij de kinderdoop, gezien het feit dat ze slechts uitwendig in het verbond zijn.

[Arja]

In het GG boekje "Ziedaar water" wordt mooi beschreven dat je mag pleiten op je doop. Dit is een uitgave van een deputaatschap, er lijkt dus niet een centrale gedachte binnen de GG te zijn dat je niet mag pleiten op je doop zoals jij aangeeft. Hier wordt verschillend over gedacht.

Jammer dat zulke boekjes verschijnen. Het is absoluut niet nodig te pleiten op je doop. God hoort een ieder die tot Hem komt. Jezus zegt: "Wie tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen."

''U hebt zelf gezegd dat...'' wordt ook als pleiten gezien he, er zijn verschillende woordkeuzes die gebruikt worden.

Bijbels voorbeeld van pleiten? Jeremia 14 : 7-9. En nog vele andere plaatsen.
Ik citeer hier alleen vers 7 en 9

7.Hoewel onze ongerechtigheden tegen ons getuigen, o HEERE, doe het om Uws Naams wil; want onze afkeringen zijn menigvuldig, wij hebben tegen u gezondigd.
9. Waarom zoudt Gij zijn als een versaagd man, als een held die niet kan verlossen? Gij zijt toch in het midden van ons, o HEERE, en wij zijn naar Uw Naam genoemd; verlaat ons niet.

Ik wens een ieder die zijn nood recht heeft leren kennen zo’n pleitend gebedsleven toe.

Bedankt voor de wens @huisman

Vanmorgen heb ik een Bijbelstudie gedaan over "pleiten" in de Bijbel. Het wordt daar steeds gezien als smeken, als een vurig gebed, waarbij iemand voor anderen (en soms ook voor zichzelf) Gods genade zoekt. Voorbeelden zijn te vinden in de gebeden van Abraham, Mozes, en andere profeten. Idd Jeremia. Deze gebeden zijn intens maar bevatten altijd een stukje aanbidding en schuldbelijdenis.

Op den duur kwam ik bij de Heere Jezus uit. Mensen zoals Abraham, Mozes, Aäron en Jeremia waren onvolmaakte voorbidders, die soms niet in staat waren Gods oordeel af te wenden. Jezus Christus is daarentegen de volmaakte Voorbidder, die volmaakt voor ons bidt en het Zijn werk in ons ook zal voleinden (ga even van Gods kinderen uit): "En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor degenen, die door hun woord in Mij geloven zullen. Opdat zij allen een zijn, gelijkerwijs Gij, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons een zijn; opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt."

---

Daarna onderzocht ik wat Paulus zei tegen Timotheüs:
Ik vermaan dan voor alle dingen, dat gedaan worden smekingen, gebeden, voorbiddingen, dankzeggingen, voor alle mensen;

1. Smekingen: Deēseis (δεήσεις): Dit woord betekent "smeekgebeden" of "dringende verzoeken – oprechte smeekbede, voortkomend uit een diepe persoonlijke behoefte (gevoel van gebrek, behoefte).
2. Gebeden: Proskunein (προσκυνεῖν): Dit woord betekent zoiets als uitwisselen van wensen, bidden tot God. Algemeen woord voor bidden, gebed.
3. Enteuxis (ἔντευξις): Dit woord betekent "voorbede". Het wordt gebruikt om te verwijzen naar het bidden voor anderen. Interventie (kruispunt dat letterlijk "het doel raakt"); interventie geleid door God, die het kruispunt markeert tussen hemel en aarde omdat het de specifieke wil van de Heere weerspiegelt. Ware voorbedestreeft ernaar alleen te handelen zoals de Heer dat aangeeft, d.w.z. Zijn wil volgen om te handelen terwijl Zijn hand wordt uitgestrekt (vgl. 1 Joh. 4:17).
4. Eucharistein (εὐχαριστέω): Dit woord betekent "danken" of "dankzeggingen doen". Letterlijk: "het danken voor Gods genade."

Enfin, ik begin langzaam een beetje te denken dat "pleiten" niet hetzelfde zegt als smeken. En dat de profeten ook niet aan het pleiten waren, maar voorbede deden, smeekten, schuldbelijdenis deden en de HEERE aanbaden door Zijn namen en deugden te benoemen, door Zijn woorden te bidden.

Zoals Daniël: "Neig Uw oor, mijn God! en hoor, doe Uw ogen op, en zie onze verwoestingen, en de stad, die naar Uw Naam genoemd is; want wij werpen onze smekingen voor Uw aangezicht niet neder op onze gerechtigheden, maar op Uw barmhartigheden, die groot zijn."

Nu mogen jullie weer verder met de doop-discussie

[huisman]

Dit zegt de kanttekening SV over de ranken die van de wijnstok weggenomen worden: "Alle rank in Mij geen vrucht dragende, dat is, een iegelijk die Mij uiterlijk alleen belijdt, en evenwel van harte niet gelooft." Ik lees hier niets over het verbond en over kinderen.

Wat vond jij trouwens de meest ergerlijke zin? Ik heb iets weggehaald, omdat dat de duidelijkheid ten goede kwam.

De Heere Jezus zegt: Die in mij niet blijft. Deze mensen (ranken) zijn in de ware Wijnstok ingeënt maar blijven niet in Hem. Jij zegt door uiterlijke belijdenis. Ik zeg door het ‘zijn’ in het verbond.

Ik zeg wat de kanttekening zegt, die ik in dit geval kan bijvallen

Denk wel dat je het met mij eens bent dat de ware Wijnstok tweeërlei ranken kent. Vruchtbare en onvruchtbare. Er zijn ook velen mensen op aarde die helemaal geen rank zijn van de ware Wijnstok. Zij zijn volkomen los van de ware Wijnstok. Als zo iemand uiterlijk interesse krijgt voor het christendom wordt hij dan ingeënt in de ware Wijnstok?

Jazeker.

De ergerlijke zin ging over verbond en doop. Letterlijk weet jij hem vast beter dan ik.

O, bedoel je dat. Dat je inderdaad een vraagteken kunt zetten bij de kinderdoop, gezien het feit dat ze slechts uitwendig in het verbond zijn.

Die woorden uitwendig en uiterlijk zijn de dood in de pot naar twee kanten.
1. De voorrechten worden niet meer gezien want ze zijn alleen maar ‘uitwendig’ .
2. Het verdriet en de toorn van het Lam als hij de ‘Zijnen’ bijeen vergaderen wil onder zijn vleugels als een hen haar kuikens maar ze hebben niet gewild wordt niet gezien. Het waren immers maar uiterlijk de ‘Zijnen’ .
Wiskundig zal het wel kloppen maar theologisch niet.

Een persoonlijke vraag die je niet hoeft te beantwoorden. Heb je de HEERE nooit gedankt voor het feit dat Hij al naar jou kwam toen jij nog van niets wist om jouw naam te dopen in Zijn drie Namen? Heeft dat nooit verwondering gewekt toen die vraag kwam: Waarom was het op mij gemunt? Hij was toch in alles de eerste in je leven?

Ik geef toe dat dit meer vragen zijn voor een huisbezoek dan voor een forum dus begrip als je ze niet beantwoord.

[huisman]

Jammer dat zulke boekjes verschijnen. Het is absoluut niet nodig te pleiten op je doop. God hoort een ieder die tot Hem komt. Jezus zegt: "Wie tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen."

''U hebt zelf gezegd dat...'' wordt ook als pleiten gezien he, er zijn verschillende woordkeuzes die gebruikt worden.

Bijbels voorbeeld van pleiten? Jeremia 14 : 7-9. En nog vele andere plaatsen.
Ik citeer hier alleen vers 7 en 9

7.Hoewel onze ongerechtigheden tegen ons getuigen, o HEERE, doe het om Uws Naams wil; want onze afkeringen zijn menigvuldig, wij hebben tegen u gezondigd.
9. Waarom zoudt Gij zijn als een versaagd man, als een held die niet kan verlossen? Gij zijt toch in het midden van ons, o HEERE, en wij zijn naar Uw Naam genoemd; verlaat ons niet.

Ik wens een ieder die zijn nood recht heeft leren kennen zo’n pleitend gebedsleven toe.

Bedankt voor de wens @huisman

Vanmorgen heb ik een Bijbelstudie gedaan over "pleiten" in de Bijbel. Het wordt daar steeds gezien als smeken, als een vurig gebed, waarbij iemand voor anderen (en soms ook voor zichzelf) Gods genade zoekt. Voorbeelden zijn te vinden in de gebeden van Abraham, Mozes, en andere profeten. Idd Jeremia. Deze gebeden zijn intens maar bevatten altijd een stukje aanbidding en schuldbelijdenis.

Op den duur kwam ik bij de Heere Jezus uit. Mensen zoals Abraham, Mozes, Aäron en Jeremia waren onvolmaakte voorbidders, die soms niet in staat waren Gods oordeel af te wenden. Jezus Christus is daarentegen de volmaakte Voorbidder, die volmaakt voor ons bidt en het Zijn werk in ons ook zal voleinden (ga even van Gods kinderen uit): "En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor degenen, die door hun woord in Mij geloven zullen. Opdat zij allen een zijn, gelijkerwijs Gij, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons een zijn; opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt."

---

Daarna onderzocht ik wat Paulus zei tegen Timotheüs:
Ik vermaan dan voor alle dingen, dat gedaan worden smekingen, gebeden, voorbiddingen, dankzeggingen, voor alle mensen;

1. Smekingen: Deēseis (δεήσεις): Dit woord betekent "smeekgebeden" of "dringende verzoeken – oprechte smeekbede, voortkomend uit een diepe persoonlijke behoefte (gevoel van gebrek, behoefte).
2. Gebeden: Proskunein (προσκυνεῖν): Dit woord betekent zoiets als uitwisselen van wensen, bidden tot God. Algemeen woord voor bidden, gebed.
3. Enteuxis (ἔντευξις): Dit woord betekent "voorbede". Het wordt gebruikt om te verwijzen naar het bidden voor anderen. Interventie (kruispunt dat letterlijk "het doel raakt"); interventie geleid door God, die het kruispunt markeert tussen hemel en aarde omdat het de specifieke wil van de Heere weerspiegelt. Ware voorbedestreeft ernaar alleen te handelen zoals de Heer dat aangeeft, d.w.z. Zijn wil volgen om te handelen terwijl Zijn hand wordt uitgestrekt (vgl. 1 Joh. 4:17).
4. Eucharistein (εὐχαριστέω): Dit woord betekent "danken" of "dankzeggingen doen". Letterlijk: "het danken voor Gods genade."

Enfin, ik begin langzaam een beetje te denken dat "pleiten" niet hetzelfde zegt als smeken. En dat de profeten ook niet aan het pleiten waren, maar voorbede deden, smeekten, schuldbelijdenis deden en de HEERE aanbaden door Zijn namen en deugden te benoemen, door Zijn woorden te bidden.

Zoals Daniël: "Neig Uw oor, mijn God! en hoor, doe Uw ogen op, en zie onze verwoestingen, en de stad, die naar Uw Naam genoemd is; want wij werpen onze smekingen voor Uw aangezicht niet neder op onze gerechtigheden, maar op Uw barmhartigheden, die groot zijn."

Nu mogen jullie weer verder met de doop-discussie

Bedank @Arja. Leerzaam. Denk dat voor mij pleiten en smeken op één lijn liggen. Bij pleiten doet iemand beroep op Gods Naam, op Zijn deugden. Doe het om Uw Naams wil, wij zijn toch naar Uw Naam genoemd. Pleiten op Gods barmhartigheden, die groot zijn. U heb toch gezegd: Zoek Mijn aangezicht, ik zoek Uw aangezicht, o HEERE. Verberg Uw aangezicht niet voor mij. enz.

Luther zei: Zet de zak met Gods beloften bij God voor de deur.

[Posthoorn]

Die woorden uitwendig en uiterlijk zijn de dood in de pot naar twee kanten.
1. De voorrechten worden niet meer gezien want ze zijn alleen maar ‘uitwendig’ .
2. Het verdriet en de toorn van het Lam als hij de ‘Zijnen’ bijeen vergaderen wil onder zijn vleugels als een hen haar kuikens maar ze hebben niet gewild wordt niet gezien. Het waren immers maar uiterlijk de ‘Zijnen’ .
Wiskundig zal het wel kloppen maar theologisch niet.

De Zijnen, dat zijn de Joden. Degenen die Hem wél aangenomen hebben, vormen het 'nieuwe' Godsvolk, en dat zijn vanaf nu de Zijnen.

Een persoonlijke vraag die je niet hoeft te beantwoorden. Heb je de HEERE nooit gedankt voor het feit dat Hij al naar jou kwam toen jij nog van niets wist om jouw naam te dopen in Zijn drie Namen? Heeft dat nooit verwondering gewekt toen die vraag kwam: Waarom was het op mij gemunt? Hij was toch in alles de eerste in je leven?

Ik geef toe dat dit meer vragen zijn voor een huisbezoek dan voor een forum dus begrip als je ze niet beantwoord.

Dat mag je best vragen. De HEERE is zeker de eerste geweest in Mijn leven, en dat geldt voor iedere gelovige, maar voor mij is dat niet zozeer gekoppeld aan de doop. De HEERE is ook de eerste geweest in het leven van de Moorman, en van de stokbewaarder en noem maar op.

[CvD]

Voor Abraham was de besnijdenis een teken en zegel des geloofs. Voor zijn nageslacht was het dat niet. Zij moesten de besnijdenis des harten nog ontvangen die Abraham reeds ontvangen had. Verder zag het OT op geestelijke zaken, maar het had ook een schaduwachtige bediening in uitwendige zaken (volk, land, overvloed). Daar deelden ook niet-gelovigen in. Maar de geestelijke zaken, waar ook het OT op zag, hadden alleen de gelovigen.
De olijfboom is niet het verbond, maar het volk van God. Dat was in het OT het vleselijk Israël, in het NT het geestelijk Israël.
Onder de OT bediening kon het verbond verbroken worden. In de NT bediening is dat niet meer mogelijk. Daar staat de Middelaar des nieuwen testaments borg voor. Je kunt wel het Evangelie verwerpen, maar dat is niet hetzelfde als het verbond verbreken.

De meest ergerlijke zin heb je gelukkig uit deze post verwijderd. Dank daarvoor.

Hoe zit het dat met die tweeërlei ranken in de ware Wijnstok? (Johannes 15) Onvruchtbare en vruchtbare ranken. Beide geënt in de ware Wijnstok Christus. De Heere Jezus zegt: Zo iemand in Mij niet blijft die is buitengeworpen, gelijkerwijs de rank en is verdord.

Wie zijn die onvruchtbare ranken die ingeënt zijn in Christus maar niet in Hem blijven? Wat verbreken zij als het niet het verbond is?

Mijn antwoord op deze vraag weet je. Dat zijn de gedoopte verbondskinderen die in Christus geheiligd zijn maar niet uit Hem willen leven . Onbekeerd hun leven vervolgen en dus geen vrucht dragen en het verbond verbreken en dus met de verbondswraak te maken krijgen. Ze worden in het vuur geworpen

Nou ik lees bij Ds G Wisse Over de droefheid naar God nergens over verbondskinderen. Wel dat we door de doop onder de middelen gebracht worden,maar niet dat het de Middelaar is. Wel dat het een eenzijdig Gods werk is een we in oprechtheid des harten naar God hebben te vragen en te zoeken. Watson zegt het in zijn geschriften. Geloof en bekering zijn de twee vleugels, waarmede de ziel naar de hemel vliegt.

Misschien moet je de ‘hele’ ds. G. Wisse lezen. Begin eens met zijn boekje over het verbond. Uit de verbondsschat.
Uit de omschrijving van dit boekje. “ Prof. G. Wisse richt zich ook op de ouders en wijst op hun ouderroeping en de pleitgrond voor hun kinderen”

https://www.refoboek.com/webshop/2ehand ... schat.html

Dus Het gaat dan wel over ouders waar het ware geloof is uit gestort in het hart toch? Want anders roepen we net als de mensen van Efeze de onbekende God aan.De doop is een uitwendig sacrament die Christus heeft ingesteld van het verbond der Genade. Een door Genadedes Heiligen Geestes alle ware gelovigen van hun aandeel aan den Heere Jezus en van hunne rechtvaardigmaking en heiligmaking in Hem krachtelijk vergewist en verzekert tot hunnen troost,versterking van hun geloof en tot opbouwing van hunne godzaligheid. Al dus ds T.H van der Groe. Het zaligen van zondaren,dat is toch een eenzijdig Gods werk van Gods kant? Een nee ik bedoel dit niet leidelijk van handjes over elkaar een afwachten. Natuurlijk je hebt zeker het goede voor je kinderen te zoeken. Een ja een vooral de dingen van de eeuwigheid en voor hun onsterfelijke ziel. Maar wie kan er een reine geven uit een onreine? We leven van naturen allemaal buiten God en buiten Christus dat is helaas de bittere waarheid Gen 3.Zoals we dat lezen in Ezechiël 16 van 1 tot 5 maar we worden levend gemaakt door hem vers6 tot vers 14 daarna wie een wat er soms over blijft van een mens met ontvangen genade. Maar ook de liefde een trouw van God in vers 60 tot 63.

[Posthoorn]

@CvD, graag wat netter quoten!