Pleiten op je doop

[pierre27]

Ik vind dat @Posthoorn de discussie vertroebeld met opmerkingen waarvan iedereen allang weet dat zij die heeft. Het is dan beter voor haar om bescheiden te zijn je haar mening, en te stoppen om een mening als feit te verkondigen, terwijl je weet dat een groot deel van je opponenten het daar niet mee eens is en de Heidelbergse Catechismus het ook anders zegt.

Ik vind vooral dat iemand die inhoudelijk niet mee doet aan de discussie bescheiden moet zijn.

Nu valt iedereen over GG-lid heen terwijl de meesten van jullie de niet gereformeerde opvatting van @Posthoorn onbesproken laten of zelfs leerzaam vinden. Dat verbaast mij dan weer.

Nee, dan lees je verkeerd. De manier van discussiëren vind ik leerzaam. Ik denk namelijk dat die opvatting op veel plaatsen voorkomt. Dus is het goed dat er eens serieus over gesproken worden. Ik leer er van. Als GG-lid ook inhoudelijk zou reageren, zou niemand daar overheen vallen.

Zo lees ik ook dit topic, leerzaam waarin ik Huisman grotendeels kan volgen maar waar ik Posthoorn ook ergens begrijp. Ik heb collega's die kun kinderen laten dopen en dan zijn ze volgens henlieden behouden want ze zijn in het verbond. Ik vind dit een lastig iets. Daarom eens, laat het maar besproken worden. Ik leer er ergens van. En GG-lid moet leren dat er ook zaken besproken worden hem niet welgezind. Enfin tis nog een jongeling denk k;)

[Arja]

Mij bekruipt regelmatig het gevoel dat wanneer er een discussie is en we elkaar blijkbaar niet kunnen overtuigen er dan vanuit onmacht? geschermd wordt met forum regels.
Ik vind zeker in dit draadje gaat het er toch netjes aan toe?
Kunnen we niet praten over de tekst en niet over de persoon misschien?
Ik vind het oprecht lastig als je ergens een vraag over hebt, je een antwoord krijgt en je daar niet mee uit de voeten kan er een sfeer ontstaat; zo is het, zo is het altijd geweest en nu mond houden.
Kunnen jullie je verplaatsen in mensen die hier ècht mee worstelen en niet als betweter/ dwarsligger willen fungeren?

Ik vind dat @Posthoorn de discussie vertroebeld met opmerkingen waarvan iedereen allang weet dat zij die heeft. Het is dan beter voor haar om bescheiden te zijn je haar mening, en te stoppen om een mening als feit te verkondigen, terwijl je weet dat een groot deel van je opponenten het daar niet mee eens is en de Heidelbergse Catechismus het ook anders zegt.

Ik vind vooral dat iemand die inhoudelijk niet mee doet aan de discussie bescheiden moet zijn.

Nu valt iedereen over GG-lid heen terwijl de meesten van jullie de niet gereformeerde opvatting van @Posthoorn onbesproken laten of zelfs leerzaam vinden.

@Huisman, zou het kunnen dat we hier niet zozeer te maken hebben met een opvatting, maar eerder met een overtuiging? Als het om een opvatting ging, zou de discussie waarschijnlijk vlotter verlopen. Maar omdat het om een overtuiging gaat—zowel jouw overtuiging als die van haar—wordt de situatie complexer. Overtuigingen zitten dieper verankerd dan opvattingen en zijn moeilijker te veranderen met argumenten alleen. Wat kan helpen om een positieve discussie te voeren, is het stellen van open vragen en het gebruik van ik-boodschappen.

Een praktijkvoorbeeld: toen ik iemand vertelde dat ik een andere overtuiging had gekregen over het verbond, kreeg ik de reactie: "Jij denkt het beter te weten dan alle hervormers bij elkaar. Wie ben jij dat je durft te twijfelen aan...?"

Wat zou het vruchtbaar zijn geweest als hij gewoon had gezegd: "Ik vind het moeilijk dat jij ons doopstandpunt zo makkelijk loslaat, omdat het mij veel troost biedt. Hoe ben je er toe gekomen"

Zo, dit was een lesje: hoe omgaan met baptisten (buiten het forum). Maarja, dit is een forum om juist te discussieren. En jullie kunnen allebei erg goed discussieren vind ik, @Posthoorn en jij

[huisman]

Ik vind dat @Posthoorn de discussie vertroebeld met opmerkingen waarvan iedereen allang weet dat zij die heeft. Het is dan beter voor haar om bescheiden te zijn je haar mening, en te stoppen om een mening als feit te verkondigen, terwijl je weet dat een groot deel van je opponenten het daar niet mee eens is en de Heidelbergse Catechismus het ook anders zegt.

Ik vind vooral dat iemand die inhoudelijk niet mee doet aan de discussie bescheiden moet zijn.

Nu valt iedereen over GG-lid heen terwijl de meesten van jullie de niet gereformeerde opvatting van @Posthoorn onbesproken laten of zelfs leerzaam vinden.

@Huisman, zou het kunnen dat we hier niet zozeer te maken hebben met een opvatting, maar eerder met een overtuiging? Als het om een opvatting ging, zou de discussie waarschijnlijk vlotter verlopen. Maar omdat het om een overtuiging gaat—zowel jouw overtuiging als die van haar—wordt de situatie complexer. Overtuigingen zitten dieper verankerd dan opvattingen en zijn moeilijker te veranderen met argumenten alleen. Wat kan helpen om een positieve discussie te voeren, is het stellen van open vragen en het gebruik van ik-boodschappen.

Een praktijkvoorbeeld: toen ik iemand vertelde dat ik een andere overtuiging had gekregen over het verbond, kreeg ik de reactie: "Jij denkt het beter te weten dan alle hervormers bij elkaar. Wie ben jij dat je durft te twijfelen aan...?"

Wat zou het vruchtbaar zijn geweest als hij gewoon had gezegd: "Ik vind het moeilijk dat jij ons doopstandpunt zo makkelijk loslaat, omdat het mij veel troost biedt. Hoe ben je er toe gekomen"

Zo, dit was een lesje: hoe omgaan met baptisten (buiten het forum). Maarja, dit is een forum om juist te discussieren. En jullie kunnen allebei erg goed discussieren vind ik, @Posthoorn en jij

Bedankt voor je poging voor mediation Je hebt gelijk dat het inderdaad van ons beide een overtuiging is en niet slechts een opvatting. Ik kan hier gaan vertellen hoe ik tot deze overtuiging gekomen ben maar dat zal ik niet doen. Alleen dit. Onderzoek in Schrift en belijdenis was niet het enige. Wel het belangrijkste. Maar er was ook bevinding. Dan gaat een leer leven. Daarom is deze discussie voor mij ook wel eens pijnlijk en reageer ik soms te fel.
Tussen @Posthoorn en huisman komt het altijd weer goed en we blijven ondanks onze verschillen vriendjes.

[Arja]

@Huisman, zou het kunnen dat we hier niet zozeer te maken hebben met een opvatting, maar eerder met een overtuiging? Als het om een opvatting ging, zou de discussie waarschijnlijk vlotter verlopen. Maar omdat het om een overtuiging gaat—zowel jouw overtuiging als die van haar—wordt de situatie complexer. Overtuigingen zitten dieper verankerd dan opvattingen en zijn moeilijker te veranderen met argumenten alleen. Wat kan helpen om een positieve discussie te voeren, is het stellen van open vragen en het gebruik van ik-boodschappen.

Een praktijkvoorbeeld: toen ik iemand vertelde dat ik een andere overtuiging had gekregen over het verbond, kreeg ik de reactie: "Jij denkt het beter te weten dan alle hervormers bij elkaar. Wie ben jij dat je durft te twijfelen aan...?"

Wat zou het vruchtbaar zijn geweest als hij gewoon had gezegd: "Ik vind het moeilijk dat jij ons doopstandpunt zo makkelijk loslaat, omdat het mij veel troost biedt. Hoe ben je er toe gekomen"

Zo, dit was een lesje: hoe omgaan met baptisten (buiten het forum). Maarja, dit is een forum om juist te discussieren. En jullie kunnen allebei erg goed discussieren vind ik, @Posthoorn en jij

Bedankt voor je poging voor mediation Je hebt gelijk dat het inderdaad van ons beide een overtuiging is en niet slechts een opvatting. Ik kan hier gaan vertellen hoe ik tot deze overtuiging gekomen ben maar dat zal ik niet doen. Alleen dit. Onderzoek in Schrift en belijdenis was niet het enige. Wel het belangrijkste. Maar er was ook bevinding. Dan gaat een leer leven. Daarom is deze discussie voor mij ook wel eens pijnlijk en reageer ik soms te fel.
Tussen @Posthoorn en huisman komt het altijd weer goed en we blijven ondanks onze verschillen vriendjes.

O gelukkig maar.... Nee, niet doen (vertellen hoe je er toe gekomen bent); ik bedoelde niet dat je op Refoforum je doopceel moet lichten hoor. Op een forum is alles anders. Ik bedoelde het meer algemeen.

[Wim Anker]

.

Een praktijkvoorbeeld: toen ik iemand vertelde dat ik een andere overtuiging had gekregen over het verbond, kreeg ik de reactie: "Jij denkt het beter te weten dan alle hervormers bij elkaar. Wie ben jij dat je durft te twijfelen aan...?"

Wat zou het vruchtbaar zijn geweest als hij gewoon had gezegd: "Ik vind het moeilijk dat jij ons doopstandpunt zo makkelijk loslaat, omdat het mij veel troost biedt. Hoe ben je er toe gekomen"

En wat belemmerde jouw om te reageren alsof het tweede werd bedoeld? m.a.w. de opvatting "als hij het zus of zo had gezegd dan" legt het weer bij een ander waar weinig invloed op is. Je kan ook zeggen: ik kies ervoor te reageren alsof er een open vraag in de ik vorm is gesteld.

[Wim Anker]

Ik vind vooral dat iemand die inhoudelijk niet mee doet aan de discussie bescheiden moet zijn.

Nu valt iedereen over GG-lid heen terwijl de meesten van jullie de niet gereformeerde opvatting van @Posthoorn onbesproken laten of zelfs leerzaam vinden.

@Huisman, zou het kunnen dat we hier niet zozeer te maken hebben met een opvatting, maar eerder met een overtuiging? Als het om een opvatting ging, zou de discussie waarschijnlijk vlotter verlopen. Maar omdat het om een overtuiging gaat—zowel jouw overtuiging als die van haar—wordt de situatie complexer. Overtuigingen zitten dieper verankerd dan opvattingen en zijn moeilijker te veranderen met argumenten alleen. Wat kan helpen om een positieve discussie te voeren, is het stellen van open vragen en het gebruik van ik-boodschappen.

Een praktijkvoorbeeld: toen ik iemand vertelde dat ik een andere overtuiging had gekregen over het verbond, kreeg ik de reactie: "Jij denkt het beter te weten dan alle hervormers bij elkaar. Wie ben jij dat je durft te twijfelen aan...?"

Wat zou het vruchtbaar zijn geweest als hij gewoon had gezegd: "Ik vind het moeilijk dat jij ons doopstandpunt zo makkelijk loslaat, omdat het mij veel troost biedt. Hoe ben je er toe gekomen"

Zo, dit was een lesje: hoe omgaan met baptisten (buiten het forum). Maarja, dit is een forum om juist te discussieren. En jullie kunnen allebei erg goed discussieren vind ik, @Posthoorn en jij

Bedankt voor je poging voor mediation Je hebt gelijk dat het inderdaad van ons beide een overtuiging is en niet slechts een opvatting. Ik kan hier gaan vertellen hoe ik tot deze overtuiging gekomen ben maar dat zal ik niet doen. Alleen dit. Onderzoek in Schrift en belijdenis was niet het enige. Wel het belangrijkste. Maar er was ook bevinding. Dan gaat een leer leven. Daarom is deze discussie voor mij ook wel eens pijnlijk en reageer ik soms te fel.
Tussen @Posthoorn en huisman komt het altijd weer goed en we blijven ondanks onze verschillen vriendjes.

Toch klopt de zin "Onderzoek in Schrift en belijdenis was niet het enige. Wel het belangrijkste. Maar er was ook bevinding." niet. Het suggereert dat de Schrift an sich niet begrijpbaar zou zijn voor lezers en dat er ook voor het verstandelijk begrijpen "bevinding" nodig is. Dat is niet Bijbels.

[huisman]

Nu valt iedereen over GG-lid heen terwijl de meesten van jullie de niet gereformeerde opvatting van @Posthoorn onbesproken laten of zelfs leerzaam vinden.

@Huisman, zou het kunnen dat we hier niet zozeer te maken hebben met een opvatting, maar eerder met een overtuiging? Als het om een opvatting ging, zou de discussie waarschijnlijk vlotter verlopen. Maar omdat het om een overtuiging gaat—zowel jouw overtuiging als die van haar—wordt de situatie complexer. Overtuigingen zitten dieper verankerd dan opvattingen en zijn moeilijker te veranderen met argumenten alleen. Wat kan helpen om een positieve discussie te voeren, is het stellen van open vragen en het gebruik van ik-boodschappen.

Een praktijkvoorbeeld: toen ik iemand vertelde dat ik een andere overtuiging had gekregen over het verbond, kreeg ik de reactie: "Jij denkt het beter te weten dan alle hervormers bij elkaar. Wie ben jij dat je durft te twijfelen aan...?"

Wat zou het vruchtbaar zijn geweest als hij gewoon had gezegd: "Ik vind het moeilijk dat jij ons doopstandpunt zo makkelijk loslaat, omdat het mij veel troost biedt. Hoe ben je er toe gekomen"

Zo, dit was een lesje: hoe omgaan met baptisten (buiten het forum). Maarja, dit is een forum om juist te discussieren. En jullie kunnen allebei erg goed discussieren vind ik, @Posthoorn en jij

Bedankt voor je poging voor mediation Je hebt gelijk dat het inderdaad van ons beide een overtuiging is en niet slechts een opvatting. Ik kan hier gaan vertellen hoe ik tot deze overtuiging gekomen ben maar dat zal ik niet doen. Alleen dit. Onderzoek in Schrift en belijdenis was niet het enige. Wel het belangrijkste. Maar er was ook bevinding. Dan gaat een leer leven. Daarom is deze discussie voor mij ook wel eens pijnlijk en reageer ik soms te fel.
Tussen @Posthoorn en huisman komt het altijd weer goed en we blijven ondanks onze verschillen vriendjes.

Toch klopt de zin "Onderzoek in Schrift en belijdenis was niet het enige. Wel het belangrijkste. Maar er was ook bevinding." niet. Het suggereert dat de Schrift an sich niet begrijpbaar zou zijn voor lezers en dat er ook voor het verstandelijk begrijpen "bevinding" nodig is. Dat is niet Bijbels.

Nee Wim. Het suggereert niets van wat jij schrijft. Ik schreef alleen dat een overtuiging soms diep kan gaan.

Voorbeeld: Je kunt uit de Schrift leren dat wij zondaren zijn. Als Gods Geest je dat leert ga je bevinden dat Gods Woord waar is.

[Wim Anker]

@Huisman, zou het kunnen dat we hier niet zozeer te maken hebben met een opvatting, maar eerder met een overtuiging? Als het om een opvatting ging, zou de discussie waarschijnlijk vlotter verlopen. Maar omdat het om een overtuiging gaat—zowel jouw overtuiging als die van haar—wordt de situatie complexer. Overtuigingen zitten dieper verankerd dan opvattingen en zijn moeilijker te veranderen met argumenten alleen. Wat kan helpen om een positieve discussie te voeren, is het stellen van open vragen en het gebruik van ik-boodschappen.

Een praktijkvoorbeeld: toen ik iemand vertelde dat ik een andere overtuiging had gekregen over het verbond, kreeg ik de reactie: "Jij denkt het beter te weten dan alle hervormers bij elkaar. Wie ben jij dat je durft te twijfelen aan...?"

Wat zou het vruchtbaar zijn geweest als hij gewoon had gezegd: "Ik vind het moeilijk dat jij ons doopstandpunt zo makkelijk loslaat, omdat het mij veel troost biedt. Hoe ben je er toe gekomen"

Zo, dit was een lesje: hoe omgaan met baptisten (buiten het forum). Maarja, dit is een forum om juist te discussieren. En jullie kunnen allebei erg goed discussieren vind ik, @Posthoorn en jij

Bedankt voor je poging voor mediation Je hebt gelijk dat het inderdaad van ons beide een overtuiging is en niet slechts een opvatting. Ik kan hier gaan vertellen hoe ik tot deze overtuiging gekomen ben maar dat zal ik niet doen. Alleen dit. Onderzoek in Schrift en belijdenis was niet het enige. Wel het belangrijkste. Maar er was ook bevinding. Dan gaat een leer leven. Daarom is deze discussie voor mij ook wel eens pijnlijk en reageer ik soms te fel.
Tussen @Posthoorn en huisman komt het altijd weer goed en we blijven ondanks onze verschillen vriendjes.

Toch klopt de zin "Onderzoek in Schrift en belijdenis was niet het enige. Wel het belangrijkste. Maar er was ook bevinding." niet. Het suggereert dat de Schrift an sich niet begrijpbaar zou zijn voor lezers en dat er ook voor het verstandelijk begrijpen "bevinding" nodig is. Dat is niet Bijbels.

Nee Wim. Het suggereert niets van wat jij schrijft. Ik schreef alleen dat een overtuiging soms diep kan gaan.

Voorbeeld: Je kunt uit de Schrift leren dat wij zondaren zijn. Als Gods Geest je dat leert ga je bevinden dat Gods Woord waar is.

Dan is dat opgehelderd. Dank!

[Refojongere]

1. Ik stelde een vraag : Posthoorn geloof je nu echt dat de kinderen waar Paulus over spreek in 1 Korinthe 7 : 14 wel geheiligd waren door hun moeder maar ongedoopt bleven?

Dat weet ik niet zeker. Net zo min als jij zeker weet of ze wél gedoopt werden.
Maar stel dat hun uitwendige heiliging voldoende grond is tot de doop, dan nóg is er geen sprake van een in-zijn in een verbond. Want het oude verbond geldt niet meer, en aan het nieuwe verbond heb je pas deel door geloof en bekering. Als de kinderdoop op grond van deze uitwendige heiliging bediend zou worden, kan ik er goed mee leven. Maar dan moet het doopsformulier wel aangepast worden!

Posthoorn,

Wat houdt volgens jou de uitwendige heiliging dan in en waarom is dat zo belangrijk? Als de kinderen uitwendig geheiligd zijn dan behoren ze toch tot Gods Gemeente of niet? En behoren tot Gods Gemeente kan toch niet los van het verbond?

Vergelijk ook Romeinen 11 vers 16 en 17die spreekt over heiligheid en het behoren tot de olijfboom en daardoor ook deelhebben aan het sap en de vettigheid van Gods beloften. Dit vraagt wel om geloof.

[Posthoorn]

Posthoorn,

Wat houdt volgens jou de uitwendige heiliging dan in en waarom is dat zo belangrijk? Als de kinderen uitwendig geheiligd zijn dan behoren ze toch tot Gods Gemeente of niet? En behoren tot Gods Gemeente kan toch niet los van het verbond?

Vergelijk ook Romeinen 11 vers 16 en 17die spreekt over heiligheid en het behoren tot de olijfboom en daardoor ook deelhebben aan het sap en de vettigheid van Gods beloften. Dit vraagt wel om geloof.

Uitwendige heiligheid = apart gezet van de wereld. Maar apart gezet van de wereld is nog niet hetzelfde als het hebben van een nieuwe hart.

Het prediken van het Evangelie is de bediening van het verbond (in dit geval: het nieuwe verbond). Uiteraard valt het uitwendig behoren tot de gemeente, ja zelfs het aanhoren van het Evangelie, onder de bediening van het verbond. Feitelijk is de bediening van het verbond zo breed geworden als de hele wereld. Het geboren zijn uit christelijke ouders, het (uiterlijk) behoren tot de christelijke gemeente is een extra voorrecht, én een grote verantwoordelijkheid. Maar het betekent niet dat je ín het verbond bent of dat je een streepje vóór hebt bij God.

Volgens mij wijkt wat ik hier zeg niet veel af van wat in de GG geleerd wordt over het verbond.

[huisman]

Posthoorn,

Wat houdt volgens jou de uitwendige heiliging dan in en waarom is dat zo belangrijk? Als de kinderen uitwendig geheiligd zijn dan behoren ze toch tot Gods Gemeente of niet? En behoren tot Gods Gemeente kan toch niet los van het verbond?

Vergelijk ook Romeinen 11 vers 16 en 17die spreekt over heiligheid en het behoren tot de olijfboom en daardoor ook deelhebben aan het sap en de vettigheid van Gods beloften. Dit vraagt wel om geloof.

Uitwendige heiligheid = apart gezet van de wereld. Maar apart gezet van de wereld is nog niet hetzelfde als het hebben van een nieuwe hart.

Het prediken van het Evangelie is de bediening van het verbond (in dit geval: het nieuwe verbond). Uiteraard valt het uitwendig behoren tot de gemeente, ja zelfs het aanhoren van het Evangelie, onder de bediening van het verbond. Feitelijk is de bediening van het verbond zo breed geworden als de hele wereld. Het geboren zijn uit christelijke ouders, het (uiterlijk) behoren tot de christelijke gemeente is een extra voorrecht, én een grote verantwoordelijkheid. Maar het betekent niet dat je ín het verbond bent of dat je een streepje vóór hebt bij God.

Volgens mij wijkt wat ik hier zeg niet veel af van wat in de GG geleerd wordt over het verbond.

De Heere Jezus noemt die ‘uitwendige’ bondelingen kinderen van het Koninkrijk. (Mattheüs 8) Die verloren gaan als zij zich niet bekeren. Net als in het O.T. worden de verbondskinderen aangesproken door God als Zijn vaak afkerige kinderen. Kinderen van de belofte maar ook kinderen van de bedreigingen als zij zich niet bekeren.
Zo ook nu. Onze kinderen die op grond van het ‘zijn’ in het verbond gedoopt worden (3FvE en doopformulier) worden door de HEERE als Zijn kinderen beschouwd. Als zij onbekeerd blijven komt de verbondswraak over hen en zullen ze buitengeworpen worden.

Je wijkt wel wat af van de leer van de GG omdat jij de doop totaal losmaakt van het verbond.

[Adagio]

Niemand - gedoopt of niet - hoeft zich zorgen te maken of zij wel werkzaam mogen zijn met de beloften omdat Degene die hen roept, is getrouw en Hij heeft beloofd dat Hij niemand zal uitwerpen die tot Hem komt.

Het komt alleen een beetje onbesuisd over. Als de Heere begint het menselijk bolwerk uit elkaar te pluizen (als bij de samaritaanse vrouw: 'Geef Mij te drinken') dan lees ik haar voortdurende natuurlijke reactie, om zich te beschermen: maar dit, maar dat, het zit toch zo of zus. De Heere Jezus is zeker de Weg en de Middelaar (Hij heeft dat nadrukkelijk gezegd, en dat, itt alle omstanders, het Zíjn spijze was om de wil van Zijn Vader te doen) - en juist ook Dat: we liggen met de hoge God Zelf in de clinch, of we nu heiden zijn, of een overste der synagoge, of een theoloog als Saulus. In dat verband is de uitdrukking "we mogen werkzaam zijn" op zijn zachtst geformuleerd wat ge-kunst-eld en onwerkelijk.

Micha: "Waarmede zal ik den HEERE tegenkomen, en mij bukken voor den hogen God? Zal ik Hem tegenkomen met brandoffers, met eenjarige kalveren? Zou de HEERE een welgevallen hebben aan duizenden van rammen, aan tienduizenden van oliebeken? Zal ik mijn eerstgeborene geven voor mijn overtreding? De vrucht mijns buiks voor de zonde mijner ziel? Hij heeft u bekendgemaakt, o mens, wat goed is; en wat eist de HEERE van u, dan recht te doen en weldadigheid lief te hebben, en ootmoediglijk te wandelen met uw God?"

Je kunt er ook voor kiezen om gewoon alles wat ik zeg in dit draadje te lezen.
Dan komen dingen die ik schrijf misschien iets minder onbesuisd over.

"Arja schreef: Voor mij is het juist kostbaar te weten dat de beloften van het evangelie tot iedereen komen, en dat niemand - gedoopt of niet - zich zorgen hoeft te maken of zij wel werkzaam mogen zijn met de beloften omdat Degene die hen roept, is getrouw en Hij heeft beloofd dat Hij niemand zal uitwerpen die tot Hem komt. Dus als mijn niet gedoopte kleinkinderen misschien ooit het evangelie horen, hoeven zij zich evenmin zorgen te maken of ze er wel werkzaam mogen zijn. Voor een verslagen hart, voor een verwonde ziel, zijn de beloften van God dierbaar. Ze maken hen werkzaam. Gedoopt of niet."

Hij zal maken dat al de Zijnen daadwerkelijk komen, door alle middelen die daartoe worden aangewend krachtig te zegenen. Hoe Hij dat bevindelijk uitwerkt in de ziel, is aan Hem. Hij zei tot Petrus: "Volg Mij," en hij volgde. En wat voor donder hoorde of zag Zacheüs? "Zacheüs, kom af", zei Christus. En, naar het getuigenis van Lukas, "kwam hij af, en ontving Hem met blijdschap".

Ik ben niet gewend aan termen als: "je mag werkzaam zijn". Komt voor mij te lief over, denk ik? Zie mijn voorbeeld van de samaritaanse vrouw. Bij: "je moet werkzaam zijn" kan ik me meer voorstellen. Ook in het geval wanneer, zoals jij schrijft, Hij zal maken dat de Zijnen daadwerkelijk komen. Stel dat de discipelen tot de Kananese vrouw (die desnoods als een hond onder de tafel wilde verblijven) hadden gezegd: "Ja goed! je mag werkzaam zijn"!
Het is waar, een koude douche kan ook wel eens nuttig zijn. Maar die vrouw had niet begrepen hoe anderen haar blij hadden willen maken met een dode mus.

[DDD]

De discipelen hadden moeten zeggen: iedereen die tot Jezus komt, zal hij zeker niet afwijzen.

Of, zoals ds. Ledeboer het al zei:

"Kind'ren die tot Jezus gaan
Neemt de Heer ook zeker aan
Wil Hij als een Herder leiden
Schaapjes van zijn kooi en stal
Die Hij eens vergaren zal
En een plaatsje wil bereiden."

[Posthoorn]

De Heere Jezus noemt die ‘uitwendige’ bondelingen kinderen van het Koninkrijk. (Mattheüs 8) Die verloren gaan als zij zich niet bekeren. Net als in het O.T. worden de verbondskinderen aangesproken door God als Zijn vaak afkerige kinderen. Kinderen van de belofte maar ook kinderen van de bedreigingen als zij zich niet bekeren.
Zo ook nu. Onze kinderen die op grond van het ‘zijn’ in het verbond gedoopt worden (3FvE en doopformulier) worden door de HEERE als Zijn kinderen beschouwd. Als zij onbekeerd blijven komt de verbondswraak over hen en zullen ze buitengeworpen worden.

Je wijkt wel wat af van de leer van de GG omdat jij de doop totaal losmaakt van het verbond.

1. Ik koppel de kinderdoop inderdaad direct aan de ouders (1 Kor. 7:14), maar via hen uiteraard aan het (nieuwe) verbond.
2. Kinderen van het koninkrijk waren de Israëlieten, omdat zij het letterlijke zaad van Abraham waren of zich daarbij hadden gevoegd. kantt. SV: "Dat is, die Joden met welke God wel een uiterlijk verbond gemaakt had, maar die zich door hun ongeloof hetzelve onwaardig maakten. Zie Hand. 13:46."
3. In de NT wordt het koninkrijk allen toegezegd die het Evangelie horen. "Zovelen er de Heere onze God toe roepen zal."
4. Wie gelooft en zich bekeert, krijgt deel aan het koninkrijk (het nieuwe verbond).

[Terri]

Posthoorn,

Wat houdt volgens jou de uitwendige heiliging dan in en waarom is dat zo belangrijk? Als de kinderen uitwendig geheiligd zijn dan behoren ze toch tot Gods Gemeente of niet? En behoren tot Gods Gemeente kan toch niet los van het verbond?

Vergelijk ook Romeinen 11 vers 16 en 17die spreekt over heiligheid en het behoren tot de olijfboom en daardoor ook deelhebben aan het sap en de vettigheid van Gods beloften. Dit vraagt wel om geloof.

Uitwendige heiligheid = apart gezet van de wereld. Maar apart gezet van de wereld is nog niet hetzelfde als het hebben van een nieuwe hart.

Het prediken van het Evangelie is de bediening van het verbond (in dit geval: het nieuwe verbond). Uiteraard valt het uitwendig behoren tot de gemeente, ja zelfs het aanhoren van het Evangelie, onder de bediening van het verbond. Feitelijk is de bediening van het verbond zo breed geworden als de hele wereld. Het geboren zijn uit christelijke ouders, het (uiterlijk) behoren tot de christelijke gemeente is een extra voorrecht, én een grote verantwoordelijkheid. Maar het betekent niet dat je ín het verbond bent of dat je een streepje vóór hebt bij God.

Volgens mij wijkt wat ik hier zeg niet veel af van wat in de GG geleerd wordt over het verbond.

Ik vind dat dikgedrukte een
Doet me denken aan o.a. Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.