Een kabinet van PVV, VVD, NSC en BBB

[Adje]

* Nederland eerst, is dat wat de Heere Jezus ons leert in Zijn Woord?

Nee, zoekt eerst het Koninkrijk van God inderdaad. Al vind ik het wel wat moeilijk om vaderlandsliefde als onbijbels te beschouwen. Kun jij dat wat uitwerken, wat bedoel je hier precies mee?

Dat heb ik toch niet geschreven, dat vaderlandsliefde onbijbels is?
Wat ik bedoel is dat wij in een zeer welvarend land leven, bijbels uitgedrukt: "wij leven in een land overvloeiend van melk en honing!" Mogen wij vanuit oprechte dankbaarheid richting onze God, die ons dit alles gegeven heeft en nog geeft, iets afdragen aan minder bedeelden op deze aarde? Eten wij daar een boterham minder om? Waarom moet daar op gekort worden?

Persoonlijk vind ik dat Mirjam Bikker een mooie reactie gaf op de regeringsverklaring.
https://www.christenunie.nl/nl/blog/202 ... ingsboetes

Dat mag jij doen ja. Maar waarom moet de staat het doen? Klinkt een beetje als: iedereen! moet deze last dragen, anders is het niet eerlijk!. Maar ware dankbaarheid doet dat met lust en liefde toch? Giftenaftrek beperken is ook een prima plan.

Omdat de overheid m.i. ook hierin verantwoordelijkheid heeft, niet alleen het individu. Ware dankbaarheid geeft inderdaad uit lust en liefde, maar veel inwoners van Nederland leven niet uit dankbaarheid! Dat is een gegeven! Velen leven voor het eigen "ik."

[Adje]

Ik lees hier "wij leven in een land overvloeiend van melk en honing!" en ''We zijn notabene één van de rijkste landen terwijl we gaan bezuinigen op ontwikkelingshulp!''.

Maar als ik van een afstandje kijk naar bijvoorbeeld een stad als Rotterdam, waar 15,4% van de inwoners onder de armoedegrens leeft, dan denk ik: is dat wel zo? Het lijkt mij dat dit zeer zeker niet geldt voor iedere Nederlander. Nederland kent energiearmoede, menstruatiearmoede, een groeiende aantal zorgmijders en een systeem dat aan elkaar hangt van toeslagen, vrijwilligers (denk aan de Unie van Vrijwilligers, die bijzonder belangrijk is maar waarvan de kans groot is dat het bestaan ophoudt... door bezuinigingen!) en mantelzorgers. Ik vind dat echt niet passen bij het etiket 'zeer welvarend'.

Dat zal allemaal waar zijn Edelweiss, maar er zijn landen waar een veel hoger percententage van de bevolking in diepe armoede leeft.

De bezuinigen die dit kabinet wil invoeren op bv. afschaffen van schoolontbijt is ook niet mijn idee. Ik heb dan ook niet mijn stem uitgebracht op één van de partijen die deel uitmaken van het huidige kabinet! De kiezer heeft gesproken, daar zullen we het mee moeten doen!

[Maanenschijn]

Ik herhaal wat @Huisman hier terloops adviseerde: “zoek het woord vreemdeling eens op in de concordantie”.

Ik heb dat begin dit jaar gedaan voor een lezing binnen een wat rechts (lees: ‘geen vluchtelingen in mijn achtertuin, geen mensen met achterstanden in mijn achtertuin’) gezelschap.

Het was voor mij een stevige les: het woord vreemdeling komt regelmatig voor. En de Heere wil voor de vreemdeling en de arme zorg dragen. Directe beloften en via de middellijke weg door wetgeving en belasting.

Ik heb samengevat geleerd:

1. De vreemdeling wordt beschermd in wetgeving en geboden door de Heere God.
2. De vreemdeling moet zich houden aan de geboden van de Heere God.
3. Als de vreemdeling met zijn/haar gewoonten de overhand krijgt en niet Gods geboden volgt, dan wordt het een vloek voor het land.
4. Een christen is ook een vreemdeling op deze aarde, die dient zich dat realiseren en dienovereenkomstig te leven.
5. Christus was dè Vreemdeling, die zelfs geen kussen had om op te slapen.

En lees in plaats van het woord vreemdeling ook gerust arme.

Ik denk dat onze gezindte veel te liberaler is en de kernwaarde van de sociale verzorgingsstaat veel te weinig in beeld heeft. Het eigen geld en eigen goed is erg belangrijk. En zoals onze predikant het dan zegt: ‘ik zit tussen u in’. Ik trek het me zelf ook aan.

[ZWP]

Goed stukje @Maanenschijn!
Ik geloof ook zeker dat het echte sociale gedachtengoed ten diepste vanuit het christendom is opgekomen. Zorg voor de naaste en zwakke en vreemdeling.

[huisman]

Ik herhaal wat @Huisman hier terloops adviseerde: “zoek het woord vreemdeling eens op in de concordantie”.

Ik heb dat begin dit jaar gedaan voor een lezing binnen een wat rechts (lees: ‘geen vluchtelingen in mijn achtertuin, geen mensen met achterstanden in mijn achtertuin’) gezelschap.

Het was voor mij een stevige les: het woord vreemdeling komt regelmatig voor. En de Heere wil voor de vreemdeling en de arme zorg dragen. Directe beloften en via de middellijke weg door wetgeving en belasting.

Ik heb samengevat geleerd:

1. De vreemdeling wordt beschermd in wetgeving en geboden door de Heere God.
2. De vreemdeling moet zich houden aan de geboden van de Heere God.
3. Als de vreemdeling met zijn/haar gewoonten de overhand krijgt en niet Gods geboden volgt, dan wordt het een vloek voor het land.
4. Een christen is ook een vreemdeling op deze aarde, die dient zich dat realiseren en dienovereenkomstig te leven.
5. Christus was dè Vreemdeling, die zelfs geen kussen had om op te slapen.

En lees in plaats van het woord vreemdeling ook gerust arme.

Ik denk dat onze gezindte veel te liberaler is en de kernwaarde van de sociale verzorgingsstaat veel te weinig in beeld heeft. Het eigen geld en eigen goed is erg belangrijk. En zoals onze predikant het dan zegt: ‘ik zit tussen u in’. Ik trek het me zelf ook aan.

Bedankt, dit heb ik zelf ook een keer gedaan. Denk voor de mannenvereniging maar weet dat niet meer precies. Voor mij waren o.a. Leviticus 19 : 33&34 kernteksten. Daar staat ook het argument van de HEERE waarom de vreemdeling bescherming moest hebben: gij zult hem (de vreemdeling) liefhebben als uzelven; want gij zijt vreemdelingen geweest in Egypteland; Ik ben de HEERE, uw God!

Best wel een spiegel voor onze maatschappij toch? Ziet men het dan nog niet lees dan ook eens Deuteronomium 24 :19-22.

[J.C. Philpot]

1. De vreemdeling wordt beschermd in wetgeving en geboden door de Heere God.
2. De vreemdeling moet zich houden aan de geboden van de Heere God.
3. Als de vreemdeling met zijn/haar gewoonten de overhand krijgt en niet Gods geboden volgt, dan wordt het een vloek voor het land.
4. Een christen is ook een vreemdeling op deze aarde, die dient zich dat realiseren en dienovereenkomstig te leven.
5. Christus was dè Vreemdeling, die zelfs geen kussen had om op te slapen.

Ik vind het een mooie samenvatting.

De door jou geciteerde Schriftgedeelten, gaan zowel in tegen vreemdelingenhaat (not in my backyard), maar ook tegen links multiculturalisme.

Enerzeids zijn kritiek op en maatregelen tegen de Islam als valse godsdienst dus volledig bijbelse noties (!) en tegelijkertijd moet zorggedragen worden voor de vreemdelingen die we toelaten. Wat mij betreft betekend dat wel dat we vreemdelingen die we opvangen (en die dat dus echt nodig hebben ivm gevaar van eigen leven), zo goed mogelijk laten integreren, en aan het werk helpen in Nederland. Zodat ze hier zo snel mogelijk op eigen benen kunnen staan, en goed kunnen fuctioneren in deze maatschappij.

[Bertiel]

Brengt God niet de vreemdeling op ons pad om ze tot Christus te leiden?

[merel]

Ik lees hier "wij leven in een land overvloeiend van melk en honing!" en ''We zijn notabene één van de rijkste landen terwijl we gaan bezuinigen op ontwikkelingshulp!''.

Maar als ik van een afstandje kijk naar bijvoorbeeld een stad als Rotterdam, waar 15,4% van de inwoners onder de armoedegrens leeft, dan denk ik: is dat wel zo? Het lijkt mij dat dit zeer zeker niet geldt voor iedere Nederlander. Nederland kent energiearmoede, menstruatiearmoede, een groeiende aantal zorgmijders en een systeem dat aan elkaar hangt van toeslagen, vrijwilligers (denk aan de Unie van Vrijwilligers, die bijzonder belangrijk is maar waarvan de kans groot is dat het bestaan ophoudt... door bezuinigingen!) en mantelzorgers. Ik vind dat echt niet passen bij het etiket 'zeer welvarend'.

Dat zal allemaal waar zijn Edelweiss, maar er zijn landen waar een veel hoger percententage van de bevolking in diepe armoede leeft.

De bezuinigen die dit kabinet wil invoeren op bv. afschaffen van schoolontbijt is ook niet mijn idee. Ik heb dan ook niet mijn stem uitgebracht op één van de partijen die deel uitmaken van het huidige kabinet! De kiezer heeft gesproken, daar zullen we het mee moeten doen!

Dat was juist een punt waar ik het wel mee eens ben. Het aanbieden van ontbijt vind ik iets van de ouders en niet van de overheid. Ik betwijfel of deze ouders daadwerkelijk geen geld hebben of geen tijd/ zin om daar aandacht aan te besteden.

Indertijd was dat namelijk hetzelfde bij de opvang. Ouders konden hun kinderen brengen zonder dat zij daadwerkelijk werkten. Wij waren bij de eerste opvang met nog 1 ( ook blank) gezin de enige werkende ouders. De rest werd 5 dagen in de week daar naar binnen gedrukt en tegen de avond opgehaald. Diverse keren hadden bepaalde kinderen hun luier van de dag ervoor nog aan. Zogenaamd geen geld voor luiers en eten, maar wel dure merkkleding aan.

Ik ben dus behoorlijk sceptisch over het aanbieden van ontbijt. Zeg nou zelf wat kost een volkoren brood of een bord havermout met een kopje thee? Desnoods bak je zelf brood. Als je dat al niet meer kan betalen ben ik heel benieuwd waar het geld inclusief alle toeslagen heen gaat.

Wij doen regelmatig vrijwilligerswerk bij de plaatselijke variant van de voedselbank. Daar krijgen de mensen meer en gezonde voedsel dan bij de voedselbank. Als ik soms hoor hoe vanzelfsprekend het is en waar men over klaagt, is het om je dood te schamen. Dan blieft men de kruiden niet of bevat het brood te veel pitjes of op de sperziebonen zit een bruin plekje.

Daarom is de vraag van @ ambtenaar een hele goede; wat verstaan wij onder arm en waar ligt ook de eigen verantwoordelijkheid.

[parsifal]

Ik lees hier "wij leven in een land overvloeiend van melk en honing!" en ''We zijn notabene één van de rijkste landen terwijl we gaan bezuinigen op ontwikkelingshulp!''.

Maar als ik van een afstandje kijk naar bijvoorbeeld een stad als Rotterdam, waar 15,4% van de inwoners onder de armoedegrens leeft, dan denk ik: is dat wel zo? Het lijkt mij dat dit zeer zeker niet geldt voor iedere Nederlander. Nederland kent energiearmoede, menstruatiearmoede, een groeiende aantal zorgmijders en een systeem dat aan elkaar hangt van toeslagen, vrijwilligers (denk aan de Unie van Vrijwilligers, die bijzonder belangrijk is maar waarvan de kans groot is dat het bestaan ophoudt... door bezuinigingen!) en mantelzorgers. Ik vind dat echt niet passen bij het etiket 'zeer welvarend'.

Dat zal allemaal waar zijn Edelweiss, maar er zijn landen waar een veel hoger percententage van de bevolking in diepe armoede leeft.

De bezuinigen die dit kabinet wil invoeren op bv. afschaffen van schoolontbijt is ook niet mijn idee. Ik heb dan ook niet mijn stem uitgebracht op één van de partijen die deel uitmaken van het huidige kabinet! De kiezer heeft gesproken, daar zullen we het mee moeten doen!

Dat was juist een punt waar ik het wel mee eens ben. Het aanbieden van ontbijt vind ik iets van de ouders en niet van de overheid. Ik betwijfel of deze ouders daadwerkelijk geen geld hebben of geen tijd/ zin om daar aandacht aan te besteden.

Indertijd was dat namelijk hetzelfde bij de opvang. Ouders konden hun kinderen brengen zonder dat zij daadwerkelijk werkten. Wij waren bij de eerste opvang met nog 1 ( ook blank) gezin de enige werkende ouders. De rest werd 5 dagen in de week daar naar binnen gedrukt en tegen de avond opgehaald. Diverse keren hadden bepaalde kinderen hun luier van de dag ervoor nog aan. Zogenaamd geen geld voor luiers en eten, maar wel dure merkkleding aan.

Ik ben dus behoorlijk sceptisch over het aanbieden van ontbijt. Zeg nou zelf wat kost een volkoren brood of een bord havermout met een kopje thee? Desnoods bak je zelf brood. Als je dat al niet meer kan betalen ben ik heel benieuwd waar het geld inclusief alle toeslagen heen gaat.

Wij doen regelmatig vrijwilligerswerk bij de plaatselijke variant van de voedselbank. Daar krijgen de mensen meer en gezonde voedsel dan bij de voedselbank. Als ik soms hoor hoe vanzelfsprekend het is en waar men over klaagt, is het om je dood te schamen. Dan blieft men de kruiden niet of bevat het brood te veel pitjes of op de sperziebonen zit een bruin plekje.

Daarom is de vraag van @ ambtenaar een hele goede; wat verstaan wij onder arm en waar ligt ook de eigen verantwoordelijkheid.

Ik zie het punt en ben het met je eens dat soms (vaak) het probleem bij ouders ligt. Echter de kinderen zijn de dupe hiervan, en dit soort honger kan kinderen een achterstand geven. Net als met opvang, het is voor sommige kinderen waar ze met Nederlands in aanraking komen. De opgelopen achterstand kan wel eens duurder zijn voor de maatschappij dan een systeem van (vrijwel) gratis opvang. Zeker omdat je in het laatste geval ook niet allerlei fraude hoeft te controleren.

Ik houd wat dat betreft van Zweedse systeem, in principe kunnen alle kinderen vanaf 1 jaar naar opvang (daarvoor heeft ten minste 1 van de ouders ouderschapsverlof en is het voor gezondheid van kinderen niet geweldig om samen te zijn met te veel andere jonge kinderen; denk aan mazelen, maar ook RSvirus).

[MGG]

Ik herhaal wat @Huisman hier terloops adviseerde: “zoek het woord vreemdeling eens op in de concordantie”.

Ik heb dat begin dit jaar gedaan voor een lezing binnen een wat rechts (lees: ‘geen vluchtelingen in mijn achtertuin, geen mensen met achterstanden in mijn achtertuin’) gezelschap.

Het was voor mij een stevige les: het woord vreemdeling komt regelmatig voor. En de Heere wil voor de vreemdeling en de arme zorg dragen. Directe beloften en via de middellijke weg door wetgeving en belasting.

Ik heb samengevat geleerd:

1. De vreemdeling wordt beschermd in wetgeving en geboden door de Heere God.
2. De vreemdeling moet zich houden aan de geboden van de Heere God.
3. Als de vreemdeling met zijn/haar gewoonten de overhand krijgt en niet Gods geboden volgt, dan wordt het een vloek voor het land.
4. Een christen is ook een vreemdeling op deze aarde, die dient zich dat realiseren en dienovereenkomstig te leven.
5. Christus was dè Vreemdeling, die zelfs geen kussen had om op te slapen.

En lees in plaats van het woord vreemdeling ook gerust arme.

Ik denk dat onze gezindte veel te liberaler is en de kernwaarde van de sociale verzorgingsstaat veel te weinig in beeld heeft. Het eigen geld en eigen goed is erg belangrijk. En zoals onze predikant het dan zegt: ‘ik zit tussen u in’. Ik trek het me zelf ook aan.

Een interessant punt. Ik ben even bezig geweest en nog lang niet klaar.
Aan punt 2 voldoen de meeste asielzoekers niet. Stel dat alle migranten God (willen) dienen, dan zou de weerstand een stuk minder groot zijn. Ik neem tenminste aan dat zij die God willen dienen hun best doen om de 10 geboden te houden.

Punt 4 blijf voor mij een spiegel. Ik denk al snel wat kan in plaats van wat heb ik nodig. Bij het boeken van een vakantie denk ik regelmatig is het verantwoord om zoveel geld uit te geven voor plezier terwijl miljarden mensen God niet kennen en honderden miljoenen dagelijks tekort komen. Aan de andere kant zien we in de Bijbel nergens dat rijke kinderen van God de opdracht kregen om minimalistisch te leven.

Onze verzorgingsstaat is veel uitgebreider dan het Bijbelse voorbeeld. Een Israëliet moest bij schulden zelf zichzelf verkopen. Eens in de 50 jaar kon iedereen met een schonen lei beginnen. Bij ons is de schuldsanering maar drie jaar en je wordt in die drie jaar geen knecht. In de tijd van de Bijbel kreeg God 10%. De overheid regelde het leger en belangrijke infrastructuur. Menig liberaal zou willen dat de overheid zich tot deze en nog wat andere kerntaken beperkt.


Ik wacht geduldig tot Bertiel zijn bericht met Bijbelteksten onderbouwd.

[Edelweiss]

Dit komt door de scheve verdeling van arm en rijk in Nederland.
De overheid wil de rijken en de rijke bedrijven geen hogere belasting opleggen, dus blijft het geld bij de rijken en de armen moeten het met toeslagen doen die door de bureaucratie niet goed toegankelijk zijn en waarbij je het risico loopt dat je fors terug moet betalen als je een cent teveel verdient. Hoewel, dat laatste is geloof ik naar aanleiding van het toeslagenschandaal soepeler geworden.

Ah, dit is behulpzaam, dank je wel. Jij noemt punten die bij mij helemaal buiten beeld zijn geraakt.

Dat zal allemaal waar zijn Edelweiss, maar er zijn landen waar een veel hoger percententage van de bevolking in diepe armoede leeft. (...)

Zeker, en als je die in beeld hebt, blijkt dat het altijd nog weer armer kan. Er valt daarin veel te relativeren, en de balans in hulp bieden vind ik ook erg moeilijk. Wat hier al eerder benoemd is, is de vraag wie er verantwoordelijk is. Ik zal hieronder uitleggen wat ik daar mee bedoel.

Ik ben zelf bij een aantal ontwikkelingsprojecten betrokken geweest. Een paar daarvan in Bangladesh, een aantal in een Afrikaans land. In dat laatste geval ging het om het opzetten van een medische post. De contrasten hierin waren zo groot, dat ik daar nu nog wel eens mee worstel. Dan doel ik op het volgende.
Ik heb daar mensen gezien die vijf uur kwamen lopen om medische zorg te krijgen. Je ziet de meest ernstige gevolgen van de meest eenvoudige oorzaken (bijvoorbeeld: iemand die volledig blind wordt door een, in het westen, simpel verhelpbare oogontsteking). Bij het opzetten van zo'n post is de hulp en goedkeuring van de lokale autoriteiten nodig. Toen we na een x maanden teruggingen naar dat land om het veldteam te bezoeken, bleek een hoop geld verdwenen en liep de lokale oudste in een handgemaakt Gucci pak met idem schoenen, en waren de leveringen van medicatie drastisch verminderd, omdat hij zijn voorkomen belangrijker vond. Dat heeft letterlijk mensenlevens gekost.
Nu wordt er gelukkig steeds scherper gecontroleerd op corruptie, maar we stonden daar wel even met onze mond vol tanden. Als die oudste zich totaal niet bekommert om zijn eigen volk en de stammen in de buurt, wat moeten wij dan doen? Het project is door blijven lopen, maar is wel extreem bemoeilijkt hierdoor, omdat het soms wel heel extreem tegen de stroom in zwemmen was en we meer dan eens bijna de motivatie verloren.
Idem in mijn tijd in Israel. Er zijn in de afgelopen jaren biljoenen dollars naar Gaza gegaan, en toch waren het de Israeli's die wekelijks kinderen uit Gaza naar Israelische ziekenhuizen brachten. Ik heb die kinderen letterlijk zelf onder mijn hoede gehad. Waar is dat geld gebleven? We weten het antwoord - maar dat is wel onlosmakelijk verbonden met het vraagstuk van onze verantwoordelijkheid.
Ik heb er geen antwoord op, en ik worstel er mee. Ik geef toe dat ik nog steeds wel eens denk: ik geef dat geld dan liever aan een tante Jo in bejaardenhuis De Laatste Zonnestralen omdat bij haar de urine langs de benen loopt omdat er bezuinigd wordt op luiers.

Mijn man en ik hebben het financieel zeer goed. Door mijn ervaringen zijn we echter wel erg voorzichtig geworden met goede doelen. Wij helpen nu liever praktisch. Dat houdt o.a. in dat we actief helpen met het inburgeren van vluchtelingen uit Oekraine, en volgende week vangen we voor 2,5 maand een meisje uit Oekraine op. Haar moeder is overleden door een bombardement, er is familie elders in Oekraine die haar op wil vangen, maar het is eerst van belang dat zij fysiek en mentaal bij komt voordat er verder iets besloten wordt. Zal best pittig worden, denk ik, maar in gebed hopen dat we toch veel goeds kunnen doen.

[MGG]

Ik lees hier "wij leven in een land overvloeiend van melk en honing!" en ''We zijn notabene één van de rijkste landen terwijl we gaan bezuinigen op ontwikkelingshulp!''.

Maar als ik van een afstandje kijk naar bijvoorbeeld een stad als Rotterdam, waar 15,4% van de inwoners onder de armoedegrens leeft, dan denk ik: is dat wel zo? Het lijkt mij dat dit zeer zeker niet geldt voor iedere Nederlander. Nederland kent energiearmoede, menstruatiearmoede, een groeiende aantal zorgmijders en een systeem dat aan elkaar hangt van toeslagen, vrijwilligers (denk aan de Unie van Vrijwilligers, die bijzonder belangrijk is maar waarvan de kans groot is dat het bestaan ophoudt... door bezuinigingen!) en mantelzorgers. Ik vind dat echt niet passen bij het etiket 'zeer welvarend'.

Dat zal allemaal waar zijn Edelweiss, maar er zijn landen waar een veel hoger percententage van de bevolking in diepe armoede leeft.

De bezuinigen die dit kabinet wil invoeren op bv. afschaffen van schoolontbijt is ook niet mijn idee. Ik heb dan ook niet mijn stem uitgebracht op één van de partijen die deel uitmaken van het huidige kabinet! De kiezer heeft gesproken, daar zullen we het mee moeten doen!

Dat was juist een punt waar ik het wel mee eens ben. Het aanbieden van ontbijt vind ik iets van de ouders en niet van de overheid. Ik betwijfel of deze ouders daadwerkelijk geen geld hebben of geen tijd/ zin om daar aandacht aan te besteden.

Indertijd was dat namelijk hetzelfde bij de opvang. Ouders konden hun kinderen brengen zonder dat zij daadwerkelijk werkten. Wij waren bij de eerste opvang met nog 1 ( ook blank) gezin de enige werkende ouders. De rest werd 5 dagen in de week daar naar binnen gedrukt en tegen de avond opgehaald. Diverse keren hadden bepaalde kinderen hun luier van de dag ervoor nog aan. Zogenaamd geen geld voor luiers en eten, maar wel dure merkkleding aan.

Ik ben dus behoorlijk sceptisch over het aanbieden van ontbijt. Zeg nou zelf wat kost een volkoren brood of een bord havermout met een kopje thee? Desnoods bak je zelf brood. Als je dat al niet meer kan betalen ben ik heel benieuwd waar het geld inclusief alle toeslagen heen gaat.

Wij doen regelmatig vrijwilligerswerk bij de plaatselijke variant van de voedselbank. Daar krijgen de mensen meer en gezonde voedsel dan bij de voedselbank. Als ik soms hoor hoe vanzelfsprekend het is en waar men over klaagt, is het om je dood te schamen. Dan blieft men de kruiden niet of bevat het brood te veel pitjes of op de sperziebonen zit een bruin plekje.

Daarom is de vraag van @ ambtenaar een hele goede; wat verstaan wij onder arm en waar ligt ook de eigen verantwoordelijkheid.

De uitspraak´honger maakt rauwe bonen zoet en welvaart maakt een mens kritisch´ blijft mij bij. Alles hangt af van het referentiekader. Als ik verhalen hoor of lees van mensen die in jaren 50 en 60 opgroeide, dan wordt duidelijk dat de mens een ontevreden wezen is. De welvaart is veel groter, maar we zijn rupsje nooit genoeg.

[Maanenschijn]

Ik herhaal wat @Huisman hier terloops adviseerde: “zoek het woord vreemdeling eens op in de concordantie”.

Ik heb dat begin dit jaar gedaan voor een lezing binnen een wat rechts (lees: ‘geen vluchtelingen in mijn achtertuin, geen mensen met achterstanden in mijn achtertuin’) gezelschap.

Het was voor mij een stevige les: het woord vreemdeling komt regelmatig voor. En de Heere wil voor de vreemdeling en de arme zorg dragen. Directe beloften en via de middellijke weg door wetgeving en belasting.

Ik heb samengevat geleerd:

1. De vreemdeling wordt beschermd in wetgeving en geboden door de Heere God.
2. De vreemdeling moet zich houden aan de geboden van de Heere God.
3. Als de vreemdeling met zijn/haar gewoonten de overhand krijgt en niet Gods geboden volgt, dan wordt het een vloek voor het land.
4. Een christen is ook een vreemdeling op deze aarde, die dient zich dat realiseren en dienovereenkomstig te leven.
5. Christus was dè Vreemdeling, die zelfs geen kussen had om op te slapen.

En lees in plaats van het woord vreemdeling ook gerust arme.

Ik denk dat onze gezindte veel te liberaler is en de kernwaarde van de sociale verzorgingsstaat veel te weinig in beeld heeft. Het eigen geld en eigen goed is erg belangrijk. En zoals onze predikant het dan zegt: ‘ik zit tussen u in’. Ik trek het me zelf ook aan.

Een interessant punt. Ik ben even bezig geweest en nog lang niet klaar.
Aan punt 2 voldoen de meeste asielzoekers niet. Stel dat alle migranten God (willen) dienen, dan zou de weerstand een stuk minder groot zijn. Ik neem tenminste aan dat zij die God willen dienen hun best doen om de 10 geboden te houden.

Punt 4 blijf voor mij een spiegel. Ik denk al snel wat kan in plaats van wat heb ik nodig. Bij het boeken van een vakantie denk ik regelmatig is het verantwoord om zoveel geld uit te geven voor plezier terwijl miljarden mensen God niet kennen en honderden miljoenen dagelijks tekort komen. Aan de andere kant zien we in de Bijbel nergens dat rijke kinderen van God de opdracht kregen om minimalistisch te leven.

Onze verzorgingsstaat is veel uitgebreider dan het Bijbelse voorbeeld. Een Israëliet moest bij schulden zelf zichzelf verkopen. Eens in de 50 jaar kon iedereen met een schonen lei beginnen. Bij ons is de schuldsanering maar drie jaar en je wordt in die drie jaar geen knecht. In de tijd van de Bijbel kreeg God 10%. De overheid regelde het leger en belangrijke infrastructuur. Menig liberaal zou willen dat de overheid zich tot deze en nog wat andere kerntaken beperkt.


Ik wacht geduldig tot Bertiel zijn bericht met Bijbelteksten onderbouwd.

Dank, een inhoudelijke discussie .

Het is helemaal waar dat wij niet leven in een samenleving die theocratisch is ingericht, een samenleving waar de godsdienstwetten en maatschappelijke wetten een eenheid vormen. Dat maakt het vergelijken ook lastig. Want je hebt gelijk: op een aantal punten is onze verzorgingsstaat aanzienlijk beter ingericht dan wat wij kunnen lezen in de Bijbel. Zelfs voor vreemdelingen.

Wat ik met mijn bijdrage beoogde is aantonen dat het sociale aspect in de Oud-Testamentische tijd, maar ook vanuit het leven en preken van de Heere Jezus een prominente rol speelt. Dat wij als welvarende refo’s wel in die spiegel mogen kijken. Ik heb een serie teksten die ik voor mijn onderzoekje heb gebruikt nog op een rijtje staan, ik wil die wel een keer delen. Vooral het eigen vreemdelingschap is inderdaad nodig te bemediteren.

@J.C. Philpot vat het goed samen: naast het sociale aspect is er ook het aspect van inburgering en het gevaar (als dat niet gebeurt) dat de samenleving verder van God wordt afgetrokken.

De vraag van @Wim Anker: ‘heb jij al een vluchteling in huis’, (om aan te tonen dat het makkelijk is om op een forum een beetje te deugen) is natuurlijk wel een belangrijke. De achterliggende vraag is: wat doe jij/ik in de praktijk? (Probeer overigens maar eens een vluchteling in huis te nemen. Je komt niet door de procedures heen.) Wij zitten in een intake voor “Kamers met aandacht”, dat is passend bij ons gezin, we hebben ruimte in huis en proberen zo iets over te kunnen dragen van praktisch christen-zijn. Is dat makkelijk? Nee. We hebben ervaring met een inwonende au-pair uit niet EU landen. Maak je borst maar nat. Cultuurverschillen, regelgeving, betalingsverwachtingen etc. Maar toch de opdracht: wat doen wij voor onze naaste (naast de collectezak vullen)?

Zomaar wat gedachten…ik moet nu verjaardag vieren. Zal niet veel meer kunnen reageren.

[MGG]

Ik herhaal wat @Huisman hier terloops adviseerde: “zoek het woord vreemdeling eens op in de concordantie”.

Ik heb dat begin dit jaar gedaan voor een lezing binnen een wat rechts (lees: ‘geen vluchtelingen in mijn achtertuin, geen mensen met achterstanden in mijn achtertuin’) gezelschap.

Het was voor mij een stevige les: het woord vreemdeling komt regelmatig voor. En de Heere wil voor de vreemdeling en de arme zorg dragen. Directe beloften en via de middellijke weg door wetgeving en belasting.

Ik heb samengevat geleerd:

1. De vreemdeling wordt beschermd in wetgeving en geboden door de Heere God.
2. De vreemdeling moet zich houden aan de geboden van de Heere God.
3. Als de vreemdeling met zijn/haar gewoonten de overhand krijgt en niet Gods geboden volgt, dan wordt het een vloek voor het land.
4. Een christen is ook een vreemdeling op deze aarde, die dient zich dat realiseren en dienovereenkomstig te leven.
5. Christus was dè Vreemdeling, die zelfs geen kussen had om op te slapen.

En lees in plaats van het woord vreemdeling ook gerust arme.

Ik denk dat onze gezindte veel te liberaler is en de kernwaarde van de sociale verzorgingsstaat veel te weinig in beeld heeft. Het eigen geld en eigen goed is erg belangrijk. En zoals onze predikant het dan zegt: ‘ik zit tussen u in’. Ik trek het me zelf ook aan.

Een interessant punt. Ik ben even bezig geweest en nog lang niet klaar.
Aan punt 2 voldoen de meeste asielzoekers niet. Stel dat alle migranten God (willen) dienen, dan zou de weerstand een stuk minder groot zijn. Ik neem tenminste aan dat zij die God willen dienen hun best doen om de 10 geboden te houden.

Punt 4 blijf voor mij een spiegel. Ik denk al snel wat kan in plaats van wat heb ik nodig. Bij het boeken van een vakantie denk ik regelmatig is het verantwoord om zoveel geld uit te geven voor plezier terwijl miljarden mensen God niet kennen en honderden miljoenen dagelijks tekort komen. Aan de andere kant zien we in de Bijbel nergens dat rijke kinderen van God de opdracht kregen om minimalistisch te leven.

Onze verzorgingsstaat is veel uitgebreider dan het Bijbelse voorbeeld. Een Israëliet moest bij schulden zelf zichzelf verkopen. Eens in de 50 jaar kon iedereen met een schonen lei beginnen. Bij ons is de schuldsanering maar drie jaar en je wordt in die drie jaar geen knecht. In de tijd van de Bijbel kreeg God 10%. De overheid regelde het leger en belangrijke infrastructuur. Menig liberaal zou willen dat de overheid zich tot deze en nog wat andere kerntaken beperkt.


Ik wacht geduldig tot Bertiel zijn bericht met Bijbelteksten onderbouwd.

Dank, een inhoudelijke discussie .

Het is helemaal waar dat wij niet leven in een samenleving die theocratisch is ingericht, een samenleving waar de godsdienstwetten en maatschappelijke wetten een eenheid vormen. Dat maakt het vergelijken ook lastig. Want je hebt gelijk: op een aantal punten is onze verzorgingsstaat aanzienlijk beter ingericht dan wat wij kunnen lezen in de Bijbel. Zelfs voor vreemdelingen.

Wat ik met mijn bijdrage beoogde is aantonen dat het sociale aspect in de Oud-Testamentische tijd, maar ook vanuit het leven en preken van de Heere Jezus een prominente rol speelt. Dat wij als welvarende refo’s wel in die spiegel mogen kijken. Ik heb een serie teksten die ik voor mijn onderzoekje heb gebruikt nog op een rijtje staan, ik wil die wel een keer delen. Vooral het eigen vreemdelingschap is inderdaad nodig te bemediteren.

@J.C. Philpot vat het goed samen: naast het sociale aspect is er ook het aspect van inburgering en het gevaar (als dat niet gebeurt) dat de samenleving verder van God wordt afgetrokken.

De vraag van @Wim Anker: ‘heb jij al een vluchteling in huis’, (om aan te tonen dat het makkelijk is om op een forum een beetje te deugen) is natuurlijk wel een belangrijke. De achterliggende vraag is: wat doe jij/ik in de praktijk? (Probeer overigens maar eens een vluchteling in huis te nemen. Je komt niet door de procedures heen.) Wij zitten in een intake voor “Kamers met aandacht”, dat is passend bij ons gezin, we hebben ruimte in huis en proberen zo iets over te kunnen dragen van praktisch christen-zijn. Is dat makkelijk? Nee. We hebben ervaring met een inwonende au-pair uit niet EU landen. Maak je borst maar nat. Cultuurverschillen, regelgeving, betalingsverwachtingen etc. Maar toch de opdracht: wat doen wij voor onze naaste (naast de collectezak vullen)?

Zomaar wat gedachten…ik moet nu verjaardag vieren. Zal niet veel meer kunnen reageren.

Ik zie de teksten wel een keer verschijnen, dan kan ik deze ook lezen. Het is nuttig om te bestuderen wat de Bijbel over vluchtelingen zegt. Vooral omdat dit een actueel thema is en ik geconfronteerd ben met de nadelen hiervan. Misschien zit ik door mijn eigen ervaringen te kritisch in de wedstrijd.

Mooi dat jullie het praktisch invullen. Misschien een domme vraag, maar is een statushouder huisvesten lastig? Of is het lastig om een vluchteling in huis te nemen die nog geen statushouders is?

[Posthoorn]

In de hele discussie over asielzoekers is denk ik de volgende Bijbelpassage ook het overdenken waard:

Deut.28:
41 Zonen en dochters zult gij gewinnen, maar zij zullen voor u niet zijn, want zij zullen in gevangenis gaan.
42 Al uw geboomte en de vrucht uws lands zal het boos gewormte erfelijk bezitten.
43 De vreemdeling die in het midden van u is, zal hoog, hoog boven u opklimmen; en gij zult laag, laag nederdalen.
44 Hij zal u lenen, maar gij zult hem niet lenen; hij zal tot een hoofd zijn en gij zult tot een staart zijn.
45 En al deze vloeken zullen over u komen en u vervolgen en u treffen, totdat gij verdelgd wordt.

Een deel van de vloek voor Israël zal het zijn als de vreemdeling het voor het zeggen krijgt in het land! Dat is in ons land gelukkig (nog) niet het geval, maar het geeft wel aan dat we niet tot in het oneindige vreemdelingen moeten herbergen en huisvesten. Feit is dat een aantal asielzoekers al voor behoorlijk wat overlast zorgt in ons land.