Gebedsverhoring
Ja Unionist het is waar wat je zegt, God kan alles.
Soms dan ben ik in gebed en dan maak ik er voor mijn gevoel gewoon een potje van, dan word ik moedeloos en denk dan, ik kan niet bidden.
Ik zou zoveel willen zeggen maar dan komt het er niet uit.
Soms dan ben ik in gebed en dan maak ik er voor mijn gevoel gewoon een potje van, dan word ik moedeloos en denk dan, ik kan niet bidden.
Ik zou zoveel willen zeggen maar dan komt het er niet uit.
Niemand is volmaakt en daarvan ben ik het perfecte voorbeeld.


Hij deed dat bij Paulus, dus waarom niet bij jou?Lizzy schreef:Nee ik bid ook niet of mijn handicaps weggenomen mogen worden, want ik weet dat dat niet kan, maar Hij kan je wel ondersteunen en kracht geven om die doorn te verdragen. Het is een moeilijk punt dat weet ik wel.Kaw schreef:Lizzy, Unionist,
Zonder jullie handicap te willen bagataliseren, zit ik ook met een soort van geestelijke handicap. Voor mijzelf heb ik ontdekt dat deze doorn in het vlees mij ver van trotsheid houdt, waardoor ik God blijf zoeken omdat ik Hem nodig blijf hebben. Daardoor kan deze door God uitgerukte oog wel eens mijn levensredder zijn, want ik ben iemand die alles beredeneerd ziet en daar is vanuit mij gezien geen plaats voor God. Gelukkig kom ik door deze doorn niet door het leven zonder God.
Ik weet niet of het bij jullie ook zo is, maar ik bidt niet meer om wegneming van deze doorn. Ik heb geleerd om te bidden om Gods wil, want dat is het beste voor mij en daar wordt ik het gelukkigste van. En die wil gaat niet altijd door dalen heen, maar wanneer ik in een dal zit, dan mag ik psalm 23 zingen. Ik ben banger voor die toppen geworden. Dan kan ik meestal wel zonder God.
Gebedsverhoring op die toppen zijn dan meestal ook waardeloos, want ik heb het gebed op die momenten niet nodig. Ik weet niet hoe ik op die toppen er voor kan zorgen dat ik staande blijf in het geloof. Dat is persoonlijk mijn probleem.


Ik hoop dat dat je mag sterken, zodat je dit blijmoedig zal dragen, en bid daar ook voor.
Om jullie een hart onder de riem te steken....
THE POWER OF A TIMID PRAYER - - - - -
By Max Lucado
If you struggle with prayer, I've got just the guy for you.
The father's prayer isn't much, but the answer is and the result
reminds us: The power is not in the prayer; it's in the one who hears
it.
He prayed out of desperation. His son, his only son, was demon-
possessed. Not only was he a deaf mute and an epileptic, he was also
possessed by an evil spirit. Ever since the boy was young, the demon
had thrown him into fires and water. The father had to remain on
call, on alert twenty-four hours a day. He was desperate and tired,
and his prayer reflects both.
“If you can do anything for him, please have pity on us and help us.”
Listen to that prayer. Does it sound courageous? Confident? Strong?
Hardly.
If his prayer sounds like yours, then don't be discouraged, for
that's where prayer begins.
It begins as a yearning. An honest appeal. No pretense. No boasting.
No posturing. Just prayer. Feeble prayer, but prayer nonetheless.
We are tempted to wait to pray until we know how to pray.
Good thing this man didn't make the same mistake. He wasn't much of a
pray-er. And his wasn't much of a prayer. He even admits it! “I do
believe,” he implored. “Help me to believe more” (see Mark 9:24).
This prayer isn't destined for a worship manual. No Psalm will result
from his utterance. His was simple-no incantation or chant. But Jesus
responded. He responded, not to the eloquence of the man, but to the
pain of the man.
__________________________________
Uit "They still move stones"
THE POWER OF A TIMID PRAYER - - - - -
By Max Lucado
If you struggle with prayer, I've got just the guy for you.
The father's prayer isn't much, but the answer is and the result
reminds us: The power is not in the prayer; it's in the one who hears
it.
He prayed out of desperation. His son, his only son, was demon-
possessed. Not only was he a deaf mute and an epileptic, he was also
possessed by an evil spirit. Ever since the boy was young, the demon
had thrown him into fires and water. The father had to remain on
call, on alert twenty-four hours a day. He was desperate and tired,
and his prayer reflects both.
“If you can do anything for him, please have pity on us and help us.”
Listen to that prayer. Does it sound courageous? Confident? Strong?
Hardly.
If his prayer sounds like yours, then don't be discouraged, for
that's where prayer begins.
It begins as a yearning. An honest appeal. No pretense. No boasting.
No posturing. Just prayer. Feeble prayer, but prayer nonetheless.
We are tempted to wait to pray until we know how to pray.
Good thing this man didn't make the same mistake. He wasn't much of a
pray-er. And his wasn't much of a prayer. He even admits it! “I do
believe,” he implored. “Help me to believe more” (see Mark 9:24).
This prayer isn't destined for a worship manual. No Psalm will result
from his utterance. His was simple-no incantation or chant. But Jesus
responded. He responded, not to the eloquence of the man, but to the
pain of the man.
__________________________________
Uit "They still move stones"
Christian faith has to do less with what you know and more with whom you know, namely God and God in Christ. Rev. Martin E Marty
Tja, ik zat gisteren in een bijeenkomst waar ik bij de lunch de enige was die wilde bidden voor de maaltijd. Zegt er een, bij mijn opa duurde dat altijd lang maar bij jou duurt het kort. Hoe zit dat nou? Mmm, zei ik, een goed verstaander heeft maar een half woord nodig. En daarboven zit een heel goede Verstaander hoor. En dat geldt voor onze gebeden toch eigenlijk altijd wel. Als het van de zender af zou hangen was het niet best, maar de Ontvanger weet al wat wij zeggen gaan voor we het uitspreken.Lizzy schreef:Ja Unionist het is waar wat je zegt, God kan alles.
Soms dan ben ik in gebed en dan maak ik er voor mijn gevoel gewoon een potje van, dan word ik moedeloos en denk dan, ik kan niet bidden.
Ik zou zoveel willen zeggen maar dan komt het er niet uit.
Ja dat is zo Limosa, maar toch als het een rommeltje is in mijn hoofd en ik het voor mezelf al niet op een rijtje krijg, dan komt er meest van een gebed niet veel terecht. Het gaat zeker niet om een lang gebed, maar ik kan mijn gedachten er niet goed bijhouden en dan ineens realiseer ik me dat ik zit te bidden. Dan schaam ik me. Zou God zo'n gebed verhoren?limosa schreef:Tja, ik zat gisteren in een bijeenkomst waar ik bij de lunch de enige was die wilde bidden voor de maaltijd. Zegt er een, bij mijn opa duurde dat altijd lang maar bij jou duurt het kort. Hoe zit dat nou? Mmm, zei ik, een goed verstaander heeft maar een half woord nodig. En daarboven zit een heel goede Verstaander hoor. En dat geldt voor onze gebeden toch eigenlijk altijd wel. Als het van de zender af zou hangen was het niet best, maar de Ontvanger weet al wat wij zeggen gaan voor we het uitspreken.Lizzy schreef:Ja Unionist het is waar wat je zegt, God kan alles.
Soms dan ben ik in gebed en dan maak ik er voor mijn gevoel gewoon een potje van, dan word ik moedeloos en denk dan, ik kan niet bidden.
Ik zou zoveel willen zeggen maar dan komt het er niet uit.
Niemand is volmaakt en daarvan ben ik het perfecte voorbeeld.


Ik heb dat ook wel, maar zoals ze wel eens zeggen: "bidden met de pet op" is niks minder waard hoor. Je kan zo wel eens je gedachten laten gaan en tussendoor een zucht naar Boven slaken. Ik denk zelf dat dát als gebed wel gehoord wordt.Lizzy schreef:Ja dat is zo Limosa, maar toch als het een rommeltje is in mijn hoofd en ik het voor mezelf al niet op een rijtje krijg, dan komt er meest van een gebed niet veel terecht. Het gaat zeker niet om een lang gebed, maar ik kan mijn gedachten er niet goed bijhouden en dan ineens realiseer ik me dat ik zit te bidden. Dan schaam ik me. Zou God zo'n gebed verhoren?limosa schreef:Tja, ik zat gisteren in een bijeenkomst waar ik bij de lunch de enige was die wilde bidden voor de maaltijd. Zegt er een, bij mijn opa duurde dat altijd lang maar bij jou duurt het kort. Hoe zit dat nou? Mmm, zei ik, een goed verstaander heeft maar een half woord nodig. En daarboven zit een heel goede Verstaander hoor. En dat geldt voor onze gebeden toch eigenlijk altijd wel. Als het van de zender af zou hangen was het niet best, maar de Ontvanger weet al wat wij zeggen gaan voor we het uitspreken.Lizzy schreef:Ja Unionist het is waar wat je zegt, God kan alles.
Soms dan ben ik in gebed en dan maak ik er voor mijn gevoel gewoon een potje van, dan word ik moedeloos en denk dan, ik kan niet bidden.
Ik zou zoveel willen zeggen maar dan komt het er niet uit.
Waarmee ik overigens niet de waarde van het bidden, gestructureerd en ordelijk, wil verminderen. Maar niet iedereen kan dat.
- Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Het geeft ook allemaal niks. De Bijbel staat vol voorbeelden van mensen die goed konden bidden en van mensen die niet zo mooi konden bidden. Laat ons dan met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade, De weg is vrijgemaakt door onze Hogepriester die medelijden heeft met onze zwakheden, zoals Aaron die droeg op zijn voorhoofd: ....opdat Aaron drage de ongerechtigheid der heilige dingen, welke de kinderen Israels zullen geheiligd hebben, in alle gaven hunner geheiligde dingen; en zij zal geduriglijk aan zijn voorhoofd zijn, om henlieden voor het aangezicht des HEEREN aangenaam te maken. (Ex 28:38 )
Zo doet onze hemelse Hogepriester ook.
Zo doet onze hemelse Hogepriester ook.
Laatst gewijzigd door Miscanthus op 19 okt 2005, 23:41, 1 keer totaal gewijzigd.
Even tussendoor voor de mensen die Zuidafrikaans kunnen lezen:
God se Beheer en ons Gebede.
2 Pet 1:3 “Sy Goddelike krag het ons alles geskenk wat ons nodig het om te lewe en Hom te dien.”
Is daar enige rede om te bid as God reeds besluit het wat gaan gebeur, want Hy beheer tog alles wat gebeur? Ons kan nie maak dat God van plan verander nie. Die Bybel leer immers duidelik Hy het reeds al die besluite gemaak. Het gebed dus geen waarde nie? Die idee dat ons gebede dinge laat gebeur moet dus verkeerd wees.
Gebed is deur God voorsien sodat ons Hom kan eer. Gebed is 'n manier om God te aanbid. Gebed beteken dat ons van God afhanklik is vir alles wat ons het. God het gebed aan sy kinders gegee sodat hulle kan vra vir dinge wat hulle nodig het. Gebed is nie ontwerp om dit wat God besluit het te verander nie. Maar aan die ander kant het God ook besluit dat gebed een van die maniere is waarop Sy wil uitgevoer word. Om die goeie nuus van verlossing te verkondig is deel van God se plan om mense te red van hulle sonde. Ons gebede is ook deel van God se plan indien ons self van ons sonde gered is.
Wanneer Christene dus bid, bid hulle nie om God se plan te verander nie, hulle bid dat God se plan uitgevoer sal word. Daar is sekere dinge waarvoor Christene met vertroue kan bid omdat hulle weet dat dit deel van God se plan uitmaak. Wanneer ons ons behoeftes aan God bekend maak, laat ons onsself in sy sorg. Ons vra dat Hy met ons behoeftes sal handel volgens sy plan. U kan dus sien dat gebed in essensie 'n ingesteldheid is - 'n ingesteldheid van algehele afhanklikheid van God. Gebed is net mooi die teenoorgestelde daarvan om God te vertel wat om te doen, want dit vra dat Sy wil sal geskied. Dit beantwoord dan eintlik ons vraag oor die rede vir gebed. Christene bid vir dinge wat reeds inpas by wat God reeds besluit het, dinge wat reeds deel van sy plan uitmaak. Christene bid nie om God van plan te laat verander nie, maar aanvaar dit en bid om sy seën daardeur te vind.
- Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Volgens mij vergis je je 
Nineve is inderdaad een mooi voorbeeld.
Nog een paar voorbeelden:
- God dreigt Sodom en Gomorra te vernietigen. Hij doet dit inderdaad ook, maar Abraham smeekt wel om het niet te doen als er nog 50 gelovigen over zijn, en blijft smeken totdat God toezegt de stad niet te zullen omkeren als er 10 gelovigen daar zijn.
- God geeft aan Israel te willen vernietigen nadat ze een gouden kalf hebben gemaakt en zich daar voor hebben neergebogen. Mozes smeekt God dit niet te doen, om desnoods hem maar te straffen, zegt: Wat zullen ze in Egypte en zo hier niet van denken? En God doet het niet.
- God laat via Zijn profeet aan Hizkia aankondigen dat hij op binnenkort zal sterven. Hizkia smeekt God om genezing en God laat zich verbidden, en geeft Hizkia 15 jaar langer te leven.

Nineve is inderdaad een mooi voorbeeld.
Nog een paar voorbeelden:
- God dreigt Sodom en Gomorra te vernietigen. Hij doet dit inderdaad ook, maar Abraham smeekt wel om het niet te doen als er nog 50 gelovigen over zijn, en blijft smeken totdat God toezegt de stad niet te zullen omkeren als er 10 gelovigen daar zijn.
- God geeft aan Israel te willen vernietigen nadat ze een gouden kalf hebben gemaakt en zich daar voor hebben neergebogen. Mozes smeekt God dit niet te doen, om desnoods hem maar te straffen, zegt: Wat zullen ze in Egypte en zo hier niet van denken? En God doet het niet.
- God laat via Zijn profeet aan Hizkia aankondigen dat hij op binnenkort zal sterven. Hizkia smeekt God om genezing en God laat zich verbidden, en geeft Hizkia 15 jaar langer te leven.
Doordat wij momenteel binnen de familie grote zorgen hebben, kom ik terecht bj dit onderwerp.
Het leven van mijn aanstaand nichtje/neefje (20 weken zwanger) is in gevaar. Mijn schoonzus is nu onder behandeling om het kindje te redden.
In voortdurend gebed zijn we om haar heen, maar ik strijdt dan altijd met het volgend dillema:
Dat God het kán weet ik zeker, maar is het ook Gods wil?
Hoe gaan we hier in het gebed mee om.
Mogen we verhoring verwachten op het gebed, zijn we ongelovig als we ons "indekken" (Misschien is het Gods wil niet)
Hoe gaan jullie om met dit stukje vertrouwen op God.
En dan liever niet in de trant van Wat God doet is goed. Dat is absoluut zo, maar dat maakt een lijdelijk gebed voor zulke noden.
We mogen toch actief om genezing vragen?
Het leven van mijn aanstaand nichtje/neefje (20 weken zwanger) is in gevaar. Mijn schoonzus is nu onder behandeling om het kindje te redden.
In voortdurend gebed zijn we om haar heen, maar ik strijdt dan altijd met het volgend dillema:
Dat God het kán weet ik zeker, maar is het ook Gods wil?
Hoe gaan we hier in het gebed mee om.
Mogen we verhoring verwachten op het gebed, zijn we ongelovig als we ons "indekken" (Misschien is het Gods wil niet)
Hoe gaan jullie om met dit stukje vertrouwen op God.
En dan liever niet in de trant van Wat God doet is goed. Dat is absoluut zo, maar dat maakt een lijdelijk gebed voor zulke noden.
We mogen toch actief om genezing vragen?
Is het gebed uw stuurwiel of uw reservewiel?
@Arienne,
\We hebben te handelen naar Gods geopenbaarde wil. De bijbel leert ons dat de dood gekomen is als straf op de zonde, niet omdat God het wil. Hieruit kunnen we leren:
1. Dat wij geen recht hebben op leven, maar dat het leven een gave is, die God ons in genade schenkt. Dit moet ook de toon van ons gebed zijn: Geen eisen, maar vragen.
2. De noodzaak van schuldbelijdenis, zowel van bewuste als van onbewuste zonden. Zie bv de psalmen van David.
3. Dat bekering nodig is, en dat dit ook een aandachtspunt in het gebed moet zijn. Dit leven hier op aarde is slechts een voorbereiding op de eeuwigheid, en wat baat het een mens als hij de hele wereld (en zijn leven) gewint, maar schade leidt aan zijn ziel.
4. Overgave aan God. Het 'Uw wil geschiedde'. Ook al gaf je aan dat je hier niet op zat te wachten, zónder dat wij verwachten dat God altijd doet wat goed is, is ons gebed ijdel. Wie zich overgeeft aan God, kan genade van Hem verwachten, zij het in het 'terugkrijgen' van leven, of anders in vrede in het hart.
Dit is misschien niet het antwoord waar je naar op zoek was. Maar dit is wat Gods Woord ons leert. Enerzijds een boodschap die ons wijst op onze schuld en Gods vrijheid om ons gebed niet te verhoren, anderzijds dat onze Heere en God groot van genade is, die ons het goede geven wil, zowel in leven als in sterven.
\We hebben te handelen naar Gods geopenbaarde wil. De bijbel leert ons dat de dood gekomen is als straf op de zonde, niet omdat God het wil. Hieruit kunnen we leren:
1. Dat wij geen recht hebben op leven, maar dat het leven een gave is, die God ons in genade schenkt. Dit moet ook de toon van ons gebed zijn: Geen eisen, maar vragen.
2. De noodzaak van schuldbelijdenis, zowel van bewuste als van onbewuste zonden. Zie bv de psalmen van David.
3. Dat bekering nodig is, en dat dit ook een aandachtspunt in het gebed moet zijn. Dit leven hier op aarde is slechts een voorbereiding op de eeuwigheid, en wat baat het een mens als hij de hele wereld (en zijn leven) gewint, maar schade leidt aan zijn ziel.
4. Overgave aan God. Het 'Uw wil geschiedde'. Ook al gaf je aan dat je hier niet op zat te wachten, zónder dat wij verwachten dat God altijd doet wat goed is, is ons gebed ijdel. Wie zich overgeeft aan God, kan genade van Hem verwachten, zij het in het 'terugkrijgen' van leven, of anders in vrede in het hart.
Dit is misschien niet het antwoord waar je naar op zoek was. Maar dit is wat Gods Woord ons leert. Enerzijds een boodschap die ons wijst op onze schuld en Gods vrijheid om ons gebed niet te verhoren, anderzijds dat onze Heere en God groot van genade is, die ons het goede geven wil, zowel in leven als in sterven.