Andersom komt mijns inziens meer voor: de man werkt (fulltime of nog meer) en de vrouw regelt thuis alles. De man vind het maar wat makkelijk dat alles geregeld wordt en bemoeit zich er nauwelijks mee, al zijn er over de grote dingen wel 'overleg', al houdt dat meer in dat zij haar eisen op tafel legt, vermomd als wens, en hij enkel maar hoeft toe te stemmen. Als hij niet toestemt dan zwaait er wat.merel schreef:Ik vraag mij af op welke wijze dit geïnterpreteerd wordt in het dagelijks leven. Volgens de Van Dale betekent het 'ondergeschikt, nederig, gedwee, bereid tot gehoorzaamheid'. Hoe vindt dit in het dagelijks leven plaats? Op welke wijze zijn de huidige vrouwen onderdanig aan hun man? Krijgen ze huishoudgeld, krijgt de man het grootste stuk vlees? Ik denk inderdaad dat door culturele veranderingen, vrouwen die economisch zelfstandig zijn en niet meer voor elke aankoop toestemming vragen aan hun man, dit niet meer haalbaar is. Dan kunnen we ook in refo kringen wel zeggen dat het zo behoort, maar (bijna) niemand kan aangeven op welke wijze dat binnen hun gezin vorm gegeven wordt. Ik denk eerlijk gezegd dat veel mensen die alleen nog met de mond belijden, maar niet meer in de praktijk brengen. Hooguit zal dit nog spelen bij een oudere generatie. Al herken ik dit ook niet bij mijn oma's en hun gezinnen.Valcke schreef:merel schreef:Dat is dus ook een tekst waar ik niet mee uit de voeten kan.Wat leid je dan daaruit af? Leid je daaruit af dat je niets kunt met wat in de Bijbel staat? Of leid je daaruit af dat het niet goed zit in de gevallen waar je over spreekt (inclusief je eigen situatie).merel schreef:Dat klinkt theoretisch heel mooi, maar ik ken weinig ( eigenlijk alleen @helma) vrouwen die kunnen onderbouwen op welke wijze dit binnen hun huwelijk gestalte krijgt. Bij de vrouwen waar het zo lijkt te gaan, is het vooral een kwestie van karakter en gemakzucht in plaats van overtuiging.
M.i. (wanneer ik je postings zo lees) kies je voor het eerste. Dan ga je vanuit de praktijk dus zeggen: wat de Bijbel hier zegt, is tijdgebonden en geldt voor mij / ons niet. In plaats van gehoorzaamheid aan Gods Woord kies je dan voor je eigen opvattingen.
Ik zet het bewust even wat overdreven neer om het duidelijk te maken.
Als beiden er tevreden mee zijn, is het trouwens de vraag of het erg is.
Maar Bijbels lijkt het niet te zijn?