Gereformeerde Gemeenten

[GGotK]

Ds. Schot noemde in totaal zes voorrechten van hen die leven onder de bediening van het genadeverbond. Als eerste het voorrecht 1 dat ze door de doop in de ark van de kerk mogen zijn. „Noach en zijn acht zielen waren in de ark. Heel de wereld om ons heen verdrinkt, maar wij mogen door de doop in de ark van de kerk zijn. Wat een voorrecht.”

Een ander voorrecht is 2 dat de doop mensen die leven onder het genadeverbond onder de verkondiging van Gods Woord brengt. „Dat noemt Paulus het grootste voorrecht van de Jood.”

Leerkrachten mogen tegen hun leerlingen zeggen: „De Heere haalt uit jullie Zijn volk.” Ook dat is een voorrecht, aldus ds. Schot. „Dat kun je niet zomaar zeggen als je op de markt staat. We leven onder de bediening van Gods verbond.”

Bij het laatste voorrecht citeerde hij ds. L. G. C. Ledeboer, die zei dat de doop een grond geeft om te vragen om wedergeboorte. Ds. Schot heeft moeite met de uitdrukking „pleiten op de doop.” „We kunnen geen rechten ontlenen aan de doop, wel voorrechten.”

Belangrijk is volgens de predikant uit Nunspeet dat mensen door de doop afgezonderd zijn. „Is dat onderscheid tussen onze kinderen en de wereld ook te zien?”

Dank! Ik tel er zo snel geen 6, maar dat geeft natuurlijk niet. Ik heb 2 aanvullende vragen voor iemand die ds Schot wil representeren
1) Lees ik het goed dat hier eigenlijk staat: gedoopt = in ark = niet verdrinken = dus behouden?
2) Wat maakt dat een ongedoopte die onder dezelfde verkondiging zit niet hetzelfde voorrecht zou hebben als de gedoopte die naast hem/haar zit? Ook een leven buiten het genadeverbond kan onder de verkondiging brengen.

Het gebruikte beeld van de ark van Noach wordt in het onderstaande stuk misschien wat duidelijker. Dit hoofdstuk staat in een brochure over de doop van de JBGG (schrijver mij onbekend, maar waarschijnlijk niet ds Schot):

Hoofdstuk 2 De waarde van de doop
Inleiding
Wat is de waarde van de doop? In de doop staat de dood en opstanding van Christus centraal. Het gaat niet om het onderstrepen of markeren van een bijzondere keuze of situatie in je leven. De doop heeft een andere betekenis. De doop maakt scheiding. Maar welke scheiding maakt de doop? Tussen bekeerd en onbekeerd? Tussen verbondskind en niet-verbondskind? Tussen kerk en wereld? In het gebed van het doopsformulier wordt het water van de doop vergeleken met de zondvloed en met de Rode Zee. Ook daar maakte water scheiding.

Zondvloed
Het water van de zondvloed maakte scheiding tussen de zondige mensen en Noach en zijn gezin. Honderdtwintig jaar had Noach gewaarschuwd en opgeroepen tot bekering. Al die tijd was het mogelijk om de ark binnen te gaan. Op Gods tijd ging Noach en zijn gezin de ark binnen. Toen deed de Heere de deur dicht. De goddeloze wereld kwam onder water te staan en alle mensen, die niet in de ark waren, kwamen om. Maar Noach en zijn gezin bleven bewaard. De ark laat Gods bijzondere zorg zien. Maar heeft de ark Noach en
zijn gezin veranderd? Niet lang na de zondvloed wordt Noach dronken en zijn zoon Cham bespot hem. Noach en zijn gezin zijn zondige mensen gebleven.

Rode Zee
Het water van de Rode Zee maakte scheiding tussen de Egyptenaren en de Israëlieten met alle anderen, die uit Egypte waren getrokken. Door de Heere was Israël uit Egypte bevrijd, maar een nieuwe slavernij dreigde. Farao wilde met zijn legers het verzwakte volk terughalen naar Egypte. Hij had spijt van zijn toezegging om het volk te laten gaan. Maar de Heere zorgt voor Zijn volk. Hij maakt een pad door de Rode Zee. De muren van water waren de redding voor de Israëlieten. Toen het volk aan de overkant was, stortten de muren in. Ze
waren de ondergang van de Egyptenaren. Maar heeft het pad door de Rode Zee de Israëlieten met alle anderen veranderd? Het volk blijft mopperen op de Heere en velen sterven door hun zonden in de woestijn. Het volk blijft bestaan uit zondige mensen, die de Heere meestal niet nodig hebben. Paulus verwijst 8 naar deze gebeurtenis in 1 Korinthe 10:1-5. Allen zijn gedoopt in de wolk en de
zee, maar het grootste deel is toch in de woestijn omgekomen vanwege hun zonden tegen God.

Gods bijzondere zorg
Uit deze beide beelden kunnen we afleiden dat de doop een teken is van Gods bijzondere zorg. Het laat zien dat God trouw is aan Zijn opdracht en belofte. De Heere laat Noach niet in de steek en het volk Israël niet. Om dat nog eens te onderstrepen geeft de Heere ook tekenen: de regenboog en de wolk- en vuurkolom. Hiermee laat de Heere zien dat deze redding niet een eenmalige uitzondering was, maar dat de mensen altijd mogen zien dat de Heere op deze manierzorgt. Hij is de God van de regenboog en de God van de wolk- en vuurkolom. Deze redding door de Heere doet ook een oproep aan het volk. Noach en zijn kinderen zijn door God gespaard. Het is dan niet minder dan vanzelfsprekend dat ze voor de Heere gaan leven. Hetzelfde geldt voor de Israëlieten. Zouden zij hun Redder dan niet dienen? Dat is toch vanzelfsprekend? De praktijk wijst wel anders uit. Toch blijft het appel op het hart van het volk staan. Het is ook de
oproep van de Tien Geboden: ‘Ik ben de HEERE, Uw God, Die u uit Egypteland uitgeleid heb. Gij zult…’ Dat zijn de twee kanten van het teken van de doop. Je kunt ook zeggen van de twee kanten van het verbond. God belooft Zijn trouw en zegen, God eist onze bekering en gehoorzaamheid. Slechts een paar dagen na de zondvloed hebben Noach en Cham het genadeverbond verbroken.
Hetzelfde geldt voor het volk Israël. De Heere is wel gewillig, maar het volk is verschrikkelijk onwillig. Dat maakt het gewicht van de zonden groot. De Heere had Noach en Israël uit de hele wereld uitgekozen om Zijn volk te zijn. Wat een voorrecht! Je kunt je wel voorstellen hoe de Heere tegen de zonden van Noach en Israël aankijkt. Van anderen kun je het verwachten, maar van hen?

Spanningsveld
Uit deze beide geschiedenissen is het spanningsveld rondom de doop te zien. De Heere wil de God van alle gedoopten zijn. Hij zegt als het ware: door het water van de doop heb Ik je apart gezet, zoals Noach en zijn familie apart zijn gezet van de zondige wereld en zoals Israël apart is gezet van Egypte. De Heere heeft recht op de gedoopten. Ze zijn kinderen van Zijn verbond. Tegelijk houden wij dit verbond nog geen dag. Daarom maakt de doop je niet zalig, maar bekering en geloof. Wanneer we worden wedergeboren geeft God, door de Heilige Geest ons bekering en geloof. Zo geeft Hij wat Hij van ons eist. De Heere wil daarom dat je teruggaat naar de God van je doop, zoals Israël een beroep deed op het feit dat God hen uit Egypte had geleid. Maar de doop is ook een grote bemoediging. Het laat zien wie de Heere is. Hij laat Zijn volk nooit in de steek. Hij had Zijn Naam aan het volk Israël verbonden en daarom zal het volk
Israël in Kanaän komen. Zo zorgt Hij voor Zijn volk. Tegelijk zijn niet alle Israëlieten persoonlijk in Kanaän gekomen. Dat lag niet aan de Heere, maar aan de ontrouw, opstandigheid en zondigheid van de Israëlieten. Ze vertrouwden niet op de Heere, maar mopperden. Alleen zij die de Heere vertrouwden met heel hun hart kwamen in Kanaän en komen in het hemelse Kanaän. De doop wijst je op de trouw van de Heere en op je eigen ontrouw. De doop laat je zien dat het bloed van de Heere Jezus schoonmaakt van het vuil van de zonde. De doop zegt je: zoek het niet bij jezelf, maar zoek het bij de Heere.

[mulder]

Toch zou het laatste quote nooit zo gezegd durven worden in Ggin. Dat is echt een bewoordingsverschil.

[Ararat]

Ik vind het mooi dat we via GGiN - Ds Vd Kieft - Ds Schot bij deze onbekende schrijver(s) uitkomen. Een weloverwogen stuk. Dank voor het delen!

[Simon0612]

Toch zou het laatste quote nooit zo gezegd durven worden in Ggin. Dat is echt een bewoordingsverschil.

Heb je het boekje al gelezen dan?

[Bezorgd]

Of je nu spreekt over in het verbond of op het erf van het verbond, of over de lichtkring van het verbond.
Of je nu spreekt over tweeërlei kinderen van het verbond, of dat alleen de uitverkorenen door wedergeboorte in het verbond ingelijfd worden.
Of je nu twee of drie verbonden leert.

Feit blijft, er is ongelofelijk veel verwarring.
Iedereen worstelt met het Doopsformulier en probeert dat op eigen wijze uit te leggen.
Misschien is herformulering de oplossing.

[Ararat]

Toch zou het laatste quote nooit zo gezegd durven worden in Ggin. Dat is echt een bewoordingsverschil.

Heb je het boekje al gelezen dan?

Werk je bij de uitgever ofzo? Je vraagt het zo vaak...

[Ararat]

Of je nu spreekt over in het verbond of op het erf van het verbond, of over de lichtkring van het verbond.
Of je nu spreekt over tweeërlei kinderen van het verbond, of dat alleen de uitverkorenen door wedergeboorte in het verbond ingelijfd worden.
Of je nu twee of drie verbonden leert.

Feit blijft, er is ongelofelijk veel verwarring.
Iedereen worstelt met het Doopsformulier en probeert dat op eigen wijze uit te leggen.
Misschien is herformulering de oplossing.

Je vergeet de erfenis van het verbond nog dat is volgens mij meer Bijbels.

Eigenlijk is de verwarring zó jammer, want het zou juist moeten versterken. Dat geldt ook voor het sacrament van het Heilig Avondmaal wat soms meer spanning dan bemoediging oplevert.
Herformulering zie ik nog niet zomaar gebeuren. Er wordt zelfs binnen kerkverbanden niet gelijk gedacht over het verbond, beloften en dus de doop. Bovendien is het formulier eventueel hertaald (liturgie.nu) eigenlijk helder.

[DDD]

Of je nu spreekt over in het verbond of op het erf van het verbond, of over de lichtkring van het verbond.
Of je nu spreekt over tweeërlei kinderen van het verbond, of dat alleen de uitverkorenen door wedergeboorte in het verbond ingelijfd worden.
Of je nu twee of drie verbonden leert.

Feit blijft, er is ongelofelijk veel verwarring.
Iedereen worstelt met het Doopsformulier en probeert dat op eigen wijze uit te leggen.
Misschien is herformulering de oplossing.

Dat lijkt mij niet. Dan snijd je de wortels met de gereformeerde traditie af. Als je zegt dat gedoopten niet in het verbond zijn, dan laat je het doopformulier buikspreken. Er staat immers uitdrukkelijk dat dit wel zo is. Ik ben helemaal niet tegen nieuwe formulieren, maar als dit formulier in de GG herschreven zou worden, kwam er iets heel anders te staan.

[pierre27]

Mooi om in dit topic en met het oog op de discussie de leeruitspraken van de GG uit 1931 nog eens te lezen.

Zes leeruitspraken:

In samenhang met vorenstaande uitgangspunten, gelden ook de zes leeruitspraken die de Generale Synode van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland op 21 mei 1931 heeft gedaan. Deze leeruitspraken, die bekend staan als de ‘Leeruitspraken van 1931’ luiden als volgt:

1). Dat het Verbond der Genade staat onder de beheersing van de uitverkiezing ter zaligheid, dat het wezen des Verbonds daarom alleen geldt de uitverkorenen Gods en nooit gelden kan het natuurlijk zaad. Dat aard en wezen van Verbond der Verlossing en Verbond der Genade één zijn en niet twee. In wezen is het één Verbond.

2). Dat de Heilige Schrift slechts spreekt van twee Verbonden in betrekking tot des mensen eeuwige staat, n.l. het Verbond der Werken en het Verbond der Genade.

3). Dat wat het wezen des Verbonds betreft, de Heilige Schrift alleen spreekt van twee Hoofden; Adam hoofd van het Verbond der Werken, Christus Hoofd van het Verbond der Genade, volgens Rom. 5:12-19, 1 Cor. 15:22, enz.

4). Dat een verbond in zijn wezen twee partijen kent; dat gelijk God met Adam, als het vertegenwoordigend hoofd van al zijn zaad, het Verbond der Werken heeft opgericht, alzo met Christus, als het vertegenwoordigend Hoofd van al de Zijnen, het Verbond der Genade, terwijl het (subjectief) wordt opgericht, met de uitverkorenen, als zij door wedergeboorte en geloof in de tijd in dat Verbond worden ingelijfd.

5). Dat het Verbond der Genade van God een bediening heeft ontvangen, een openbaringsvorm, die wisselde en die meerderen omvat dan de uitverkorenen Gods. Deze laatsten echter alleen zijn wezenlijk in het Verbond begrepen.

6). Dat de verantwoordelijkheid van elk mens wortelt in de schepping. Geschapen naar Gods beeld, eist God van de gevallen mens Zijn beeld terug. En die verantwoordelijkheid is groter, naarmate God met hem bemoeienissen maakt. In het bijzonder wordt die verantwoordelijkheid groter door de ernstige aanbieding van Christus en de Verbondsweldaden in het Evangelie, als blijkt uit vele plaatsen als Ezech. 33:11, Matth. 23:37, Luc. 10:13-15, Joh. 3:36, 5:40, 2 Cor. 5:20, Openb. 22:17, enz.

[Ararat]

Ik kan de 1e leeruitspraak op geen enkele manier terugvinden in het doopformulier. Jullie wel? Nergens zie ik een aanwijzing dat het verbond onder beheersing staat van de uitverkiezing. Ik geef toe: Misschien zijn mijn ogen er voor gesloten, wil ik het niet zien, dus wijs het me gerust aan.
Met deze leeruitspraken moeten er in mijn ogen rare kronkels worden uitgevoerd om formulier en leer te matchen.

Dus ja: herschrijven zou iets heel anders opleveren. Niet doen! Misschien geeft het lezen van het formulier soms nog juist licht!

[Simon0612]

Toch zou het laatste quote nooit zo gezegd durven worden in Ggin. Dat is echt een bewoordingsverschil.

Heb je het boekje al gelezen dan?

Werk je bij de uitgever ofzo? Je vraagt het zo vaak...

Niemand heeft het boekje nog op dit moment. Dus hoe kan je uberhaupt zo een stelling innemen dan?

[Posthoorn]

Ik kan de 1e leeruitspraak op geen enkele manier terugvinden in het doopformulier. Jullie wel? Nergens zie ik een aanwijzing dat het verbond onder beheersing staat van de uitverkiezing. Ik geef toe: Misschien zijn mijn ogen er voor gesloten, wil ik het niet zien, dus wijs het me gerust aan.

"... totdat wij eindelijk onder de gemeente der uitverkorenen in het eeuwige leven onbevlekt zullen gesteld worden."

[Forummer]

De uitverkiezing is Gods verborgen wil, waar wij niet in mogen wroeten. Door de uitverkiezing weten wij wél dat zalig worden mogelijk is, een wonder!

Wij moeten het doen met Gods geopenbaarde wil, en dat vinden wij in Gods Woord: het Evangelie dat aan iedereen, zonder onderscheid, wordt aangeboden.

[DDD]

Ik kan de 1e leeruitspraak op geen enkele manier terugvinden in het doopformulier. Jullie wel? Nergens zie ik een aanwijzing dat het verbond onder beheersing staat van de uitverkiezing. Ik geef toe: Misschien zijn mijn ogen er voor gesloten, wil ik het niet zien, dus wijs het me gerust aan.

"... totdat wij eindelijk onder de gemeente der uitverkorenen in het eeuwige leven onbevlekt zullen gesteld worden."

Dat is geen beheersing, maar de einduitkomst. Waarmee je overigens als goed gereformeerde nog steeds kunt spreken over beheersing, want de verkiezing is voorafgaand.

[Ararat]

Ik kan de 1e leeruitspraak op geen enkele manier terugvinden in het doopformulier. Jullie wel? Nergens zie ik een aanwijzing dat het verbond onder beheersing staat van de uitverkiezing. Ik geef toe: Misschien zijn mijn ogen er voor gesloten, wil ik het niet zien, dus wijs het me gerust aan.

"... totdat wij eindelijk onder de gemeente der uitverkorenen in het eeuwige leven onbevlekt zullen gesteld worden."

Dat is geen beheersing, maar de einduitkomst. Waarmee je overigens als goed gereformeerde nog steeds kunt spreken over beheersing, want de verkiezing is voorafgaand.

Klopt! Je hebt minder woorden nodig dan ik:

Ik snap je citaat Posthoorn, maar zie de context. Ik lees:
- God de Vader dóet: betuigen en verzegelen dat Hij een eeuwig verbond der genade opricht en Hij neemt ons tot zijn kinderen en erfgenamen aan
- God de Zoon dóet: ons verzegelen dat Hij ons wast in zijn bloed van al onze zonden, Hij lijft ons in in de gemeenschap van Zijn dood en Zijn wederopstanding, enz.
- God de Heilige Geest wíl ons verzekeren dat Hij in ons wonen, en ons tot lidmaten van Christus heiligen wil, enz
- Hierdoor vindt heiligmaking plaats: de dagelijkse vernieuwing onzes levens
- Uiteindelijk (ik zou bijna zeggen: ten laatste) zullen we onder de gemeente der uitverkorenen in het eeuwige leven onbevlekt worden gesteld.
... en zullen we verwonderd God loven en prijzen omdat we uitverkoren waren!