Ik denk dat een van de redenen dat de kloof tussen politiek en burger vergroot wordt, dit soort 'denken' is. Mensen zijn niet gek. Als je als kamerlid tegen stemt, dan weten ze dat je dus in elk geval als persoon tegen bent en dat het dus tussen de bewindslieden verdeeld ligt.Ambtenaar schreef:Een vertegenwoordiger stemt zonder last, dat staat in art. 67 GW. Hoewel ik geen staatsrechtgeleerde ben, vind ik dat er een verschil is tussen stemmen en in beraadslagingen je opvattingen kenbaar maken.parsifal schreef: Okee dat is nieuw. Mag een kabinetslid ook in een kamerdebat ook een kabinetvoorstel aanvallen (en afbranden) als kamerlid?
In het reglement orde van de ministerraad staat dat de ministers de eenheid van beleid bevorderen en dat de ministers gehouden zijn conform de genomen meerderheidsbesluiten te handelen. Openlijk afstand nemen van het regeringsbeleid is not done, dan moet je opstappen.
Een interessante vraag is dan of een demissionair bewindspersoon openlijk afstand neemt van het regeringsbeleid als het als kamerlid tegen het regeringsbeleid stemt.
Eenheid van kabinetsbeleid is ook dat je als bewindspersoon je persoonlijke opvattingen niet naar buiten brengt maar achter een kabinetsbesluit blijft staan. Via stemmen breng je die opvattingen alsnog naar buiten.
Het feit dat je (wellicht theoretisch helemaal juist) verschil gaat maken tussen stemmen en opvattingen bekend maakt, zullen veel mensen niet meer begrijpen, feitelijk 'praat' je dan toch met 2 monden. Ik vind dat je dan 'losgezongen' bent van de werkelijkheid.
En ja, ik snap dat er een overbruggingsperiode is na verkiezingen, maar als die overbruggingsperiode langer duurt, en een kabinet in de praktijk veel minder ' demissionair' is (want op hele belangrijke thema's gewoon missionair!) Dan is dit wel feitelijk een probleem wat het vertrouwen in de politiek ondergraaft, ook al kan je het volgens het boekje uitleggen.
Scheiding van machten moet niet alleen theorie zijn of formeel, maar ook feitelijk en materieel. In wezen en in schijn.