Wat ik begreep was het geen dominee, maar een voorganger.eilander schreef:Ik ben met het ritueel dat @Mara noemt, niet bekend. Voor mij hoeft het ook helemaal niet. De predikant staat daar als de Bedienaar van het Goddelijke Woord, en het is dus op dat moment geen familiefeestje. Al zal het indrukwekkend zijn en goed bedoeld zijn, ik vind het geen goede ontwikkeling.
En tussen al dat spektakel - bandje, zingen, zingen en zingen, handen klappen - was dit even een oase van rust.
De kerkdienst was in zn geheel totaal anders dan wij gewend zijn.
Dat vind ik ook. En als je nog een heel jong kindje hebt, kun je dan beginnen op eenvoudige wijze, dat het ook gedoopt is toen.helma schreef:Ik vind het heel erg zegenrijk om als gezin rondom het doopvont te mogen staan. Juist omdat het verbond over gezinnen gaat.
In een grote kerk kan dat gebeuren, maar in onze vergrijzende gemeente is het sowieso een unicum als er een kindje gedoopt wordt.Henk J schreef: Maar ik hou van rust en orde in de dienst, 4 of 5 gezinnen die het podium opkomen bevorderen dat niet.
Twee of drie gezinnen tegelijk kan ik me niet heugen.
Ik heb vorig jaar een doopdienst gezien waarin ds. R. van Kooten zijn eigen kleinkind doopte.
Dat ontroert mij altijd zeer.
Moeder had de baby vast, vader een peuter en het derde kindje stond er zo bij en toen tilde de dominee het op.
Op dat moment was hij even meer de opa, denk ik.
