Sorry voor deze communicatie.Was niet handig van me hierop te reageren.
Ieder zijn eigen postings.
Dat het toch nog maar tot eer van Zijn Naam mag strekken.

Dank voor de verwoording.Me uit het hart gegrepen.Kon niet eerder reageren vanwege mijn werk dus even blij dat jij het gedaan hebt.
Was er vol van dus wilde het delen,vandaar snel tussendoor maar eigenlijk niet echt wijs.

Marijn_M schreef: ↑28 jul 2025, 16:35

Gedachtespinsel schreef: ↑28 jul 2025, 12:57 Wonderlijk!Een zeer bewogen prediker die zich vrijmaakte van de gemeente.
Rust en vrede waren merkbaar van de hemel afgedaald.

Kwam dat moment voor jou over als iets bovennatuurlijks, of meer als een diepe geestelijke rust door de preek heen?

Het was meer dan alleen een moment!

In de Saambinder heb ik gelezen dat er 1 student is die in verband met een visuele beperking geen afkondigingen kan doen. Kerkenraden zijn hierover geinformeerd. Wellicht betreft het deze student. Dat hoeft totaal niet zo te zijn.In een naburige gemeente leest de ouderling van dienst ook altijd eer...

*’t Geknakte riet* Ik ging langs ’t riet bij zomerdag waar ik geknakte stengels zag, geslagen, diep gebogen. Het vlas stond op het akkerland, tezaamgebonden met een band, in zon en wind te drogen. Ik voelde m’ aan dat riet verwant. ‘k Ben tegen stormen niet bestand, het kan zo angstig wezen… Toen da...

Wonderlijk!Een zeer bewogen prediker die zich vrijmaakte van de gemeente.
Rust en vrede waren merkbaar van de hemel afgedaald.