Bekering tot de Islam

[blijmoedig]

Gisteren zag ik een reportage over autochtone Nederlanders die zich tot de Islam bekeren. Gemiddeld zo'n 500 mensen per jaar, met een totaal van ongeveer 12.000 bekeerlingen. Onder hen ook veel christen-jongeren. Ik vond dat schokkend om te zien. Tegelijkertijd vraag ik me af hoe het toch mogelijk is dat mensen de onvrijheid van de Islam verkiezen boven de vrijheid van het christelijk geloof. En het middelaarsschap van de Heere Jezus willen inruilen voor een godsdienst waarbij je aan jezelf bent overgeleverd en alle regels en rituelen die daarbij horen. Heeft iemand enig idee? Hebben wij als christelijke gemeenschap een steek laten vallen, als christenen tot het nemen van zo'n stap overgaan? Hoe zouden we dit kunnen duiden? En meer nog, is er iets dat christenen kunnen doen, om dit soort bekeringen te voorkomen?

Wat me overigens in dezelfde reportage ook raakte, is het feit dat er op dit moment in Rotterdam aan beide zijden van de stad twee grote moskeeen staan, waaronder een in aanbouw voor 40.000 moslimgelovigen. In de reportage keek men van de minaret over de stad. Alsof Rotterdam nu ligt ingeklemd tussen de macht van de Islam. Wat mij betreft nog een oproep aan christenen om de stad niet te verlaten. God's Kerk mag daar niet verdwijnen.

[-DIA-]

Gisteren zag ik een reportage over autochtone Nederlanders die zich tot de Islam bekeren. Gemiddeld zo'n 500 mensen per jaar, met een totaal van ongeveer 12.000 bekeerlingen. Onder hen ook veel christen-jongeren. Ik vond dat schokkend om te zien. Tegelijkertijd vraag ik me af hoe het toch mogelijk is dat mensen de onvrijheid van de Islam verkiezen boven de vrijheid van het christelijk geloof. En het middelaarsschap van de Heere Jezus willen inruilen voor een godsdienst waarbij je aan jezelf bent overgeleverd en alle regels en rituelen die daarbij horen. Heeft iemand enig idee? Hebben wij als christelijke gemeenschap een steek laten vallen, als christenen tot het nemen van zo'n stap overgaan? Hoe zouden we dit kunnen duiden? En meer nog, is er iets dat christenen kunnen doen, om dit soort bekeringen te voorkomen?

Wat me overigens in dezelfde reportage ook raakte, is het feit dat er op dit moment in Rotterdam aan beide zijden van de stad twee grote moskeeen staan, waaronder een in aanbouw voor 40.000 moslimgelovigen. In de reportage keek men van de minaret over de stad. Alsof Rotterdam nu ligt ingeklemd tussen de macht van de Islam. Wat mij betreft nog een oproep aan christenen om de stad niet te verlaten. God's Kerk mag daar niet verdwijnen.

Christenen zijn al voor een groot deel verdwenen uit die stad waar ooit van gezegd is dat 'God daar veel volks had'. Als je weet hoe aan de Boezemsingel een grote en bloeiende Gereformeerde Gemeente was.... nu nog maar een overblijfsel... Hoeveeel kerken zijn alleen al in R'dan gesloten... Ik herinner me nog de sloop van een grote kerk in de buurt van de Boezemsingel... Dat was zo'n beetje het begin geloof ik...

[Jongere]

Tegelijkertijd vraag ik me af hoe het toch mogelijk is dat mensen de onvrijheid van de Islam verkiezen boven de vrijheid van het christelijk geloof. En het middelaarsschap van de Heere Jezus willen inruilen voor een godsdienst waarbij je aan jezelf bent overgeleverd en alle regels en rituelen die daarbij horen. Heeft iemand enig idee?

Ik denk dat je vragen relevant zijn en dat we daar zeker over na moeten denken. Anderzijds dwingt je manier van formuleren me tot de reactie dat we ons niet moeten verwonderen. Het is niet iets van vandaag dat velen deze keuze maken. Wat ik wel denk is dat in voorgaande jaren veel jongeren rustig ongelovig in de kerk konden blijven (of die stil verlaten). Als ik me niet vergis is er in de laatste jaren sterker een roep naar 'identiteit', ergens voor willen staan. Daar kan een dergelijke keuze bij horen. Vergeet niet dat we het niet hebben over een neutrale keuze tussen enkele opties. Uit zichzelf kiest ieder mens heel gewillig voor de regels van de godsdienst. Daar heb je de Islam niet voor nodig, dat kan ook in het christendom.
Maar verwonder je niet over die keuze. Zo redelijk als jij het nu voorstelt zal geen natuurlijk mens dat ervaren. De vrijheid in Christus is voor iedereen die Christus niet kent een dwaasheid; gebondenheid. Het is niet iets nieuws:

Dit was het waarachtige Licht, Hetwelk verlicht een iegelijk mens, komende in de wereld.
Hij was in de wereld, en de wereld is door Hem gemaakt; en de wereld heeft Hem niet gekend.
Hij is gekomen tot het Zijne, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen.

En dit is het oordeel, dat het licht in de wereld gekomen is, en de mensen hebben de duisternis liever gehad dan het licht; want hun werken waren boos.

Wat me overigens in dezelfde reportage ook raakte, is het feit dat er op dit moment in Rotterdam aan beide zijden van de stad twee grote moskeeen staan, waaronder een in aanbouw voor 40.000 moslimgelovigen. In de reportage keek men van de minaret over de stad. Alsof Rotterdam nu ligt ingeklemd tussen de macht van de Islam. Wat mij betreft nog een oproep aan christenen om de stad niet te verlaten. God's Kerk mag daar niet verdwijnen.

40.000? Tjonge. Ik zit in een gemeente met zo'n 250 leden, geloof ik. Gelukkig gaat het niet om òns aantal, maar om de God die we dienen. Maar de verhoudingen in Rotterdam zijn in de laatste tientallen jaren inderdaad erg veranderd.

[Bonny]

Wat ook meespeelt is dat je relatief snel een moslim bent: je hoeft alleen de islamitische geloofsbelijdenis uit te spreken (misschien in bijzijn van een adnere moslim, weet ik niet precies), en je behoort tot de "club".

Wanneer ben je een christen? Tsja. Daar debatteren we op dit forum al jaren over. We hebben het misschien zo moeilijk gemaakt. Je moet dogmatisch onderlegd zijn. Standenleer, heiligmaking etc. En dan ben je er nog niet...

[Joannah]

Wat ook meespeelt is dat je relatief snel een moslim bent: je hoeft alleen de islamitische geloofsbelijdenis uit te spreken (misschien in bijzijn van een adnere moslim, weet ik niet precies), en je behoort tot de "club".

Wanneer ben je een christen? Tsja. Daar debatteren we op dit forum al jaren over. We hebben het misschien zo moeilijk gemaakt. Je moet dogmatisch onderlegd zijn. Standenleer, heiligmaking etc. En dan ben je er nog niet...

Keizer Agrippa had er anders geen moeite mee, bijna een Christen te worden toen hij met de apostel sprak.
Een christen begint met melk, voordat vast voedsel komt.

.

[Jongere]

Keizer Agrippa had er anders geen moeite mee, bijna een Christen te worden toen hij met de apostel sprak.
Een christen begint met melk, voordat vast voedsel komt.

Koning Agrippa had er alle moeite mee, wèl een christen te worden. Dat is nu net het cruciale punt.

Christen worden is uit de dood opstaan tot een nieuw leven. Moslim worden is overstappen van de ene afgodendienst (wat je daarvoor ook hebt gedaan) tot de andere. Dat is niet zo heel moeilijk. Want in feite blijf je dezelfde heer dienen.
Waarmee ik niet wil beweren dat het moeilijk is om zalig te worden: waar God werkt is niets moeilijk, maar is alles volbracht. Anderzijds, als we beter luisteren naar het onderwijs van Jezus zouden we denk ik vaker als de discipelen reageren: wie kan dan zalig worden? En Jezus, hen aanziende, zeide tot hen: Bij de mensen is dat onmogelijk, maar bij God zijn alle dingen mogelijk.

[blijmoedig]

Christenen zijn al voor een groot deel verdwenen uit die stad waar ooit van gezegd is dat 'God daar veel volks had'. Als je weet hoe aan de Boezemsingel een grote en bloeiende Gereformeerde Gemeente was.... nu nog maar een overblijfsel... Hoeveeel kerken zijn alleen al in R'dan gesloten... Ik herinner me nog de sloop van een grote kerk in de buurt van de Boezemsingel... Dat was zo'n beetje het begin geloof ik...

Ik blijf het toch heel droevig vinden als ik nu al die kerkgebouwen zie, die een keukenwinkel, supermarkt, of wat dan maar ook als bestemming hebben gekregen. Wat is er toch met de mensen aan de hand. Dat ze een leven zonder God of het aanhangen van een andere religie verkiezen, boven het als uit een mond aanbidden van de opgestane Heer

[Tiberius]

Agrippa was trouwens koning, geen keizer. Maar dat terzijde.

[Jongere]

Wat is er toch met de mensen aan de hand.

Wat denk je?

[Jongere]

Agrippa was trouwens koning, geen keizer. Maar dat terzijde.

Vreselijk Dat krijg je nu van overtiepen. Heb het snel veranderd.

Van wie was het trouwens de broer?

[blijmoedig]

Tegelijkertijd vraag ik me af hoe het toch mogelijk is dat mensen de onvrijheid van de Islam verkiezen boven de vrijheid van het christelijk geloof. En het middelaarsschap van de Heere Jezus willen inruilen voor een godsdienst waarbij je aan jezelf bent overgeleverd en alle regels en rituelen die daarbij horen. Heeft iemand enig idee?

Ik denk dat je vragen relevant zijn en dat we daar zeker over na moeten denken. Anderzijds dwingt je manier van formuleren me tot de reactie dat we ons niet moeten verwonderen. Het is niet iets van vandaag dat velen deze keuze maken. Wat ik wel denk is dat in voorgaande jaren veel jongeren rustig ongelovig in de kerk konden blijven (of die stil verlaten). Als ik me niet vergis is er in de laatste jaren sterker een roep naar 'identiteit', ergens voor willen staan. Daar kan een dergelijke keuze bij horen. Vergeet niet dat we het niet hebben over een neutrale keuze tussen enkele opties. Uit zichzelf kiest ieder mens heel gewillig voor de regels van de godsdienst. Daar heb je de Islam niet voor nodig, dat kan ook in het christendom.
Maar verwonder je niet over die keuze. Zo redelijk als jij het nu voorstelt zal geen natuurlijk mens dat ervaren. De vrijheid in Christus is voor iedereen die Christus niet kent een dwaasheid; gebondenheid. Het is niet iets nieuws:

Dit was het waarachtige Licht, Hetwelk verlicht een iegelijk mens, komende in de wereld.
Hij was in de wereld, en de wereld is door Hem gemaakt; en de wereld heeft Hem niet gekend.
Hij is gekomen tot het Zijne, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen.

En dit is het oordeel, dat het licht in de wereld gekomen is, en de mensen hebben de duisternis liever gehad dan het licht; want hun werken waren boos.

Wat me overigens in dezelfde reportage ook raakte, is het feit dat er op dit moment in Rotterdam aan beide zijden van de stad twee grote moskeeen staan, waaronder een in aanbouw voor 40.000 moslimgelovigen. In de reportage keek men van de minaret over de stad. Alsof Rotterdam nu ligt ingeklemd tussen de macht van de Islam. Wat mij betreft nog een oproep aan christenen om de stad niet te verlaten. God's Kerk mag daar niet verdwijnen.

40.000? Tjonge. Ik zit in een gemeente met zo'n 250 leden, geloof ik. Gelukkig gaat het niet om òns aantal, maar om de God die we dienen. Maar de verhoudingen in Rotterdam zijn in de laatste tientallen jaren inderdaad erg veranderd.

Dat mensen om wat voor reden de kerk verlaten, daar kan ik me nog enigszins wat bij voorstellen. Maar ik kan er oprecht met mijn verstand niet bij dat mensen het leven uit genade of op zijn minst de wetenschap dat er een aanbod van genade is, willen inruilen voor een godsdienst die je allerlei verplichtingen oplegt, zonder enige garantie op wat dan ook.

Ik vond de gedrevenheid van de jongen in kwestie (19 jaar) ook opvallend. Inmiddels al twee kinderen met een moslima gekregen, elke dag zijn gebedskleedje bij zich, die hij ongeacht de plaats waar hij zich op dat moment bevindt, uitrolt, en zijn voeten wast in de gootsteen op het toilet van school. Het feit dat mensen hem daar raar op aankijken, neemt hij op de koop toe. Van zo'n gedrevenheid kunnen wij als christenen dan wel weer wat leren denk ik.

Bij nader inzien is het aantal van 40.000 wel wat aan de hoge kant. Dat is haast net zo veel als in de Kuip Maar het is in ieder geval een grote moskee.

[blijmoedig]

Wat is er toch met de mensen aan de hand.

Wat denk je?

Ik zou het oprecht niet weten. Ik kan wel allerlei factoren verzinnen, die tot kerkverlating leiden. Ik kan er alleen met mijn pet niet bij, dat mensen ogenschijnlijk de levende God zo gemakkelijk uit hun leven kunnen wegpoetsen, of vervangen voor nep-goden.

[Jongere]

Het wordt in ieder geval de grootste moskee van Europa.

Nogmaals, ik begrijp wel dat dit je bezig houdt. Maar niet zo je verwondering dat zoveel mensen kiezen voor de duisternis in plaats van het licht. Ik denk dat wat de Bijbel ons leert over de natuurlijke mens (de mens zonder God, de mens zoals die - ook in de kerk! - wordt geboren), ons deze verwondering zou kunnen besparen.
Ik denk dat we ons vanuit Bijbels perspectief meer zouden moeten verwonderen en verblijden over één zondaar die zich bekeert.

Dat over je verwondering. Maar ik wil daarmee niet je terechte vragen afdoen met een theologisch antwoord, we mogen ons terecht afvragen hoe het komt dat (christelijke) jongeren voor de Islam kiezen.

[Tiberius]

Agrippa was trouwens koning, geen keizer. Maar dat terzijde.

Vreselijk Dat krijg je nu van overtiepen. Heb het snel veranderd.

Van wie was het trouwens de broer?

Van Bernice, meester.

[Jongere]

Agrippa was trouwens koning, geen keizer. Maar dat terzijde.

Vreselijk Dat krijg je nu van overtiepen. Heb het snel veranderd.

Van wie was het trouwens de broer?

Van Bernice, meester.

O ja. Ik bedoelde eigenlijk zijn andere zus. Zondag een preek over gehoord, vandaar. ;-)