Is refo-christendom een blijmoedig christendom?

[blijmoedig]

Is het reformatorisch christendom een blijmoedig christendom? Het lijkt erop dat de gereformeerde gezindte staat voor een in zichzelf gekeerd christendom, waar slechts de angst en de verboden regeren. Er zijn nog zo veel mensen die de Heere Jezus nog niet kennen als hun Zaligmaker, zowel dichtbij als ver weg, maar het enige waar reformatorische christenen zich druk over lijken te maken zijn vragen als: Wel of geen Harry Potter? Wel of geen televisie? Wel of geen speelfilm? Wel of geen gospelmuziek? Wel of geen EO jongerendag? Wel of geen broek? Wel of geen hoedje? Wel of niet aan het Avondmaal? Waarbij vooral de nadruk gelegd moet worden op wat allemaal niet mag, en verkeerd is, en zondig, terwijl het christendom nu juist gaat over de Blijde Boodschap. Dat wat mooi is. En begerenswaardig. In mijn optiek zou er wel een wat meer liefdevolle en blijde wind door de gereformeerde gezindte mogen waaien, met bewogenheid voor de ander, zowel binnen als buiten de kerk. Zodat de mensen binnen de kerk niet om het minst of geringste worden verketterd of uitgekotst omdat ze niet aan het morele ideaal plaatje voldoen, en mensen van buiten de kerk worden getrokken tot het blijde nieuws dat de Heere Jezus ook hun Zaligmaker wil zijn.

[-DIA-]

Is het reformatorisch christendom een blijmoedig christendom? Het lijkt erop dat de gereformeerde gezindte staat voor een in zichzelf gekeerd christendom, waar slechts de angst en de verboden regeren. Er zijn nog zo veel mensen die de Heere Jezus nog niet kennen als hun Zaligmaker, zowel dichtbij als ver weg, maar het enige waar reformatorische christenen zich druk over lijken te maken zijn vragen als: Wel of geen Harry Potter? Wel of geen televisie? Wel of geen speelfilm? Wel of geen gospelmuziek? Wel of geen EO jongerendag? Wel of geen broek? Wel of geen hoedje? Wel of niet aan het Avondmaal? Waarbij vooral de nadruk gelegd moet worden op wat allemaal niet mag, en verkeerd is, en zondig, terwijl het christendom nu juist gaat over de Blijde Boodschap. Dat wat mooi is. En begerenswaardig. In mijn optiek zou er wel een wat meer liefdevolle en blijde wind door de gereformeerde gezindte mogen waaien, met bewogenheid voor de ander, zowel binnen als buiten de kerk. Zodat de mensen binnen de kerk niet om het minst of geringste worden verketterd of uitgekotst omdat ze niet aan het morele ideaal plaatje voldoen, en mensen van buiten de kerk worden getrokken tot het blijde nieuws dat de Heere Jezus ook hun Zaligmaker wil zijn.

Er is een blijdschap die van deze wereld is, maar die is geheel ondersheiden van de blijdschap in God.
Dit ligt zover uiteen als het westen verwijderd is van het oosten...
De blijdschap van deze wereld is een facade, maar de blijdschap in God is onbeschijfelijk,en die zal overgaan
in een eeuwige blijdschap.
Zalig zijn die treuen, want zij zullen vertroost worden.

[Oude-Waarheid]

Tja als ik om mijn heen kijk zie ik weing rede tot blijdschap.
Een land vol van donkere moord spelonken afval en verval.
Buiten de HEERE is het maar schijn blijdschap wat maar van korte duur is.
En toch worden wij op geroepen tot blijdschap in de HEERE ons te verblijden ten aller tijd
Paulus herhaald dat nog eens, wederom zeg ik u verblijd U .
Als de HEERE overkomt dan komt er verwondering en Blijdschap in Hem dwars door de droefheid vaak heen.

[JolandaOudshoorn]

Tja als ik om mijn heen kijk zie ik weing rede tot blijdschap.
Een land vol van donkere moord spelonken afval en verval.
Buiten de HEERE is het maar schijn blijdschap wat maar van korte duur is.
En toch worden wij op geroepen tot blijdschap in de HEERE ons te verblijden ten aller tijd
Paulus herhaald dat nog een wederom zeg ik u verblijd U .
Als de HEERE overkomt dan komt er verwondering en Blijdschap in Hem dwars door de droefheid vaak heen.

Daarom: kijk niet om je heen, maar kijk naar Boven!!

[Jongere]

Zeker, de dienst van God brengt blijdschap met zich mee. Al heb ik het zelf liever over vreugde. Blijdschap vind ik eerder een emotie, die bij erg verdriet kan verdwijnen als sneeuw voor de zon. Vreugde is diepgeworteld in God en kan zélfs in moeilijke omstandigheden zeggen: Zo zal ik nochtans in den HEERE van vreugde opspringen, ik zal mij verheugen in den God mijns heils.
Dat vind ik een beetje het probleem aan de eerste posting van dit topic: er zou een meer liefdevolle en blijde wind mogen waaien. Dat kan zo zijn, maar stel blijheid nooit als doel. Zoek God en geen blijdschap. Anders ga je verkeerde tegenstellingen maken. Dit vind ik bijvoorbeeld niet zo'n goede tegenstelling: Waarbij vooral de nadruk gelegd moet worden op wat allemaal niet mag, en verkeerd is, en zondig, terwijl het christendom nu juist gaat over de Blijde Boodschap. Je moet die dingen niet tegen elkaar uitspelen.
Wat we nodig hebben in Nederland is geen frisse wind van blijdschap, maar een frisse wind van de Heilige Geest. Die overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel. Maar waar Hij werkt, komt een diepe vreugde mee, die altijd doet roemen in God.

[blijmoedig]

Er is een blijdschap die van deze wereld is, maar die is geheel ondersheiden van de blijdschap in God.
Dit ligt zover uiteen als het westen verwijderd is van het oosten...
De blijdschap van deze wereld is een facade, maar de blijdschap in God is onbeschijfelijk,en die zal overgaan
in een eeuwige blijdschap.
Zalig zijn die treuen, want zij zullen vertroost worden.

Is dit dan niet des te meer reden om de blik naar buiten te richten, op de wereld, waar er nog zoveel mensen zijn die deze ware blijdschap nog niet kennen? Er zijn heel veel zaken, die het waard zijn om te doordenken en om over te discussieren, maar de Bijbel voegt hieraan toe, dat wanneer de liefde er niet in meekomt het allemaal voor niks is. Zolang er binnen de kerk nog mensen met de nek worden aangekeken omdat ze niet aan het traditionele ideaal beeld voldoen, en zolang er geen aandacht is voor en bewogenheid met de mensen in de wereld, dan valt er voor de gereformeerde gezindte nog een wereld te winnen.

[blijmoedig]

Zeker, de dienst van God brengt blijdschap met zich mee. Al heb ik het zelf liever over vreugde. Blijdschap vind ik eerder een emotie, die bij erg verdriet kan verdwijnen als sneeuw voor de zon. Vreugde is diepgeworteld in God en kan zélfs in moeilijke omstandigheden zeggen: Zo zal ik nochtans in den HEERE van vreugde opspringen, ik zal mij verheugen in den God mijns heils.
Dat vind ik een beetje het probleem aan de eerste posting van dit topic: er zou een meer liefdevolle en blijde wind mogen waaien. Dat kan zo zijn, maar stel blijheid nooit als doel. Zoek God en geen blijdschap. Anders ga je verkeerde tegenstellingen maken. Dit vind ik bijvoorbeeld niet zo'n goede tegenstelling: Waarbij vooral de nadruk gelegd moet worden op wat allemaal niet mag, en verkeerd is, en zondig, terwijl het christendom nu juist gaat over de Blijde Boodschap. Je moet die dingen niet tegen elkaar uitspelen.
Wat we nodig hebben in Nederland is geen frisse wind van blijdschap, maar een frisse wind van de Heilige Geest. Die overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel. Maar waar Hij werkt, komt een diepe vreugde mee, die altijd doet roemen in God.

Zie je voor jezelf daar ook nog een aandeel in? Of mag de Heilige Geest het werk in Zijn eentje opknappen?

[huisman]

blijmoedig schreef

Wel of geen televisie? Wel of geen speelfilm? Wel of geen gospelmuziek? Wel of geen EO jongerendag? Wel of geen broek? Wel of geen hoedje? Wel of niet aan het Avondmaal

Begrijp ik dat als je blijmoedig christen bent je hier niet druk over hoeft te maken ? Wel of niet aan het Heilig Avondmaal is toch een heel wezenlijke vraag,een Christelijk leven vraagt overal keuze's die vaak tegen de tijdgeest in gaan. Maar de belangrijkste vraag "Hoe zal ik rechtvaardig verschijnen voor God" kom ik gelukkig in de gereformeerde gezindte nog tegen
daarbuiten eigenlijk niet.

[Posthoorn]

Is het reformatorisch christendom een blijmoedig christendom? Het lijkt erop dat de gereformeerde gezindte staat voor een in zichzelf gekeerd christendom, waar slechts de angst en de verboden regeren. Er zijn nog zo veel mensen die de Heere Jezus nog niet kennen als hun Zaligmaker, zowel dichtbij als ver weg, maar het enige waar reformatorische christenen zich druk over lijken te maken zijn vragen als: Wel of geen Harry Potter? Wel of geen televisie? Wel of geen speelfilm? Wel of geen gospelmuziek? Wel of geen EO jongerendag? Wel of geen broek? Wel of geen hoedje? Wel of niet aan het Avondmaal? Waarbij vooral de nadruk gelegd moet worden op wat allemaal niet mag, en verkeerd is, en zondig, terwijl het christendom nu juist gaat over de Blijde Boodschap. Dat wat mooi is. En begerenswaardig. In mijn optiek zou er wel een wat meer liefdevolle en blijde wind door de gereformeerde gezindte mogen waaien, met bewogenheid voor de ander, zowel binnen als buiten de kerk. Zodat de mensen binnen de kerk niet om het minst of geringste worden verketterd of uitgekotst omdat ze niet aan het morele ideaal plaatje voldoen, en mensen van buiten de kerk worden getrokken tot het blijde nieuws dat de Heere Jezus ook hun Zaligmaker wil zijn.

Ik vind dit stukje eerder agressief van toonzetting dan blijmoedig.

[blijmoedig]

blijmoedig schreef

Wel of geen televisie? Wel of geen speelfilm? Wel of geen gospelmuziek? Wel of geen EO jongerendag? Wel of geen broek? Wel of geen hoedje? Wel of niet aan het Avondmaal

Begrijp ik dat als je blijmoedig christen bent je hier niet druk over hoeft te maken ? Wel of niet aan het Heilig Avondmaal is toch een heel wezenlijke vraag,een Christelijk leven vraagt overal keuze's die vaak tegen de tijdgeest in gaan. Maar de belangrijkste vraag "Hoe zal ik rechtvaardig verschijnen voor God" kom ik gelukkig in de gereformeerde gezindte nog tegen
daarbuiten eigenlijk niet.

Volgens mij staat het antwoord op de vraag "Hoe zal ik rechtvaardig verschijnen voor God" in Joh. 3:16 Mijn punt is dat er tig zaken zijn die goed zijn om te doordenken, maar heel veel van deze zaken zijn naar binnen gericht, en ten diepste ik-gericht. We zouden ons ook meer de vraag kunnen stellen "Hoe zal de ander rechtvaardig verschijnen voor God?". Ik mis zo vaak de bewogenheid met de ander in al deze discussies. Niet met de ander binnen de kerk, maar al helemaal niet daarbuiten. Naar mijn bescheiden mening zou wanneer er minder over allerhande zaken worden gediscussieerd er meer tijd en energie overblijven om gestalte te geven aan onze opdracht om een zoutend zout en een lichtend licht in deze wereld te zijn, en alle volken tot discipelen van de Heere Jezus te maken.

[Fjodor]

Volgens mij staat het antwoord op de vraag "Hoe zal ik rechtvaardig verschijnen voor God" in Joh. 3:16 :) Mijn punt is dat er tig zaken zijn die goed zijn om te doordenken, maar heel veel van deze zaken zijn naar binnen gericht, en ten diepste ik-gericht. We zouden ons ook meer de vraag kunnen stellen "Hoe zal de ander rechtvaardig verschijnen voor God?". Ik mis zo vaak de bewogenheid voor de ander in al deze discussies. Niet voor de ander binnen de kerk, maar al helemaal niet daarbuiten. Naar mijn bescheiden mening zou wanneer er minder over allerhande zaken worden gediscussieerd er meer tijd en energie overblijven om gestalte te geven aan onze opdracht om een zoutend zout en een lichtend licht in deze wereld te zijn, en alle volken tot discipelen van de Heere Jezus te maken.

Ik denk dat je goede punten maakt. Het is belangrijk dat een kerk zich naar buiten richt. Als Paulus in 1 kor 14 (volgens mij) schrijft over wel of geen profetie en klanktaal/talen in de gemeente dan geeft hij ook als argumentatie dat we vooral moeten profeteren omdat dan de buitenstaanders overtuigd worden. Als een mens God leert kennen dan is een niet te missen vrucht ook dat hij zich gaat bekommeren om de vraag of de naast God al kent en of die al rechtvaardig voor Hem kan verschijnen.

PS. Pas wel op dat je niet te veel gaat bekritiseren in je eerste postings hier. Dat komt nogal bot over (ik heb me er ook schuldig aan gemaakt).

[blijmoedig]

PS. Pas wel op dat je niet te veel gaat bekritiseren in je eerste postings hier. Dat komt nogal bot over (ik heb me er ook schuldig aan gemaakt).

Soms moeten de lijnen wat scherper worden getrokken, om de discussie op gang te brengen Ik zou overigens heel flauw kunnen zeggen dat de geest van het 'bekritiseren' de gereformeerde gezindte toch niet vreemd is (waarom zouden er anders in de gereformeerde gezindte zoveel jongeren de kerk verlaten, om vervolgens niks maar dan ook niks meer van het geloof te willen weten en volledig doorslaan naar de andere kant?), en men daarom wel wat gewend zou moeten zijn. Maar dat zou te flauw zijn

[Tiberius]

PS. Pas wel op dat je niet te veel gaat bekritiseren in je eerste postings hier. Dat komt nogal bot over (ik heb me er ook schuldig aan gemaakt).

Soms moeten de lijnen wat scherper worden getrokken, om de discussie op gang te brengen Ik zou overigens heel flauw kunnen zeggen dat de geest van het 'bekritiseren' de gereformeerde gezindte toch niet vreemd is (waarom zouden er anders in de gereformeerde gezindte zoveel jongeren de kerk verlaten, om vervolgens niks maar dan ook niks meer van het geloof te willen weten en volledig doorslaan naar de andere kant?), en men daarom wel wat gewend zou moeten zijn. Maar dat zou te flauw zijn

Dat zou flauw zijn, ja. Evenals de suggestie dat ze misschien voor inhoudsloze blijmoedigheid even hard op de loop gaan.

[GJdeBruijn]

Zefanja 3
12 Maar Ik zal in het midden van u doen overblijven een ellendig en arm volk; die zullen op den Naam des HEEREN betrouwen.
13 De overgeblevenen van Israël zullen geen onrecht doen, noch leugen spreken, en in hun mond zal geen bedriegelijke tong gevonden worden; maar zij zullen weiden en nederliggen, en niemand zal hen verschrikken.
14 Zing vrolijk, gij dochter Sions, juich, Israël; wees blijde, en spring op van vreugde van ganser harte, gij dochter Jeruzalems!

Een ellendig volk nochtans: zing vrolijk. Niet alleen ellendig en niet alleen blijde, maar beide. Een wonderlijke combinatie, maar toch....!

Het gevaar met eenzijdige oproep tot blijdschap is het uit het oog verliezen van het geheel waarin de blijdschap haar plaats in hoort te nemen:
Maar de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.

[blijmoedig]

Dat zou flauw zijn, ja. Evenals de suggestie dat ze misschien voor inhoudsloze blijmoedigheid even hard op de loop gaan.

De blijmoedigheid die mij voor ogenstaat, is een blijmoedigheid gegrond in het Woord van de Heere God.