mensen tot Jezus leiden

[helma]

Johannes 1: 43 "En hij leidde hem tot Jezus"
Hóe leid je mensen (je kinderen bijvoorbeeld) tot Jezus?

Als iemand bij je komt in geestelijke nood en die persoon kent Jezus nog niet, wat/hoe is onze rol in het 'leiden tot Jezus'?
Ik heb zelf (gevoelsmatig) moeite met het overreden tot geloven, ('kiezen voor Jezus') maar ik zie in de Bijbel wel termen als 'dwingen'. Ergens staat dat Paulus ook een hele dag probeert mensen te overtuigen tot het geloven in Christus.

Hoe werkt het nu in de praktijk?

en is er verschil in het benaderen van kinderen en volwassenen?

[memento]

Een moeilijke vraag.

Het woord wat hier gebruikt wordt voor "leidde", namelijk "ago", heeft de betekenis van iets een bepaalde richting geven. Ik denk dat dat is wat het "leiden tot Jezus" inhoudt, namelijk (vanuit eigen ervaring dat het zo is) zó goed spreken van onze Heere en Zaligmaker, dat de ogen van de ander zich zich richten naar Hem. Wij kunnen mensen niet overtuigen, of dwingen, maar we kunnen mensen wel de richting wijzen die ze gaan moeten, ze wijzen op de enige Weg tot behoudt.

[Eppo Gremdaat]

Mensen tot Jezus leiden: heel eenvoudig vertellen Wie Hij is. Geen grote woorden a.j.b.
Gewoon, eenvoudig, aan de hand van een kinderbijbel (en kom nu niet aan met `welke`).
Neem de mensen mee naar een zgn. `dienst voor belangstellenden`waar eenvoudig
gepreekt wordt.
Bid voot degene die op je weg gekomen is en die jij iets probeert te vertellen over Hem en
tenslotte: wees een voorbeeld en laat het dus uit je leven blijken dat je weet Wie Hij is.

[hmprff]

Ik zie dat Eppo een heel ander idee heeft dan ik bij het mensen tot Jezus leiden. Ik dacht veel meer aan mensen die weten wie Jezus is en wie ze zelf zijn, maar niet weten hoe ze moeten geloven. Je kunt zo tobben met de vraag hoe je geloof kunt krijgen. Vaak wordt in de kerk gezegd dat je je nu moet bekeren en 'verhardt u niet, maar laat u leiden'. Op het moment dat je dan vraagt: hoe kan ik nu geloven, want ik weet niet hoe ik zonder God en Zijn vergeving kan door het bloed van Jezus, dan krijg je als antwoord: 'bidt er maar veel om! en volhardt in het gebed'. Dat klinkt als een heel mooi antwoord, maar help je iemand daar mee? is dit nu juist niet het moment om iemand tot Jezus te leiden? En onder het tot Jezus leiden versta ik dan het volgende. Allereerst moet je met diegen praten, waarom wil diegene geloven en laat de persoon vertellen hoe de Heere in hem of haar gewerkt heeft. Vervolgens moet je het hebben over de consequenties van geloven (het kruisdragen, de beloofde vervolging, maar ook de vergeving van zonden en de erfenis die wacht). Zo wordt er in de bijbel bijv. gesproken in een gelijkenis over het overrekenen van de kosten voor het bouwen van een toren. Wanneer de persoon geloven wil, mag je met hem of haar in het gebed naar de voet van het kruis.

(sommige stukjes zijn misschien een beetje krom geformuleerd of net niet helemaal goed, maar ik ben nogal moe. dus lees het dan maar naar de geest ipv naar de letter )

[Jean le Fontain]

Wat wil je dan van Jezus? Botte vraag wellicht... maar wel eentje waar je even over moet nadenken!

Jezus is niet los verkrijgbaar van zondebesef en boetvaardigheid, of je wordt vanuit de nood (zondelast, verlorenheid etc.) uitgedreven tot de Middelaar of een blik op die Middelaar laat je ten volle beseffen wie je bent in je verdorven en verloren bestaan.
Nee, er worden geen beste brave mensen bekeerd. Maar Hij gaat om met hoeren, tollenaren en zondaren!

Een gelovige krijgt twee nieuwe ogen van de Heere. Met het ene oog ziet de gelovige Jezus Christus in Zijn schoonheid en met het andere oog ziet de gelovige zichzelf als een zondaar. En met allebei die twee ogen gaat hij/zij steeds beter zien.

Kortom; het leiden van Jezus is aan de ene kant de oproep om op Hem te zien! Maar ook de scherpe, vermanende prediking die het zondige bestaan van een zondaar helemaal openlegt!

Als een van beide elementen gemist worden (ik heb het niet over de maat en omvang) dan is hier geen sprake van geloof.

[Gian]

Wat wil je dan van Jezus? Botte vraag wellicht... maar wel eentje waar je even over moet nadenken!

Jezus is niet los verkrijgbaar van zondebesef en boetvaardigheid, of je wordt vanuit de nood (zondelast, verlorenheid etc.) uitgedreven tot de Middelaar of een blik op die Middelaar laat je ten volle beseffen wie je bent in je verdorven en verloren bestaan.
Nee, er worden geen beste brave mensen bekeerd. Maar Hij gaat om met hoeren, tollenaren en zondaren!

Een gelovige krijgt twee nieuwe ogen van de Heere. Met het ene oog ziet de gelovige Jezus Christus in Zijn schoonheid en met het andere oog ziet de gelovige zichzelf als een zondaar. En met allebei die twee ogen gaat hij/zij steeds beter zien.

Kortom; het leiden van Jezus is aan de ene kant de oproep om op Hem te zien! Maar ook de scherpe, vermanende prediking die het zondige bestaan van een zondaar helemaal openlegt!

Als een van beide elementen gemist worden (ik heb het niet over de maat en omvang) dan is hier geen sprake van geloof.

Jean, dogmatiseer je het nu niet teveel? Ik vind dat je wel erg ver gaat. Iemand die met 1 oog naar zichzelf blijft kijken gaat scheel kijken. Beide ogen gericht naar boven!
Helma heeft het over iemand in geestelijke nood. Nu wil jij gaan vermanen oid? of gaan preken? Heb je wel eens iemand tot Jezus geleid?

Ik ben bang dat we het ons veel te moeilijk maken door allerlei theologische ballast. Mag je iemand niet laten kiezen? Waar staat dat? Hoef je dan geen keuze te maken?
Laat iemand de beloften lezen voor berouwvolle zondaren en vraag om geloof. Bid vervolgens met zo'n persoon. Zo moeilijk is dat toch niet?

[Jean le Fontain]

Wat wil je dan van Jezus? Botte vraag wellicht... maar wel eentje waar je even over moet nadenken!

Jezus is niet los verkrijgbaar van zondebesef en boetvaardigheid, of je wordt vanuit de nood (zondelast, verlorenheid etc.) uitgedreven tot de Middelaar of een blik op die Middelaar laat je ten volle beseffen wie je bent in je verdorven en verloren bestaan.
Nee, er worden geen beste brave mensen bekeerd. Maar Hij gaat om met hoeren, tollenaren en zondaren!

Een gelovige krijgt twee nieuwe ogen van de Heere. Met het ene oog ziet de gelovige Jezus Christus in Zijn schoonheid en met het andere oog ziet de gelovige zichzelf als een zondaar. En met allebei die twee ogen gaat hij/zij steeds beter zien.

Kortom; het leiden van Jezus is aan de ene kant de oproep om op Hem te zien! Maar ook de scherpe, vermanende prediking die het zondige bestaan van een zondaar helemaal openlegt!

Als een van beide elementen gemist worden (ik heb het niet over de maat en omvang) dan is hier geen sprake van geloof.

Jean, dogmatiseer je het nu niet teveel? Ik vind dat je wel erg ver gaat. Iemand die met 1 oog naar zichzelf blijft kijken gaat scheel kijken. Beide ogen gericht naar boven!
Helma heeft het over iemand in geestelijke nood. Nu wil jij gaan vermanen oid? of gaan preken? Heb je wel eens iemand tot Jezus geleid?

Ik ben bang dat we het ons veel te moeilijk maken door allerlei theologische ballast. Mag je iemand niet laten kiezen? Waar staat dat? Hoef je dan geen keuze te maken?
Laat iemand de beloften lezen voor berouwvolle zondaren en vraag om geloof. Bid vervolgens met zo'n persoon. Zo moeilijk is dat toch niet?

Beste Gian,

De vraag of ik iemand tot Jezus heb geleid lijkt me niet zo relevant in deze discussie.
Ik denk dat het belangrijk is om eerlijk te blijven, zeker naar mensen die we naar Jezus leiden. Eerlijk gezegd begrijp ik je reactie niet goed; waar wringt het volgens jou dan?
We zijn het er toch samen over eens dat het afschuwelijk is als we iemand met een hand vol schijngeloof geruststellen?
Overigens een mens in nood ook is met een goedkoop antwoord niet tevreden is. Want wat moet zo iemand met een geloof en woorden van een ander? Die zoekt naar een zekerheid; verlossing! Waarvan; van z'n nood! Daarom laat ik m'n laatste zin van mijn posting overeind staan:
Als een van beide elementen gemist worden (ik heb het niet over de maat en omvang) dan is hier geen sprake van geloof.

Groeten,
Jean

[Eppo Gremdaat]

De hele theologische rimram komt weer voorbij....
Als iemand tot Jezus komt zegt Hij (tenminste dat lees ik in de Bijbel): `laat alles achter je en VOLG MIJ.
Niets meer en niets minder.
En nogmaals: wees een voorbeeld.
(Wie weet leest iemand die Jezus zoekt wel mee!)

[Jean le Fontain]

De hele theologische rimram komt weer voorbij....
Als iemand tot Jezus komt zegt Hij (tenminste dat lees ik in de Bijbel): `laat alles achter je en VOLG MIJ.
Niets meer en niets minder.
En nogmaals: wees een voorbeeld.
(Wie weet leest iemand die Jezus zoekt wel mee!)

Hallo! Wat is dit nu weer voor oprisping!

De tekst die je aanhaalt gaat over de tollenaar.
Ja inderdaad, laat alles achter en volg mij!
Die moest zijn zonden, woekeren van z'n volksgenoten, loslaten en de Heere Jezus volgen.

Ja, en dat is precies wat ik hieronder beschrijf!
En dus: Als een van beide elementen gemist worden (ik heb het niet over de maat en omvang) dan is hier geen sprake van geloof.

[Bert Mulder]

1. Vr. Wat is uw enige troost, beide in het leven en sterven?

Antw. Dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven (a), niet mijn (b), maar mijns getrouwen Zaligmakers Jezus Christus eigen ben (c), Die met Zijn dierbaar bloed voor al mijn zonden volkomenlijk betaald (d) en mij uit alle heerschappij des duivels verlost heeft (e), en alzo bewaart (f), dat zonder den wil mijns hemelsen Vaders geen haar van mijn hoofd vallen kan (g), ja ook, dat mij alle ding tot mijn zaligheid dienen moet (h); waarom Hij mij ook door Zijn Heiligen Geest van het eeuwige leven verzekert (i), en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt (k).
Alsook:

16 Die het levend geloof in Christus, of het zeker vertrouwen des harten, den vrede der consciëntie, de betrachting van de kinderlijke gehoorzaamheid, den roem in God door Christus, in zich nog niet krachtiglijk gevoelen, en nochtans de middelen gebruiken, door welke God beloofd heeft deze dingen in ons te werken, die moeten niet mismoedig worden wanneer zij van de verwerping horen gewagen, noch zichzelven onder de verworpenen rekenen, maar in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan, naar den tijd van overvloediger genade vuriglijk verlangen, en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid verwachten. Veel minder behoren voor deze leer van de verwerping verschrikt te worden degenen die ernstiglijk begeren zich tot God te bekeren, Hem alleen te behagen, en van het lichaam des doods verlost te worden, en nochtans in den weg der godzaligheid en des geloofs zo ver nog niet kunnen komen, als zij wel wilden; aangezien de barmhartige God beloofd heeft dat Hij de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken. Maar deze leer is met recht schrikkelijk voor degenen die God en Christus den Zaligmaker niet achtende, zichzelven aan de zorgvuldigheden der wereld en aan de wellusten des vleses geheel hebben overgegeven, zolang zij zich niet met ernst tot God bekeren.

En:

Ten derde, overmits in alle verbonden twee delen begrepen zijn, zo worden wij ook weder van God door den Doop vermaand en verplicht tot een nieuwe gehoorzaamheid, namelijk, dat wij dezen enigen God, Vader, Zoon en Heiligen Geest, aanhangen, betrouwen en liefhebben van ganser harte, van ganser ziele, van gansen gemoede en met alle krachten, de wereld verlaten, onze oude natuur doden, en in een nieuw, godzalig leven wandelen. En als wij somtijds uit zwakheid in zonden vallen, zo moeten wij aan Gods genade niet vertwijfelen, noch in de zonden blijven liggen, overmits de Doop een zegel en ontwijfelbaar getuigenis is, dat wij een eeuwig verbond met God hebben.

En:

Maar dit wordt ons, geliefde broeders en zusters, niet voorgehouden om de verslagen harten der gelovigen kleinmoedig te maken, alsof niemand tot het Avondmaal des Heeren gaan mocht, dan die zonder enige zonde ware. Want wij komen niet tot dit Avondmaal om daarmede te betuigen dat wij in onszelven volkomen en rechtvaardig zijn; maar integendeel, aangezien wij ons leven buiten onszelven in Jezus Christus zoeken, zo bekennen wij daarmede dat wij midden in den dood liggen. Daarom, al is het dat wij nog vele gebreken en ellendigheid in ons bevinden, als namelijk: dat wij geen volkomen geloof hebben, dat wij ons ook met zulken ijver om God te dienen niet begeven, als wij schuldig zijn; maar dagelijks met de zwakheid onzes geloofs, en de boze lusten onzes vleses te strijden hebben; nochtans, desniettegenstaande, overmits ons (door de genade des Heiligen Geestes) zulke gebreken van harte leed zijn, en wij begeren tegen ons ongeloof te strijden en naar alle geboden Gods te leven; zo zullen wij gewis en zeker zijn dat geen zonde noch zwakheid, die nog (tegen onzen wil) in ons overgebleven is, ons kan hinderen dat ons God niet in genade zou aannemen, en alzo dezer hemelse spijze en drank waardig en deelachtig maken.

[Jean le Fontain]

1. Vr. Wat is uw enige troost, beide in het leven en sterven?

Antw. Dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven (a), niet mijn (b), maar mijns getrouwen Zaligmakers Jezus Christus eigen ben (c), Die met Zijn dierbaar bloed voor al mijn zonden volkomenlijk betaald (d) en mij uit alle heerschappij des duivels verlost heeft (e), en alzo bewaart (f), dat zonder den wil mijns hemelsen Vaders geen haar van mijn hoofd vallen kan (g), ja ook, dat mij alle ding tot mijn zaligheid dienen moet (h); waarom Hij mij ook door Zijn Heiligen Geest van het eeuwige leven verzekert (i), en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt (k).
Alsook:

16 Die het levend geloof in Christus, of het zeker vertrouwen des harten, den vrede der consciëntie, de betrachting van de kinderlijke gehoorzaamheid, den roem in God door Christus, in zich nog niet krachtiglijk gevoelen, en nochtans de middelen gebruiken, door welke God beloofd heeft deze dingen in ons te werken, die moeten niet mismoedig worden wanneer zij van de verwerping horen gewagen, noch zichzelven onder de verworpenen rekenen, maar in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan, naar den tijd van overvloediger genade vuriglijk verlangen, en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid verwachten. Veel minder behoren voor deze leer van de verwerping verschrikt te worden degenen die ernstiglijk begeren zich tot God te bekeren, Hem alleen te behagen, en van het lichaam des doods verlost te worden, en nochtans in den weg der godzaligheid en des geloofs zo ver nog niet kunnen komen, als zij wel wilden; aangezien de barmhartige God beloofd heeft dat Hij de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken. Maar deze leer is met recht schrikkelijk voor degenen die God en Christus den Zaligmaker niet achtende, zichzelven aan de zorgvuldigheden der wereld en aan de wellusten des vleses geheel hebben overgegeven, zolang zij zich niet met ernst tot God bekeren.

En:

Ten derde, overmits in alle verbonden twee delen begrepen zijn, zo worden wij ook weder van God door den Doop vermaand en verplicht tot een nieuwe gehoorzaamheid, namelijk, dat wij dezen enigen God, Vader, Zoon en Heiligen Geest, aanhangen, betrouwen en liefhebben van ganser harte, van ganser ziele, van gansen gemoede en met alle krachten, de wereld verlaten, onze oude natuur doden, en in een nieuw, godzalig leven wandelen. En als wij somtijds uit zwakheid in zonden vallen, zo moeten wij aan Gods genade niet vertwijfelen, noch in de zonden blijven liggen, overmits de Doop een zegel en ontwijfelbaar getuigenis is, dat wij een eeuwig verbond met God hebben.

En:

Maar dit wordt ons, geliefde broeders en zusters, niet voorgehouden om de verslagen harten der gelovigen kleinmoedig te maken, alsof niemand tot het Avondmaal des Heeren gaan mocht, dan die zonder enige zonde ware. Want wij komen niet tot dit Avondmaal om daarmede te betuigen dat wij in onszelven volkomen en rechtvaardig zijn; maar integendeel, aangezien wij ons leven buiten onszelven in Jezus Christus zoeken, zo bekennen wij daarmede dat wij midden in den dood liggen. Daarom, al is het dat wij nog vele gebreken en ellendigheid in ons bevinden, als namelijk: dat wij geen volkomen geloof hebben, dat wij ons ook met zulken ijver om God te dienen niet begeven, als wij schuldig zijn; maar dagelijks met de zwakheid onzes geloofs, en de boze lusten onzes vleses te strijden hebben; nochtans, desniettegenstaande, overmits ons (door de genade des Heiligen Geestes) zulke gebreken van harte leed zijn, en wij begeren tegen ons ongeloof te strijden en naar alle geboden Gods te leven; zo zullen wij gewis en zeker zijn dat geen zonde noch zwakheid, die nog (tegen onzen wil) in ons overgebleven is, ons kan hinderen dat ons God niet in genade zou aannemen, en alzo dezer hemelse spijze en drank waardig en deelachtig maken.

Amen!

[huisman]

Maar hierin is de liefde Gods geopenbaard, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat een iegelijk, die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe , 1 Joh. 4:9; Joh. 3:16,.

En opdat de mensen tot het geloof worden gebracht, zendt God goedertierenlijk verkondigers van deze zeer blijde boodschap, tot wie Hij wil en wanneer Hij wil; door wier dienst de mensen geroepen worden tot bekering en het geloof in Christus, den Gekruisigde. Want hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt? En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? , Rom. 10:14, 15,.

Zo dachten onze Dordtse vaders over het leiden tot Christus. m.i. gaat dat d.m.v het Woord (de prediking).Over de kleinste kinderen staat in de Bijbel dat de moeders (hopelijk ook de vaders) ze bij Jezus brachten. Dit is iets anders dan leiden maar wel met hetzelfde doel om aan de voeten van Jezus terecht te komen die ons alles kan leren wat nodig is in dit leven en die als Borg en Middelaar ons de zaligheid kan schenken en een volkomen verzoening is voor al onze zonden.

[Eppo Gremdaat]

Het gaat hier dus - volgens het topic - ` iemand tot Jezus leiden`.
Ik mis in de antwoorden tot nu toe: `wees een voorbeeld`. Want, laten we eerlijk zijn, met die ouderwetse taal uit Cathechismus komt men ook niet verder. Een Amsterdammer zou zeggen `gebruik je moers taal`!
En nogmaals: ga met zo iemand naar een kerkdienst waar begrijpelijk wordt gepreekt. Uit de practijk weet ik dat velen via de `Diensten met Belangstellenden`tot geloof in de Heer zijn gekomen en zijn nu trouwe leden van de `gevestigde`kerken. Maar zijn dankbaar wat ze ooit op het Begijnhof hebben geleerd.
P.S. Voor hen die er niet mee bekend zijn: elke zondagavond om 19 uur is er een DmB-dienst in de Engelse kerk op het Begijnhof. (Zie de website van DmB) En daar komen `goeie sprekers`die wat te vertellen hebben. En brengen de boodschap `onverkort`- dus wet en evangelie(!) in eigentijdse bewoordingen.

[helma]

@ Eppo, ik ben misschien niet zo duidelijk geweest in mijn vraag en het is inderdaad ook goed om erover na te denken hoe het 'leiden tot Jezus' gestalte moet krijgen in het evangelisatiewerk; maar ik bedoelde nu eigenlijk iemand (bijvoorbeeld een van je kinderen) die in geestelijke nood bij je komt. ("ik ben zo bang dat ik niet bekeerd kan worden want ik doe zoveel zonde"). Iemand die dus gewoon al iedere zondag naar de kerk gaat.
Ik heb inmiddels enkele voorbeelden in mijn omgeving van mensen die voor Jezus hebben gekozen maar in wiens leven een leven met de Heere niet echt zichtbaar is. Dat maakt me voorzichtig; maar mijn vraag is dus: hóe ga je met zp'n noodkreet om? Praktisch. De apostelen zeiden: Geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult zalig worden. Die reipen dus wel op tot geloven. Toch kom ik dat niet zo tegen in de Reformatorische kerken.
Wat is eigenlijk de Bijbelse manier van iemand tot Jezus leiden.

[Marnix]

Een paar suggesties:

1. Vragen van die mensen beantwoorden. Als iemand zegt: "Ik ben bang dat ik niet bekeerd kan worden want is doe zoveel zonde," dan kan je wijzen op Jezus, op Gods genade voor grote zondaren... dat er altijd vergeving bij Hem is... niet om wat we doen, maar uit genade. En ze dan ook op te roepen tot inkeer, heiliging.

2. Je kan met ze lezen en bidden. Als iemand moeite heeft om naar God toe te gaan, neem hem/haar dan mee naar God toe.

3. Door je gedrag een voorbeeld zijn voor mensen. De Bijbel zegt niet voor niets dat we steeds meer naar het beeld van Hem hervormd worden.

4. Door te getuigen van Gods werk, en grote liefde in je leven. Dat kan mensen jaloers maken, prikkelen... en als ik bijvoorbeeld lees hoe een moordenaar vergeven wordt ga ik misschien wel hopen: Als er voor de grootste zondaren nog vergeving is, misschien dan ook voor mij?