Is het zinvol?
Of alleen maar een kerkelijke traditie?
Of...

Hoe zien jullie dit. En iwe weet iets van de herkomst?

Je moet het zelf weten, hoor, maar waarom zo'n spervuur aan vragen op dit forum? Wat wil je daarmee?

Nou, ik ben ook wel benieuwd naar de reacties.

Eén van de vragen die ik daar altijd gelijk bij heb gaat over de noodzaak van belijdenis voor je je kind mag laten dopen.
Waarom moet je je eigen geloof eerst op zo'n manier kunnen belijden voor je je kind mag laten dopen?
De doop is door de Heere ingesteld. Belijdenis is door mensen erbij bedacht (als ik het goed begrijp).
Dan mag het tweede het eerste toch niet verhinderen?

Hinde schreef:Nou, ik ben ook wel benieuwd naar de reacties.

Eén van de vragen die ik daar altijd gelijk bij heb gaat over de noodzaak van belijdenis voor je je kind mag laten dopen.
Waarom moet je je eigen geloof eerst op zo'n manier kunnen belijden voor je je kind mag laten dopen?
De doop is door de Heere ingesteld. Belijdenis is door mensen erbij bedacht (als ik het goed begrijp).
Dan mag het tweede het eerste toch niet verhinderen?

ik vind het juist goed! Wat er beloofd wordt bij de Doop, kan alleen als je gelooft.

Maar wat heeft mensen het 'recht gegeven' om naast wat God in de Bijbel zegt opeens een 'geloofsbelijdenis' in te lassen?
Wat is geschiedkundig de reden geweest om dit nodig te veronderstellen?

Hinde schreef:Nou, ik ben ook wel benieuwd naar de reacties.

Eén van de vragen die ik daar altijd gelijk bij heb gaat over de noodzaak van belijdenis voor je je kind mag laten dopen.
Waarom moet je je eigen geloof eerst op zo'n manier kunnen belijden voor je je kind mag laten dopen?
De doop is door de Heere ingesteld. Belijdenis is door mensen erbij bedacht (als ik het goed begrijp).
Dan mag het tweede het eerste toch niet verhinderen?

Toch is dat niet overal zo. Een bevriend echtpaar heeft 3 kinderen laten dopen in de hervormde kerk (later HHK) terwijl één van de ouders geen belijdenis heeft gedaan.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik hier toch wel van opkeek.

Klopt; ik begreep dat het bij de HHK hier 'in de buurt' ook zo is, hoewel het niet de voorkeur heeft.
Maar bij de Ger. Gem. niet.
Blijkbaar is de HHK daar soepeler in? Kan zoiets plaatsgebonden zijn?

Hinde schreef:Klopt; ik begreep dat het bij de HHK hier 'in de buurt' ook zo is, hoewel het niet de voorkeur heeft.
Maar bij de Ger. Gem. niet.
Blijkbaar is de HHK daar soepeler in? Kan zoiets plaatsgebonden zijn?

Geen idee

Hinde schreef:Klopt; ik begreep dat het bij de HHK hier 'in de buurt' ook zo is, hoewel het niet de voorkeur heeft.
Maar bij de Ger. Gem. niet.
Blijkbaar is de HHK daar soepeler in? Kan zoiets plaatsgebonden zijn?

Nee, dat is niet plaatsgebonden.
In de Ger. Gem. moet je belijdenis afgelegd hebben (of beloven, dat zo spoedig mogelijk te doen), alvorens je je kind kan laten dopen.

Bij de oude Hervormde Kerk mochten ook niet-leden hun kinderen laten dopen; een mogelijkheid die door thuislezers nogal eens benut werd. Dus dat zal in de HHK ook wel kunnen.

Ergens hier op het forum staat nog een discussie tussen Memento en mij over dit onderwerp. Als je Memento's bijdragen leest, verneem je de visie van de HHK.

Waarom 'vindt de Ger. Gem.' dan dat de belijdenis een noodzaak is om te kunnen dopen?
Waarom mag je een drempel leggen voor een sacrament dat de Heere zelf heeft ingesteld?

Hinde schreef:Waarom 'vindt de Ger. Gem.' dan dat de belijdenis een noodzaak is om te kunnen dopen?
Waarom mag je een drempel leggen voor een sacrament dat de Heere zelf heeft ingesteld?

Omdat dat dezelfde drempel is (Handelingen 8 : 36/37: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd)

Voor mij betekent het belijdenis doen: het belijden van je eigen geloof ten overstaan van de gemeente.

Twee kinderen van mij mogen dit jaar belijdenis doen maar ik het het niet als afsluiting van mijn doopbelofte. Die gaat onverminderd door.
Juist als ze gekozen hebben en de belijdenis gedaan hebben komt het op ze af, niet voor niets is de belijdenisgroet: Welkom in de strijd!.

En mijn doopbelofte geldt voor mij ook voor mijn kleinkinderen als ik die mag krijgen.

Maar de bijbelse achtergrond van de belijdenis, daar heb ik nooit over nagedacht. Daar ben ik wel belangstellend naar.

De belijdenis is dan toch al in de doop begrepen?
Waarom dat dan nog eens apart willen? Wat was historisch gezien daar de reden van?

Hinde schreef:De belijdenis is dan toch al in de doop begrepen?
Waarom dat dan nog eens apart willen? Wat was historisch gezien daar de reden van?

Vroeg je dit aan mij, Hinde?

Mijn doop was geen belijdenis omdat ik nog niets wist en de Heere niet kende in mijn leven.
Ik heb net geantwoord als vader, terugkijkend naar de belofte die ik bij de doop van mijn kinderen heb gedaan en nu uitkijkend naar de belijdenis van diezelfde kinderen.

Mijn vraag was in reactie op wat Tiberius schreef.

Maar ik bedoelde dat als je je kind wilt laten dopen je daarmee tegelijk je geloof belijdt.
Ik vraag me af waarom iemand in het verleden heeft bedacht dat dat losgekoppelt moet worden. En waarom daar zo aan vast wordt gehouden?