Droefheid van God

[Xaipt]

De laatste tijd word ik nogal eens stilgezet bij de gedachte hoe bedroefd Hij wel niet moet zijn (om even in menselijke termen te spreken), als broeders en zusters in Hem(!) elkaar zelfs zand in de ogen gooien, verdeeldheid creëren en menig ander broeder / zuster veroordelen. Moeten we onderlinge verschillen niet bedekken met de mantel der liefde en elkaar veel meer ruimte geven, zodat de liefde jegens onze naaste ook meer vrijheid krijgt?

[Kaw]

Bedekken is denk ik niet het juiste woord. In het juiste perspectief zien lijkt me zinniger.

[Xaipt]

Prima, maar dat doet niets af aan het feit dat die verschillen er zijn. Dat klinkt eerder als een argument om daarin te blijven volharden.

[Kaw]

Prima, maar dat doet niets af aan het feit dat die verschillen er zijn. Dat klinkt eerder als een argument om daarin te blijven volharden.

De mantel der liefde zal de verschillen laten door etteren, totdat het pus door de mantel heen komt. Het juiste perspectief zal er voor zorgen dat sommige verschillen overbrugt zullen worden, omdat sommige verschillen nu eenmaal niet wezenlijke details zijn en dat andere verschillen geaccepteerd worden wanneer men als broeders na het onderzoeken van de schrift geen eenduidige stellingname kan innemen. Of dat sommige verschillen enkel bestaan door grote ego's van kerkmannetjes.

[Xaipt]

Prima, maar dat doet niets af aan het feit dat die verschillen er zijn. Dat klinkt eerder als een argument om daarin te blijven volharden.

De mantel der liefde zal de verschillen laten door etteren, totdat het pus door de mantel heen komt.

Dat zegt dan wel wat over de houdbaarheid van die mantel der liefde. Ik geloof niet dat verschillen een dusdanig grote rol in kunnen nemen, dat dit verdeeldheid schept. Daarbij kan het natuurlijk niet aan een stuk ruimte en wederzijds begrip ontberen.

Het juiste perspectief zal er voor zorgen dat sommige verschillen overbrugt zullen worden, omdat sommige verschillen nu eenmaal niet wezenlijke details zijn en dat andere verschillen geaccepteerd worden wanneer men als broeders na het onderzoeken van de schrift geen eenduidige stellingname kan innemen.

We onderzoeken dezelfde Schrift, nietwaar?

Of dat sommige verschillen enkel bestaan door grote ego's van kerkmannetjes.

Dat is - m.i. - een van de pijnpunten van de verdeeldheid. Eigen dogma's eerst, daarna de Bijbel en de naaste.

[Kaw]

Ik geloof niet dat verschillen een dusdanig grote rol in kunnen nemen, dat dit verdeeldheid schept.

Je kunt als gemeenten natuurlijk ook gescheiden van tafel en bed leven zoals in de PKN de verschillende stromingen elkaar vermijden en dit dan eenheid noemen?

We onderzoeken dezelfde Schrift, nietwaar?

Waar vertelt de schrift ons bijv. op het gebied van de doop glashelder of kinderen gedoopt moeten worden, of dat we aan bekeringsdoop moeten doen?

Dat is - m.i. - een van de pijnpunten van de verdeeldheid. Eigen dogma's eerst, daarna de Bijbel en de naaste.

Je kunt niet alle verschillen daarop terugleiden.

[Xaipt]

Ik geloof niet dat verschillen een dusdanig grote rol in kunnen nemen, dat dit verdeeldheid schept.

Je kunt als gemeenten natuurlijk ook gescheiden van tafel en bed leven zoals in de PKN de verschillende stromingen elkaar vermijden en dit dan eenheid noemen?

Waar komt dit concreet op neer dan? Ik ben namelijk niet zo thuis in het reilen en zeilen binnen de PKN.

Waar vertelt de schrift ons bijv. op het gebied van de doop glashelder of kinderen gedoopt moeten worden, of dat we aan bekeringsdoop moeten doen?

Niet. En met díe achterliggende gedachte, hoeven we ook niet zo 'zwaar te tillen' aan verschillen.

Je kunt niet alle verschillen daarop terugleiden.

Eens.

[speranza]

De laatste tijd word ik nogal eens stilgezet bij de gedachte hoe bedroefd Hij wel niet moet zijn (om even in menselijke termen te spreken), als broeders en zusters in Hem(!) elkaar zelfs zand in de ogen gooien, verdeeldheid creëren en menig ander broeder / zuster veroordelen. Moeten we onderlinge verschillen niet bedekken met de mantel der liefde en elkaar veel meer ruimte geven, zodat de liefde jegens onze naaste ook meer vrijheid krijgt?

Beste vriend of vriendin. U heeft helemaal gelijk.
Maar bedenk wel dat de eenheid in eerste instantie rondom het zuivere Evangelie gevonden wordt.
Bij het ontbreken van het zuivere Woord en de ware vruchten van geloof is de mantel der liefde niet altijd even zachtzinnig.
Leest u eens mee hoe Paulus zijn liefde tot de gemeentes die hij geplant heeft tot uiting brengt:
"gij uitzinnige Galaten, wie heeft u betoverd, dat gij der waarheid niet zoudt gehoorzaam zijn; denwelken Jezus Christus voor de ogen te voren geschilderd is geweest, onder u gekruist zijnde? "

"Men hoort ganselijk, dat er hoererij onder u is, en zodanige hoererij, die ook onder de heidenen niet genoemd wordt, alzo dat er een zijns vaders huisvrouw heeft. En zijt gij nog opgeblazen, en hebt niet veel meer leed gedragen, opdat hij uit het midden van u weggedaan worde, die deze daad begaan heeft?"

En hoe schrijft Johannes, de apostel der liefde?
" Maar Ik heb tegen u, dat gij uw eerste liefde hebt verlaten. Gedenk dan, waarvan gij uitgevallen zijt, en bekeer u, en doe de eerste werken; en zo niet, Ik zal u haastelijk bij komen, en zal uw kandelaar van zijn plaats weren, indien gij u niet bekeert."

Ware liefde is eerlijk!

[JolandaOudshoorn]

De laatste tijd word ik nogal eens stilgezet bij de gedachte hoe bedroefd Hij wel niet moet zijn (om even in menselijke termen te spreken), als broeders en zusters in Hem(!) elkaar zelfs zand in de ogen gooien, verdeeldheid creëren en menig ander broeder / zuster veroordelen. Moeten we onderlinge verschillen niet bedekken met de mantel der liefde en elkaar veel meer ruimte geven, zodat de liefde jegens onze naaste ook meer vrijheid krijgt?

Beste vriend of vriendin. U heeft helemaal gelijk.
Maar bedenk wel dat de eenheid in eerste instantie rondom het zuivere Evangelie gevonden wordt.
Bij het ontbreken van het zuivere Woord en de ware vruchten van geloof is de mantel der liefde niet altijd even zachtzinnig.
Leest u eens mee hoe Paulus zijn liefde tot de gemeentes die hij geplant heeft tot uiting brengt:
"gij uitzinnige Galaten, wie heeft u betoverd, dat gij der waarheid niet zoudt gehoorzaam zijn; denwelken Jezus Christus voor de ogen te voren geschilderd is geweest, onder u gekruist zijnde? "

"Men hoort ganselijk, dat er hoererij onder u is, en zodanige hoererij, die ook onder de heidenen niet genoemd wordt, alzo dat er een zijns vaders huisvrouw heeft. En zijt gij nog opgeblazen, en hebt niet veel meer leed gedragen, opdat hij uit het midden van u weggedaan worde, die deze daad begaan heeft?"

En hoe schrijft Johannes, de apostel der liefde?
" Maar Ik heb tegen u, dat gij uw eerste liefde hebt verlaten. Gedenk dan, waarvan gij uitgevallen zijt, en bekeer u, en doe de eerste werken; en zo niet, Ik zal u haastelijk bij komen, en zal uw kandelaar van zijn plaats weren, indien gij u niet bekeert."

Ware liefde is eerlijk!

het gaat hier wel om iets wezenlijks. Nl de galaten meenden dat zij nog iets moesten toevoegen aan het werk van Christus.
Ik denk dat we goed moeten kijken of het om een bijzaak gaat of om de hoofdzaak. M.i. is er maar een hoofdzaak en dat is dat Jezus Christus de Zoon van God is. Wie dit loochent, is uit de geest van de anti-christ.
Hier op aarde maken we vaak van bijzaken stokpaardjes, met nadruk op stok, zodat we eens flink om ons heen kunnen slaan. Maar dan is meer van toepassing wat er in oa. Rom. 14 beschreven staat.
Goed is het om eerst te kijken wat ons bind om vervolgens een discussie aan te gaan. Nu kijken we vaak alleen nog maar wat ons scheidt. Weten we ons met elkaar verbonden in Christus??

[speranza]

Beste Jolanda en anderen, Wie worden er aangesproken met 'we'? Het is wel moeilijk zo ook maar iets te schrijven zonder dat het in een bepaald we/zij patroon wordt gebracht. Eenheid heeft een gemeenschappelijke basis nodig. Die zul je eerst moeten identificeren voordat je alles op een grote eenheidsworst gooit. Eenheid des geestes gaat voorop. Daar komt de eenheid in vorm vanzelf uit voort. Uit onderlinge liefde. Maar niet als blinde liefde. Ik herhaal: Liefde is eerlijk.

[JolandaOudshoorn]

Beste Jolanda en anderen, Wie worden er aangesproken met 'we'? Het is wel moeilijk zo ook maar iets te schrijven zonder dat het in een bepaald we/zij patroon wordt gebracht. Eenheid heeft een gemeenschappelijke basis nodig. Die zul je eerst moeten identificeren voordat je alles op een grote eenheidsworst gooit. Eenheid des geestes gaat voorop. Daar komt de eenheid in vorm vanzelf uit voort. Uit onderlinge liefde. Maar niet als blinde liefde. Ik herhaal: Liefde is eerlijk.

Speranza, "we" in de zin dat "we" verbonden zijn in Christus, dat sluit "mij" in ieder geval in. Ik hoop dat jij je ook ingesloten voelt.
En ja, vanuit die verbondenheid is er alleen maar eenheid te vinden. Alleen ben ik bang dat er vaak naar eenheid wordt gezocht, zonder verbondenheid.