Zoals bij u wellicht bekend is, heeft de GBS achterin het psalmboekje het 'Eigen geschrift Davids' geplaatst. Waarom is deze keus gemaakt? Ik vond het ook behoorlijk op David zelf gericht, en bijna niet op de meerdere David, om het zo eens te formuleren. Bovendien verbaast het mij enigszins, omdat de GBS in andere opzichten geen enkele verandering wenst (bijv de SV)
Hoe denken jullie daarover?
Tekst:
Eigen Geschrift Davids
Ik was een jongeling,
nog teeder en gering,
bij broed'ren laag geacht.
Men had mij in het veld
tot herder aangesteld;
daar hield ik steeds de wacht
en weidde 't wollig vee.
Toe maakt' ik, wel te vreˆ,
een harp met eigen handen.
Ik greep het snarentuig,
'k zong psalmen; van 't gejuich
weergalmden onze landen.
Wat blijdschap, wat een eer,
dat zelfs de Hemelheer
wou luist'ren naar 't geklank
van mijne harp en stem!
Mijn lied behaagde Hem,
en 'k zei zijn goedheid dank.
Hij had mij 't rijk besteld,
men riep mij uit het veld
van achter 's vaders schapen;
ik kwam en stond bedeesd,
verlegen en bevreesd;
God werd mijn schild en wapen.
Der broed'ren schoon gelaat,
noch kracht kwam hun te baat,
geen moed, geen krijgsbeleid.
Gods knecht ging hen voorbij,
maar groett' en zalfde mij.
Toen rees mijn dapperheid,
toen voeld' ik eenen gloed
van heil'gen heldenmoed.
Ik ging den reus bevechten,
ik velde hem ter aard';
'k versloeg hem met zijn zwaard,
tot eer van 's Heeren knechten.
Eigen geschrift Davids
Re: Eigen geschrift Davids
Hendrikus kan je daar ongetwijfeld meer over vertellen. 
Maar ik dacht, dat het Eigen geschrift Davids al achter in de psalmboekjes van Datheen opgenomen was. Bij het kerkvolk was dit lied zeer geliefd.
Echter, bij de berijming van 1773 is deze eruit gehouden. Kennelijk vindt men dat bij de GBS een verarming.
In de Datheen berijming luidt het Eigen geschrift Davids overigens als volgt:
Als ik nog jongeling
Geachtet zeer gering
Bij mijne broeders was,
En dagelijks nam waar
De schapen hier en daar
Gaan weiden in het gras.
Terwijl het vee nu at,
Ik in de schaduw zat,
En loofde God den Heere;
Een instrument ik wracht,
Waarop ik dan voortbracht
Des Allerhoogsten eere.
Maar God almachtig ziet,
Mij, die was min dan niet,
Verkoos in Zijnen zin.
Die niet op ’t groot en past,
Gaf Zijnen bode last,
Tot mij te komen in;
Dewelke mij terstond
Verklaard’ uit Godes mond
Den raad bij Hem besloten;
En heeft mij daarop ras
Met ’t heilig olieglas
Gezalfd en overgoten.
Van mijne broeders sterk
En maakte God geen werk,
Maar liet hen allen staan;
Een slaande niet eens acht
Op haren trots en pracht,
Noch opgeblazen waan.
Ook heeft de Heere goed
Den reus vol van hoogmoed
Door mij gebracht ter schande;
Ja mij heeft Hij gesteld,
Die herder was in ’t veld,
Tot Koning in den lande.
Maar ik dacht, dat het Eigen geschrift Davids al achter in de psalmboekjes van Datheen opgenomen was. Bij het kerkvolk was dit lied zeer geliefd.
Echter, bij de berijming van 1773 is deze eruit gehouden. Kennelijk vindt men dat bij de GBS een verarming.
In de Datheen berijming luidt het Eigen geschrift Davids overigens als volgt:
Als ik nog jongeling
Geachtet zeer gering
Bij mijne broeders was,
En dagelijks nam waar
De schapen hier en daar
Gaan weiden in het gras.
Terwijl het vee nu at,
Ik in de schaduw zat,
En loofde God den Heere;
Een instrument ik wracht,
Waarop ik dan voortbracht
Des Allerhoogsten eere.
Maar God almachtig ziet,
Mij, die was min dan niet,
Verkoos in Zijnen zin.
Die niet op ’t groot en past,
Gaf Zijnen bode last,
Tot mij te komen in;
Dewelke mij terstond
Verklaard’ uit Godes mond
Den raad bij Hem besloten;
En heeft mij daarop ras
Met ’t heilig olieglas
Gezalfd en overgoten.
Van mijne broeders sterk
En maakte God geen werk,
Maar liet hen allen staan;
Een slaande niet eens acht
Op haren trots en pracht,
Noch opgeblazen waan.
Ook heeft de Heere goed
Den reus vol van hoogmoed
Door mij gebracht ter schande;
Ja mij heeft Hij gesteld,
Die herder was in ’t veld,
Tot Koning in den lande.
Re: Eigen geschrift Davids
Hij staat idd. in de Septuagint! Nooit geweten.