Ook dit jaar heeft niemand de moeite genomen mij voor te dragen voor één der koninklijke onderscheidingen.
Ik zal het dan ook wel niet verdiend hebben.
Maar, wat moet een mens presteren om in aanmerking te komen voor een lintje?
Dat is heus niet gering, je krijgt het niet zomaar, en bovendien moet je door derden worden voorgedragen.
Daarnaast zijn er velen die onderscheiden worden voor het doen van hun plicht gedurende een lange reeks van jaren, hetwelk opzich geen (extra) verdienste is.
Bij die lintjesregen denk ik dan ook altijd aan al diegenen die ook, of zeker in aanmerking komen, die echter niet genomineerd worden, terwijl die mensen, vaak onopgemerkt, heel veel doen voor hun naaste en de maatschappij.
Omdat dit niet opvalt en vaak slechts bekend is in beperkte kring (het zijn ook vaak "linker en rechterhand" gevallen), zullen dezen nimmer onderscheiden worden.
Aangezien dus velen ten onrechte buiten die boot vallen, hoe zinvol is het dan nog om deze traditie in stand te houden?
Deze discussie is al vaker gevoerd, maar ik wil hem bij dezen nog eens oprakelen.
