Avondmaal - Familie

[sweelinck 25]

Gisteren hadden wij bediening van het Heilig Avondmaal.

De Ds. zei in zijn preek dat het net een familie was. Je schuift net als thuis, altijd aan met het eten. Dus éénmaal aangeweest, dan hoor je er altijd aan te zitten. Is dat zo?

Ik heb nog eens na zitten denken. En ik kom er niet uit.

[refo]

Gisteren hadden wij bediening van het Heilig Avondmaal.

De Ds. zei in zijn preek dat het net een familie was. Je schuift net als thuis, altijd aan met het eten. Dus éénmaal aangeweest, dan hoor je er altijd aan te zitten. Is dat zo?

Ik heb nog eens na zitten denken. En ik kom er niet uit.

Sterker nog: de hele gemeente moet aangaan. 't Is namelijk door God er bij gegeven vanwege de grovigheid van ons verstand. Mocht je het gesproken evangelie niet begrijpen, dan kun je dit (zichtbare) evangelie wel begrijpen.

[Mister]

@ Sweellinck: Behoudens bijzondere omstandigheden is dat zo, ja.

[sweelinck 25]

@ Sweellinck: Behoudens bijzondere omstandigheden is dat zo, ja.

Maar wat houden die bijzondere omstandigheden dan in?

[Afgewezen]

Gisteren hadden wij bediening van het Heilig Avondmaal.

De Ds. zei in zijn preek dat het net een familie was. Je schuift net als thuis, altijd aan met het eten. Dus éénmaal aangeweest, dan hoor je er altijd aan te zitten. Is dat zo?

Ja, waarom niet?

[Gijs83]

Gisteren hadden wij bediening van het Heilig Avondmaal.

De Ds. zei in zijn preek dat het net een familie was. Je schuift net als thuis, altijd aan met het eten. Dus éénmaal aangeweest, dan hoor je er altijd aan te zitten. Is dat zo?

Ik heb nog eens na zitten denken. En ik kom er niet uit.

Sterker nog: de hele gemeente moet aangaan. 't Is namelijk door God er bij gegeven vanwege de grovigheid van ons verstand. Mocht je het gesproken evangelie niet begrijpen, dan kun je dit (zichtbare) evangelie wel begrijpen.

Dit vind ik echt te ver gaan, dat de hele gemeente aan moet gaan. Ik hoorde pas van PKN(ger.bond) gemeente, waar bijna iedereen aan het Avondmaal gaat. Als je bleef zitten was je echt 1 van de weinige. Ik geloof nooit dat dit echt allemaal kinderen van God zijn. Men concludeert heel gauw dat men bekeerd, maar ik vrees dat men de beleving niet kent, dat komt in hun levensstijl ook wel openbaar. Men wordt daar(van horen zeggen) als men belijdenis heeft gedaan ook dringend verzocht aan het Avondmaal te gaan. Wat er allemaal van waar is? Ik weet wel dat niemand het recht heeft om onbekeerd te zijn, maar te gauw denken dat men bekeert en aan Avondmaal gaan, kan ook schadelijk zijn

[sweelinck 25]

Gisteren hadden wij bediening van het Heilig Avondmaal.

De Ds. zei in zijn preek dat het net een familie was. Je schuift net als thuis, altijd aan met het eten. Dus éénmaal aangeweest, dan hoor je er altijd aan te zitten. Is dat zo?

Ja, waarom niet?

We stonden na de dienst nog even na te praten, en toen zei er ook één, thuis kan ik met een sacherijnig hoofd nog aan tafel gaan zitten. Zo kan je toch niet aan de Tafel des Heeren.

[Auto]

Laten we voorzichtig zijn met te reageren. Niemand heeft de hele context van preek gehoord, alleen de poster. Dit is een tere zaak en voordat we gaan reageren wees voorzichtig!

[Afgewezen]

Laten we voorzichtig zijn met te reageren. Niemand heeft de hele context van preek gehoord, alleen de poster. Dit is een tere zaak en voordat we gaan reageren wees voorzichtig!

Tja, maar de poster vraagt om reactie.
Overigens vind ik de vergelijking met 'aanschuiven aan tafel' ietwat profaan. Maar dat je altijd behoort aan te gaan, als je eenmaal bent geweest, ja, dat geloof ik zeker.

[Wilhelm]

Ik weet wel dat niemand het recht heeft om onbekeerd te zijn, maar te gauw denken dat men bekeert en aan Avondmaal gaan, kan ook schadelijk zijn

Ik weet dat er hieromtrent veel vragen zijn en dat het een strijd kan geven in het leven, maar hoewel dit niet helemaal ingaat op de vraag van de topicstarter, werd ik vandaag getroffen door een preek van Ds Huisman , waarnaar door Gravo en Jongere werd verwezen in een ander topic.
In deze preek heeft hij het ook even over de praktijk van het Heilig Avondmaal binnen onze gezindte :

Wij pretenderen de waarheid te
hebben, zoals geen andere kerk en als het Avondmaal bediend
wordt, of als u rekenschap gevraagd wordt van uw geloof in Jezus
Christus, dan is het misschien één, twee of drie op de honderd, die
zeggen: Ik ben des Heeren. Moet dat zo doorgaan? Bent u dan de
kerk van Christus? De Gemeente van de Levende God? Zijn er dan
zo weinig, die begeren Hem te dienen? Zijn er dan zo weinig die
begeren op Zijn schouders naar huis gedragen te worden ? Ziet u
dan zo weinig in Zijn dienst? Is Hij dan zo onbeminnelijk en
verwerpelijk? Is Hij dan niets voor u waard, dat u voortgaat u in
ongeloof tegen dit woord te verharden? O, ik raad u een weg aan die
beter is. Ik raad u aan dat u vandaag uw stem tot Hem opzendt en
zegt: Heere, hier ben ik, ergens onder de doornhagen van mijn
begeerlijkheden, of ergens in de ravijnen van mijn trots, van mijn
geldzucht of van mijn ijdele eer en van alles wat ik zoek buiten God
en Christus. Ik heb al tien keer geprobeerd om uit die kloof te
komen, maar het is een ravijn, Heere, waar ik niet meer uit kom. Ik
zie het niet meer. Ik weet het niet meer. Welnu, Hij gaat het
verlorene na. Hij komt tot u. Hij reikt u de hand in de diepte van uw
verlorenheid.

Hier nogmaals de link naar de geciteerde preek :
als leespreek : http://www.dshuisman.nl/PDF/BOEK4/4_Luk15_3.pdf

Of te beluisteren : http://www.dshuisman.nl/13_7.htm

[Jongere]

Dit vind ik echt te ver gaan, dat de hele gemeente aan moet gaan. Ik hoorde pas van PKN(ger.bond) gemeente, waar bijna iedereen aan het Avondmaal gaat. Als je bleef zitten was je echt 1 van de weinige. Ik geloof nooit dat dit echt allemaal kinderen van God zijn. Men concludeert heel gauw dat men bekeerd, maar ik vrees dat men de beleving niet kent, dat komt in hun levensstijl ook wel openbaar. Men wordt daar(van horen zeggen) als men belijdenis heeft gedaan ook dringend verzocht aan het Avondmaal te gaan. Wat er allemaal van waar is? Ik weet wel dat niemand het recht heeft om onbekeerd te zijn, maar te gauw denken dat men bekeert en aan Avondmaal gaan, kan ook schadelijk zijn

Of mensen bekeerd zijn of niet, daar doe ik geen uitspraak over. Maar hoe je hierboven redeneert is ook niet goed. Vooral je eerste zin.. besef je wel hoe verschrikkelijk het is als het merendeel van de gemeente van God blijft zitten in de bank? Dan heb ik het niet over mensen die twijfelen op bepaalde momenten. Maar inderdaad, het zou zo moeten zijn dat de gemeente één familie is. Nee, sterker nog: één lichaam. Dat zie je bijvoorbeeld in deze tekst:
Die mij nu verblijde in mijn lijden voor u, en vervulle in mijn vlees de overblijfselen van de verdrukkingen van Christus, voor Zijn lichaam, hetwelk is de Gemeente.
Wilhelm haalt inderdaad het citaat aan wat ik hier ook zou willen aanhalen. Ik zou er maar niet te schamper over doen als de "hele gemeente" aan het avondmaal gaat, en er al helemaal geen oordeel over vellen. Ik denk dat het juist een voorbeeld is. Ik ben bang dat een uitdrukking als "niemand heeft het recht om onbekeerd te zijn" vaak veel te snel wordt gezegd, als een soort waarborg om het theologisch juiste te zeggen. Maar was de praktijk maar zo dat heel de gemeente aanging zodat als je moet blijven zitten je je zeer opgelaten voelt. Ik was een tijdje terug in een vrij kleine gemeente waar avondmaal werd gevierd en waar wij als bezoekers als enigen bleven zitten. Dan voel je je pas ècht zitten. Dan is niet de oplossing "dus maar aangaan" maar de oplossing is tot jezelf inkeren. Zoals (volgens mij) memento al ergens zei: het zou weer ongewoon moeten worden om onbekeerd te zijn. Ten slotte zou ik over dit punt sowieso heel terughoudend zijn met oordelen/bepraten als je zelf niet aan het avondmaal kunt of wilt. Dan hebben alle uitdrukkingen, termen en waarheden namelijk totaal geen betekenis.
Sowieso kan het avondmaal wel eens verkeerd worden bekeken. Het wordt soms wel eens vergeten dat het een versterking is van de zwakken in het geloof. Juist degenen die twijfelen kunnen door het zien op de tekenen versterkt worden. Calvijn was overigens voor elke week avondmaalsbediening. Ook dat kan tot nadenken stemmen.

[Gian]

Helaas is het HA in veel gemeente's de enigste gelegenheid dat Gods kinderen bij elkaar zijn, en is het de enigste gelegenheid dat er kracht ervaren wordt van het éen-zijn.
En dan nog zit er vaak een (geestelijk) vreemde naast je, om maar niet te spreken van het geroddel na een HA-dienst.

De gewone kerkdienst is geen onderlinge bijeenkomst meer, het is een evangeliesatiedienst geworden, want de meesten kennen Christus niet.

Het bijeenkomen van Gods kinderen schaar ik onder de onderlinge bijeenkomsten. Het Lichaam van Christus manifesteert zich persoonlijk, maar vooral ook in de Gemeente als leden van 1 Lichaam. We hebben elkaar nodig in de Gemeente!
De kracht van het laatstgenoemde kennen we nog maar amper, en is de oorzaak dat de kracht van het lichaam van Christus niet tot volheid kan komen. Met alle gemis van dien.
Iedereen rommelt maar wat met zijn eigen (boezem)zonden enz. Het geestelijk leven is verinnerlijkt...
Er worden zelfs vragen gesteld of je het bijeenkomen van het Lichaam tijdens het HA wel een familie kunt noemen...

[Jongere]

Gisteren hadden wij bediening van het Heilig Avondmaal.

De Ds. zei in zijn preek dat het net een familie was. Je schuift net als thuis, altijd aan met het eten. Dus éénmaal aangeweest, dan hoor je er altijd aan te zitten. Is dat zo?

Ja, waarom niet?

We stonden na de dienst nog even na te praten, en toen zei er ook één, thuis kan ik met een sacherijnig hoofd nog aan tafel gaan zitten. Zo kan je toch niet aan de Tafel des Heeren.

Zo kun je thuis toch ook niet aan tafel gaan zitten als je elkaar als christenen en als familieleden lief hebt? Het feit dat je thuis fouten maakt maakt dit voorbeeld natuurlijk niet meteen fout.
Het avondmaalsformulier heeft ook een heel duidelijk deel wat spreekt over de voorbereiding. Alle dingen moeten uit de weg worden geruimd die fout zitten tussen jou en anderen maar vooral in jouw persoonlijke leven.

[Erasmiaan]

Mensen laten we dit topic maar sluiten. Het is een heilloos topic. Van het zelfde niveau als het geroddel na de kerkdienst waarin het avondmaal is bediend.

Schamper doen over gemeentes die in het geheel deel nemen aan het avondmaal is niet goed, maar schamper doen over mensen die in al hun ellende af moeten blijven van het avondmaal is ook een heilloze weg. 't Blijft dan toch weer een botsing van theologieën.

Stoppen ermee lijkt me daarom het beste.

[freek]

Gisteren hadden wij bediening van het Heilig Avondmaal.

De Ds. zei in zijn preek dat het net een familie was. Je schuift net als thuis, altijd aan met het eten. Dus éénmaal aangeweest, dan hoor je er altijd aan te zitten. Is dat zo?

Ik heb nog eens na zitten denken. En ik kom er niet uit.

Helemaal mee eens met deze dominee. Zoals het weer ongewoon moet worden om onbekeerd te zijn, zo moet het ook weer absurd worden om weg te blijven van het Heilig Avondmaal. Wat heb je anders in een christelijke gemeente (een gemeente van Christus!)Dat heeft niets te maken met schamper doen over mensen die 'in al hun ellende af moeten blijven van het Avondmaal', want niemand moet abflijven van het avondmaal, tenzij ze in openbare zonden leven. Ik sluit me van harte aan bij de woorden van Jongere en het citaat van Wilhelm.