Ik ben een boek over mijn oer-opa aan het lezen. Beetje raar woord, oer-opa maar het boek gaat over de overgrootvader van mijn vader.
Het is heel vreemd en ook heel ontroerend om al die verhalen te lezen. Een paar had ik wel eens gehoord, via overlevering maar er staan ook een heleboel dingen in het boek die ik niet wist.
Het boek heet: De schipper van de Eben-Haëzer. Leven, brieven en gezelschapskring van Jan Geense.Er staat zelfs een foto in waar mijn opa als jongen op staat, en zijn broertjes hebben geen sokken en schoenen aan.... :
Ik vraag me af hoe J. Mastenbroek aan die foto is gekomen.
aritha schreef:Ik ben een boek over mijn oer-opa aan het lezen. Beetje raar woord, oer-opa maar het boek gaat over de overgrootvader van mijn vader.
Het is heel vreemd en ook heel ontroerend om al die verhalen te lezen. Een paar had ik wel eens gehoord, via overlevering maar er staan ook een heleboel dingen in het boek die ik niet wist.
Het boek heet: De schipper van de Eben-Haëzer. Leven, brieven en gezelschapskring van Jan Geense.Er staat zelfs een foto in waar mijn opa als jongen op staat, en zijn broertjes hebben geen sokken en schoenen aan.... :
Ik vraag me af hoe J. Mastenbroek aan die foto is gekomen.
Ik heb het boek uit maar ben er toch wel naar van :
aritha schreef:Ik ben een boek over mijn oer-opa aan het lezen. Beetje raar woord, oer-opa maar het boek gaat over de overgrootvader van mijn vader.
Het is heel vreemd en ook heel ontroerend om al die verhalen te lezen. Een paar had ik wel eens gehoord, via overlevering maar er staan ook een heleboel dingen in het boek die ik niet wist.
Het boek heet: De schipper van de Eben-Haëzer. Leven, brieven en gezelschapskring van Jan Geense.Er staat zelfs een foto in waar mijn opa als jongen op staat, en zijn broertjes hebben geen sokken en schoenen aan.... :
Ik vraag me af hoe J. Mastenbroek aan die foto is gekomen.
Ik heb het boek uit maar ben er toch wel naar van :
Ik heb het ook gelezen en heb volgens mij hetzelfde gevoel.
aritha schreef:Ik ben een boek over mijn oer-opa aan het lezen. Beetje raar woord, oer-opa maar het boek gaat over de overgrootvader van mijn vader.
Het is heel vreemd en ook heel ontroerend om al die verhalen te lezen. Een paar had ik wel eens gehoord, via overlevering maar er staan ook een heleboel dingen in het boek die ik niet wist.
Het boek heet: De schipper van de Eben-Haëzer. Leven, brieven en gezelschapskring van Jan Geense.Er staat zelfs een foto in waar mijn opa als jongen op staat, en zijn broertjes hebben geen sokken en schoenen aan.... :
Ik vraag me af hoe J. Mastenbroek aan die foto is gekomen.
Ik heb het boek uit maar ben er toch wel naar van :
Ik heb het ook gelezen en heb volgens mij hetzelfde gevoel.
Verklaar jullie nader, aub.
Waarom wordt je naar van het boek? Mensverheerlijking?
aritha schreef:Ik ben een boek over mijn oer-opa aan het lezen. Beetje raar woord, oer-opa maar het boek gaat over de overgrootvader van mijn vader.
Het is heel vreemd en ook heel ontroerend om al die verhalen te lezen. Een paar had ik wel eens gehoord, via overlevering maar er staan ook een heleboel dingen in het boek die ik niet wist.
Het boek heet: De schipper van de Eben-Haëzer. Leven, brieven en gezelschapskring van Jan Geense.Er staat zelfs een foto in waar mijn opa als jongen op staat, en zijn broertjes hebben geen sokken en schoenen aan.... :
Ik vraag me af hoe J. Mastenbroek aan die foto is gekomen.
Ik heb het boek uit maar ben er toch wel naar van :
Ik heb het ook gelezen en heb volgens mij hetzelfde gevoel.
Verklaar jullie nader, aub.
Waarom wordt je naar van het boek? Mensverheerlijking?
Ja...een typisch voorbeeld van mensverheerlijking. En zóó stereotype. Het was natuurlijk weer een man die eerst midden in de wereld leefde en zich aan God noch gebod stoorde. Ik ken meer boekjes van Mastenbroek, en het is telkens hetzelfde patroon. Op en top goddeloze mensen komen tot geloof en fungeren daarna als een soort baken in zee. Dat laatste is natuurlijk heel goed, maar het wordt gelijk zo'n maatstaf. Waarom alleen die ultrabijzondere bekeringen te boek stellen. Wordt Gods genade niet verheerlijkt in mensen met minder bijzondere bekeringen?
Verder heeft die man zijn levensverhaal zélf op papier gestelt, moet dat niet gewoon genoeg zijn?
aritha schreef:
Ik heb het boek uit maar ben er toch wel naar van :
Ik heb het ook gelezen en heb volgens mij hetzelfde gevoel.
Verklaar jullie nader, aub.
Waarom wordt je naar van het boek? Mensverheerlijking?
Ja...een typisch voorbeeld van mensverheerlijking. En zóó stereotype. Het was natuurlijk weer een man die eerst midden in de wereld leefde en zich aan God noch gebod stoorde. Ik ken meer boekjes van Mastenbroek, en het is telkens hetzelfde patroon. Op en top goddeloze mensen komen tot geloof en fungeren daarna als een soort baken in zee. Dat laatste is natuurlijk heel goed, maar het wordt gelijk zo'n maatstaf. Waarom alleen die ultrabijzondere bekeringen te boek stellen. Wordt Gods genade niet verheerlijkt in mensen met minder bijzondere bekeringen?
Verder heeft die man zijn levensverhaal zélf op papier gesteld, moet dat niet gewoon genoeg zijn?
Ik vermoed dat de reden om dergelijke verhalen te boek te stellen is omdat vooral bij dergelijke verhalen de trits ellende-verlossing-dankbaarheid expliciet naar voren komt.
En om het pensioen van J Mastenbroek wat aan te vullen.
Ik begrijp overigens niet dat hij iedere keer weer een uitgever kan vinden. Bijna alles wat hij afscheidt aan boeken komt uiteindelijk in de ramsj.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
refo schreef:Ik begrijp overigens niet dat hij iedere keer weer een uitgever kan vinden. Bijna alles wat hij afscheidt aan boeken komt uiteindelijk in de ramsj.
Tja, en kennelijk is er ook elke keer nog weer ergens een uitgever die wel een gokje wil wagen. Een bekeringsverhaal, dat zou toch goed moeten lopen.... :|
Tsja, de zoon van ds. Jac. van Dijk zei een keer tegen zn moeder nav een gezelschap dat hij niet meer bekeerd kon worden. Waarom dan niet, vroeg zn moeder. Waarop hij zei: ik ben nog nooit bij de hoeren geweest, ik ben nog nooit dronken geweest etc.
freek schreef:
Ja...een typisch voorbeeld van mensverheerlijking. En zóó stereotype. Het was natuurlijk weer een man die eerst midden in de wereld leefde en zich aan God noch gebod stoorde. Ik ken meer boekjes van Mastenbroek, en het is telkens hetzelfde patroon. Op en top goddeloze mensen komen tot geloof en fungeren daarna als een soort baken in zee. Dat laatste is natuurlijk heel goed, maar het wordt gelijk zo'n maatstaf. Waarom alleen die ultrabijzondere bekeringen te boek stellen. Wordt Gods genade niet verheerlijkt in mensen met minder bijzondere bekeringen?
Verder heeft die man zijn levensverhaal zélf op papier gestelt, moet dat niet gewoon genoeg zijn?
Lees eens secundaire literatuur als 'stille luyden' (red. Van Lieburg) of 'wandelende bijbels' van J. Exalto.
Op grond van daar opgedane kennis over die bekeringsgeschiedenissen kan ik geen enkele van jou opvattingen delen.
freek schreef:
Ja...een typisch voorbeeld van mensverheerlijking. En zóó stereotype. Het was natuurlijk weer een man die eerst midden in de wereld leefde en zich aan God noch gebod stoorde. Ik ken meer boekjes van Mastenbroek, en het is telkens hetzelfde patroon. Op en top goddeloze mensen komen tot geloof en fungeren daarna als een soort baken in zee. Dat laatste is natuurlijk heel goed, maar het wordt gelijk zo'n maatstaf. Waarom alleen die ultrabijzondere bekeringen te boek stellen. Wordt Gods genade niet verheerlijkt in mensen met minder bijzondere bekeringen?
Verder heeft die man zijn levensverhaal zélf op papier gestelt, moet dat niet gewoon genoeg zijn?
Lees eens secundaire literatuur als 'stille luyden' (red. Van Lieburg) of 'wandelende bijbels' van J. Exalto.
Op grond van daar opgedane kennis over die bekeringsgeschiedenissen kan ik geen enkele van jou opvattingen delen.
Welke van mijn opvattingen?
En wat vind je van mijn laatste opmerking? "Verder heeft die man zijn levensverhaal zélf op papier gestelt, moet dat niet gewoon genoeg zijn?"
Column Reformatorisch Dagblad (22 januari 2003), door ds. W. van Gorsel
Egodocumenten
Het is jaren geleden, maar het voorval is me altijd bijgebleven. Naast een ziekenhuisbed hadden we een gesprek gehad dat ik gewoontegetrouw wilde afsluiten met schriftlezing en gebed. Maar met schrik kwam ik tot de ontdekking dat ik m'n bijbeltje vergeten was. Misschien mocht ik even het exemplaar van mijn patiente gebruiken?
De schrik was nog groter toen zij opbiechtte dat ze geen bijbeltje had meegenomen. Ja maar, zei ik verwonderd, toen ik op de zaal kwam zat u toch te lezen? Waarop zij mij haar lectuur toonde: 'De weg die de Heere gehouden heeft met...'. Hoewel ik even sprakeloos was, moest ik haar toch deelgenoot maken van mijn onbegrip: niet het Woord van God bij zich, wel het verhaal van een mens, hopelijk van één van Zijn kinderen. En wellicht had het laatste voor haar meer gezag dan het eerste. Het werd niet gezegd, maar haar blik verried dat zij mij bij de vijanden had ingedeeld.
Bekeringsgeschiedenissen. Ze zijn er als sprinkhanen in menigte. En ze lijken vaak op elkaar als twee druppels water. Een leven in de wereld en in de zonde; krachtdadig stilgezet; een nauwgezette wandel, die natuurlijk doodliep; alle hoop op behoud afgesneden; een openbaring van de enige Weg tot de zaligheid; en daarna allerlei belevenissen, uitreddingen, wisselingen van duisternis en licht, van zonde en genade. Soms zijn de overeenkomsten zo treffend dat je aan plagiaat denkt.
Merkwaardig dat de schrijver of schrijfster vaak aan het begin laat weten, niet van plan te zijn geweest, zijn of haar weg aan het papier toe te vertrouwen. Maar de innerlijke aandrang was niet te weerstaan. De lezer moet dan weten dat het niet om hem of haar gaat, maar om de eer van Gods Naam.
Vroeger noemden we het bekeringsgeschiedenissen, tegenwoordig heet dat genre 'egodocumenten'. De auteur is tevens de hoofdpersoon die z'n levensverhaal vertelt.
Misschien is daarmee juist het gevaar getypeerd. Zoals ooit iemand zei: Het is maar de vraag waar je de klemtoon legt. De bedoeling is: hoort wat mij God deed ondervinden. Maar in de praktijk is het: Hoort wat mij God deed ondervinden.
Ze zijn nog niet zo oud, deze egodocumenten. In de tijd van de Reformtatie waren ze onbekend. Stond toen 'God alleen de eer' meer centraal? Calvijn sprak nooit over zichzelf. Slechts één persoonlijke nooit vinden we in zijn psalmencommentaar: 'Door een plotselinge bekering bracht God me tot gehoorzaamheid.' Ook in de Nadere Reformatie komen bekeringsgeschiedenissen sporadisch voor. De bloeitijd is pas de 19e eeuw, de tijd van de gezelschappen. Kwam toen de bekeerde mens met zijn ervaring meer centraal te staan? De mens die natuurlijk wel zegt dat God alles is en wij niets, maar die toch zo graag iets wil zijn en iets wil worden.
Kan het niet leerzaam zijn voor anderen, te zien welke weg de Heere met mensen gaat? Jawel, maar de Heilige Geest levert, met alle eerbied gesproken, geen standaardproducten af. De Heere gaat met ieder mens een eigen weg. Bovendien kan het tot vertwijfeling leiden. Als het niet zo en zo gebeurt, dan is het met mij niets. Of als ik dat allemaal moet meemaken, dan kan ik het wel vergeten.
Aan Kohlbrugge, die uit eigen ervaring toch wel wist wat bekering was, werd gevraagd: 'Waar bent u bekeerd?' Zijn antwoord luidde: 'Op Golgotha.' Wie het vatten kan, vatte het. Mijn bekeringsverhaal, zei iemand, is in een paar woorden verteld: 'Hij sprak en ik hoorde.'
aritha schreef:Ik ben een boek over mijn oer-opa aan het lezen. Beetje raar woord, oer-opa maar het boek gaat over de overgrootvader van mijn vader.
Het is heel vreemd en ook heel ontroerend om al die verhalen te lezen. Een paar had ik wel eens gehoord, via overlevering maar er staan ook een heleboel dingen in het boek die ik niet wist.
Het boek heet: De schipper van de Eben-Haëzer. Leven, brieven en gezelschapskring van Jan Geense.Er staat zelfs een foto in waar mijn opa als jongen op staat, en zijn broertjes hebben geen sokken en schoenen aan.... :
Ik vraag me af hoe J. Mastenbroek aan die foto is gekomen.
Ik heb het boek uit maar ben er toch wel naar van :
Ik heb het ook gelezen en heb volgens mij hetzelfde gevoel.
Verklaar jullie nader, aub.
Waarom wordt je naar van het boek? Mensverheerlijking?