Kerkelijke weg verhindering voor onderling gesprek

Gebruikersavatar
freek
Berichten: 5711
Lid geworden op: 24 nov 2005, 13:55

Kerkelijke weg verhindering voor onderling gesprek

Bericht door freek »

Kerkelijke weg verhindering voor onderling gesprek

De huidige vorm van de kerkelijke rechtspraak in de Gereformeerde Gemeenten vormt een belemmering voor het onderling gesprek, stelt J. de Lijster.

De Gereformeerde Gemeenten bestaan honderd jaar, maar er is geen reden voor feeststemming. Er verschijnen regelmatig kritische publicaties over de koers van het kerkverband. Is het kerkverband niet te gesloten, vraagt drs. Van der Schans (RD 6-9) zich af? Ds. Moerkerken merkt op dat de Saambinder geen orgaan is van een debatclub en dat bezwaarden de kerkelijke weg kunnen bewandelen. Zij kunnen hun bezwaren formeel indienen bij de kerkenraad. Via de kerkenraad zou het dan bij een classis en uiteindelijk bij de generale synode kunnen komen. Volgens vele bezwaarden is de kerkelijke weg echter een doodlopende weg die ze daarom weigeren in te slaan. Waarom?

Goed gesprek
In de eerste plaats is de kerkelijke weg niet bedoeld om tot een goed gesprek te komen. Van kerkelijke zijde is deze weg een manier om tot een uitspraak over een kwestie te komen - en met deze uitspraak zal de bezwaarde het moeten doen. Een kerkelijke vergadering zal weliswaar een onderzoek instellen en in het kader daarvan met de bezwaarde spreken, maar deze gesprekken zijn nadrukkelijk niet bedoeld om met elkaar te discussiëren, laat staan een uitgebreide dialoog aan te gaan. Deze gesprekken zijn primair een middel om aan informatie te komen. Voor degene die een bezwaarschrift indient, kan dit nauwelijks als bevredigend worden ervaren, zelfs als het incidenteel wel tot een echt en goed gesprek komt.

In de tweede plaats is de kerkelijke weg ook als kerkelijke rechtsgang ongeschikt. Het is zorgelijk dat het kerkrechtelijk handboekje van de Gereformeerde Gemeenten, ”In Orde”, ertoe neigt om algemene rechtsbeginselen te relativeren in plaats van ze maximaal toe te passen. Dit laatste is echter beslist noodzakelijk. Een kerkelijke vergadering oordeelt immers altijd over een deel van haar eigen gelederen: een classis over een van haar kerkenraden en een synode over een van haar classes dan wel particuliere synodes. Het is als met de slager die zijn eigen worst keurt. De kerkelijke partij zal in zo’n procedure altijd aanzienlijke invloed uitoefenen op de gang van zaken. Dit wordt nog versterkt wanneer bijvoorbeeld, zoals nu het geval is, de kerkelijke partij bij de behandeling van de bezwaren aanwezig mag zijn, terwijl de bezwaarde zich moet verwijderen. Dit is een vorm van rechtsongelijkheid die zeer onwenselijk is. Bedenk dat de Gereformeerde Gemeenten een relatief klein kerkverband zijn waarin men elkaar vaak kent. Bovendien staat de grote meerderheid achter de koers van het kerkverband en voelt zich daarom persoonlijk aangevallen door een bezwaarschrift. En om niet meer te noemen, bezwaarden worden vaak gezien worden als mensen met een ”andere geloofsbeleving”. Ds. Moerkerken heeft het goed gezien als hij zegt dat dit de verhoudingen zo op scherp zet. Maar realiseert men zich ook welke eisen dit stelt aan de kerkelijke rechtspraak? Het is niet vreemd dat de geschiedenis van het kerkverband uitwijst dat in kerkelijke procedures vele, soms ernstige fouten zijn gemaakt. In een kerkverband dat het recht Gods hoog wenst te houden, zou dit alzo niet moeten zijn.

Draagvlak
In de derde plaats is het niet realistisch om in de huidige situatie te verwachten dat een kerkrechtelijke procedure leidt tot de gewenste theologische bezinning. Het gaat over zaken die erg gevoelig liggen, voor alle betrokkenen. Wat nodig is, is een langdurig proces waarin beide partijen de gelegenheid krijgen om zich volledig uit te spreken, waarin zaken de kans krijgen om te bezinken, waarin gelegenheid is om achteraf nog eens dingen te nuanceren en men oog krijgt voor elkaars diepste motieven. Zoiets kan niet worden kortgesloten door een synodale leeruitspraak. Bovendien kan zoiets alleen slagen als het niet slechts ’aan de top’ plaatsvindt. Er is draagvlak van onderaf nodig en dat wordt niet gecreëerd door een kerkrechtelijke procedure achter gesloten deuren.

Kortom, de kerkelijke weg is bepaald niet de geëigende vorm voor een ingrijpend proces van theologische bezinning. Dat heeft niet te maken met kwaadwillendheid van kerkelijke leidslieden, maar met structurele tekortkomingen in het kerkrecht, met onrealistische verwachtingen en met menselijke beperkingen waar ook ambtsdragers niet van gevrijwaard zijn. Namens vele bezwaarden spreek ik de wens en bede uit dat de huidige generale synode zich zal buigen over andere, geschiktere wegen om tot een goed gesprek te komen.

De auteur is theoloog en docent ethiek aan de Gereformeerde Hogeschool te Zwolle.

© Reformatorisch Dagblad


----------------------------------------------------------------------------------


Vraagjes mijnerzijds:

Vinden jullie theologische bezinning uberhaupt wel wenselijk. De leer is immers vastgesteld.

Is de kerkelijke weg bedoeld om tot onderling gesprek te komen. De auteur van dit artikel lijkt dat te vooronderstellen.
Gebruikersavatar
Hendrikus
Berichten: 17063
Lid geworden op: 10 apr 2004, 09:37

Re: Kerkelijke weg verhindering voor onderling gesprek

Bericht door Hendrikus »

freek schreef: Vraagjes mijnerzijds:

Vinden jullie theologische bezinning uberhaupt wel wenselijk. De leer is immers vastgesteld.
Nadenken is sowieso niet wenselijk. Boezemsingel bepaalt wel wat goed is voor het volk.

Dat meen je toch niet serieus?
freek schreef:Is de kerkelijke weg bedoeld om tot onderling gesprek te komen. De auteur van dit artikel lijkt dat te vooronderstellen.
Dan heb je niet goed gelezen. Hij zegt juist dat de kerkelijke weg niét bedoeld is om tot een goed gesprek te komen.
En dat is ook wel gebleken...

Deze man -jammer dat hij zich niet eerder roerde: de synode is immers al voorbij- snapt waar de schoen wringt.
Gebruikersavatar
Unionist
Berichten: 5738
Lid geworden op: 22 mei 2004, 16:13

Bericht door Unionist »

Toch heb ik al weleens eerder ingezonden brieven van Koos de Lijster gelezen in het RD. Zo rond de verschijnig van "Afwachten of Verwachten".
Gebruikersavatar
freek
Berichten: 5711
Lid geworden op: 24 nov 2005, 13:55

Bericht door freek »

Nadenken is sowieso niet wenselijk. Boezemsingel bepaalt wel wat goed is voor het volk.

Dat meen je toch niet serieus?
Nee. Een stelling om te prikkelen, meer niet. Ik krijg nl. wel eens de indruk dat de bezwaarmakers, die boekjes/boekwerken publiceren, volgens sommigen per definitie verkeerd bezig zijn omdat ze ingaan tegen te gevestigde leer. Althans, dat is het verwijt.
Dan heb je niet goed gelezen. Hij zegt juist dat de kerkelijke weg niét bedoeld is om tot een goed gesprek te komen.
En dat is ook wel gebleken...
Ja, daar heb je gelijk in. Hij zegt dat zelfs letterlijk :oops: . Ik vind alleen de titel van het stuk niet helemaal passend.
Gebruikersavatar
Tiberius
Administrator
Berichten: 34710
Lid geworden op: 12 jan 2006, 09:49
Locatie: Breda

Re: Kerkelijke weg verhindering voor onderling gesprek

Bericht door Tiberius »

freek schreef:Vinden jullie theologische bezinning uberhaupt wel wenselijk. De leer is immers vastgesteld.
De kaders van de leer zijn wel vastgesteld, ja. Namelijk de Bijbel als absoluut gezag en de 3FvE als daarvan afgeleid gezag.

Overigens denk ik dat theologische bezinning wel wenselijk is, maar dan wel binnen deze kaders. Veel bezwaarden knippen eerst een (subtiel) deel van dat kader weg en gaan dan in gesprek. Als ze dan vanwege dat wegknippen op hun vingers getikt worden, schreeuwen ze gelijk moord en brand dat ze geen bezinning op gang krijgen.
Dat zal nooit gaan werken.

Verder denk ik niet dat de kerkelijke weg echt handig is voor theologisch bezinning.
Zonderling
Berichten: 4330
Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31

Re: Kerkelijke weg verhindering voor onderling gesprek

Bericht door Zonderling »

Tiberius schreef:
freek schreef:Vinden jullie theologische bezinning uberhaupt wel wenselijk. De leer is immers vastgesteld.
De kaders van de leer zijn wel vastgesteld, ja. Namelijk de Bijbel als absoluut gezag en de 3FvE als daarvan afgeleid gezag.
En als bezwaarden zich daar evenzeer op beroepen...

Dan hoeft toch geen kerkelijke-weg-procedure gevolgd te worden, lijkt mij?

De dwalenden zullen dan terecht moeten worden gebracht. Maar wel op basis van een inhoudelijk gesprek en niet op grond van procedures.

M.vr.gr.,
Zonderling
Gebruikersavatar
Marnix
Berichten: 13464
Lid geworden op: 21 jul 2005, 13:18
Locatie: Hilversum

Bericht door Marnix »

De kaders van de leer zijn wel vastgesteld, ja. Namelijk de Bijbel als absoluut gezag en de 3FvE als daarvan afgeleid gezag.
Nou en? Van der Zwaag onderschrijft de 3 formulieren ook gewoon. Het probleem is dat men de kaders versmald heeft tot een eigen interpretatie van die formulieren en geen enkele ruimte laat voor kritiek op die interpretatie. Dan wordt er gelijk geroepen: Wat hij zegt is in strijd met de formulieren. En dat is natuurlijk onzin. Iedere gereformeerde kerkonderschrijft de Bijbel en de 3 formulieren en toch zijn er behoorlijke verschillen in de leer.

Kortom, de kaders van de leer zijn strakker dan je hier aangeeft.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Gebruikersavatar
Afgewezen
Berichten: 17323
Lid geworden op: 12 mei 2005, 21:50

Bericht door Afgewezen »

Marnix schreef:
De kaders van de leer zijn wel vastgesteld, ja. Namelijk de Bijbel als absoluut gezag en de 3FvE als daarvan afgeleid gezag.
Nou en? Van der Zwaag onderschrijft de 3 formulieren ook gewoon. Het probleem is dat men de kaders versmald heeft tot een eigen interpretatie van die formulieren en geen enkele ruimte laat voor kritiek op die interpretatie. Dan wordt er gelijk geroepen: Wat hij zegt is in strijd met de formulieren. En dat is natuurlijk onzin. Iedere gereformeerde kerkonderschrijft de Bijbel en de 3 formulieren en toch zijn er behoorlijke verschillen in de leer.

Kortom, de kaders van de leer zijn strakker dan je hier aangeeft.
Wie in zijn eigen tuintje wiedt...
Gebruikersavatar
Jager
Berichten: 228
Lid geworden op: 11 sep 2007, 09:12

Bericht door Jager »

...ziet het onkruid van een ander niet.

(aansporing om zich kritisch op te stellen ten opzichte van zichzelf en niet ten opzichte van anderen)
Erasmiaan
Berichten: 8596
Lid geworden op: 17 okt 2005, 21:25

Bericht door Erasmiaan »

In de "Daniël" een stukje van ds. Meeuse over bezwaarden en de kerkelijke weg. Daar staan nogal behartenswaardige dingen in. Misschien kan iemand het stukje inscannen? Overschrijven is me net iets te veel werk.
Gebruikersavatar
Tiberius
Administrator
Berichten: 34710
Lid geworden op: 12 jan 2006, 09:49
Locatie: Breda

Bericht door Tiberius »

"De stem van de Meester gehoord!"

Omgaan met kritiek

De laatste tientallen jaren is er van verschillende kanten veel kritiek geuit, op onze gemeenten in het algemeen en op predikanten in het bijzonder. De vraag wordt nogal eens gesteld of we daar wel eerlijk mee omgaan. Zonder hier publicaties te gaan bespreken of zelfs maar één van de critici in het bijzonder te bedoelen, wil ik graag een paar algemene opmerkingen maken over het omgaan met zulke kritiek.

In onze tijd zijn er veel mensen die breken met de gewoonte van vroeger: het aanvaarden van autoriteit. Cultuurhistorisch gebeurde dat eigenlijk al in de Renaissance en vooral ook in het Verlichtingsdenken, maar in de praktijk van het dagelijks leven is die doorbraak pas in de vorige eeuw gekomen. Voor die tijd liet men zich nog door het gezag gezeggen, maar nu leven we in een tijd van democratie en medezeggenschap. Dat is doorgedrongen in alle lagen van de bevolking en op alle terreinen van het leven en zo ook in de kerk. De oude structuren van ambtelijk gezag en verkondiging van bovenaf moet plaats maken voor gelijkheid tussen leden en ambtsdragers en tenminste voor meer openheid vinden veel mensen. Is dit een verbetering of strijdt dit met de door God gegeven orde? Ongetwijfeld is het een verbetering als we niet alles, wat van bovenaf gedicteerd wordt, klakkeloos aanvaarden als goddelijk, want dat is het niet. De autoriteiten in de Middeleeuwen waren Griekse filosofen! We mogen ons wel bezinnen op wat wel en wat geen autoriteit toekomt. Slechts Gods Woord en wat daarop gegrond is, heeft autoriteit. Alle gezag moet daarvan afgeleid zijn. Dat betekent niet het einde voor de verkondiging van Gods Woord met autoriteit en niet het einde voor de ambten, zoals ze, vastgelegd in ons kerkrecht, onder ons functioneren.

Verantwoording
De verantwoording voor prediking en ambtelijke dienst is niet eender als in overheidsstructuren of in het bedrijfsleven. Iedereen die in de kerk dient, en ook een kerkelijke vergadering, is allereerst verantwoording verschuldigd aan de Koning der Kerk. De behandeling van kerkelijke zaken, ja zelfs van tuchtzaken, zou men soms openbaar willen hebben, maar zo'n openheid is in strijd de plicht tot geheimhouding van ambtsdragers. Dat betekent niet dat er geen controle is op leer en leven van ambtsdragers en hun vergaderingen. Ze staan allereerst onder toezicht van elkaar en van de meerdere vergaderingen. Daarom kent iedere kerkenraad het 'censura morum', het bespreken van eikaars ambtelijk functioneren voor de bediening van het Heilig Avondmaal. Daarnaast zijn er kerkvisitaties vanuit de classis. Als leden van het kerkverband zich ernstig verongelijkt voelen door een kerkenraad dan mogen ze in appel gaan bij de classis, en eventueel bij de Particuliere Synode of zelfs bij de Generale Synode.
Heeft iemand bezwaren tegen de leer van een predikant, dan bespreek je dat eerst met hemzelf. Krijg je geen genoegdoening, dan ga je naar de ouderlingen, die toezicht op hem moeten houden.
Geldt de kritiek het hele kerkverband en de leer die daarin geleerd wordt, dan is er de weg van het gravamen, het' bezwaarschrift tegen de officiële leer van de kerk.

Kerkelijke weg
Het veronachtzamen van deze kerkelijke weg door met kritiek op ambtsdragers naar buiten of zelfs in de publiciteit te treden, is niet goed. Soms hoor je als argument daarvoor dat men de meerdere vergaderingen niet vertrouwt. Eigenlijk tekent men dan bezwaar aan tegen de wijze waarop Christus Zijn kerk wil regeren! Ik wil niet zeggen dat een kerkverband niet zo ingezonken of afgedwaald kan zijn dat een grondig onderzoek naar de vervreemding van de belijdenis altijd overbodig is. Wie geen vreemdeling is in kerkelijk Nederland, kan dat weten. In de tijd van de Dordtse Synode hebben de contra-remonstranten zich ook bereidwillig getoond om een officieel en Bijbels onderbouwd gravamen van de remonstranten te toetsen aan Schrift en belijdenis. Maar dan moest er wel zo'n gravamen op tafel komen... Helaas gebeurt het maar al te veel dat allerlei vage beschuldigingen, dikwijls met behulp van uit het verband gerukte citaten van oudvaders, de bediening van Gods knechten belasteren, zonder dat duidelijk gemaakt kan worden, dat er wezenlijk dwalingen worden verkondigd. Er is nog een uitnemender weg om bezwaren in eerste instantie uit te spreken en weg te nemen. Ze wordt ons gewezen in Handelingen 18:26. Priscilla en Aquila hadden kritiek op de prediking van Apollos. Ze hebben voorbeeldig gehandeld en hebben persoonlijk en hartelijk met hem gesproken en het heeft onder Gods zegen een goede uitwerking gehad!

Accentverschillen
In mijn boekenkast staan boeken van Luther, Calvijn, Binning, Gray, Koelman, Brakel, MacCheyne, Phil-pot, Kohlbrugge, Kersten, van Reenen en nog veel meer uitnemende schrijvers. Ze leggen allen hun eigen accenten, maar ik acht ze allen hoog en begeer een zegen van God te ontvangen als ik erin lees. leder leefde niet in dezelfde tijd of omgeving en ook door de persoonlijke leiding of oefeningen zijn er accentverschillen. Maar ze waren dienaren van Christus en hun prediking is gegrond op
Gods Woord en in overeenstemming met onze belijdenis. Ik denk wel eens dat we in onze tijd 'nauw in onze ingewanden' zijn geworden. De verdraagzaamheid is soms ver zoek. Paulus verdroeg het zelfs als men Christus 'onder een deksel' verkondigde, ja hij verblijdde zich zelfs (Filippenzen 1:14-18 ).
Het karakter van een predikant of zijn 'ligging' is soms voor iemand al aanleiding om zijn prediking te verwerpen en zich tegenover hem op te stellen. Zo zou het niet moeten zijn.
Niet alleen maakt men het de predikant, die worstelt om de boodschap trouw in de gemeente neer te leggen, soms heel moeilijk, maar men doet daarbij zichzelf ook groot kwaad.

Persoonlijke les
Wat een kritische houding is ten aanzien van de prediking weet ik uit eigen leven. Ik heb vroeger, in het begin van mijn huwelijk, ook onder de preek gezeten 'met een maatlat', en vond dit te kort en dat te smal en nog iets anders versleten terminologie, en ga zo maar door. Toen ik, thuisgekomen, mijn kritiek wilde spuien, was mijn vrouw me net voor. Ze had een zegen gehad onder dezelfde preek, die ik zo kritisch veroordelen wilde. Wat heb ik me geschaamd! Zij zat onder de preek en ik erboven. Ik heb gebeden of de Heere me van die kritische geest verlossen wilde en ik mag geloven dat dit gebed verhoord is. Alleen als ik hoor dat mensen bedrogen worden voor de eeuwigheid, weet ik dat kritiek terecht is. Voor het overige moet ik dikwijls denken aan Hugo Bin-ning, die tot tranen toe geroerd was onder een prediking, waarvan zijn ambtsbroeders zeiden, dat hij het heel wat beter zou hebben kunnen doen. Hij gaf als antwoord: "Ik heb de stem van mijn Meester gehoord!"

Omgaan met kritiek
Als predikanten moeten we vragen om zachtmoedigheid en wijsheid als men we bekritiseerd worden. Ik probeer allereerst te luisteren, al ga ik daar misschien soms te ver in. Anonieme brieven kunnen heel gemeen zijn en ze horen in de prullenbak, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik ze toch altijd lees. Sommige mensen proberen je op de teerste plekken te kwetsen.
Toch moeten we eerlijke kritiek wel serieus nemen en ons niet boven alle kritiek verheven achten. Je moet er mee naar je Zender en kunnen zeggen: "Heere, Gij weet het!" Weinig mensen weten dat de punten van kritiek ook onderling onder de predikanten wel besproken worden en dat we er elkaar, bijvoorbeeld op predikantenconferenties, door zoeken op te scherpen. Anderzijds ben ik dikwijls verdrietig, omdat ik weet dat felle critici geen zegen onder de prediking hebben. Zo heb ik het zelf ervaren in mijn kritische periode. Als er aanmerkingen gemaakt worden zoals op de prediking van Apollos, dan behoort een predikant het voor Gods aangezicht te overwegen en mag hij vragen om meer licht en meer oefeningen in het geestelijk leven.

ds. C.J. Meeuse

bron: Daniel
Laatst gewijzigd door Tiberius op 08 okt 2007, 20:08, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Kaw
Berichten: 5448
Lid geworden op: 07 jun 2003, 08:42
Contacteer:

Bericht door Kaw »

Ds. Meeuse schreef:Alleen als ik hoor dat mensen bedrogen worden voor de eeuwigheid, weet ik dat kritiek terecht is.
Nou hup in de oecumene.
rekcor
Berichten: 1981
Lid geworden op: 15 aug 2005, 11:25

Bericht door rekcor »

Meeuwse schreef:In onze tijd zijn er veel mensen die breken met de gewoonte van vroeger: het aanvaarden van autoriteit. (...) Voor die tijd liet men zich nog door het gezag gezeggen, maar nu leven we in een tijd van democratie en medezeggenschap.

(...)

In mijn boekenkast staan boeken van Luther, Calvijn, Binning, Gray, Koelman, Brakel, MacCheyne, Phil-pot, Kohlbrugge, Kersten, van Reenen en nog veel meer uitnemende schrijvers.
Het heeft er natuurlijk alles mee te maken dat het gemiddelde gemeentelid veel hoger opgeleid is dan vroeger, soms nog hoger dan de predikant zelf. Dat lid heeft ook Luther, Calvijn et al in de boekenkast staan en kan kritisch nadenken. Nogal wiedes dat men dan minder op autoriteit aanneemt.

Ik denk dat autoriteit op deze manier in de kerk een Roomse vinding is. De bijbel is onze enige autoriteit.
Gebruikersavatar
jakobmarin
Berichten: 3523
Lid geworden op: 04 aug 2004, 13:42

Bericht door jakobmarin »

Zonder bepaalde personen te bedoelen citeer ik Jezus:

Toen sprak Jezus tot de scharen en tot Zijn discipelen,
Zeggende: De Schriftgeleerden en de Farizeen zijn gezeten op de stoel van Mozes;
Daarom, al wat zij u zeggen, dat gij houden zult, houdt dat en doet het; maar doet niet naar hun werken; want zij zeggen het, en doen het niet.
Want zij binden lasten, die zwaar zijn en kwalijk om te dragen, en leggen ze op de schouderen der mensen; maar zij willen die met hun vinger niet verroeren.
En al hun werken doen zij, om van de mensen gezien te worden; want zij maken hun gedenkcedels breed, en maken de zomen van hun klederen groot.
En zij beminnen de vooraanzitting in de maaltijden, en de voorgestoelten in de synagogen;
Ook de begroetingen op de markten, en van de mensen genaamd te worden: Rabbi, Rabbi!
Doch gij zult niet Rabbi genaamd worden; want Een is uw Meester, namelijk Christus; en gij zijt allen broeders.
En gij zult niemand uw vader noemen op de aarde; want Een is uw Vader, namelijk Die in de hemelen is.
Noch zult gij meesters genoemd worden; want Een is uw Meester, namelijk Christus.
Maar de meeste van u zal uw dienaar zijn.
Tiberius schreef:Het veronachtzamen van deze kerkelijke weg door met kritiek op ambtsdragers naar buiten of zelfs in de publiciteit te treden, is niet goed. Soms hoor je als argument daarvoor dat men de meerdere vergaderingen niet vertrouwt. Eigenlijk tekent men dan bezwaar aan tegen de wijze waarop Christus Zijn kerk wil regeren!
Dit begrijp ik eerlijk gezegd niet goed. Is alleen de GerGem manier de wijzen van Christus' kerkbestuur? Jezus was niet zo bijster positief over kerkelijke vergaderingen :roll:

Overigens is het plaatsen van zo'n artikel in een Daniel ook per definitie eenrichtingsverkeer...
Wie zegt 'er is geen waarheid' heeft groot gelijk, want die bestaat wél.
Erasmiaan
Berichten: 8596
Lid geworden op: 17 okt 2005, 21:25

Bericht door Erasmiaan »

Bedankt Tiberius voor het plaatsen, ik denk dat dit duidelijk genoeg is. Heb je dit artikel overgetypt?
Plaats reactie