Ds. J.H. Velema overleden
Ds. J.H. Velema overleden
http://www.refdag.nl
CGK-predikant ds. J. H. Velema (89) overleden
NUNSPEET - Ds. J. H. Velema, emeritus predikant binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken, is dinsdagmorgen op 89-jarige leeftijd overleden.
Jan Hendrik Velema werd op 18 augustus 1917 geboren te ’s Gravendeel, waar zijn vader destijds predikant was. In de loop van zijn ambtsperiode diende hij Steenwijk (1940-1946), Bunschoten (1946-1951), Zwolle (1951-1955), Apeldoorn (1955-1975) en Nunspeet (1975-1986). Op 1 december 1986 ging hij met emeritaat. Hij bleef in Nunspeet wonen.
De predikant heeft altijd een vooraanstaande plaats ingenomen binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken en daarbuiten. Vijfmaal was hij preses van de generale synode, vele jaren maakte hij deel uit van het curatorium van de Theologische Universiteit in Apeldoorn, jarenlang was hij secretaris van deputaten eenheid van de gereformeerde belijders in Nederland. Daarnaast was ds. Velema acht jaar voorzitter van de stichtingsraad van de Evangelische Omroep (EO) en lange tijd was hij secretaris van het Contact Orgaan Gereformeerde Gezindte (COGG). Hij was enige tijd hoofdbestuurslid van de RPF. Hij schreef tal van publicaties.
CGK-predikant ds. J. H. Velema (89) overleden
NUNSPEET - Ds. J. H. Velema, emeritus predikant binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken, is dinsdagmorgen op 89-jarige leeftijd overleden.
Jan Hendrik Velema werd op 18 augustus 1917 geboren te ’s Gravendeel, waar zijn vader destijds predikant was. In de loop van zijn ambtsperiode diende hij Steenwijk (1940-1946), Bunschoten (1946-1951), Zwolle (1951-1955), Apeldoorn (1955-1975) en Nunspeet (1975-1986). Op 1 december 1986 ging hij met emeritaat. Hij bleef in Nunspeet wonen.
De predikant heeft altijd een vooraanstaande plaats ingenomen binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken en daarbuiten. Vijfmaal was hij preses van de generale synode, vele jaren maakte hij deel uit van het curatorium van de Theologische Universiteit in Apeldoorn, jarenlang was hij secretaris van deputaten eenheid van de gereformeerde belijders in Nederland. Daarnaast was ds. Velema acht jaar voorzitter van de stichtingsraad van de Evangelische Omroep (EO) en lange tijd was hij secretaris van het Contact Orgaan Gereformeerde Gezindte (COGG). Hij was enige tijd hoofdbestuurslid van de RPF. Hij schreef tal van publicaties.
- jakobmarin
- Berichten: 3523
- Lid geworden op: 04 aug 2004, 13:42
- J.C. Philpot
- Berichten: 10440
- Lid geworden op: 22 dec 2006, 15:08
Heel eenvoudig: Unionist postte een artikel uit het Reformatorische Dagblad, maar deze laatste regel liet hij weg.Mister schreef:Deze toevoeging snap ik overigens niet wat betreft de relevantie ervanTiberius schreef: Ds. Velema was overigens ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Het heeft dus net zo veel relevantie als het feit, dat hij HB-lid van de RPF was.
Idd. Hij is nu bij God.
Ik ken hem verder niet echt, toch een beetje voor mijn tijd, maar hij staat wel op een paar foto's die hier op de gang hangen. Veel collega's kennen hem wel en van hen hoor ik alleen positieve dingen over deze man... hij heeft de EO in moeilijke tijden goed bestuurd, hij heeft velen de weg tot God gewezen. En mag nu bij zijn Vader zijn.
Ik ken hem verder niet echt, toch een beetje voor mijn tijd, maar hij staat wel op een paar foto's die hier op de gang hangen. Veel collega's kennen hem wel en van hen hoor ik alleen positieve dingen over deze man... hij heeft de EO in moeilijke tijden goed bestuurd, hij heeft velen de weg tot God gewezen. En mag nu bij zijn Vader zijn.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Hierbij een In Memoriam van het ND.Marnix schreef:Ik ken hem verder niet echt
[hr]
Ernstig en pastoraal
door onze redacteur Reina Wiskerke
VEENENDAAL - Elke zaterdagochtend kon je zijn karakteristieke stem horen voor de radio. Hij beantwoordde vragen over bijvoorbeeld uitverkiezing of bekering, geloofsproblemen waarvan niet-christelijke luisteraars het bestaan waarschijnlijk niet eens vermoedden. De bejaarde prediker nam die vragen serieus. Ernstig maar pastoraal wees hij zijn gehoor de weg. Gisterochtend is deze voorganger, de christelijk-gereformeerde predikant J.H. Velema, overleden.
Jan Hendrik Velema, prominent voorganger in de Christelijke Gereformeerde Kerken, is 89 jaar geworden. Hij was al enige maanden ziek. Afgezien daarvan kon de predikant tot op hoge leeftijd actief blijven en twee, soms drie keer per zondag preken. Hij wist zich daarmee een gezegend mens. De laatste paar jaar moest hij het stellen zonder zijn vrouw. Zij overleed toen ze ruim zestig jaar getrouwd waren.
De naam 'J.H. Velema' stond eigenlijk voor 'christelijk-gereformeerd', signaleerde Rik Valkenburg eind jaren zestig in een regionale krant. En zo was het: J.H. Velema verpersoonlijkte de Christelijke Gereformeerde Kerken. Zijn mening deed ertoe.Hij bekleedde tal van kerkelijke functies, zoals synodevoorzitter en bestuurder van de christelijk-gereformeerde predikantenopleiding in Apeldoorn.
Velema werd in eigen kring ook wel aangeduid met JeHa ter onderscheiding van zijn twee broers die ook predikant waren geworden. Hij stond in het centrum van zijn kerkgemeenschap. Met een kerkelijke vleugel kon je hem niet identificeren.
Zelf zei Velema dat hij tijdens zijn predikantschap in Bunschoten, van 1946 tot 1951, pas goed christelijk-gereformeerd was geworden. ,,Zowel door de vorming die ik daar van enkele ouderlingen ontving, als door de felle strijd die daar woedde tussen Synodaal en Vrijgemaakt. Deze tijd was voor mijn ontwikkeling bijzonder belangrijk.'' Het was ook Bunschoten waar Velema de brochure Wat is Christelijk Gereformeerd ? (1947) schreef. Jaren later wijdde hij aan hetzelfde thema een boek over: Wie zijn wij? (1992).
Het geheim van zijn kerken zat volgens Velema in de combinatie van de Reformatie en de Nadere Reformatie, al realiseerde hij zich dat hun 'middenpositie' tegelijk problemen gaf. Maar andere afgescheiden kerken waren meer een eigen richting ingeslagen. Dat gold enerzijds de Gereformeerde Kerken in Nederland en anderzijds de Gereformeerde Gemeenten. Hij miste bij vrijgemaakt-gereformeerden ,,de schriftuurlijke bevinding'', wat hij als blokkade voor kerkelijke eenwording aanmerkte. Met kritische uitspraken hierover veroorzaakte hij verontwaardiging onder vrijgemaakten én Nederlands-gereformeerden, voor wie volgens hem hetzelfde gold. Hij kon zich ook niet vinden in de vrijgemaakte kerkvisie, die hij vooral in de jaren zestig hard en hoogmoedig vond.
Het meest verwant voelde Velema zich met de Gereformeerde Bond in de Nederlandse Hervormde Kerk. Hij kon echter niet begrijpen dat hervormden die gereformeerd dachten, meegingen met de fusie die leidde tot de vorming van de Protestantse Kerk in Nederland. Dat de Gereformeerde Bond ,,de nek heeft gebogen'' ( Terdege , 2004) in dit fusieproces, vond hij moeilijk verteerbaar. Hij droeg hervormden die afzijdig bleven en verder gingen als de Hersteld Hervormde Kerk dan ook een warm hart toe. Op de achtergrond stond zijn ideaal van de vorming van een kerk van alle gereformeerde belijders. Hij wist dat bij de Gereformeerde Bond hiervoor de sleutel had gelegen.
Zijn verlangen naar het overstijgen van kerkelijke verdeeldheid kwam tot uitdrukking in zijn werk voor het Contactorgaan Gereformeerde Gezindte, waarvan hij jarenlang secretaris was. Hij had aan de wieg gestaan van het platform voor contact tussen gereformeerden van verschillende kerken. Velema kon het gebrek aan slagkracht van het COGG in 2004 met humor neerzetten: ,,Zelfs werd er gegrapt: in de conferentiezaal dronken ze een glas, buiten de zaal gaven ze hun auto's weer gas, maar ze lieten de zaak zoals het was.''
Velema is 46 jaar gemeentepredikant geweest en zag niet op tegen lange werkdagen. Hij diende vijf gemeenten. Na Steenwijk en Bunschoten kwam hij terecht in Zwolle, waar hij een zware tijd doormaakte vanwege een conflict rond zijn voorganger, zei hij in deze krant. Druk kreeg hij het ook in Apeldoorn. In zijn laatste gemeente, die te Nunspeet, kon hij naar eigen zeggen op adem komen.
Velema kreeg vaak een voorzittershamer in handen. Zo was hij ook voorzitter van de Stichtingsraad van de Evangelische Omroep. Een deel van zijn achterban volgde hem met enige argwaan. Tegen het Reformatorisch Dagblad zei hij echter dat de EO als omroep met alle 'lek en drek' het evangelie positief wil brengen, en dat ,,heeft recht op de steun van ieder die het evangelie liefheeft''.
Omdat hij voor de EO-radio geloofsvragen beantwoordde, vroeg de omroep hem in 2000 welke vraag de predikant zelf beantwoord wilde zien. Hij vertelde toen in het EO-blad Visie over een 'leerhuis' in zijn woonplaats Nunspeet, waaraan mensen van allerlei kerken meededen. De groep besprak het Bijbelboek Daniël. ,,Dan kom je hoe langer hoe meer tot de overtuiging dat we niet goed weten hoe de bijbelse toekomst eruit ziet. Dan vraag ik me wel eens af: wie zou er gelijk hebben? Of moeten we straks allemaal zeggen: het is anders gegaan dan we gedacht hebben. Maar uiteindelijk gaat het toch om dat ene centrale punt: de spoedige wederkomst van Christus.'' Jan Hendrik Velema 1917-2007
bron: http://www.nd.nl
Dat kwam omdat hij een man was die echt leedwezen had met de kerkelijke verdeeldheid en probeerde bruggen te slaan.memento schreef:Ik heb nooit wat van deze man gehoord, anders dan een boekje van m wat ik in de kast heb staan.
Maar zeer verwonderlijk/uitzonderlijk dat hij zowel werkzaam was bij de EO, als dat hij op SRB avonden sprak, en door beide doelgroepen gewaardeerd werd.
Hij was nou echt de Joden een Jood en de Grieken een Griek, zonder water bij de wijn te doen. Zie ook de laatste alinea van het stukje in het ND.
En hij was CGKTiberius schreef:Dat kwam omdat hij een man was die echt leedwezen had met de kerkelijke verdeeldheid en probeerde bruggen te slaan.memento schreef:Ik heb nooit wat van deze man gehoord, anders dan een boekje van m wat ik in de kast heb staan.
Maar zeer verwonderlijk/uitzonderlijk dat hij zowel werkzaam was bij de EO, als dat hij op SRB avonden sprak, en door beide doelgroepen gewaardeerd werd.
Hij was nou echt de Joden een Jood en de Grieken een Griek, zonder water bij de wijn te doen. Zie ook de laatste alinea van het stukje in het ND.
