Zo nee... waarom niet? Zo ja... mag je ook wat bij vertellen
[/font][/align]
Bidden op je werk
Bidden op je werk
[align=center][font=Comic Sans MS]Bidden jullie voor het eten op het werk?
Zo nee... waarom niet? Zo ja... mag je ook wat bij vertellen
[/font][/align]
Zo nee... waarom niet? Zo ja... mag je ook wat bij vertellen
[/font][/align]
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Re: Bidden op je werk
Ja. en niet alleen voor het eten, het werk is net zo belangrijk.Daphne schreef:[align=center][font=Comic Sans MS]Bidden jullie voor het eten op het werk?
Zo nee... waarom niet? Zo ja... mag je ook wat bij vertellen
[/font][/align]
Als je op een refoschool werkt, is het niet zo'n punt natuurlijk. Maar verder heb ik zat in fabrieken en bedrijven gewerkt tussen de meest strenge heidenen. Nog nooit heeft iemand een probleem gemaakt over bidden voor het eten. Een vakantiekracht die eens na het eten in de kantine een stukje uit zijn BIjbeltje ging lezen werd wél een beetje vreemd aangekeken.
Maar ik heb nooit een hele kantine om stilte gevraagd. Sommigen doen dat, ook bij ons in de personeelskamer, maar ik heb daar nooit behoefte toe gevoeld.
Maar ik heb nooit een hele kantine om stilte gevraagd. Sommigen doen dat, ook bij ons in de personeelskamer, maar ik heb daar nooit behoefte toe gevoeld.
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Ik bid wel op mijn werk, en dat roept geen problemen op. Makkelijk ik werk op een reformatorisch werkplek. Om stilte vragen in het restaurant gaat niet zo makkelijk, omdat er steeds andere collega's binnenkomen. Soms zitten we met meer dan 100 mensen te eten. Niet mogelijk om iedereen te vragen stil te zijn want dan is mijn pauze om.
Op mijn vorige werk bad bijna niemand, deed ik het wel. Heb eens gevraagd toen ik een goed gesprek had hoe dat overkwam. Toen zei een collega, je draagt het zo uit, dat ik nooit in jou nabijheid zou vloeken bijvoorbeeld. Ze respecteerde me en zou altijd stil zijn als ik bid. Toch fijn als je als mens een lichtend licht en een zoutend zout mag zijn in deze wereld.
Op mijn vorige werk bad bijna niemand, deed ik het wel. Heb eens gevraagd toen ik een goed gesprek had hoe dat overkwam. Toen zei een collega, je draagt het zo uit, dat ik nooit in jou nabijheid zou vloeken bijvoorbeeld. Ze respecteerde me en zou altijd stil zijn als ik bid. Toch fijn als je als mens een lichtend licht en een zoutend zout mag zijn in deze wereld.
Een lepel vol vriendelijkheid helpt de ander om de waarheid te slikken.
Goed om te lezen dat jullie wel allemaal bidden voor het eten. Ik ben het ook gewend om even stilte te vragen in mijn gezinnen...
Afgelopen zondag sprak ik mensen die dat dus heel bezwaarlijk vonden om te bidden in de cantine/aula/op het werk/in de keet...
Ik kon en kan me er geen voorstelling van maken waarom dat bezwaarlijk zou moeten zijn. Men kan zich dan niet concentreren en kiezen liever een ander moment om te bidden, men krijgt vragen en moet dan een half uur lang uitleggen waarom hij/zij bidt. Ik begreep/begrijp deze argumenten niet. Deze mensen werken bij niet christelijke bedrijven. Misschien dat dit iets uit maakt?!
Ik was zeer benieuwd hoe het gesteld is hier op Refoforum. Heel mooi dat 10 mensen 'Ja natuurlijk' hebben... hopelijk is dit niet het gewenste antwoord maar het feitelijke antwoord!
Mijn ervaring is als je even stilte vraagt dat je juist vaak begrip krijgt, dat men vragen nadien stelt:
'Wat voor geloof heb je?'
'Ga je dan ook naar de kerk?'
'Vind je dat niet saai, de kerk?'
'Ga je uit vrije wil naar de kerk?!'
'Moet je veel en mag je weinig?'
'Wat bid je dan?'
'Wanneer bid je?'
'Ben je erg gelovig?!'
Maar ook mensen die je juist kan stimuleren om er over na te denken waarom ze zelf niet geloven. Een van mijn kraamvrouwen had een bijbel (achter in de kast) en haalde deze in de kraamtijd weer naar voren met de woorden 'Deze moet ik toch maar weer eens gaan lezen!'
Wat zijn jullie ervaringen hierin?
Afgelopen zondag sprak ik mensen die dat dus heel bezwaarlijk vonden om te bidden in de cantine/aula/op het werk/in de keet...
Ik kon en kan me er geen voorstelling van maken waarom dat bezwaarlijk zou moeten zijn. Men kan zich dan niet concentreren en kiezen liever een ander moment om te bidden, men krijgt vragen en moet dan een half uur lang uitleggen waarom hij/zij bidt. Ik begreep/begrijp deze argumenten niet. Deze mensen werken bij niet christelijke bedrijven. Misschien dat dit iets uit maakt?!
Ik was zeer benieuwd hoe het gesteld is hier op Refoforum. Heel mooi dat 10 mensen 'Ja natuurlijk' hebben... hopelijk is dit niet het gewenste antwoord maar het feitelijke antwoord!
Mijn ervaring is als je even stilte vraagt dat je juist vaak begrip krijgt, dat men vragen nadien stelt:
'Wat voor geloof heb je?'
'Ga je dan ook naar de kerk?'
'Vind je dat niet saai, de kerk?'
'Ga je uit vrije wil naar de kerk?!'
'Moet je veel en mag je weinig?'
'Wat bid je dan?'
'Wanneer bid je?'
'Ben je erg gelovig?!'
Maar ook mensen die je juist kan stimuleren om er over na te denken waarom ze zelf niet geloven. Een van mijn kraamvrouwen had een bijbel (achter in de kast) en haalde deze in de kraamtijd weer naar voren met de woorden 'Deze moet ik toch maar weer eens gaan lezen!'
Wat zijn jullie ervaringen hierin?
Ik bid meestal niet in de kantine. Ik kan me niet concentreren in een volle kantine vol pratende mensen. Bovendien wordt het dan een echt schietgebedje want je kan moeilijk mensen aan je tafel minutenlang laten wachten en hun soep koud laten worden. Waarom zou ik dan bidden? Puur om mensen te laten zien dat ik geloof? Dat doe ik wel op andere manieren. Ik praat niet met God om mensen daarmee een signaal te geven, omdat mensen me dan zien en denken: Die gelooft. Als ze dat daaraan moeten zien is er wat mis.
5 En wanneer jullie bidden, doe dan niet als de huichelaars die graag in de synagoge en op elke straathoek staan te bidden, zodat iedereen hen ziet. Ik verzeker jullie: zij hebben hun loon al ontvangen.6 Maar jullie, wanneer jullie bidden, ga in uw binnenkamer, sluit je deur en bid tot je Vader in het verborgene; en je Vader, die in het verborgene ziet, zal het je vergelden.
Oh, overigens, prima als mensen het wel doen, met goede motieven... en het als goed ervaren, geen kwaad woord daarover!
5 En wanneer jullie bidden, doe dan niet als de huichelaars die graag in de synagoge en op elke straathoek staan te bidden, zodat iedereen hen ziet. Ik verzeker jullie: zij hebben hun loon al ontvangen.6 Maar jullie, wanneer jullie bidden, ga in uw binnenkamer, sluit je deur en bid tot je Vader in het verborgene; en je Vader, die in het verborgene ziet, zal het je vergelden.
Oh, overigens, prima als mensen het wel doen, met goede motieven... en het als goed ervaren, geen kwaad woord daarover!
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
kíjk... dat begrijp ik dus niet. Wat is het toch allemaal vanuit ons zelf geredeneerd...
'Ik kan me niet concentreren'
'Ik vind het te veel herrie....'
'Ze vinden het vervelend als ik te lang bid'
Ooit over na gedacht wat God ervan vind? 'Sorry hoor nu effe niet, t is nu te veel herrie... !'
Wat kan het mij schelen of mensen 'lang' moeten wachten als ik met mijn Vader praat.
Het hoeven ook geen lange conversaties te zijn dan lijkt het inderdaad alsof je op de hoeken van de straat staat te prevelen... Maar een paar tellen van innerlijke rust, tijd vrij maken voor onze Vader is dat nou echt zo lastig in een volle kantine?! 
'Ik kan me niet concentreren'
'Ik vind het te veel herrie....'
'Ze vinden het vervelend als ik te lang bid'
Ooit over na gedacht wat God ervan vind? 'Sorry hoor nu effe niet, t is nu te veel herrie... !'
Wat kan het mij schelen of mensen 'lang' moeten wachten als ik met mijn Vader praat.
Het hoeven ook geen lange conversaties te zijn dan lijkt het inderdaad alsof je op de hoeken van de straat staat te prevelen... Maar een paar tellen van innerlijke rust, tijd vrij maken voor onze Vader is dat nou echt zo lastig in een volle kantine?!
Ja, Daphne, we hebben veel redenen om het zichtbaar bidden onzichtbaar te maken.Daphne schreef:kíjk... dat begrijp ik dus niet. Wat is het toch allemaal vanuit ons zelf geredeneerd...
'Ik kan me niet concentreren'
'Ik vind het te veel herrie....'
'Ze vinden het vervelend als ik te lang bid'
Ooit over na gedacht wat God ervan vind? 'Sorry hoor nu effe niet, t is nu te veel herrie... !'
Wat kan het mij schelen of mensen 'lang' moeten wachten als ik met mijn Vader praat.
Het hoeven ook geen lange conversaties te zijn dan lijkt het inderdaad alsof je op de hoeken van de straat staat te prevelen... Maar een paar tellen van innerlijke rust, tijd vrij maken voor onze Vader is dat nou echt zo lastig in een volle kantine?!
Als we een recht besef mogen hebben van de Gever en Zijn gaven is er niets wat ons tegenhoudt openlijk daarvoor uit te komen.
Ik weet mezelf schuldig hieraan, ondanks alle redenen die het onzichtbare gebed lijken te rechtvaardigen.
Als ik vraag om stilte weet ik dat mijn gebed wordt gerespecteerd, omdat een ieder weet (?) dat ik in dezen serieus ben.
En toch schiet ik tekort, omdat ik niet goed doorgeef wat mij tot zo'n gebed beweegt.
Vaak heb ik mogen ervaren dat het uitkomen voor Hem heel gemakkelijk mocht gaan, en toch ervaar ik het nog steeds als moeilijk om dit te doen.
Dwaas hè.
Bidden is praten met God. Dan ga ik niet een schietgebedje afraffelen omdat ik in een kantine vol mensen zit. Ik wil we kunnen concentreren en er de tijd voor kunnen nemen. Wat God daar van vindt? Ik lees in de Bijbel een hoop hier over. Jezus trekt zich terug om te bidden, en neemt er dan de tijd voor. Jezus die zegt: Ga maar niet in het openbaar bidden om daarmee te laten zien hoe goed je bent, maar als je bidt, ga dan in je binnenkamer, in het verborgene. Mooi is ook bijvoorbeeld Psalm 25, een gebed dat begint met: Tot u hef ik mijn ziel op. Je richten op God.Daphne schreef:kíjk... dat begrijp ik dus niet. Wat is het toch allemaal vanuit ons zelf geredeneerd...
'Ik kan me niet concentreren'
'Ik vind het te veel herrie....'
'Ze vinden het vervelend als ik te lang bid'
Ooit over na gedacht wat God ervan vind? 'Sorry hoor nu effe niet, t is nu te veel herrie... !'
Thuis bid ik voor mijn eten, in een restaurant bijvoorbeeld ook, daar is het een stuk minder gehorig. Op het werk doe ik het meestal niet, ook al werk ik voor een christelijke organisatie. Het heeft dus niet te maken met neit uitkomen voor mijn geloof ofzo.
Ik doe dat wel, maar op het werk niet voor het eten, dan kies ik momenten waarop ik in alle rust met God kan praten, dat vind ik prettiger.... wat is daar mis mee? Het hoeft van Hem niet per se voor het eten hoor. Waarom krijg ik dat idee toch een beetje....Wat kan het mij schelen of mensen 'lang' moeten wachten als ik met mijn Vader praat.
Het hoeven ook geen lange conversaties te zijn dan lijkt het inderdaad alsof je op de hoeken van de straat staat te prevelen... Maar een paar tellen van innerlijke rust, tijd vrij maken voor onze Vader is dat nou echt zo lastig in een volle kantine?!
Zo onbijbels is het dus ook weer niet om het bidden onzichtbaar te maken.... je moet het niet doen omdat mensen het dan zien... je hoeft het daarom ook weer niet te laten. Maar bidden is geen evangelisatiemiddel waarmee je iets moet laten zien, het is je persoonlijke praten en wandelen met God.jndg schreef:Ja, Daphne, we hebben veel redenen om het zichtbaar bidden onzichtbaar te maken.
Als we een recht besef mogen hebben van de Gever en Zijn gaven is er niets wat ons tegenhoudt openlijk daarvoor uit te komen.
Dat is dan inderdaad weer wat anders. Persoonlijk probeer ik niet te bidden en dan mensen uit te leggen waarom ik dat doe, maar te leven zoals Jezus het leerde, en op die manier Gods liefde uit te stralen en mensen als het ze opvalt (of als we het gewoon over geloof en overtuiging/levensopvatting hebben) over Hem te vertellen. Maar goed, niks mis mee wat je beschrijft en ik wens je toe dat je kracht mag krijgen bij je worsteling en je veel mensen over onze God mag vertellen.Ik weet mezelf schuldig hieraan, ondanks alle redenen die het onzichtbare gebed lijken te rechtvaardigen.
Als ik vraag om stilte weet ik dat mijn gebed wordt gerespecteerd, omdat een ieder weet (?) dat ik in dezen serieus ben.
En toch schiet ik tekort, omdat ik niet goed doorgeef wat mij tot zo'n gebed beweegt.
Tja, en zolang mensen het maar niet laten omdat ze zich eigenlijk voor hun geloof schamen.
herkenbaar... daarom moet God steeds wassen en wij minder worden. Laten we maar veel om zijn hulp vragen, en wanneer je dat nou precies doet is niet het belangrijkste.Vaak heb ik mogen ervaren dat het uitkomen voor Hem heel gemakkelijk mocht gaan, en toch ervaar ik het nog steeds als moeilijk om dit te doen.
Dwaas hè.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."