Randkerkelijken en kerkverlaters én het pastoraat onder hen

Petrus · Bericht door **Petrus** » 07 nov 2006, 09:10

Uit het RD van gisteren:

Tegen wie praat de dominee als hij bidt?”

Deputaatschap DMZ bezint zich op kerkverlating

GELDERMALSEN - Toen de verloren zoon wegliep, hield de vader hem niet tegen. Hij ging hem ook niet achterna, zocht hem evenmin op in zijn zelfgekozen vermaak. Maar toen de zoon tot zichzelf gekomen was en met berouw terugkeerde, stond de vader al op de uitkijk. En toen hoefde de zoon zijn schuldbekentenis niet eens helemaal uit te spreken.

Dit zei ds. P. Mulder zaterdag tijdens een ambtsdragersconferentie van de Gereformeerde Gemeenten. De conferentie ”Pastoraat bij randkerkelijkheid en kerkverlating” was belegd door het deputaatschap diaconale en maatschappelijk zorg (DMZ) en werd gehouden in Geldermalsen. De conferentie werd geleid door W. Drooger, algemeen secretaris van DMZ.

Naar aanleiding van de gelijkenis van de verloren zoon zei ds. Mulder (predikant te Krimpen aan den IJssel): „We leren hieruit dat de kerk zich niet moet aanpassen aan de wegloper. Wel is de wegloper van harte welkom zodra hij zich weer aan het Woord wil aanpassen.”

Kerkverlaters zijn vaak niet vast te houden, zei ds. Mulder. „Dat leert de praktijk van het kerkelijk leven. Hun lidmaatschap eindigt door de gang die zij maken, maar het gebed voor hen blijft. Pastoraat, ook onder randkerkelijken en potentiële kerkverlaters, is een ambtelijke opdracht. Het Woord mag en moet steeds gebracht worden. Dat betekent: de nodiging tot de genade, met bevel van bekering en geloof, met bewogenheid en gunning, gedreven door de liefde van Christus, met besef van de ernst van het godsgericht.”

De predikant drong bij het omgaan met potentiële kerkverlaters aan op zorgvuldigheid en geduld. Hij noemde het een goede gedachte om de namen van kerkverlaters bij te schrijven op de lijst van de evangelisatiecommissie. „Het is goed om te proberen in gesprek te blijven.”

Hoe bezien jullie in het licht van deze conferentie de praktijk? IS er wel een praktijk zoals hierboven bepleit wordt? En zo ja, hoe ziet die er uit?

Bericht door **Tiberius** » 07 nov 2006, 09:22

De eerste 2 alinea's kan ik me niet in vinden; de laatste 2 wel.

Het is, denk ik, te kort door de bocht om de gelijkenis van de verloren zoon toe te passen op kerkverlaters. Dan kan je met evenveel recht de gelijkenis van het verloren schaap doortrekken: die werd juist wel opgezocht in zijn zelfgekozen vermaak.

Verder zijn er ook redenen in de kerk zelf, dat jongeren afhaken en zich bij een ander kerkverband aansluiten, zoals kilheid, materialisme, etc. Dat kan van de vader (van de verloren zoon) natuurlijk niet beweerd worden.

Persoonlijk denk ik dat het beter is om toch met die (meestal) jongeren zo af en toe in gesprek te blijven, zeker als je hen wat beter kent, bijvoorbeeld vanuit het verenigingsleven.
Dat hoeft dan niet eens altijd over geestelijke zaken te gaan, maar een beetje meeleven tonen met hun verdere maatschappelijke leven.

refo · Bericht door **refo** » 07 nov 2006, 09:27

Gaat het niet een beetje ver Gergemverlating kerkverlating te noemen. En bovendien het thema van deze gelijkenis daarop toe te passen?

Petrus · Bericht door **Petrus** » 07 nov 2006, 09:46

refo schreef:Gaat het niet een beetje ver Gergemverlating kerkverlating te noemen. En bovendien het thema van deze gelijkenis daarop toe te passen?

Aangezien het hier gaat om een ambstdragers conferentie vanuit de GerGem, kun je moeilijk iets ánder verwachten he?

Ze zullen heus niet "de" kerkverlating van ándere kerkverbanden op het oog hebben en aan de eigen perikelen rondom dit gegeven onder het vloerkleed vegen.

Da Capo · Bericht door **Da Capo** » 07 nov 2006, 11:33

Petrus schreef:
refo schreef:Gaat het niet een beetje ver Gergemverlating kerkverlating te noemen. En bovendien het thema van deze gelijkenis daarop toe te passen?
Aangezien het hier gaat om een ambstdragers conferentie vanuit de GerGem, kun je moeilijk iets ánder verwachten he?

Ze zullen heus niet "de" kerkverlating van ándere kerkverbanden op het oog hebben en aan de eigen perikelen rondom dit gegeven onder het vloerkleed vegen.

Ik ben zelf op die conferentie geweest. Graag een paar opmerkingen van mijn kant.
- De gelijkenis van de verloren zoon werd om het volgende aangehaald. Het is wellicht bekend dat er kerkgenootschappen zijn, waarbij én de boodschap én de wijze van voordracht e.d. wordt aangepast. In die zin geeft deze gelijkenis aan dat er bij de vader niets verandert. Hij past niets aan om zijn verloren zoon weer terug te krijgen. Net zo min als dat 'wij' de leer en liturgie zouden moeten aanpassen om verloren zonen en dochters terug te krijgen. Het is de liefde van de vader die uiteindelijk de oorzaak is dat de verloren zoon terug komt. Dat was ook de insteek van de conferentie: liefde tot de zielen, ook tot diegene die afhaken.
- Verder heb ik het als een leerzame en goede conferentie ervaren. In het kerkewerk zijn vele zaken die de aandacht vragen. Het is goed om geregeld bepaalde zaken (opnieuw) te belichten. Het houdt je scherp en 'up-to-date'.
- Het kan tevens correcties aanbrengen in je denkwijze en houding ten opzichte van randkerkelijken en kerkverlaters. Blijf ze zien als zielen voor de eeuwigheid, en niet als 'lastpakken' die je maar beter kwijt dan rijk kan zijn.

Bij sommigen hier op refoforum bekruipt me het gevoel dat als er Ger.Gem. onder/boven/bij staat, er per definitie negatieve kritiek komt. Ik zou willen adviseren: lees, denk, probeer te begrijpen en oordeel niet te snel.

jvdg · Bericht door **jvdg** » 07 nov 2006, 11:37

Da Capo schreef:
Petrus schreef:
refo schreef:Gaat het niet een beetje ver Gergemverlating kerkverlating te noemen. En bovendien het thema van deze gelijkenis daarop toe te passen?
Aangezien het hier gaat om een ambstdragers conferentie vanuit de GerGem, kun je moeilijk iets ánder verwachten he?

Ze zullen heus niet "de" kerkverlating van ándere kerkverbanden op het oog hebben en aan de eigen perikelen rondom dit gegeven onder het vloerkleed vegen.
Ik ben zelf op die conferentie geweest. Graag een paar opmerkingen van mijn kant.
- De gelijkenis van de verloren zoon werd om het volgende aangehaald. Het is wellicht bekend dat er kerkgenootschappen zijn, waarbij én de boodschap én de wijze van voordracht e.d. wordt aangepast. In die zin geeft deze gelijkenis aan dat er bij de vader niets verandert. Hij past niets aan om zijn verloren zoon weer terug te krijgen. Net zo min als dat 'wij' de leer en liturgie zouden moeten aanpassen om verloren zonen en dochters terug te krijgen. Het is de liefde van de vader die uiteindelijk de oorzaak is dat de verloren zoon terug komt. Dat was ook de insteek van de conferentie: liefde tot de zielen, ook tot diegene die afhaken.
- Verder heb ik het als een leerzame en goede conferentie ervaren. In het kerkewerk zijn vele zaken die de aandacht vragen. Het is goed om geregeld bepaalde zaken (opnieuw) te belichten. Het houdt je scherp en 'up-to-date'.
- Het kan tevens correcties aanbrengen in je denkwijze en houding ten opzichte van randkerkelijken en kerkverlaters. Blijf ze zien als zielen voor de eeuwigheid, en niet als 'lastpakken' die je maar beter kwijt dan rijk kan zijn.

Bij sommigen hier op refoforum bekruipt me het gevoel dat als er Ger.Gem. onder/boven/bij staat, er per definitie negatieve kritiek komt. Ik zou willen adviseren: lees, denk, probeer te begrijpen en oordeel niet te snel.

Ik ben geen "Ger. Gemmer" (meer), maar ik wil me hier graag bij aansluiten. Met name bij de laatste alinea van Da Capo.

Dathenum · Bericht door **Dathenum** » 07 nov 2006, 11:39

jvdg schreef:
Da Capo schreef: Bij sommigen hier op refoforum bekruipt me het gevoel dat als er Ger.Gem. onder/boven/bij staat, er per definitie negatieve kritiek komt. Ik zou willen adviseren: lees, denk, probeer te begrijpen en oordeel niet te snel.
Ik ben geen "Ger. Gemmer" (meer), maar ik wil me hier graag bij aansluiten. Met name bij de laatste alinea van Da Capo.

Ook helemaal mee eens. De Gereformeerde Gemeenten hoeven maar genoemd te worden, en de hele beerput met bittere gal word opengetrokken... Hoewel ik geen voorstander ben van de standenleer e.d. lijkt het me niet de bedoeling om daar op zo'n (onchristelijke) manier mee om te gaan (ik doel dan niet op dit topic, maar in het algemeen).

Petrus · Bericht door **Petrus** » 07 nov 2006, 13:22

Ik heb, in positieve zin, een drietal vragen geformuleerd bij het stukje uit het RD.

Dáár is nog niet écht op ingegaan.................mensen die van binnenuit de GG op deze vragen een antwoord kunnen geven, en mensen van buiten de GG, uitgaande van hun eigen kerkverband, hoe die tegen het pastorale van de toenadering tot de randkerkelijken en kerkverlaters aankijken en naar handelen in de praktijk van alledag.........................

Da Capo · Bericht door **Da Capo** » 07 nov 2006, 13:36

Petrus schreef:Ik heb, in positieve zin, een drietal vragen geformuleerd bij het stukje uit het RD.

Dáár is nog niet écht op ingegaan.................mensen die van binnenuit de GG op deze vragen een antwoord kunnen geven, en mensen van buiten de GG, uitgaande van hun eigen kerkverband, hoe die tegen het pastorale van de toenadering tot de randkerkelijken en kerkverlaters aankijken en naar handelen in de praktijk van alledag.........................

Goed, daar komt 'ie dan:
Vr.1: Hoe bezien jullie in het licht van deze conferentie de praktijk?
Antw.: Allereerst moet ik bekennen ik/wij er veel in tekort te schieten. Toch is het bij ons zo dat personen die afhaken (of dreigen af te haken) extra aandacht krijgen. Krijgen apart bezoek (indien men dat nog wil). Desalnietemin denk ik dat er nog meer zorg besteed moet worden aan de betreffenden. Verder is het uitermate belangrijk om de oorzaken bovenwater te krijgen, de potentiële kerkverlaters tijdig te onderkennen etc. In dit laatste kan m.i.z. meer inspanning geleverd worden. We moeten echter ervoor waken dat alle energie daar naar toe gaat. Er zijn meer mensen in de gemeente die aandacht nodig hebben. Toch wil ik instemmen met de opmerking die Van Haaften op de conferentie maakte: "als iemand de kerk verlaat, is dat een ramp." Primair wil de Heere in de kerk mensen bekeren.

Vr.2: IS er wel een praktijk zoals hierboven bepleit wordt?
Antw.: Ja. Zie antw. bij 1.

Vr.3: En zo ja, hoe ziet die er uit?
Antw.: Zie antw. bij 1.

Bericht door **Tiberius** » 07 nov 2006, 15:22

jvdg schreef:Ik ben geen "Ger. Gemmer" (meer), maar ik wil me hier graag bij aansluiten. Met name bij de laatste alinea van Da Capo.

Ik ben wel van harte GerGemmer en ik sluit me ook graag aan bij de voorlaatste posting van Da Capo.

Echter de parallel met de gelijkenis van de verloren zoon kan ik niet meemaken. Als je die lijn namelijk doortrekt (ik zeg niet dat ds. Mulder dat doet), hoef je je niet meer te bekommeren om de mensen die de (of: een) kerk hebben verlaten. Dat zijn dan toch slechts verloren zonen/dochters die hun zelfgekozen vermaak hebben. Zolang ze niet terugkeren zijn ze voor ons heidenen en tollenaren.
Te meer, daar ik deze houding in de praktijk nog wel eens waarneemt: mensen die de kerk (of een bepaald kerkverband) hebben verlaten, worden nauwelijks meer aangekeken door de achterblijvers. En als ze een keer een zuchtje tegenwind hebben, dan is het: "Zie je wel: wie God verlaat heeft smart op smart te vrezen".

Hendrikus · Bericht door **Hendrikus** » 07 nov 2006, 15:27

Tiberius schreef:Te meer, daar ik deze houding in de praktijk nog wel eens waarneemt: mensen die de kerk (of een bepaald kerkverband) hebben verlaten, worden nauwelijks meer aangekeken door de achterblijvers. En als ze een keer een zuchtje tegenwind hebben, dan is het: "Zie je wel: wie God verlaat heeft smart op smart te vrezen".

Juist! De praktijk ligt dichter bij Tiberius' waarneming dan bij ds. Mulders aanbeveling:

De predikant drong bij het omgaan met potentiële kerkverlaters aan op zorgvuldigheid en geduld. Hij noemde het een goede gedachte om de namen van kerkverlaters bij te schrijven op de lijst van de evangelisatiecommissie. „Het is goed om te proberen in gesprek te blijven.

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 07 nov 2006, 15:29

hoera, ik ben het helemaal eens met Tiberius!

refo · Bericht door **refo** » 07 nov 2006, 15:33

Misschien handiger om ze al eerder op een lijst te zetten? Zolang ze nog niet 'potentiële kerkverlater' zijn zijn ze ook makkelijker te benaderen, lijkt me.

Je ziet het met kerkscheuringen. Eerst doe je alles samen en drie jaar later heb je geen enkel aanknopingspunt meer.

uitgeworpen · Bericht door **uitgeworpen** » 08 nov 2006, 09:08

Hendrikus schreef:
Tiberius schreef:Te meer, daar ik deze houding in de praktijk nog wel eens waarneemt: mensen die de kerk (of een bepaald kerkverband) hebben verlaten, worden nauwelijks meer aangekeken door de achterblijvers. En als ze een keer een zuchtje tegenwind hebben, dan is het: "Zie je wel: wie God verlaat heeft smart op smart te vrezen".
Juist! De praktijk ligt dichter bij Tiberius' waarneming dan bij ds. Mulders aanbeveling:
De predikant drong bij het omgaan met potentiële kerkverlaters aan op zorgvuldigheid en geduld. Hij noemde het een goede gedachte om de namen van kerkverlaters bij te schrijven op de lijst van de evangelisatiecommissie. „Het is goed om te proberen in gesprek te blijven.

In gesprek blijven?
Hoe?
Op wat voor manier?

rekcor · Bericht door **rekcor** » 08 nov 2006, 10:26

Da Capo schreef:Het is wellicht bekend dat er kerkgenootschappen zijn, waarbij én de boodschap én de wijze van voordracht e.d. wordt aangepast. In die zin geeft deze gelijkenis aan dat er bij de vader niets verandert. Hij past niets aan om zijn verloren zoon weer terug te krijgen. Net zo min als dat 'wij' de leer en liturgie zouden moeten aanpassen om verloren zonen en dochters terug te krijgen.

Ook ik vraag me sterk af of je het in stand houden van bepaalde vormen/tradities kunt baseren op deze gelijkenis. De gelijkenissen van het verloren schaap en de verloren penning spreken immers heel andere taal.

Natuurlijk, we hoeven niet naar de pijpen te dansen van de wereld. Ook is het een illusie dat je iemand, voor wie de inhoud niets meer zegt, voor de Kerk zou kunnen behouden met spetterende vormen.

Maar we mogen het vervolgens niet omdraaien en zeggen: we houden de vormen zoals het is. We moeten wel onze best doen om ervoor te zorgen dat de vorm geen belemmering vormt voor de inhoud, of sterker nog, ervoor te zorgen dat de vorm bijdraagt aan de inhoud. Concreet: sommige dominees zouden best een cursus rhetorica kunnen gebruiken. En waarom geen beamer in de kerk geplaatst, om de preek te ondersteunen?

[hr]

Uitgeworpen schreef:In gesprek blijven?
Hoe?
Op wat voor manier?

Het is erg belangrijk dat we veel en goed omgaan met elkaar in de gemeente. Eigenlijk zouden we allemaal vrienden van elkaar moeten zijn. Ik heb nu paar keer een (bijna) kerkverlating van dichtbij meegemaakt, en iedere keer was het meest schrijnende misschien nog, dat niemand het echt opviel dat persoon X niet meer kwam.