Het boek van dr C.A. van der Sluijs gelezen: Prediking in de crisis. Over de scheiding der geesten.
Als waar is wat hij zegt ziet het er somber uit voor het Protestante Nederland. Zowel evangelischen en reformatorischen zijn ver afgedwaald van de Reformatie. En beide groepen zijn er stekeblind voor.
Prediking in de crisis
Re: Prediking in de crisis
Wat we nodig hebben is een nieuwe reformatie, die:refo schreef:Het boek van dr C.A. van der Sluijs gelezen: Prediking in de crisis. Over de scheiding der geesten.
Als waar is wat hij zegt ziet het er somber uit voor het Protestante Nederland. Zowel evangelischen en reformatorischen zijn ver afgedwaald van de Reformatie. En beide groepen zijn er stekeblind voor.
1. Positief en Christo-centrisch is in de prediking*
2. De ballast van traditie (zowel wat betreft leer als uiterlijk) als traditie bestempeld, en dus niet als noodzakelijk.
3. Persoonlijke en scherpe wetsprediking
4. Waar niet de bekering, maar de heiligmaking centraal staat
5. Bevindelijk is
6. Evangelisch is
1. Met positieve prediking bedoel ik een prediking waarin niet de leer van anderen afgekraakt wordt, maar een prediking waarin eigen leer gepredikt wordt. Vaak wordt nu alleen gezegd wat het niet is (meestal dmv ver-van-de-werkelijkheid-afstaade stereo-typen), ipv dat uitgelegd wordt wat het wél is.
Christo-centrisch, omdat veel prediking nu humano-centrisch (of hoe je dat ook zegt) is. Ik bedoel hiermee: Niet de mens, met zijn bevindingen moet centraal staan, maar de mens moet het woord (en dus hét Woord) voorgehouden krijgen. De prediking moet zijn oorsprong hebben in hetgeen God zegt en doet, en niet meer dan dat. Dus niet: Als God een mens bekeerd, dan leert hij zien dat, maar: God eist/zegt/beloofd van u dat.
Christo-centrisch, omdat God buiten Christus een verterend vuur is.
Christo-centrisch, omdat we alleen God-Drieënig kunnen leren kennen vanuit Christus. Christus is de openbaring van God, het Woord.
2. Traditie is een heikel punt, voor velen ben je afgeschreven als je daaraan durft te tornen. Juist daarom moet traditie genuanceerd worden (traditie is immers pas gevaarlijk als het noodzakelijk ter zaligheid gezien wordt). Ik stel niet dat het afgeschaft moet worden, maar dat we elkaar er vrij in laten. We moeten slechts afschaffen wat tégen Gods Woord ingaat. Zoals ook de reformatie gedaan heeft.
3. Dit is eigelijk hetzelfde als punt 1. Door een 'algemene' en 'bevindings-beschrijvende prediking' is de scherpte van de wetsprediking verloren gegaan (men blijft steken in bewoordingen als In Adam zijn wij allemaal gevallen zondaren geworden). Het is weer nodig er gezegd word: Jij bent zondaar, jij zondigt, jij gaat verloren als er niets veranderd (weet je wel hoe verschrikkelijk dat is
uitleggen waarom (onderwerp 'hel' niet angstvallig vermeiden). Dat een mens verloren gaat moet weer zijn probleem worden, ipv dat het nu eenmaal het lot is van de hele wereld.4. Dit is misschien een wat onwennige gedachte. Toch past dit precies bij de overige punten. Wie Gods woord serieus leest, zal moeten concluderen dat God van ons eist dat we heilig leven. Vanuit dat uitgangspunt valt het evangelie open: de val, de ellendige staat van de mens buiten God, de verlossing en Verlosser, de strijd om heilig te leven (van een gelovige), het oordeel der wereld, etc. Wie de Schrift vanuit de heiligmaking benaderd, heeft zowel een boodchap voor de ongelovige (God eist heiligheid van u, en straft u als u daaraan niet voldoet, bekeerd u dan en gelooft in Jezus Christus, het enige Middel tot behoud), als voor de gelovige (groei op in de genade en kennis van onze Heere Jezus Christus, weest heilig (God weet dat u dat niet kan, Hij wil u daarom helpen, komt dagelijks aan Zijn voeten met belijdenis van schuld), verlaat uw zonde en stel uw leven in Zijn dienst, verlang naar de komende dag, dat u eeuwig heilig mag leven, altijd dicht bij de Verlosser, die U heeft vrijgekocht).
5. Dit punt zal velen misschien verbazen. Ik bedoel hier met bevindelijk ook niet die mooie bekeringsverhalen, maar de levende bevinding in het hart der gelovigen. Het is zeldzaam dat er nog gesproken wordt over het geestelijke leven, zeker bij jongeren. Hoe goed zou het zijn als er weer gesproken wordt over wat er in het hart leeft. Opdat men elkaar zou kunnen sterken. Elkaar kan vermanen en terechtwijzen waar nodig. Opdat God weer meer eer van Zijn werk zou krijgen in de gemeente. Opdat de gemeente jalours gemaakt zou worden op Gods volk.
Bevinding, omdat we zonder het ware, persoonlijke geloof, wel enorm zuiver kunnen zijn in onze leer, maar het baat ons niets.
6. Evangelisch, hiermee bedoel ik niet het remonstrantse denken (Jezus aannemen, en wat dies meer zij), maar het uitdragende karakter van de gemeente. De gemeente moet zich richten op het heil van de onkerkelijken. Hier zowel in de prediking rekening mee houden (een buitenstaander moet de kern van een preek kunnen volgen (ik zondig, Jezus enige Middel tot behoudt), echter wel zonder diepgang te verliezen). Evangelisatie niet alleen het werk van een comissie, maar van ieder gemeentelid. Alleen af en toe folderen, maar alles wat men maar kan bedenken om de buurt te benaderen.
Laatst gewijzigd door memento op 21 aug 2006, 09:51, 2 keer totaal gewijzigd.
-
Dathenum
Dat ook. Maar meer de manier waarop dr Baars schreef. Het leek wel of hij de diagnose volkomen onderschreef. Al duidde hij bepaalde symptomen anders.Vincent schreef:ja leuke opmerking over afgescheidenen :shock:refo schreef:Zo kwam mijn aandacht er op. Vond het een wonderlijke recensie. Dus wou ik het eens lezen.
Ja, echt fundamentele kritiek leverde hij niet. (En ik ben het voor déze keer ook met vd Sluijs eens).refo schreef:Dat ook. Maar meer de manier waarop dr Baars schreef. Het leek wel of hij de diagnose volkomen onderschreef. Al duidde hij bepaalde symptomen anders.Vincent schreef:ja leuke opmerking over afgescheidenen :shock:refo schreef:Zo kwam mijn aandacht er op. Vond het een wonderlijke recensie. Dus wou ik het eens lezen.
Re: Prediking in de crisis
Amen!memento schreef: 4. Dit is misschien een wat onwennige gedachte. Toch past dit precies bij de overige punten. Wie Gods woord serieus leest, zal moeten concluderen dat God van ons eist dat we heilig leven. Vanuit dat uitgangspunt valt het evangelie open: de val, de ellendige staat van de mens buiten God, de verlossing en Verlosser, de strijd om heilig te leven (van een gelovige), het oordeel der wereld, etc. Wie de Schrift vanuit de heiligmaking benaderd, heeft zowel een boodchap voor de ongelovige (God eist heiligheid van u, en straft u als u daaraan niet voldoet, bekeerd u dan en gelooft in Jezus Christus, het enige Middel tot behoud), als voor de gelovige (groei op in de genade en kennis van onze Heere Jezus Christus, weest heilig (God weet dat u dat niet kan, Hij wil u daarom helpen, komt dagelijks aan Zijn voeten met belijdenis van schuld), verlaat uw zonde en stel uw leven in Zijn dienst, verlang naar de komende dag, dat u eeuwig heilig mag leven, altijd dicht bij de Verlosser, die U heeft vrijgekocht).
Amen! Zie hiervoor ook aflevering 6 van het IKON-programma 'De God van Nederland' over het werk van Jurjen ten Brinke.memento schreef:6. Evangelisch, hiermee bedoel (...) het uitdragende karakter van de gemeente. De gemeente moet zich richten op het heil van de onkerkelijken. Hier zowel in de prediking rekening mee houden (een buitenstaander moet de kern van een preek kunnen volgen (ik zondig, Jezus enige Middel tot behoudt), echter wel zonder diepgang te verliezen). Evangelisatie niet alleen het werk van een comissie, maar van ieder gemeentelid. Alleen af en toe folderen, maar alles wat men maar kan bedenken om de buurt te benaderen.
Het is ongelofelijk hoe versnipperd de gereformeerde gezindte is. Wordt er een (terechte) spiegel voorgehouden door een predikant in 'prediking in de crisis', gaan ze(beide onderdeel van de ger.gezindte) elkaar weer afkraken en bekritiseren in het RD. Tot op het bot verdeeld. De één weet het nog beter hoe de ander afgedwaald is dan de ander. Een huis wat tegen zichezelf verdeeld is.... We ondervinden het dagelijks aan den lijve(media, etc). Er wordt geprobeerd om aan alle kanten het bastion van de ger.gezindte te lijmen en te repareren, maar de scheuren komen er aan alle kanten uit en er onstaan nieuwe gaten. Ben het helemaal eens met Memento dat er een nieuwe reformatie nodig is. Misschien moeten we maar blij zijn dat de muren instorten en dat alles in onze gezindte wankelt.refo schreef:Zo kwam mijn aandacht er op. Vond het een wonderlijke recensie. Dus wou ik het eens lezen.
Dan, als wij uitgewerkt zijn, is het immers tijd en is er ruimte voor een opwekking en reformatie van Boven vandaan.....Wat zien we daar naar uit....
Grace schreef:Het is ongelofelijk hoe versnipperd de gereformeerde gezindte is. Wordt er een (terechte) spiegel voorgehouden door een predikant in 'prediking in de crisis', gaan ze(beide onderdeel van de ger.gezindte) elkaar weer afkraken en bekritiseren in het RD. Tot op het bot verdeeld. De één weet het nog beter hoe de ander afgedwaald is dan de ander. Een huis wat tegen zichezelf verdeeld is.... We ondervinden het dagelijks aan den lijve(media, etc). Er wordt geprobeerd om aan alle kanten het bastion van de ger.gezindte te lijmen en te repareren, maar de scheuren komen er aan alle kanten uit en er onstaan nieuwe gaten. Ben het helemaal eens met Memento dat er een nieuwe reformatie nodig is. Misschien moeten we maar blij zijn dat de muren instorten en dat alles in onze gezindte wankelt.refo schreef:Zo kwam mijn aandacht er op. Vond het een wonderlijke recensie. Dus wou ik het eens lezen.
Dan, als wij uitgewerkt zijn, is het immers tijd en is er ruimte voor een opwekking en reformatie van Boven vandaan.....Wat zien we daar naar uit....
Dat afkraken en bekritiseren viel toch juist wel mee???
Maar hoe???memento schreef:Het word eens tijd dat we stoppen met aanwijzen van fouten, maar de bezem er door halen...refo schreef:Dr Baars had wel wat kanttekeningen bij bepaalde zinnen, maar over het algemeen was het een en al herkenning.
als predikant kun je niet meer doen dan het woord preken - ik heb onder het gehoor gezeten van zowel prof. Baars als dr. vd Sluijs. En zij doen dat. Dan kun je toch niet meer doen dan het aanwijzen van wat er mis is??
Het was een spiegel met toch wel wat scheuren er in....Er waren een aantal dingen waar hij het niet mee eens was. Dit is echter mijn punt niet. Het gaat er mij om, dat er kritiek geleverd wordt op kritiek die gegeven wordt. Net wat Memento zegt: haal de bezem er nu eerst eens doorheen, i.p.v. weer kritiek leveren op elkaar.....Wanneer zijn we nu eens uitgektitiseerd en gaan we in ootmoed onze (kerkelijke) schuld belijden en bekeren we ons als kerk van al onze HOOGMOED, KRITIEK, (VER)OORDELEN, ZELFINGENOMENHEID, EIGEN GERECHTIGHEID, GEESTELOOSHEID, FATALISME, LIEFDELOOSHEID, etc. Zien we de fout nog steeds niet bij onszelf, maar nog steeds bij de ander, het andere kerkgenootschap, die andere groepering, etc.Vincent schreef:Grace schreef:Het is ongelofelijk hoe versnipperd de gereformeerde gezindte is. Wordt er een (terechte) spiegel voorgehouden door een predikant in 'prediking in de crisis', gaan ze(beide onderdeel van de ger.gezindte) elkaar weer afkraken en bekritiseren in het RD. Tot op het bot verdeeld. De één weet het nog beter hoe de ander afgedwaald is dan de ander. Een huis wat tegen zichezelf verdeeld is.... We ondervinden het dagelijks aan den lijve(media, etc). Er wordt geprobeerd om aan alle kanten het bastion van de ger.gezindte te lijmen en te repareren, maar de scheuren komen er aan alle kanten uit en er onstaan nieuwe gaten. Ben het helemaal eens met Memento dat er een nieuwe reformatie nodig is. Misschien moeten we maar blij zijn dat de muren instorten en dat alles in onze gezindte wankelt.refo schreef:Zo kwam mijn aandacht er op. Vond het een wonderlijke recensie. Dus wou ik het eens lezen.
Dan, als wij uitgewerkt zijn, is het immers tijd en is er ruimte voor een opwekking en reformatie van Boven vandaan.....Wat zien we daar naar uit....
Dat afkraken en bekritiseren viel toch juist wel mee???