Stille tijd
Stille tijd
14-08-2006 | 09:37
Stille tijd
S. M. de Bruijn
Luitenant-generaal Dan Halutz slaapt soms maar een halfuur per etmaal. De chef-staf van het Israëlische leger kan zich in de strijd met Hezbollah niet meer nachtrust veroorloven. Zijn arts waarschuwde hem vorige week dat hij wat meer rust moest nemen.
Vergeleken met de aanbevolen slaapduur van zeven uur per nacht is een halfuur wel erg weinig. Zelfs voor een militair. Slaaptekort leidt niet alleen tot ongelukken langs de weg. Er zijn geruchten dat rampen als die van Tsjernobyl en het ongeluk met de olietanker Exxon Valdez te wijten zijn aan slaapgebrek van werknemers. Wat daar ook van waar is: een waakzaam militair moet op zijn minst ook wakker blijven.
Een soortgelijk plichtsbesef als dat van Halutz kwam ook voor bij geestelijke strijders. Voorbeelden daarvan zijn er te over. De zeventiende-eeuwse Schotse hoogleraar Samuel Rutherford stond steevast om drie uur ’s morgens op. De Engelse puritein Joseph Alleine sliep een uur langer. Als hij soms bij het opstaan hoorde hoe werklieden hem al vóór waren, zei hij: „O, dit geluid maakt me beschaamd. Verdient mijn Meester niet meer dan hun meester?”
Beiden brachten ze de eerste uren van de dag door met gebed, Bijbelstudie en meditatie. Was dat altijd zo bevorderlijk voor hun gezondheid of hun gezin? Toen de vrouw van Alleine vroeg of hij niet wat meer tijd met haar wilde doorbrengen, zei hij: „Ik weet dat jouw ziel gered is, maar voor hoevelen moet ik zorgen die dreigen om te komen!” Ze wandelden in het spoor van Calvijn: Het geeft niet als ik verteerd word, als ik maar nuttig ben.
Valt zo’n dagindeling te combineren met het gejaagde bestaan van de hedendaagse westerling? Van iemand die aan het hoofd staat van groot gezin of bedrijf, een grote kennissenkring heeft en een groot aantal nevenfuncties vervult? Dat ontspoort toch direct als iemand uren doorbrengt met mediteren over de belangen van zijn ziel? Spurgeon maakte korte metten met deze „dunne leugen.”
„Niemand komt om van de honger, omdat hij geen tijd heeft om te eten. Nu, als God ons de tijd heeft gegeven om ons natuurlijke lichaam te verzorgen, hoeveel temeer heeft Hij ons dan de tijd gegeven om de ziel te voeden. Ik tref mijn vrienden niet half gekleed op straat aan, maar ik merk dat sommigen van hen menig halfuur besteden aan die extra speld en dat extra lint. Nu, zeker, als ze de tijd hebben om het lichaam te kleden, dan moeten ze ook tijd hebben gekregen om de mantel der gerechtigheid aan te doen en daar de ziel mee te bekleden. Als u de tijd niet hebt, God heeft hem u wel gegeven, dus moet u hem verkeerd gebruikt hebben.”
De verleiding is inderdaad groot om, als er een keer weinig tijd is, te bezuinigen op de geestelijke belangen. Beknibbelen op het Bijbellezen, bijvoorbeeld. In oude huwelijksbijbels is het gedeelte rond de Psalmen vaak het meest beduimeld. Komt dat door de grote waardering voor dit troostboek, of vanwege het: „Lees maar even een psalm”? Luther draaide dat juist om. Als hij het druk had, zei hij: „Ik moet vandaag minstens drie uur bidden, anders kom ik niet door mijn werk heen.”
Stille tijd is in reformatorische kringen een wat verdachte term. De reden daarvoor is onduidelijk. Vanwege de methodistische trekjes, of omdat evangelischen hen hierin beschamen?
Ook al is de term niet letterlijk in Gods Woord te vinden, het gaat hier om een voluit Bijbels gebruik. Job stond vroeg op, om te offeren voor de zonden die zijn kinderen mogelijk gedaan hadden. Izak was kennelijk gewend om zich tegen de avond af te zonderen om te bidden. Volgens de kanttekening mag dit ook vertaald worden met mediteren („zijn zinnen met godzalige gedachten en aanbiddingen voor de Heere oefenen”).
Menig drukke oudere of jongere heft nu misschien wanhopig zijn handen in de lucht. Het moderne levenspatroon verdraagt zich slecht met deze geestelijke oefeningen. Toch geeft dat op zijn minst te denken. Welke Meester verdient de meeste tijd?
De Israëlische luitenant-generaal beseft dat hij elke minuut maar eenmaal kan besteden en offert zijn nachtrust op voor de veiligheid van zijn volk. Daar kunnen christenen veel van leren.
De auteur is adjunct-hoofdredacteur van het RD.
Reformatorisch Dagblad 14-8-06
Stille tijd
S. M. de Bruijn
Luitenant-generaal Dan Halutz slaapt soms maar een halfuur per etmaal. De chef-staf van het Israëlische leger kan zich in de strijd met Hezbollah niet meer nachtrust veroorloven. Zijn arts waarschuwde hem vorige week dat hij wat meer rust moest nemen.
Vergeleken met de aanbevolen slaapduur van zeven uur per nacht is een halfuur wel erg weinig. Zelfs voor een militair. Slaaptekort leidt niet alleen tot ongelukken langs de weg. Er zijn geruchten dat rampen als die van Tsjernobyl en het ongeluk met de olietanker Exxon Valdez te wijten zijn aan slaapgebrek van werknemers. Wat daar ook van waar is: een waakzaam militair moet op zijn minst ook wakker blijven.
Een soortgelijk plichtsbesef als dat van Halutz kwam ook voor bij geestelijke strijders. Voorbeelden daarvan zijn er te over. De zeventiende-eeuwse Schotse hoogleraar Samuel Rutherford stond steevast om drie uur ’s morgens op. De Engelse puritein Joseph Alleine sliep een uur langer. Als hij soms bij het opstaan hoorde hoe werklieden hem al vóór waren, zei hij: „O, dit geluid maakt me beschaamd. Verdient mijn Meester niet meer dan hun meester?”
Beiden brachten ze de eerste uren van de dag door met gebed, Bijbelstudie en meditatie. Was dat altijd zo bevorderlijk voor hun gezondheid of hun gezin? Toen de vrouw van Alleine vroeg of hij niet wat meer tijd met haar wilde doorbrengen, zei hij: „Ik weet dat jouw ziel gered is, maar voor hoevelen moet ik zorgen die dreigen om te komen!” Ze wandelden in het spoor van Calvijn: Het geeft niet als ik verteerd word, als ik maar nuttig ben.
Valt zo’n dagindeling te combineren met het gejaagde bestaan van de hedendaagse westerling? Van iemand die aan het hoofd staat van groot gezin of bedrijf, een grote kennissenkring heeft en een groot aantal nevenfuncties vervult? Dat ontspoort toch direct als iemand uren doorbrengt met mediteren over de belangen van zijn ziel? Spurgeon maakte korte metten met deze „dunne leugen.”
„Niemand komt om van de honger, omdat hij geen tijd heeft om te eten. Nu, als God ons de tijd heeft gegeven om ons natuurlijke lichaam te verzorgen, hoeveel temeer heeft Hij ons dan de tijd gegeven om de ziel te voeden. Ik tref mijn vrienden niet half gekleed op straat aan, maar ik merk dat sommigen van hen menig halfuur besteden aan die extra speld en dat extra lint. Nu, zeker, als ze de tijd hebben om het lichaam te kleden, dan moeten ze ook tijd hebben gekregen om de mantel der gerechtigheid aan te doen en daar de ziel mee te bekleden. Als u de tijd niet hebt, God heeft hem u wel gegeven, dus moet u hem verkeerd gebruikt hebben.”
De verleiding is inderdaad groot om, als er een keer weinig tijd is, te bezuinigen op de geestelijke belangen. Beknibbelen op het Bijbellezen, bijvoorbeeld. In oude huwelijksbijbels is het gedeelte rond de Psalmen vaak het meest beduimeld. Komt dat door de grote waardering voor dit troostboek, of vanwege het: „Lees maar even een psalm”? Luther draaide dat juist om. Als hij het druk had, zei hij: „Ik moet vandaag minstens drie uur bidden, anders kom ik niet door mijn werk heen.”
Stille tijd is in reformatorische kringen een wat verdachte term. De reden daarvoor is onduidelijk. Vanwege de methodistische trekjes, of omdat evangelischen hen hierin beschamen?
Ook al is de term niet letterlijk in Gods Woord te vinden, het gaat hier om een voluit Bijbels gebruik. Job stond vroeg op, om te offeren voor de zonden die zijn kinderen mogelijk gedaan hadden. Izak was kennelijk gewend om zich tegen de avond af te zonderen om te bidden. Volgens de kanttekening mag dit ook vertaald worden met mediteren („zijn zinnen met godzalige gedachten en aanbiddingen voor de Heere oefenen”).
Menig drukke oudere of jongere heft nu misschien wanhopig zijn handen in de lucht. Het moderne levenspatroon verdraagt zich slecht met deze geestelijke oefeningen. Toch geeft dat op zijn minst te denken. Welke Meester verdient de meeste tijd?
De Israëlische luitenant-generaal beseft dat hij elke minuut maar eenmaal kan besteden en offert zijn nachtrust op voor de veiligheid van zijn volk. Daar kunnen christenen veel van leren.
De auteur is adjunct-hoofdredacteur van het RD.
Reformatorisch Dagblad 14-8-06
Bij 7500 postings kom ik weer terug (en af en toe tussendoor als ik zin heb)
In de meeste kloosters is het eerste ochtend- of getijdengebed zo rond 5.30 uur, maar er zijn ook kloosters waar dat om 4.30 uur is.Katie schreef:De Roomse Kerk misschien??
Die kent bij mijn weten getijden (ik geloof dat de eerste 4 uur 's ochtends is...)
Dat ligt o.a. aan de gestrengheid van de betreffende kloosterorde.
De Zusters Clarissen kennen de volgende dagorde: zie........
http://web.inter.nl.net/users/clarissenklooster/
zinvol artikel
ik had tot een jaar of wat terug een baan met 's middags drie kwartier tot een uur reistijd met veel filerijden, achteraf besef ik eigenlijk pas dat ik die tijd nu mis, je zit rustig in je auto, in de file kun je rijden zonder daarbij na te denken dus je hebt alle tijd om over andere dingen na te denken, ik kon elke dag rustig een half uur of drie kwartier mediteren, dat schiet er nu wel eens bij in
door het gejaagde leven waar velen inzitten schiet de stille tijd er al te vaak bij in, en dat is schadelijk, de maalstroom van onze tijd met al z´n beslommeringen leidt ons van God af, stille tijd kan ons dichter bij Hem brengen of Hij zal dichter bij ons komen
ik had tot een jaar of wat terug een baan met 's middags drie kwartier tot een uur reistijd met veel filerijden, achteraf besef ik eigenlijk pas dat ik die tijd nu mis, je zit rustig in je auto, in de file kun je rijden zonder daarbij na te denken dus je hebt alle tijd om over andere dingen na te denken, ik kon elke dag rustig een half uur of drie kwartier mediteren, dat schiet er nu wel eens bij in
door het gejaagde leven waar velen inzitten schiet de stille tijd er al te vaak bij in, en dat is schadelijk, de maalstroom van onze tijd met al z´n beslommeringen leidt ons van God af, stille tijd kan ons dichter bij Hem brengen of Hij zal dichter bij ons komen
Bidden kun je toch de hele dag? Als de Heere Jezus zegt dat je niet op de hoeken van de straten moet bidden, maar in de binnenkamer, bedoelde hij de binnenkamer van het hart. Als je geen tijd hebt voor zgn stille tijd, kun je op die manier altijd contact met God houden. Dat moet zelfs. Daarvoor hoef je niet met een boekje in een hoekje te gaan zitten.
Overigens had God wel voorzien dat we geen tijd zouden hebben. Daarom heeft Hij bevolen dat we 1 dag mogen rusten. Dan kunnen we de andere dagen van vroeg tot laat werken.
Overigens had God wel voorzien dat we geen tijd zouden hebben. Daarom heeft Hij bevolen dat we 1 dag mogen rusten. Dan kunnen we de andere dagen van vroeg tot laat werken.
Daar zit wat in. Maar het gaat niet alleen over bidden, maar ook over het bestuderen en overpeinzen van God's woord. Bidden lukt nog wel in de auto, maar bijbel lezen word al moeilijker. Verder hebben we het voorbeeld van de Here Jezus, die zich 's nachts op een berg terugtrok om daar te bidden.refo schreef:Als de Heere Jezus zegt dat je niet op de hoeken van de straten moet bidden, maar in de binnenkamer, bedoelde hij de binnenkamer van het hart.
Een mooi artikel. Nou zal de strekking niet zijn dat we ook maar om 3 of 4 uur uit bed moeten maar het zet wel aan het denken....
Ik ken iemand die idd 's ochtends een uur bijbelstudie doet. Moet ze vroeger weg staat ze ook eerder op. Ze leest niet alleen de bijbel maar ook bijbelverklaringen in z'n geheel (en niet als naslagwerk). Van haar geldt: 'machtig in de schriften', ik kan er altijd met vermaak naar luisteren en hecht zeer veel waarde aan haar mening.
Overigens ben ik ook getracht de starten met het doornemen van de Wupertaler bijbelverklaring. Daarin kwam ik tegen dat het bij 'ga gij in uw binnenkamer' het gaat om de voorraadkast die men destijds had. Het enige plekje in huis met slot op de deur en zonder raam. Dat in de binnenkamer mag/moet je dus letterlijk opvatten.

Ik ken iemand die idd 's ochtends een uur bijbelstudie doet. Moet ze vroeger weg staat ze ook eerder op. Ze leest niet alleen de bijbel maar ook bijbelverklaringen in z'n geheel (en niet als naslagwerk). Van haar geldt: 'machtig in de schriften', ik kan er altijd met vermaak naar luisteren en hecht zeer veel waarde aan haar mening.
Overigens ben ik ook getracht de starten met het doornemen van de Wupertaler bijbelverklaring. Daarin kwam ik tegen dat het bij 'ga gij in uw binnenkamer' het gaat om de voorraadkast die men destijds had. Het enige plekje in huis met slot op de deur en zonder raam. Dat in de binnenkamer mag/moet je dus letterlijk opvatten.
Wow, respect! Zouden we eigelijk allemaal moeten doen...Ik ken iemand die idd 's ochtends een uur bijbelstudie doet. Moet ze vroeger weg staat ze ook eerder op. Ze leest niet alleen de bijbel maar ook bijbelverklaringen in z'n geheel (en niet als naslagwerk). Van haar geldt: 'machtig in de schriften', ik kan er altijd met vermaak naar luisteren en hecht zeer veel waarde aan haar mening.
Waarom niet? Als dat de enige wijze is waarop we stille tijd de goede invulling kunnen geven?Een mooi artikel. Nou zal de strekking niet zijn dat we ook maar om 3 of 4 uur uit bed moeten
Juist de ochtendstilte lijkt me ideaal. Geen last van medebewoners, stilte op straat, geen kans op telefoontjes, alleen maar rust en stilte. Alleen vroeg opstaan doet zo'n pijn...
Jij gaat graag tegen de stroom in he, met afwijkende verklaringen en betekenissen van bijbelteksten... En dan ook nog graag mij met een hoofdletter; Mij.refo schreef:Wie mij vroeg zoeken zullen mij vinden. Vroeg betekent echt 'vroeg' en niet zoals vaak gezegd wordt 'jong'.
In het OT heeft God het vaak over 'vroeg op zijnde' in de betekenis van 'ijverig, vlijtig'.