ND schreef: 'De macht van porno is gebroken'
door onze redacteur Gerald Bruins
Zevenendertig jaar was ds. Jan-Willem Roosenbrand in de greep van porno. Sinds twee jaar is hij vrij van zijn seksverslaving. De vrijgemaakt-gereformeerde predikant uit Groningen heeft ervoor gekozen openlijk over zijn worsteling met seks en geloof te praten. Over gevoelens van schaamte, bevrijdende keuzes en de slaande hand van God.
,,Ik wil iedere aan seks verslaafde man laten weten dat bevrijding mogelijk is.''
GRONINGEN - Ds. Jan-Willem Roosenbrand (51) gelooft in de kracht van genade en openheid. Vorig jaar juni beleed hij in een themakerkdienst over seksverslaving zijn zonden tegenover zijn gemeente in Groningen-Oost. Op een congres in mei in de Bethelgemeente in Drachten vertelde hij hoe de kerk kan omgaan met pornoverslaving. Hij gaf een kijkje in zijn hart: in bedekte termen deelde hij zijn worsteling met seks. Na weken wikken en wegen stemde hij in met het verzoek voor een gesprek.
Roosenbrands aarzeling om met zijn verhaal naar buiten te treden, heeft vooral te maken met de positie van misbruikte vrouwen. ,,Ik kan me goed voorstellen dat zij zich opnieuw gepakt voelen. 'Zie je wel, daar heb je weer zo'n man bij wie het alleen maar om lust gaat', reageerde een vrouw eens in mijn richting. Het spijt me echt dat ik nu hun pijn weer naar boven haal en hen in verwarring breng.''
Zijn motivatie om toch mee te werken: ,,Na de kerkdienst waarin ik schuld beleed, kreeg ik veel reacties. Mannen - en hun vrouwen of vriendinnen - waren blij dat ik het openlijk aankaartte. Pornoverslaving is een groot probleem onder mannen. Vooral door internet. Ik hoop dat mijn verhaal mannen helpt te breken met de zonde van seksverslaving.''
Het begin
,,Al vanaf mijn vijftiende heb ik de magische aantrekkingskracht van pornografie ervaren. Ik ging met de trein van Almelo naar Amersfoort, op weg naar de middelbare school. Op het station kwam ik langs kiosken met seksbladen. Juist in die tijd, begin jaren zeventig, werd de wetgeving liberaler: bloot mocht openlijk worden getoond. Zo is het begonnen. Ik kocht wel eens pornografisch materiaal, wat altijd uitliep op zelfbevrediging. Daar baalde ik dan weer van. Ik verscheurde die blaadjes en nam me voor dat het echt de laatste keer was. Dat mislukte keer op keer, waardoor ik nog meer baalde van mezelf. Zo kwam ik in een cirkel terecht.
Pornografie bood mij een schijn van intimiteit. Daar was ik erg gevoelig voor. Ik had even het gevoel dat ik gekoesterd werd. Misschien kwam het door een soort eenzaamheid. Ik ben de middelste uit een gezin met tien kinderen. Bij ons thuis was het prima, maar er was niet heel veel aandacht voor mij als individu. Ik miste een vorm van verbondenheid. Dat gebrek aan intimiteit kon zomaar aanhaken bij mijn gevoeligheid voor seks.
De verslaving
Laat ik voorop stellen dat het bij mij geen dagelijkse verslaving is geweest. Het was meer een stippellijn, die soms tijden werd onderbroken, maar dan weer werd doorgetrokken. Ook heb ik het altijd aan mijn vrouw en aan God opgebiecht, als ik weer eens over de schreef was gegaan. Ik heb altijd uit genade geleefd. Ik heb veel gezondigd, maar God heeft mij nooit afgewezen om mijn verslaving. Daarom vind ik het niet erg om af te gaan tegenover mijn vrouw en anderen. De behoefte om iets hoog te houden, heb ik nooit gevoeld.
Pas de laatste jaren ben ik gaan inzien dat ik verslaafd was aan porno. Het ritueel is altijd hetzelfde: je verveelt je, of ervaart stress, voelt de drang om porno te bekijken, laat je ermee in, fantaseert daarbij, bevredigt jezelf, walgt ervan, biecht je zonde op en neemt je voor het nooit weer te doen. Vervolgens ga je weer voor de bijl. Soms wel een paar keer per week. Soms ging het maanden goed.
Dit patroon is een rode draad in mijn leven geweest. Dat blijkt uit de ontwikkeling van mijn verslaving. Toen ik theologie ging studeren, kwam ik op kamers terecht. Je hebt dan een grotere vrijheid, ook om porno mee naar huis te nemen. Ik dwaalde wel eens langs de winkels, op zoek naar seks. Dat hoefde niet in een seksshop te zijn, ook in de Bruna liggen blootbladen.
Na mijn huwelijk - ik ben jong getrouwd - ging het gewoon door. Later, eind jaren tachtig, kwam daar televisie bij. De commerciële omroepen brachten 's avonds laat erotische programma's waar ik stiekem naar keek als mijn vrouw niet thuis was of op bed lag.
In de jaren negentig deed het internet zijn intrede. Ik ben er vrij laat aan begonnen, omdat ik wel wist dat ik het mezelf moeilijk maakte om mijn verslaving te weerstaan. Het ging mis. Alles op het gebied van seks is dankzij dit medium binnen handbereik. Alleen op mijn studeerkamer was ik bij tijden uren op zoek naar pornografische beelden. Ook als ik niet alleen thuis was, nam ik het risico dat iemand de kamer binnen zou stappen. Ik heb de deur wel eens op slot gedaan. Dan zat ik trillend achter mijn computer, op zoek naar seks. Terwijl ik filternet heb. Je moet dus flink zoeken naar gaten in het systeem.
Het is een gênante vertoning, maar ook kenmerkend voor een verslaving. De aanwezigheid van God, de feitelijkheid van je huwelijk en de liefde van vrouw en kinderen - vier jongens en drie meisjes - parkeer je voor die spanning en die ene bevrediging. Je moet je shot seks hebben.
De worsteling
Natuurlijk is het vreemd dat je nog steeds behoefte aan porno hebt, terwijl je een goed en intiem huwelijk hebt. Ja, ik kan zeggen dat wij het echt goed hebben met elkaar. Ik weet dan ook niet precies waarom ik het steeds nodig had. Seksverslaving is een macht die ik in mijn leven heb toegelaten. Het is lekker en leuk en geeft tijdelijk een goed gevoel. Ik walgde telkens weer, maar om het jezelf nu helemaal niet meer toe te staan... Dat wilde ik blijkbaar niet voor honderd procent. Ik hield kennelijk altijd een achterdeurtje open. Dat is de macht van de zonde. Daar zit een demonische kracht achter. Maar ik wil niet in de rol van slachtoffer kruipen. Ik was niet radicaal genoeg in de keuze om te breken met deze zonde.
Op het moment dat ik foto's van blote vrouwen bekeek, heb ik altijd het besef gehad: dit is niks. Tweedimensionaal, zonder diepgang. Het is surrogaat, maar wel een vulmiddel dat in de plaats komt van wat werkelijk intimiteit geeft. Jezus Christus is de enige die werkelijk biedt wat mensen nodig hebben: een relatie met Hem en een band met je vrouw, je kinderen en je gemeente. Die relatie is er altijd geweest, maar blijkbaar niet optimaal, van mij uit zeker niet constant. Als ik oppervlakkig leefde met God, viel ik sneller terug in mijn verslaving. Ik nam geen tijd voor Hem. Als dat samenviel met verveling, tegenslagen of narigheid in de gemeente, was ik vatbaar voor porno. Je vervalt dan gauw in het ritueel.
Mijn verslaving aan seks heeft ontzettend veel energie gekost. Nu heb ik gelukkig veel energie. Ik ben er nooit overspannen van geweest en ik kan snel werken. Maar het is zonde van het geld. Het heeft me honderden euro's gekost. Zonde ook van de tijd, er zitten heel wat uren in die ik zinniger had kunnen besteden. Wat vooral veel energie kostte, is het overwinnen van schuldgevoel. Ik ben wel dominee. Het kon gebeuren dat ik 's middags op internet zocht naar seks en 's avonds gewoon catechisatie gaf. Ik forceerde. Als ik over Jezus vertelde, voelde dat zo dubbel. Niet dat ik het met Hem niet in orde had gemaakt, maar er is een verschil tussen je schuld belijden en je die vergeving toe-eigenen.
De bevrijding
Gelukkig heb ik nooit toegegeven aan die halve theologie dat Jezus er alleen maar is voor de vergeving. Ik heb altijd sterk geloofd in heiliging, al maakt dat mijn terugval nog ellendiger. Christus wil mij van mijn verslaving afhelpen. Die is illegaal in mijn leven aanwezig. Zo bleef ik dat zien. Dat is belangrijk, want ik kom mannen tegen die verdoofd zijn door dat halve evangelie dat er altijd vergeving is. Zij gebruiken dat als een excuus om de strijd tegen de zonde niet aan te gaan. In Romeinen 6 zegt Paulus dat wij dood voor de zonde zijn. Je moet jezelf niet zien als iemand die nu eenmaal verslaafd is, of een zwak heeft voor porno. In Christus ben je dood voor de zonde. Die heeft niets meer over jou te vertellen. Als je die zekerheid loslaat, blijf je verslaafd.
Mijn openheid tegenover God en mijn vrouw heeft mij geholpen te breken met mijn verslaving. Daardoor is het ook nooit erger geworden. Het ging bij mij altijd om de plaatjes. Ik heb gelukkig nooit de verleiding gevoeld om naar de hoeren te gaan.
Vanaf het begin heb ik het hulpmiddel van de gelofte ingezet. Zo beloofde ik God dat ik nooit meer in m'n eentje na 22.30 uur televisie zou kijken. Ook niet als een voetbalwedstrijd nog niet afgelopen was. Die belofte heb ik wel gebroken. Maar het werkte ook preventief en het heeft mij geholpen terug te keren.
Een flinke stap naar de bevrijding was het boek Als mannen de verleiding weerstaan van Bill Perkins. Hij gaf het advies je seksverslaving niet alleen te delen met je vrouw, maar ook met vrienden. Dat ben ik zes jaar geleden gaan doen.
Dit boek gaf ook een tip over een computerprogramma dat je internetgedrag overbrieft naar een vriend: Covenant Eyes. Dat heb ik geïnstalleerd. Ik werd gedwongen met iemand over mijn verslaving te praten. Zo zat ik nooit meer in mijn eentje achter de computer. En als ik de fout inging, zag hij op mijn lijstje in rode letters de verkeerde sites gemarkeerd. Ik kon er niet meer onderuit. De dag waarop ik dit programma installeerde, was een feestdag.
De genadeklap voor mijn verslaving was de internetcursus 'Setting Captives Free', in het Nederlands 'Gebondenen bevrijden'. Het is een Amerikaans programma dat trouwens in onze taal beschikbaar is. Elke dag deed ik een bijbelstudie, twee maanden lang. Ik beantwoordde vragen en gaf rekenschap van mijn omgang met seks. Ik kreeg een mentor op wie ik kon terugvallen. De cursus bevorderde mijn zelfinzicht. Zo leerde ik dat voor mij zelfbevrediging altijd zonde is. Pornografische beelden die je gezien hebt vervagen, maar ze liggen nog wel ergens opgeslagen. Je kunt een harde schijf wissen, maar iemand met verstand van computers kan de informatie er toch afhalen. Masturbatie dregt gewiste beelden weer uit je bewustzijn op, waardoor je het systeem van verslaving draaiende houdt. Ik leerde dat radicaal stoppen het beste is.
Ik zal altijd gevoelig blijven voor porno. Ik hoop het niet, maar misschien zal ik nog wel eens terugvallen. Maar ik ben nu niet meer verslaafd aan seks. De macht van porno is gebroken. Dat is diep ingedaald in mijn geestelijk bewustzijn.
Jezus zegt in de Bergrede dat als je oog je verleidt tot zonde, je hem beter kunt uitrukken. Die tekst kwam vaak tot mij omdat pornoverslaving via de ogen gaat. Bij de eeuwwisseling, rond de Kerst van 1999, kreeg ik last van mijn oog. Het netvlies begon los te laten. Ik ben er twee keer aan geopereerd. Dat is de hand van God geweest. Hij zei daarmee tegen mij: Jan-Willem, als jij je oog niet uitrukt, dan doe Ik dat. Dat heb ik als genezend ervaren. Ik zie het niet als een straf. God heeft mij hier geweldig mee geholpen. Hij gaf mij het gevoel gekend te zijn. God heeft mij liever met één oog bij zich, dan met twee ogen ver van zich vandaan. De eerste maanden van het jaar 2000 zijn voor mij een feesttijd geweest: alle verleidingen waren zelfs weg. Daarna kwamen ze helaas terug. Mijn oog is beschadigd en irriteert soms behoorlijk. Maar dat vind ik helemaal niet erg. Het herinnert mij eraan dat Gods genade genoeg is.
Toen ik nog verslaafd was, leefde ik vaak in vertwijfeling. Waarom hoort God niet naar mijn gebeden? Als de Here mij wil bevrijden, dan kan Hij dat toch doen? Ik weet het antwoord nog niet. Maar één antwoordje heb ik wel: God wilde mij duidelijk maken dat ik andere mensen nodig heb. Ik moest niet zo trots zijn te denken dat ik het alleen met Hem wel kon. Daarvoor heeft Hij een gemeente gegeven.
Daarom roep ik seksverslaafde mannen op er met hun vrouw over te praten, maar het ook bespreekbaar te maken bij vrienden. Wat je ook doet, wees er open over. Laat het geen geheim zijn. Breng seksverslaving in het licht.''
Dominee bekent pornoverlsaving
Dominee bekent pornoverlsaving
Vanmorgen las ik onderstaande in het ND. Ik vond het ver-schrik-ke-lijk dapper van hem om zo in de openbaarheid te komen.
Bij 7500 postings kom ik weer terug (en af en toe tussendoor als ik zin heb)
-
Dathenum
Erg goed dat dergelijke verhalen wat meer in de publiciteit komen, want ik weet zeker dat dit in kerkelijke kring veel meer voorkomt. Laten we niet neerkijken op mensen die hiermee worstelen, maar elkaar ondersteunen en in gebed brengen. In het besef dat wie meent te staan toe moet zien dat hij ook niet valle. Ontzettend dapper om zoiets voor de gehele gemeente te belijden.
Cijfers laten zien dat 40% van de kerkelijke mannen hier in meer of mindere mate mee worsteld :!:
Cijfers laten zien dat 40% van de kerkelijke mannen hier in meer of mindere mate mee worsteld :!:
Heel eerlijk en dapper.
De omvang van de pornoindustrie is onvoorstelbaar, wat niet anders kan betekenen dat veel mensen binnen de kerk hier ook mee worstelen. Het is ook zo eenvouding geworden. Een druk op de muis en je weet niet wat je ziet. Tegelijkertijd lijkt dit thema een veel groter taboe te zijn dan andere zonden. Zeggen dat je bijvoorbeeld soms flink jaloers bent op het bezit van iemand anders is makkelijker te zeggen dan dat je op internet pornoplaatjes aan het bekijken bent.
De omvang van de pornoindustrie is onvoorstelbaar, wat niet anders kan betekenen dat veel mensen binnen de kerk hier ook mee worstelen. Het is ook zo eenvouding geworden. Een druk op de muis en je weet niet wat je ziet. Tegelijkertijd lijkt dit thema een veel groter taboe te zijn dan andere zonden. Zeggen dat je bijvoorbeeld soms flink jaloers bent op het bezit van iemand anders is makkelijker te zeggen dan dat je op internet pornoplaatjes aan het bekijken bent.
Ik denk wel dat het goed is om hierover duidelijk te zijn.
Seksuele zonden zijn er heel veel, iets als masturbatie is gemeengoed onder reformatorische jongeren en ook ouderen (wel voornamelijk mannen, voor vrouwen ligt dat anders). Dat is misschien niet direct zonde (? ik denk van wel eigenlijk), maar groeit bij velen uit tot een verslaving.
Ik denk alleen niet dat het nuttig is als ieder voor zich seksuele zonden op gaat bieden, in dat opzicht moet er taboe op blijven. Lijkt me ook vervelend als iedereen weet: dat is degene die... Als ik die dominee zou horen zou ik er onwillekeurig iedere keer aan moeten denken, dat lijkt me niet stichtelijk. Wel denk ik dat het mensen kan helpen als ze horen hoe iemand van een pornoverslaving is afgeholpen.
Seksuele zonden zijn er heel veel, iets als masturbatie is gemeengoed onder reformatorische jongeren en ook ouderen (wel voornamelijk mannen, voor vrouwen ligt dat anders). Dat is misschien niet direct zonde (? ik denk van wel eigenlijk), maar groeit bij velen uit tot een verslaving.
Ik denk alleen niet dat het nuttig is als ieder voor zich seksuele zonden op gaat bieden, in dat opzicht moet er taboe op blijven. Lijkt me ook vervelend als iedereen weet: dat is degene die... Als ik die dominee zou horen zou ik er onwillekeurig iedere keer aan moeten denken, dat lijkt me niet stichtelijk. Wel denk ik dat het mensen kan helpen als ze horen hoe iemand van een pornoverslaving is afgeholpen.
Waarom ik het gepost heb, is dat ik het een aangrijpend stuk vond. Enerzijds de openheid, anderzijds het schrijnende van de problematiek. Je bent niet alleen verlsafd aan de zonde, maar het is ook nogeens een taboe. Als een dominee bekent niet van de sigaretten of sigaren af te kunnen blijven, vindt bijna iedereen dat heel normaal. Maar met deze verslaving vinden velen je een viespeuk. Ik hoop dat veel andere verslaafden (mannen en vrouwen) hierdoor aangespoord worden om hun zonde te belijden en ermee te breken.
Dat Covenant Eyes klinkt trouwens als een heel goed programma. Niet alleen voor pornoverlaafden, maar ook om inzicht te krijgen in je eigen internetgedrag. Hoevaak zit je eigenlijk te nietsnutten op het www?
Dat Covenant Eyes klinkt trouwens als een heel goed programma. Niet alleen voor pornoverlaafden, maar ook om inzicht te krijgen in je eigen internetgedrag. Hoevaak zit je eigenlijk te nietsnutten op het www?
Bij 7500 postings kom ik weer terug (en af en toe tussendoor als ik zin heb)
Het is geweldig dat ds. Roosebrand dit in de pupliciteit heeft gebracht. Het is een hele durf om ook voor je gemeente dit te belijden.
Toch is dit de weg naar genezing.
Als hier jongens of mannen zijn die er mee worstelen ga naar de stichting 'de driehoek' in Amersfoort of de stichting 'different'
in Amsterdam. Vele mensen zijn hier al genezen.
Vooral is belangrijk dat we weten geborgen te zijn in de Heere Jezus Christus.
Lees biddend Romeinen 6.
Toch is dit de weg naar genezing.
Als hier jongens of mannen zijn die er mee worstelen ga naar de stichting 'de driehoek' in Amersfoort of de stichting 'different'
in Amsterdam. Vele mensen zijn hier al genezen.
Vooral is belangrijk dat we weten geborgen te zijn in de Heere Jezus Christus.
Lees biddend Romeinen 6.
k Weet niet of als een dominee bekent te worstelen hij echt daadwerkelijk het veld moet ruimen. Ik vraag mij dat af. Dat zal per kerk verschillen.Daphne schreef:[align=center]Als een dominee homoseksueel is moet hij t veld ruimen,
belijdt een dominee dat hij pornoverslaafd is (eens verslaafd altijd verslaafd)
is hij een grote held en een voorbeeld voor velen....
ligt t an mij of is er iets kroms hier in?[/align]
Als deze dominee zijn pornoverslaving overigens daadwerkelijk uitte door naar een prostituee te gaan, was de situatie anders geweest en is tuchtuitoefening op zijn plaats. Zoals ook bij dominees die homoseksualiteit praktiseren.
Als een dominee homoseksueel is, maar hij belijdt zijn zonde en breekt met zijn oude leven, dan kan hij wat mij betreft dominee blijven.Daphne schreef:[align=center]Als een dominee homoseksueel is moet hij t veld ruimen,
belijdt een dominee dat hij pornoverslaafd is (eens verslaafd altijd verslaafd)
is hij een grote held en een voorbeeld voor velen....
ligt t an mij of is er iets kroms hier in?[/align]
Als een dominee pornoverslaafd is, deze zonde belijdt en met zijn verslaving breekt, dan kan hij wat mij betreft dominee blijven.
Beiden zullen echter levenslang met deze specifieke zonde te strijden hebben.
-
limosa
Moedig om hier zo mee naar buiten te treden. Dat velen hier mee worstelen zal wel waar zijn. Voor diegenen is dit een goed voorbeeld. Zowel voor wat betreft het naar buiten treden als om te zien dat deze man dan wel op dit punt ontspoort is geweest maar dat hij tegelijk zijn geloof behouden heeft. De Heere laat Zijn kinderen niet omkomen, ook niet als ze dwalen.
Er zullen wel vrouwen zijn die daarmee zitten, maar ik denk wel veel minder.De meeste mannen hebben die aandrang van nature terwijl vrouwen dat juist hebben in een relatie denk ik.Unionist schreef:Overigens moet je niet denken dat alleen mannen porno- of seksverslaafd kunntn zijn hoor. Het is voor veel vrouwen óók een probleem.
Misschien, maar het is behoorlijk duur. 75 dollar per jaar of zo. Vind ik eigenlijk belachelijk voor een Christelijke organisatie.Unionist schreef:Dat Covenant Eyes klinkt trouwens als een heel goed programma. Niet alleen voor pornoverlaafden, maar ook om inzicht te krijgen in je eigen internetgedrag. Hoevaak zit je eigenlijk te nietsnutten op het www?