Inmiddels weten de meeste christenen dat de data waarop nu Jezus geboorte wordt herdacht, 25 en 26 december, niet in de Bijbel ‘zijn te vinden. Het was zelfs zo dat in de eerste drie eeuwen van het christendom de Kerk geen kerstfeest vierde. Oorspronkelijk kende het heidendom het midwinterfeest. Toen het heidendom gekerstend werd, werd ook het midwinterfeest gekerstend. Veel heidense tekenen en gebruiken, zoals licht en dennengroen bleven, en de datum waarop het gevierd werd bleef gehandhaafd, alleen werd de viering van de overwinning van het licht over de duisternis, nu vervangen door het vieren van de komst van de Zaligmaker, als het Licht der wereld. Om deze, en ook nog andere reden is het dan niet waarschijnlijk dat de geboortedatum van Jezus ook op 25 december was. Dit zou in ieder geval wel heel toevallig zijn geweest.
Op welke datum is Jezus dan wèl geboren? Het Nieuwe Testament geeft daarop niet direct antwoord. Of Jezus inderdaad ten tijde van het Loofhuttenfeest geboren is geeft de Schrift niet onweerlegbaar aan; er wordt niet nadrukkelijk een datum genoemd. Toch zijn er verschillende argumenten die er voor pleiten om te geloven dat het Loofhuttenfeest ook het feest van Jezus geboorte is; zo is er dubbel feest.
Jezus’ geboorte
Aan de geboorte van Jezus, ging de geboorte van Johannes de Doper vooraf. Johannes’ vader was priester, en nauwkeurig wordt er vermeldt dat hij behoorde tot de dagorde van Abía (Luk. 1:5). Zoals wij weten waren de zonen van Aäron priesters. Omdat in de loop der eeuwen het nageslacht van Aäron talrijk was geworden, besloot David, toen hij voorbereidingen maakte voor de bouw van de tempel, ieder die priester was een kans te geven regelmatig in de tempel te dienen. Daarvoor verdeelde hij de priesters in vierentwintig dagorden of klassen (1 Kron. 24). Zij werden mishmarot, ‘bewakers’, genoemd. Het hoofd of de leider van iedere dagorde heette rosj hamishmar, ‘hoofd van de bewakers’. Iedere dagorde mocht volgens een vastgesteld rooster twee vertegenwoordigers naar Jeruzalem sturen, om tweemaal per jaar een week, van sabbat tot sabbat, in de tempel te dienen.
In 1 Kron. 24:10 lezen we dat Abia de achtste dagorde of klasse van de priester was. Deze dagorde moest dienen in de achtste week van het jaar. Dat viel ongeveer omstreeks de maand Abib of Nisan en Zif of Ijar (april/mei). De datum kon wel eens verschuiven, omdat men bij het wisselen van de maanden rekening hield met loop van de maan; zodoende bestond een jaar uit ongeveer 50 weken.
Lukas 1:9-10 beschrijft dat één van de priesters van de dagorde van Abia, Zacharias bezig is het reukwerk aan te steken. Het reukwerk vertegenwoordigt de gebeden van het volk. Tot de dagelijkse beden behoorde ook het zogenaamde Achttiengebed. Eén van die beden luidt: ‘De spruit van David, uw dienaar, doe die snel ontspruiten en zijn hoorn verheffe zich door uw bevrijding; want op uw bevrijding hopen wij heel de dag. Gezegend Gij, Heere, die de hoorn der bevrijding doet ontspruiten’.
Plotseling verschijnt aan Zacharias een engel, die hem vertelt dat zijn gebeden zijn verhoord, en dat hij en zijn vrouw een zoon zullen krijgen..
Gedurende de derde week van de maand Nisan, moesten de priesters van al de vier en twintig dagorden naar de tempel komen om te helpen gedurende de week van Pesach (Pasen). Dit was ook het geval bij het feest van Shavoeot (Pinksteren) en bij het feest van Soekkot (Loofhuttenfeest). Volgens de wet moesten alle mannen voor het aangezicht van God verschijnen, dus ook de priesters (Deut. 16:16).
De weken van Pesach en Shavoeot mochten niet meegeteld worden bij de diensttijd van de priesters omdat alle priesters werden verzocht dan naar Jeruzalem te gaan. Zodoende gaat Zacharias pas omstreeks eind Sivan begin Thammuz (juni/juli) naar huis. In die maand wordt Elizabeth ook zwanger.
In de zesde maand van de zwangerschap van Elizabeth, krijgt Maria bericht dat zij Gods zoon zal baren. Het is dan de maand de maand Kislev (november/december). Aan het eind van deze maand wordt het Chanoekafeest gevierd. In de periode van de eerste eeuw, stond Chanoeka bekend als tweede Soekkot. Tijdens het Chanoekafeest werden al de gebeden van Soekkot opnieuw gebeden.
Vervolgens reist Maria naar Elizabeth, waar zij drie maanden blijft, dus tot ongeveer Abib of Nisan (maart/april). Op 15 Nisan wordt het Pascha gevierd. Het is in die periode dat Johannes wordt geboren; dus tijdens of omstreeks Pascha.
Met de viering van de Paasmaaltijd, het Seder, staan er op tafel vijf bekers met wijn. Uit vier bekers wordt gedronken, maar één beker blijft onaangeroerd. Het is de beker voor de profeet Elia die komen zal, wanneer de Dag der Verlossing, met de komst van de Messias zal aanbreken (vlg. Mal. 4:5).
Zes maanden na de geboorte van Johannes wordt Jezus geboren. Uitgaande van het vorige moet dat dan op of omstreeks 15 Tisjri zijn geweest, de datum waarop het Loofhuttenfeest begon.. Acht dagen naar Zijn geboorte wordt Jezus besneden, op de Sjemini Atzeret, de ‘achtste’ dag, het ‘slotfeest’. Die achtste dag werd ook wel genoemd Hosanna Rabbah, waarop Psalm 118:25-27 herhaalde malen gezongen werd, en waarvan zelfs de Joden zeggen dat hier geroepen wordt om de komst van de Messias. ereunao
Bron: De Joodse achtergronden van de evangeliën Ds.N.v/d.Want
datum kerstfeest
Interessant.
En dat Jezus midden in een winternacht geboren is geloof ik idd al jaren niet meer
Wat de beker van de profeet Elia betreft, misschien kan je dat wat toelichten. Wanneer komt Elia dan weer een waar wordt dat op gebaseerd?
Wat Psalm 118 betreft, daar hoorde ik laatst van een lerares een mooi verhaal over. Vlak voor Jezus stierf wat ook het pascha, en werd er altijd uit het Klein Hallel gezongen. Als je beseft dat Jezus wist dat hij ging sterven, en dat de Vader hem zou verlaten, en dan die psalm nog eens leest, en bedenkt hoe dat voor hem geweest is, moet dat wel heel zwaar zijn geweest. Omdat de psalm naar Hem verwijst... maar tegelijk ook naar de nabijheid en hulp van God voor hen die Hem dienen... Jezus was daarin volmaakt... en God verliet Hem... Hij riep Hem aan maar God antwoorde niet.
En dat Jezus midden in een winternacht geboren is geloof ik idd al jaren niet meer
Wat de beker van de profeet Elia betreft, misschien kan je dat wat toelichten. Wanneer komt Elia dan weer een waar wordt dat op gebaseerd?
Wat Psalm 118 betreft, daar hoorde ik laatst van een lerares een mooi verhaal over. Vlak voor Jezus stierf wat ook het pascha, en werd er altijd uit het Klein Hallel gezongen. Als je beseft dat Jezus wist dat hij ging sterven, en dat de Vader hem zou verlaten, en dan die psalm nog eens leest, en bedenkt hoe dat voor hem geweest is, moet dat wel heel zwaar zijn geweest. Omdat de psalm naar Hem verwijst... maar tegelijk ook naar de nabijheid en hulp van God voor hen die Hem dienen... Jezus was daarin volmaakt... en God verliet Hem... Hij riep Hem aan maar God antwoorde niet.
-
Zonderling
- Berichten: 4330
- Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31
Ik denk eveneens dat Christus omstreeks oktober geboren is. Misschien wel op het Loofhuttenfeest, waarmee ook dit feest door en in Christus is vervuld.Ereunao schreef:Zes maanden na de geboorte van Johannes wordt Jezus geboren. Uitgaande van het vorige moet dat dan op of omstreeks 15 Tisjri zijn geweest, de datum waarop het Loofhuttenfeest begon.. Acht dagen naar Zijn geboorte wordt Jezus besneden, op de Sjemini Atzeret, de ‘achtste’ dag, het ‘slotfeest’. Die achtste dag werd ook wel genoemd Hosanna Rabbah, waarop Psalm 118:25-27 herhaalde malen gezongen werd, en waarvan zelfs de Joden zeggen dat hier geroepen wordt om de komst van de Messias.
Toch zou ik niet graag de z.g. christelijke feesten met de joodse willen verbinden. Sterker nog, de ceremoniële wetten inclusief het onderscheid van de dagen is sinds het Nieuwe Testament geheel weggenomen (met uitzondering van de wekelijkse rustdag die niet tot de ceremoniële wet behoort). Zie bijvoorbeeld Galaten 4:10 en Kolossenzen 2:16.
Voor mij heeft dit de consequentie dat ik helemaal geen christelijke feestdagen zou willen erkennen. Dit met uitzondering van Pasen en Pinksteren die op zondag vallen. De niet-zondagse feestdagen zijn door de Waldenzen (waar in de Roomse periode de ware kerk vooral is bewaard) nooit erkend en de gereformeerden hebben deze dagen oorspronkelijk willen afschaffen al is dat in ons land helaas niet gelukt. Om enkele namen te noemen: Calvijn, Farel, Bucer, Beza, Knox, Zanchius, Piscator, Amesius, Voetius, Lodenstein, Koelman, Rutherford, de Erskine's, enz. enz. hebben allen deze dagen niet gewild. En met reden, want deze dagen zijn ons niet nagelaten door Christus en de apostelen. En nieuwe vaste dagen in te stellen komt geen mens toe.
-
Ereunao
beker van Elia-chr.feestdagen
quote”Wat de beker van de profeet Elia betreft, misschien kan je dat wat toelichten. Wanneer komt Elia dan weer een waar wordt dat op gebaseerd?
Marnix
Dat de komst van Elia aan die van de Messias voorafgaat is gebaseerd op Mal.4:5. Maar dat ziet primair op Zijn komst als wereldrechter. In het verkorte profetisch perspectief worden die twee komsten echter als een geheel gezien; het O.T. kent geen twee komsten van de Messias. Zie hiervoor Zach.9:9 en 10, waar vs 9 op Zijn met Zijn 1e komst vervuld is ( Matth 21:5) maar vs 10 Zijn regering van de zee tot aan de zee nog wacht op Zijn wederkomst. (Zach.14:9) ereunao
Eerst even een kleine correctie: ds.van der Want schrijft:
Zodoende gaat Zacharias pas omstreeks eind Sivan begin Thammuz (juni/juli) naar huis. In die maand wordt Elizabeth ook zwanger.
Het Pinksterfeest valt bij de Joden echter altijd op 6 en 7 Siwan,dat is dus in de eerste week van de derde maand.Dat houdt in dat Zacharias in de 2e week dat is op zijn laatst van 13-20 Siwan zijn dienst verricht heeft en dus uiterlijk op 22 Siwan weer thuis geweest kan zijn.Maar dat verandert natuurlijk niets aan het feit dat het binnen de natuurlijke vruchtbaarheidscyclus valt als Elizabeth in de maand Thammuz zwanger geworden is.
Zonderling
Wat je opmerking over het onderhouding van chr.feestdagen betreft ben ik het grotendeels met je eens.
Alleen zou ik willen opmerken dat ook de onderhouding van de zondag niet door de apostelen is ingesteld en ook Calvijn geen voorkeur voor een bepaalde dag gehad heeft, dus ook niet voor de zondag, maar slechts opmerkt dat het voor de regering en kerkelijke orde noodzakelijk is dat wij op bepaalde dagen samenkomen om het Woord te horen,het heilige brood te breken de openbare gebeden te doen. Maar hij hecht niet zozeer aan het getal dat hij die kerken veroordeelt die op andere dagen hun samenkomsten willen houden. Inst.II.hst.VIII.34. Dit alles gezien vanuit de positie van de chr.gemeente. Voor Israël ligt dit m.i.enigszins genuanceerder,want ik lees in Ex 31 dat de sabbat de kinderen Israëls tot teken van Zijn verbond zal zijn in eeuwigheid. En ook In Ezech. 44-46 herhaaldelijk dat in het Messiaanse rijk de sabbatten en de hoge feesten weer onderhouden zullen worden. En dan niet ceremonieel als schaduwdienst, maar terugziend om de dood van het Lam in eeuwige gedachtenis te houden.ereunao
Marnix
Dat de komst van Elia aan die van de Messias voorafgaat is gebaseerd op Mal.4:5. Maar dat ziet primair op Zijn komst als wereldrechter. In het verkorte profetisch perspectief worden die twee komsten echter als een geheel gezien; het O.T. kent geen twee komsten van de Messias. Zie hiervoor Zach.9:9 en 10, waar vs 9 op Zijn met Zijn 1e komst vervuld is ( Matth 21:5) maar vs 10 Zijn regering van de zee tot aan de zee nog wacht op Zijn wederkomst. (Zach.14:9) ereunao
Eerst even een kleine correctie: ds.van der Want schrijft:
Zodoende gaat Zacharias pas omstreeks eind Sivan begin Thammuz (juni/juli) naar huis. In die maand wordt Elizabeth ook zwanger.
Het Pinksterfeest valt bij de Joden echter altijd op 6 en 7 Siwan,dat is dus in de eerste week van de derde maand.Dat houdt in dat Zacharias in de 2e week dat is op zijn laatst van 13-20 Siwan zijn dienst verricht heeft en dus uiterlijk op 22 Siwan weer thuis geweest kan zijn.Maar dat verandert natuurlijk niets aan het feit dat het binnen de natuurlijke vruchtbaarheidscyclus valt als Elizabeth in de maand Thammuz zwanger geworden is.
Zonderling
Wat je opmerking over het onderhouding van chr.feestdagen betreft ben ik het grotendeels met je eens.
Alleen zou ik willen opmerken dat ook de onderhouding van de zondag niet door de apostelen is ingesteld en ook Calvijn geen voorkeur voor een bepaalde dag gehad heeft, dus ook niet voor de zondag, maar slechts opmerkt dat het voor de regering en kerkelijke orde noodzakelijk is dat wij op bepaalde dagen samenkomen om het Woord te horen,het heilige brood te breken de openbare gebeden te doen. Maar hij hecht niet zozeer aan het getal dat hij die kerken veroordeelt die op andere dagen hun samenkomsten willen houden. Inst.II.hst.VIII.34. Dit alles gezien vanuit de positie van de chr.gemeente. Voor Israël ligt dit m.i.enigszins genuanceerder,want ik lees in Ex 31 dat de sabbat de kinderen Israëls tot teken van Zijn verbond zal zijn in eeuwigheid. En ook In Ezech. 44-46 herhaaldelijk dat in het Messiaanse rijk de sabbatten en de hoge feesten weer onderhouden zullen worden. En dan niet ceremonieel als schaduwdienst, maar terugziend om de dood van het Lam in eeuwige gedachtenis te houden.ereunao
Maar aan welke dag gaat die komst van de profeet (die overigens ook al op de olijfberg met Jezus sprak) dan vooraf? Voordat de geduchte dag van de Here komt... Is dat niet de dag van het oordeel?
En wat die twee komsten betreft, Jezus zegt zelf dat Hij terug zal komen.... Hij heeft de dood overwonnen en is dus al koning en over de hele aarde is zijn volk te vinden..... het koninkrijk van God is al begonnen.... want God woont in allerlei mensen.... De tekst uit Zacharia 9 sluit helemaal geen wederkomst, of een nieuwe hemel en aarde uit.... gelukkig niet...
En wat die twee komsten betreft, Jezus zegt zelf dat Hij terug zal komen.... Hij heeft de dood overwonnen en is dus al koning en over de hele aarde is zijn volk te vinden..... het koninkrijk van God is al begonnen.... want God woont in allerlei mensen.... De tekst uit Zacharia 9 sluit helemaal geen wederkomst, of een nieuwe hemel en aarde uit.... gelukkig niet...
-
Zonderling
- Berichten: 4330
- Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31
Re: beker van Elia-chr.feestdagen
Ereunao,Ereunao schreef:Zonderling
Wat je opmerking over het onderhouding van chr.feestdagen betreft ben ik het grotendeels met je eens.
Alleen zou ik willen opmerken dat ook de onderhouding van de zondag niet door de apostelen is ingesteld en ook Calvijn geen voorkeur voor een bepaalde dag gehad heeft, dus ook niet voor de zondag, maar slechts opmerkt dat het voor de regering en kerkelijke orde noodzakelijk is dat wij op bepaalde dagen samenkomen om het Woord te horen,het heilige brood te breken de openbare gebeden te doen. Maar hij hecht niet zozeer aan het getal dat hij die kerken veroordeelt die op andere dagen hun samenkomsten willen houden. Inst.II.hst.VIII.34. Dit alles gezien vanuit de positie van de chr.gemeente. Voor Israël ligt dit m.i.enigszins genuanceerder,want ik lees in Ex 31 dat de sabbat de kinderen Israëls tot teken van Zijn verbond zal zijn in eeuwigheid. En ook In Ezech. 44-46 herhaaldelijk dat in het Messiaanse rijk de sabbatten en de hoge feesten weer onderhouden zullen worden. En dan niet ceremonieel als schaduwdienst, maar terugziend om de dood van het Lam in eeuwige gedachtenis te houden.ereunao
Het was niet mijn bedoeling een discussie over de zondag te starten. Voor mij is het een vaststaand feit dat de eerste dag van de week reeds in de tijd van de apostelen gehouden werd. Zie bijvoorbeeld Handelingen 20:7 en Openbaring 1:10. Helaas heeft Calvijn bracht de Griekse uitdrukking in Hand. 20:7 onjuist opgevat ("één van de sabbatten), hetgeen door Beza (en later de Statenvertaling) terecht gecorrigeerd is ("de eerste dag van de week"). (Zoals ook alle mij bekende vertalingen en Griekse woordenboeken en grammatica.)
Waar het mij om ging, is het grote verschil tussen zondag en feestdagen. Onze wekelijkse rustdag is gebaseerd op de Schrift (en daarmee een goddelijke instelling), de feestdagen zijn louter menselijk. Nu het onderscheid der dagen (behalve de wekelijkse rustdag) in het NT is afgeschaft, komt het geen mens toe om vaste jaarlijkse dagen in te stellen. Ik noemde in dat verband Galaten 4:10 en Kolossenzen 2:16.
Dat feestdagen nodig zouden zijn terwille van de orde verwerp ik. Want de orde kan heel goed zonder feestdagen bestaan. Vaste jaarlijkse dagen heeft de Gereformeerde Kerk in haar aanvang niet gewild, en ik denk dat wij het ook niet zouden moeten willen.
-
Ereunao
Nu we het toch over de Joodse feestdagen hebben;ik las in het laatste nummer van het EOblad Visie dat een lezer bezwaar maakt tegen het opnemen van de Joodse feestdagen in de EO kalender.De feestdagen van deze “christusverwerpende religie”behoort volgens de inzender niet thuis in een chr.kalender.Je moet toch maar durven! Mijn reactie hierop:
In Vsie no 51 maakt H.M.Delhaas te D. bezwaar tegen het opnemen van de "Joodse feestdagen"in de kalender van de EO.Nu gaat het hier niet in de eerste plaats om de feestdagen van de "Christusverwerpende"Joden, maar over de gezette hoogtijden des Heeren Lev.23:1, wat van al onze z.g.n."christelijke” feestdagen niet gezegd kan worden
In de tweede plaats zijn die "Christusverwerpende Joden"nog altijd de beminden om der vaderen wil en is hun verwerping de verzoening der wereld Rom.11:15"Zijt dus niet hooggevoelende,maar vrees vs,.19.In de derde.maar zeker niet in de laatste plaats;als er een volk is dat de eeuwen door het beeld van zijn lijdende Messias gedragen heeft dan is het wel dit Christusverwerpende" volk.
"Om Uwentwil worden wij de ganse dag gedood;wij worden geacht als slachtschapen"Ps.44:23.Ik verdedig hier geen tweewegenleer;er is ook voor Israël geen heil zonder het geloof in zijn Messias,maar de kerk heeft de Joden een "christelijke" Jezus gepredikt waarin zij hun Joodse Messias niet herkenden en hen het kruis opgelegd dat zij zelf niet wilde dragen.En ook het Israël Gods Gal.6:16,dat het geloof der vaderen en daarmede impliciet zijn geloof en hoop op de Messias behouden heeft en waarvan velen tijdens de holocaust met de belijdenis en lofzang van Israël op de lippen moedig de dood in gegaan zijn, viert deze feesten evenals de Messiasbelijdende Joden en daar is m.i.niets mis mee.Tenslotte hebben ook de apostelen hun hele leven volgens de Tora geleefd en deze "Christusverwerpende religie"beleden.Op je laatste posting hoop ik morgen nader in te gaan
ereunao
In Vsie no 51 maakt H.M.Delhaas te D. bezwaar tegen het opnemen van de "Joodse feestdagen"in de kalender van de EO.Nu gaat het hier niet in de eerste plaats om de feestdagen van de "Christusverwerpende"Joden, maar over de gezette hoogtijden des Heeren Lev.23:1, wat van al onze z.g.n."christelijke” feestdagen niet gezegd kan worden
In de tweede plaats zijn die "Christusverwerpende Joden"nog altijd de beminden om der vaderen wil en is hun verwerping de verzoening der wereld Rom.11:15"Zijt dus niet hooggevoelende,maar vrees vs,.19.In de derde.maar zeker niet in de laatste plaats;als er een volk is dat de eeuwen door het beeld van zijn lijdende Messias gedragen heeft dan is het wel dit Christusverwerpende" volk.
"Om Uwentwil worden wij de ganse dag gedood;wij worden geacht als slachtschapen"Ps.44:23.Ik verdedig hier geen tweewegenleer;er is ook voor Israël geen heil zonder het geloof in zijn Messias,maar de kerk heeft de Joden een "christelijke" Jezus gepredikt waarin zij hun Joodse Messias niet herkenden en hen het kruis opgelegd dat zij zelf niet wilde dragen.En ook het Israël Gods Gal.6:16,dat het geloof der vaderen en daarmede impliciet zijn geloof en hoop op de Messias behouden heeft en waarvan velen tijdens de holocaust met de belijdenis en lofzang van Israël op de lippen moedig de dood in gegaan zijn, viert deze feesten evenals de Messiasbelijdende Joden en daar is m.i.niets mis mee.Tenslotte hebben ook de apostelen hun hele leven volgens de Tora geleefd en deze "Christusverwerpende religie"beleden.Op je laatste posting hoop ik morgen nader in te gaan
ereunao
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Marnix,
Lees Maleachi eens in een Joods perspectief. Het zet al in met de geweldige verkiezing van dat volk: Jakob heb ik liefgehad. Niet Ezau, nee u Jakob.
Maleachi eindigt met een vreselijke waarschuwing: Zie de dag komt brandende als een oven. De Messias zal komen [in het vlees] en Hij ís gekomen. Hij heeft onder ons gewoond. De woorden van Maleachi krijgen wel een eschatologische lading. Dat is niet zo vreemd, want dat riep / roept Zijn komst ook op. Het met Zijn komst: Zijn woorden horen en doen, of Zijn woorden horen en niet doen. Dat is ook nu nog zo.
Dat Elia de wegbereider eerst kwam, mogen de Joden als teken zien.
Lees Maleachi eens in een Joods perspectief. Het zet al in met de geweldige verkiezing van dat volk: Jakob heb ik liefgehad. Niet Ezau, nee u Jakob.
Maleachi eindigt met een vreselijke waarschuwing: Zie de dag komt brandende als een oven. De Messias zal komen [in het vlees] en Hij ís gekomen. Hij heeft onder ons gewoond. De woorden van Maleachi krijgen wel een eschatologische lading. Dat is niet zo vreemd, want dat riep / roept Zijn komst ook op. Het met Zijn komst: Zijn woorden horen en doen, of Zijn woorden horen en niet doen. Dat is ook nu nog zo.
Dat Elia de wegbereider eerst kwam, mogen de Joden als teken zien.
-
Ereunao
chr.feestdagen, nochthans-nog niet
Zonderling
Het gaat hier over de chr.feestdagen versus de joodse hoge feesten waarvan de sabbat de eerste is.
Ik heb dan ook geen behoefte aan een discussie over de vraag zondag of de sabbat voor de niet-Joodse christenen de juiste dag is. Het staat buiten kijf dat de zondag door de opstanding van Christus een bijzonder karakter heeft en op grond daarvan de meest geschikte dag is voor de aanbidding en eredienst samenkomsten. Ook is het historisch aanwijsbaar dat de christenen buiten Israël reeds in de tweede eeuw op grote schaal met zondagsvieringen begonnen zijn.Daar gaat het dus niet om,maar er is in het N.T. niet de geringste aanwijzing dat de sabbat formeel of informeel vervangen zou zijn door de zondag en dat de gelovigen uit de volken ooit de sabbat hebben gehouden. Er is niets tegen de vrijwillige viering van de eerste dag der week als een bijzondere dag van eredienst, maar dat is wat anders dan de er een verplichte rustdag van te maken en vervolgens al de oudtestamentische sabbatsvoorschriften er op toe te passen.Dat is pas onder invloed van de opkomende vervangingstheologie in de 4e eeuw om kennelijk antisemitische redenen door de zondagswet van 321 door keizer Constantijn of door het concilie van Laodicea in 364 ingevoerd en gaat in die vorm beslist niet terug op het N.T.Overigens heb je gelijk als je stelt dat de goede orde heel goed zonder de feestdagen kan bestaan; Calvijn zegt dat dan ook niet met het oog op deze dagen, maar op de wekelijkse rustdag.
Marnix schreef:
Maar aan welke dag gaat die komst van de profeet (die overigens ook al op de olijfberg met Jezus sprak) dan vooraf? Voordat de geduchte dag van de Here komt... Is dat niet de dag van het oordeel?
De komst van Elia
Antw: Die dag gaat vooraf aan de dag van de komst van de Messias in heerlijkheid,dat is idd.de dag van het oordeel. Echter niet de dag van het eindoordeel voor de grote,witte troon ( Openb.20:11 ),maar van het oordeel over de dan nog levende volken als Hij zal gezeten zijn op de troon Zijner heerlijkheid ( Matth25:31-46 ),dat is de troon van David ( Luk.1:32,33,Hand.1:6,15:16 ) en de volken zal oordelen naar hetgeen zij aan Zijn broeders,en dat is hier zijn volk Israël ( Joël 3:1-3 ) gedaan hebben.In Openb.11:1-14 lezen wij van de twee getuigen die in de geest en de kracht van Mozes en Elia optreden als gerichtsprofeten en vervolgens in vs.15 dat de zevende bazuin de komst van de Koning proclameert Die het Koninkrijk ontvangt en als Koning zal heersen tot in alle eeuwigheid vgl.Dan.7:13,14
En wat die twee komsten betreft, Jezus zegt zelf dat Hij terug zal komen.... Hij heeft de dood overwonnen en is dus al koning en over de hele aarde is zijn volk te vinden..... het koninkrijk van God is al begonnen.... want God woont in allerlei mensen.... De tekst uit Zacharia 9 sluit helemaal geen wederkomst, of een nieuwe hemel en aarde uit.... gelukkig niet...Marnix
Nog niet en nochtans.
Je hebt gelijk,met de komst van de Messias is het Koninkrijk nabij gekomen en overal op de aarde waar mensen zich van harte aan Hem onderwerpen en Hem dienen is het Koninkrijk.Maar in een voor het oog van de wereld verborgen gestalte. Want zolang de Koning nog verborgen is blijft Zijn koninkrijk ook nog verborgen.zie Hebr.2:8: Nu zien wij nog niet dat Hem alle dingen onderworpen zijn.Maar in Daniël en de Openbaring gaat het over de manifeste Christusregering als Hij door alle volken als Koning erkend en gediend zal worden. Het is er dus enerzijds nochtans en anderzijds nog niet.
Het koninkrijk is in de Schrift geen statisch,maar een dynamisch begrip,het is in beweging,onderweg vanaf de zondeval tot aan de voleinding wanneer alle dingen Hem onderworpen zijn en Hij het aan God en de Vader zal overgegeven hebben en God zal zijn alles in allen.Tot aan de wederkomst staat het Koninkrijk echter in het teken van het kruis ( Rom.8:17;2 Tim.2:11,12 ).De kerk heeft echter na de grote omwenteling in de 4e eeuw het kruis afgeworpen,de theologie van de gloriæ omhelsd en het kruis op het Joodse volk gelegd. Augustinus leerde dat Christus reeds nu met Zijn heiligen de wereld regeert en deze theologie is nooit herzien,ook niet met de Reformatie.Dat de Heere Zich niet heeft aangepast aan deze verdraaide theologie,maar Zich aan Zijn Woord houdt en het kruis ook van Zijn kerk nooit heeft weggenomen doet hier niets aan af.
De uitstorting van de Heilige Geest was het antitype van het feest der eerstelingen ( Lev.23:15-21 ) en wij mogen ons nu reeds verblijden in deze eerstelingen ( zie Rom.8:24 ), maar het gebed om de volle oogst blijft ( Ps.118:24,25:) Och,Heere, geef nu heil; och,Heere geef nu voorspoed. Want,weet je, de eerste vier feesten zijn wel vervuld met de komst van Christus,maar de laatste drie vallen in het najaar en zijn verbonden met de wederkomst.Daarom lezen wij in Jer.8:20: De oogst is voorbijgegaan,de zomer is ten einde; nog zijn wij niet verlost.De volle oogst was in Israël pas binnen op de 15e van de zevende maand,dat is op het loofhuttenfeest ( zie Lev.23:39.) En dat stemt overeen met Zach.14 waar wij lezen dat als de Heere tot Koning over de ganse aarde zal zijn alle volken zullen optrekken naar Jeruzalem om het feest der loofhutten te vieren.Houdt het er intussen maar voor dat het beste nog komen moet. Hier zou veel meer over te zeggen zijn,maar voor ditmaal genoeg, ereunao.
Het gaat hier over de chr.feestdagen versus de joodse hoge feesten waarvan de sabbat de eerste is.
Ik heb dan ook geen behoefte aan een discussie over de vraag zondag of de sabbat voor de niet-Joodse christenen de juiste dag is. Het staat buiten kijf dat de zondag door de opstanding van Christus een bijzonder karakter heeft en op grond daarvan de meest geschikte dag is voor de aanbidding en eredienst samenkomsten. Ook is het historisch aanwijsbaar dat de christenen buiten Israël reeds in de tweede eeuw op grote schaal met zondagsvieringen begonnen zijn.Daar gaat het dus niet om,maar er is in het N.T. niet de geringste aanwijzing dat de sabbat formeel of informeel vervangen zou zijn door de zondag en dat de gelovigen uit de volken ooit de sabbat hebben gehouden. Er is niets tegen de vrijwillige viering van de eerste dag der week als een bijzondere dag van eredienst, maar dat is wat anders dan de er een verplichte rustdag van te maken en vervolgens al de oudtestamentische sabbatsvoorschriften er op toe te passen.Dat is pas onder invloed van de opkomende vervangingstheologie in de 4e eeuw om kennelijk antisemitische redenen door de zondagswet van 321 door keizer Constantijn of door het concilie van Laodicea in 364 ingevoerd en gaat in die vorm beslist niet terug op het N.T.Overigens heb je gelijk als je stelt dat de goede orde heel goed zonder de feestdagen kan bestaan; Calvijn zegt dat dan ook niet met het oog op deze dagen, maar op de wekelijkse rustdag.
Marnix schreef:
Maar aan welke dag gaat die komst van de profeet (die overigens ook al op de olijfberg met Jezus sprak) dan vooraf? Voordat de geduchte dag van de Here komt... Is dat niet de dag van het oordeel?
De komst van Elia
Antw: Die dag gaat vooraf aan de dag van de komst van de Messias in heerlijkheid,dat is idd.de dag van het oordeel. Echter niet de dag van het eindoordeel voor de grote,witte troon ( Openb.20:11 ),maar van het oordeel over de dan nog levende volken als Hij zal gezeten zijn op de troon Zijner heerlijkheid ( Matth25:31-46 ),dat is de troon van David ( Luk.1:32,33,Hand.1:6,15:16 ) en de volken zal oordelen naar hetgeen zij aan Zijn broeders,en dat is hier zijn volk Israël ( Joël 3:1-3 ) gedaan hebben.In Openb.11:1-14 lezen wij van de twee getuigen die in de geest en de kracht van Mozes en Elia optreden als gerichtsprofeten en vervolgens in vs.15 dat de zevende bazuin de komst van de Koning proclameert Die het Koninkrijk ontvangt en als Koning zal heersen tot in alle eeuwigheid vgl.Dan.7:13,14
En wat die twee komsten betreft, Jezus zegt zelf dat Hij terug zal komen.... Hij heeft de dood overwonnen en is dus al koning en over de hele aarde is zijn volk te vinden..... het koninkrijk van God is al begonnen.... want God woont in allerlei mensen.... De tekst uit Zacharia 9 sluit helemaal geen wederkomst, of een nieuwe hemel en aarde uit.... gelukkig niet...Marnix
Nog niet en nochtans.
Je hebt gelijk,met de komst van de Messias is het Koninkrijk nabij gekomen en overal op de aarde waar mensen zich van harte aan Hem onderwerpen en Hem dienen is het Koninkrijk.Maar in een voor het oog van de wereld verborgen gestalte. Want zolang de Koning nog verborgen is blijft Zijn koninkrijk ook nog verborgen.zie Hebr.2:8: Nu zien wij nog niet dat Hem alle dingen onderworpen zijn.Maar in Daniël en de Openbaring gaat het over de manifeste Christusregering als Hij door alle volken als Koning erkend en gediend zal worden. Het is er dus enerzijds nochtans en anderzijds nog niet.
Het koninkrijk is in de Schrift geen statisch,maar een dynamisch begrip,het is in beweging,onderweg vanaf de zondeval tot aan de voleinding wanneer alle dingen Hem onderworpen zijn en Hij het aan God en de Vader zal overgegeven hebben en God zal zijn alles in allen.Tot aan de wederkomst staat het Koninkrijk echter in het teken van het kruis ( Rom.8:17;2 Tim.2:11,12 ).De kerk heeft echter na de grote omwenteling in de 4e eeuw het kruis afgeworpen,de theologie van de gloriæ omhelsd en het kruis op het Joodse volk gelegd. Augustinus leerde dat Christus reeds nu met Zijn heiligen de wereld regeert en deze theologie is nooit herzien,ook niet met de Reformatie.Dat de Heere Zich niet heeft aangepast aan deze verdraaide theologie,maar Zich aan Zijn Woord houdt en het kruis ook van Zijn kerk nooit heeft weggenomen doet hier niets aan af.
De uitstorting van de Heilige Geest was het antitype van het feest der eerstelingen ( Lev.23:15-21 ) en wij mogen ons nu reeds verblijden in deze eerstelingen ( zie Rom.8:24 ), maar het gebed om de volle oogst blijft ( Ps.118:24,25:) Och,Heere, geef nu heil; och,Heere geef nu voorspoed. Want,weet je, de eerste vier feesten zijn wel vervuld met de komst van Christus,maar de laatste drie vallen in het najaar en zijn verbonden met de wederkomst.Daarom lezen wij in Jer.8:20: De oogst is voorbijgegaan,de zomer is ten einde; nog zijn wij niet verlost.De volle oogst was in Israël pas binnen op de 15e van de zevende maand,dat is op het loofhuttenfeest ( zie Lev.23:39.) En dat stemt overeen met Zach.14 waar wij lezen dat als de Heere tot Koning over de ganse aarde zal zijn alle volken zullen optrekken naar Jeruzalem om het feest der loofhutten te vieren.Houdt het er intussen maar voor dat het beste nog komen moet. Hier zou veel meer over te zeggen zijn,maar voor ditmaal genoeg, ereunao.
-
Ereunao
Joods perspectief
[quote="ndonselaar"]Marnix,
Lees Maleachi eens in een Joods perspectief. Het zet al in met de geweldige verkiezing van dat volk: Jakob heb ik liefgehad. Niet Ezau, nee u Jakob.
Helemaal mee eens,dit geldt trouwens voor heel de Schrift
Lees Maleachi eens in een Joods perspectief. Het zet al in met de geweldige verkiezing van dat volk: Jakob heb ik liefgehad. Niet Ezau, nee u Jakob.
Helemaal mee eens,dit geldt trouwens voor heel de Schrift
-
Zonderling
- Berichten: 4330
- Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31
Re: chr.feestdagen, nochthans-nog niet
Ereunao,Ereunao schreef:Zonderling
Het gaat hier over de chr.feestdagen versus de joodse hoge feesten waarvan de sabbat de eerste is.
Ik heb dan ook geen behoefte aan een discussie over de vraag zondag of de sabbat voor de niet-Joodse christenen de juiste dag is. Het staat buiten kijf dat de zondag door de opstanding van Christus een bijzonder karakter heeft en op grond daarvan de meest geschikte dag is voor de aanbidding en eredienst samenkomsten. Ook is het historisch aanwijsbaar dat de christenen buiten Israël reeds in de tweede eeuw op grote schaal met zondagsvieringen begonnen zijn.Daar gaat het dus niet om,maar er is in het N.T. niet de geringste aanwijzing dat de sabbat formeel of informeel vervangen zou zijn door de zondag en dat de gelovigen uit de volken ooit de sabbat hebben gehouden. Er is niets tegen de vrijwillige viering van de eerste dag der week als een bijzondere dag van eredienst, maar dat is wat anders dan de er een verplichte rustdag van te maken en vervolgens al de oudtestamentische sabbatsvoorschriften er op toe te passen.Dat is pas onder invloed van de opkomende vervangingstheologie in de 4e eeuw om kennelijk antisemitische redenen door de zondagswet van 321 door keizer Constantijn of door het concilie van Laodicea in 364 ingevoerd en gaat in die vorm beslist niet terug op het N.T.Overigens heb je gelijk als je stelt dat de goede orde heel goed zonder de feestdagen kan bestaan; Calvijn zegt dat dan ook niet met het oog op deze dagen, maar op de wekelijkse rustdag.
Volgens mij praten we een beetje langs elkaar.
1. De zondag is volgens mijn postings niet iets van de 2e of 4e eeuw, maar van de 1e eeuw. Zie (nogmaals) Hand. 20:7, Openb. 1:10 en vergelijk de uitdrukkingen in het NT voor de zondag ("dag des Heeren" en "eerste dag van de week") met die van de apostolische vaders vanaf de tweede eeuw die deze uitdrukkingen exclusief gebruiken voor de zondag.
2. De zondag in plaats van de sabbat. We vinden daar in het NT zeker wel aanwijzingen voor, b.v. Kol. 2:16. Ignatius in het jaar 110 (ca 15 jaar na de apostel Johannes) stelt wel degelijk dat de dag des Heeren gehouden werd in plaats van de sabbat. We hoeven dus echt niet naar de 4e eeuw (Constantijn). Hetzelfde vinden we trouwens in andere bronnen van de 2e eeuw.
3. Mijn stelling over de feestdagen was dat deze mét de ceremoniële wet zijn afgeschaft, Gal. 4:10 en Kol. 2:16. Paulus plaatst de feestdagen op één lijn met de spijze-geboden. Naar mijn overtuiging gaat het hier om de Joodse feestdagen, maar worden tegelijk "onze" feestdagen daarmee veroordeeld.
4. Ik kan mij moeilijk voorstellen dat dit alleen voor de heidenen zou gelden en niet voor de Joden. Paulus maakt in zijn brief aan de Galaten en de Kolossenzen en andere plaatsen meer toch echt geen onderscheid tussen beide. De ceremoniële wetten zijn in Christus vervuld en hebben in Zijn dood een einde. De feestdagen maken daar geen uitzondering op. (Behalve de wekelijkse rustdag op grond van een eeuwige inzetting.)
Wil je mijn opvatting verder toegelicht zien, lees de Westminster Confessie, de Schotten, Koelman, Lodenstein, Voetius, enz. enz.
-
Ereunao
de eeuwige Tora
Zonderling
We praten idd een beetje langs elkaar heen,ik ontken niet dat de niet-Joodse christenen reeds in de tijd van de apostelen op de eerste dag der week bij elkaar kwamen zoals ook o.m.uit Hand.20:7 blijkt. Openb.1:10 is niet zo duidelijk; veel uitleggers denken hier aan de dag des Heeren in de betekenis die deze overal in de Schrift en in het bijzonder bij de profeten heeft.Dan gaat het dus over de tijden waarin God Zijn oordelen over de volken en in het bijzonder over Israël brengt.Deze hebben echter altijd een Messiaanse spits en lopen uit op het grote wereldgericht bij de ( weder) komst van Christus.zie Openb,15:1. En als er ooit een profeet geweest is die in de geest naar deze dag verplaatst is dan is het wel de ziener op Padmos.
En ook Paulus gebruikt in 1 Thess.5 deze uitdrukking voor de toekomstige oordelen die uitlopen op de wederkomst des Heeren
Over het gebruik bij de niet-joodse christenen zijn wij het dus wel eens,ik zeg alleen dat de heidenen de sabbat nooit gehad hebben en daarom de zondag bij hen nooit de plaats van de sabbat in kon nemen.Ook droeg de viering van de zondag in de eerste eeuwen nooit het karakter van een verplichte wettelijke rusdag waarop alle arbeid, handel en verkeer verboden was.En zo is het m.i. ook met de chr.feestdagen;het staat de kerk vrij om de heilsfeiten te gedenken,mits het vrijwillig en zonder al die heidense elementen gebeurt,tenslotte is ook de naam zondag ontleend aan de heidense zonnegod.
Je schrijft” Ik kan mij moeilijk voorstellen dat dit alleen voor de heidenen zou gelden en niet voor de Joden“,maar op het apostelconvent in Hand.15 wordt dit onderscheid wel degelijk gemaakt en al de apostelen hebben hun hele leven als Joden de Tora onderhouden inclusief de tempel en offercultus.
Heel die theologische onderscheiding die in dit verband gemaakt wordt tussen de ceremoniële en de zedelijke wet is trouwens onbijbels. Als Paulus leert dat de gelovigen niet onder de wet zijn,maar onder de genade dan gaat het over het gehele stelsel van wetten,inzettingen en rechten die God aan Mozes aan de Sinaï gegeven heeft en niet uitsluitend over de ceremoniën.Vervloekt zij een ieder die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der wet om dat te doen Gal 3:10.Zeker,daar is een eeuwige, altijd en overal geldende Tora der liefde Rom. 13 :8, maar zolang het koninkrijk nog in beweging is naar de voleinding manifesteert ook de wet van dit koninkrijk zich telkens in een gestalte die correspondeert met de tijd en in de situatie waarin Gods volk zich bevindt. De wet van Mozes kan alleen maar volledig worden gehouden in het beloofde land,verbonden als zij is met de landbouw en de seizoenen, maar toch was Daniël ook aan het hof van Babel een zeer gewenst man die Gods geboden onderhield.
Zo is het ook met de Gemeente van Christus onder de genade,zij leeft niet onder de wet van Mozes, maar onder de voorschriften van het evangelie die wij kunnen vinden in de brieven van de apostelen.In deze brieven vinden wij al de geboden van de decaloog impliciet terug,behalve het sabbatsgebod,want dat behoort bij Israël en niet bij de chr.gemeente die een nieuwe schepping is daarom tot de achtste dag behoort. En dat verschil is essentieel en oneindig veel groter dan een nachtje slapen. De sabbatsheiliging over te brengen op de zondag is een onding schrijft prof.Van de Beek dan ook in “De kring om de Messias”pag.303. ereunao
We praten idd een beetje langs elkaar heen,ik ontken niet dat de niet-Joodse christenen reeds in de tijd van de apostelen op de eerste dag der week bij elkaar kwamen zoals ook o.m.uit Hand.20:7 blijkt. Openb.1:10 is niet zo duidelijk; veel uitleggers denken hier aan de dag des Heeren in de betekenis die deze overal in de Schrift en in het bijzonder bij de profeten heeft.Dan gaat het dus over de tijden waarin God Zijn oordelen over de volken en in het bijzonder over Israël brengt.Deze hebben echter altijd een Messiaanse spits en lopen uit op het grote wereldgericht bij de ( weder) komst van Christus.zie Openb,15:1. En als er ooit een profeet geweest is die in de geest naar deze dag verplaatst is dan is het wel de ziener op Padmos.
En ook Paulus gebruikt in 1 Thess.5 deze uitdrukking voor de toekomstige oordelen die uitlopen op de wederkomst des Heeren
Over het gebruik bij de niet-joodse christenen zijn wij het dus wel eens,ik zeg alleen dat de heidenen de sabbat nooit gehad hebben en daarom de zondag bij hen nooit de plaats van de sabbat in kon nemen.Ook droeg de viering van de zondag in de eerste eeuwen nooit het karakter van een verplichte wettelijke rusdag waarop alle arbeid, handel en verkeer verboden was.En zo is het m.i. ook met de chr.feestdagen;het staat de kerk vrij om de heilsfeiten te gedenken,mits het vrijwillig en zonder al die heidense elementen gebeurt,tenslotte is ook de naam zondag ontleend aan de heidense zonnegod.
Je schrijft” Ik kan mij moeilijk voorstellen dat dit alleen voor de heidenen zou gelden en niet voor de Joden“,maar op het apostelconvent in Hand.15 wordt dit onderscheid wel degelijk gemaakt en al de apostelen hebben hun hele leven als Joden de Tora onderhouden inclusief de tempel en offercultus.
Heel die theologische onderscheiding die in dit verband gemaakt wordt tussen de ceremoniële en de zedelijke wet is trouwens onbijbels. Als Paulus leert dat de gelovigen niet onder de wet zijn,maar onder de genade dan gaat het over het gehele stelsel van wetten,inzettingen en rechten die God aan Mozes aan de Sinaï gegeven heeft en niet uitsluitend over de ceremoniën.Vervloekt zij een ieder die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der wet om dat te doen Gal 3:10.Zeker,daar is een eeuwige, altijd en overal geldende Tora der liefde Rom. 13 :8, maar zolang het koninkrijk nog in beweging is naar de voleinding manifesteert ook de wet van dit koninkrijk zich telkens in een gestalte die correspondeert met de tijd en in de situatie waarin Gods volk zich bevindt. De wet van Mozes kan alleen maar volledig worden gehouden in het beloofde land,verbonden als zij is met de landbouw en de seizoenen, maar toch was Daniël ook aan het hof van Babel een zeer gewenst man die Gods geboden onderhield.
Zo is het ook met de Gemeente van Christus onder de genade,zij leeft niet onder de wet van Mozes, maar onder de voorschriften van het evangelie die wij kunnen vinden in de brieven van de apostelen.In deze brieven vinden wij al de geboden van de decaloog impliciet terug,behalve het sabbatsgebod,want dat behoort bij Israël en niet bij de chr.gemeente die een nieuwe schepping is daarom tot de achtste dag behoort. En dat verschil is essentieel en oneindig veel groter dan een nachtje slapen. De sabbatsheiliging over te brengen op de zondag is een onding schrijft prof.Van de Beek dan ook in “De kring om de Messias”pag.303. ereunao
-
Zonderling
- Berichten: 4330
- Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31
Re: de eeuwige Tora
Ereunao, ik wil nog één keer reageren op enkele gedeelten uit je laatste reactie. Ik ga niet meer op alles in, dat zou te veel worden. Helaas moet ik constateren dat wij het volstrekt niet eens hebben kunnen worden.
(Zie vervolgposting.)
Het spijt mij voor je Ereunao, maar je hebt de uitdrukkingen niet vergeleken, waar ik in mijn posting wel op gewezen heb. Er is groot verschil tussen de uitdrukking "hèmera tou Kuriou" (dag des Heeren zoals bij de profeten) en "hè Kuriakè hemera" ('s Heeren dag). De laatste uitdrukking komt in het NT alleen voor in Openbaring 1:10 en nergens anders, ook niet in het Griekse OT. De uitdrukking is wél vergelijkbaar met 's Heeren avondmaal én komt voor in de oud-christelijke geschriften vanaf begin 2e eeuw. In Openbaring 1:10 kán niet dezelfde "dag des Heeren" bedoeld worden zoals in het OT en 1 Thess.Ereunao schreef:ik ontken niet dat de niet-Joodse christenen reeds in de tijd van de apostelen op de eerste dag der week bij elkaar kwamen zoals ook o.m.uit Hand.20:7 blijkt. Openb.1:10 is niet zo duidelijk; veel uitleggers denken hier aan de dag des Heeren in de betekenis die deze overal in de Schrift en in het bijzonder bij de profeten heeft.Dan gaat het dus over de tijden waarin God Zijn oordelen over de volken en in het bijzonder over Israël brengt.Deze hebben echter altijd een Messiaanse spits en lopen uit op het grote wereldgericht bij de ( weder) komst van Christus.zie Openb,15:1. En als er ooit een profeet geweest is die in de geest naar deze dag verplaatst is dan is het wel de ziener op Padmos.
En ook Paulus gebruikt in 1 Thess.5 deze uitdrukking voor de toekomstige oordelen die uitlopen op de wederkomst des Heeren
Een zevendaagse week met een wekelijkse rustdag is een scheppingsordening, Genesis 2:3. Het tellen van weken gebeurde al vóór Israel, hoe kon dit tellen van weken anders gebeuren dan aan de hand van de rustdag? Zie b.v. Genesis 29:27. De sabbat is niet door Mozes gegeven, maar was reeds vóór die tijd. Dit blijkt ook uit Exodus 16 (vóór de wetgeving op Sinaï).ik zeg alleen dat de heidenen de sabbat nooit gehad hebben en daarom de zondag bij hen nooit de plaats van de sabbat in kon nemen.
Nou, nou. Het voorhangsel in de tempel scheurde dan zeker voor niets. Ik ga hier verder niet op in, maar ik verbaas mij wel.al de apostelen hebben hun hele leven als Joden de Tora onderhouden inclusief de tempel en offercultus
De zedelijke wet (de 10 woorden of geboden) is trouwens de wet der liefde. Deze wet is eeuwig en is regel des levens voor de gelovigen. Je maakt hier dan ook een verkeerde tegenstelling. Verder geldt het "vervloekt is een iegelijk" nog steeds voor allen die onder de wet zijn en daarvan in Christus niet zijn vrijgemaakt. Met de ceremoniële wet is dat geheel anders. Die mag niet meer worden onderhouden, omdat Christus het alles heeft vervuld. En hiertoe zijn de apostelen Petrus en Paulus dan ook geleid zoals uit Handelingen, Galaten, Hebreeën, enz. blijkt.Heel die theologische onderscheiding die in dit verband gemaakt wordt tussen de ceremoniële en de zedelijke wet is trouwens onbijbels. Als Paulus leert dat de gelovigen niet onder de wet zijn,maar onder de genade dan gaat het over het gehele stelsel van wetten,inzettingen en rechten die God aan Mozes aan de Sinaï gegeven heeft en niet uitsluitend over de ceremoniën.Vervloekt zij een ieder die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der wet om dat te doen Gal 3:10.Zeker,daar is een eeuwige, altijd en overal geldende Tora der liefde Rom. 13 :8
(Zie vervolgposting.)
Laatst gewijzigd door Zonderling op 22 dec 2005, 21:11, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Zonderling
- Berichten: 4330
- Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31
Re: de eeuwige Tora
(Vervolg op vorige posting.)
Ereunao, je mag van jouw kant natuurlijk nog reageren, maar ik stop ermee. We worden het gewoon niet eens.
De decaloog bevat 10 woorden en niet 9. Dit is voor christenen uit de heidenen gelukkig niet anders dan voor Israël.Ereunao schreef:In deze brieven vinden wij al de geboden van de decaloog impliciet terug,behalve het sabbatsgebod,want dat behoort bij Israël en niet bij de chr.gemeente die een nieuwe schepping is daarom tot de achtste dag behoort.
Ereunao, je mag van jouw kant natuurlijk nog reageren, maar ik stop ermee. We worden het gewoon niet eens.