Was de bekering van de Ninevieten echt?

[Pim]

Gisteren schitterde in de GG van Ridderkerk-Slikkerveer de ernst en rijkdom van het Evangelie vanuit Jona 3. De centrale vraag in de preek was: Was de bekering van de Ninevieten echt. En in het verlengde daarvan de belangrijkste vraag: is jouw bekering echt.

Wat is jullie mening over de eerste vraag? Was die bekering echt? Dus zaligmakend? En wat kunnen wij er mee?

[Egbert]

Gisteren schitterde in de GG van Ridderkerk-Slikkerveer de ernst en rijkdom van het Evangelie vanuit Jona 3. De centrale vraag in de preek was: Was de bekering van de Ninevieten echt. En in het verlengde daarvan de belangrijkste vraag: is jouw bekering echt.

Wat is jullie mening over de eerste vraag? Was die bekering echt? Dus zaligmakend? En wat kunnen wij er mee?

Gezien Matt.12:41 was de bekering echt! Als de inwoners van Nineve mede zullen oordelen lijkt het mij dat hun bekering echt was. Ook al het feit dat God Nineve niet verdoemde op het moment lijkt mij duidelijk. Maar misschien zie ik iets over het hoofd? Wat wij ermee kunnen? een voorbeeld aan nemen in ieder geval en ons op de prediking van het Evangelie bekeren.

[Arrow]

Gisteren schitterde in de GG van Ridderkerk-Slikkerveer de ernst en rijkdom van het Evangelie vanuit Jona 3. De centrale vraag in de preek was: Was de bekering van de Ninevieten echt. En in het verlengde daarvan de belangrijkste vraag: is jouw bekering echt.

Jammer dat dat de centrale vraag was. Jona en in het bijzonder Jona 3 gaat over Gods barmhartigheid: "...en Hij deed het niet." (Jona 3:10). Het is niet de bedoeling dat de blik op de Ninevieten word gericht, maar op God, die Nineve niet verwoestte, omdat Hij barmhartig en genadig is. Geen horizontale, introspectieve blik, maar de blik verwachtend op Hem gericht. Of mijn bekering echt is, is ook niet de belangrijkste vraag. Die is: komt God door mijn leven aan Zijn eer?

[jacob]

Gisteren schitterde in de GG van Ridderkerk-Slikkerveer de ernst en rijkdom van het Evangelie vanuit Jona 3. De centrale vraag in de preek was: Was de bekering van de Ninevieten echt. En in het verlengde daarvan de belangrijkste vraag: is jouw bekering echt.

Jammer dat dat de centrale vraag was. Jona en in het bijzonder Jona 3 gaat over Gods barmhartigheid: "...en Hij deed het niet." (Jona 3:10). Het is niet de bedoeling dat de blik op de Ninevieten word gericht, maar op God, die Nineve niet verwoestte, omdat Hij barmhartig en genadig is. Geen horizontale, introspectieve blik, maar de blik verwachtend op Hem gericht. Of mijn bekering echt is, is ook niet de belangrijkste vraag. Die is: komt God door mijn leven aan Zijn eer?

Ik was ook in de kerk. Ook die zaken zijn aan de orde gekomen. De ds heeft heel goed van de Heere gesproken.

Overigens ben ik het zoieso niet helemaal met arrow eens. Onderzoek van eigen beleven en bevinden is wel goed. Anders zou dat ook niet in de bijbel staan. (beproef mij van omhoog, geen schadelijke weg enzv.) Er moet weldegelijk door een mens naar zichzelf worden gekeken. Wie meent het te hebben zal zichzelf ook onderzoeken toch? Daarom is dit nodig, maar idd niet het belangrijkst. En omdat jij een ex gg ben, kan ik je wel volgen, maar je moet ook niet de andere kant op doorslaan. Dan krijg je van de verbonds automatismen die m.i. niet correct zijn.

Overigens is op je laatste vraag uitvoerig antwoord gegeven. Zo heb ik nu de les geleerd dat je zelf een preek moet horen, voordat je je mening kan geven. Maar ik heb uit goede bronnen begrepen dat er een goede kans is dat deze preek binnen afzienbare tijd op prekenweb.nl komt te staan.

[Arrow]

Onderzoek van eigen beleven en bevinden is wel goed. Anders zou dat ook niet in de bijbel staan. (beproef mij van omhoog, geen schadelijke weg enzv.) Er moet weldegelijk door een mens naar zichzelf worden gekeken. Wie meent het te hebben zal zichzelf ook onderzoeken toch? Daarom is dit nodig, maar idd niet het belangrijkst.

jacob,

Ik ben het helemaal met je eens dat zelfonderzoek nodig is. Maar het gevaar is dat je daar in blijft rondtollen. En de geschiedenis van Jona heeft weinig tot niets met het thema zelfonderzoek te maken. Ik heb zelf kortgeleden een preek over Jona 3 gehoord en door de ds. werd het accent heel anders gelegd dan ik meen te kunnen opmaken uit het korte stukje van Pim over de preek die jullie gehoord hebben. Het gaat niet om Jona, of de vis, of Nineve, of de wonderboom. Het gaat om een barmhartig God, die hardnekkige, stijfkoppige zondaren tot Zich trekt.

En omdat jij een ex gg ben, kan ik je wel volgen, maar je moet ook niet de andere kant op doorslaan. Dan krijg je van de verbonds automatismen die m.i. niet correct zijn.

Mijn ex-GG zijn heeft hier niets mee te maken. Ik luister nog regelmatig preken van GG-dominees en kerk in een rechtse CGK. Mij gaat het erom dat de blik over het algemeen veel te veel naar binnen en naar het binnenste van de ander gericht is. We zijn hier op aarde om tot Gods eer te leven! Laten we daar dan onze aandacht vooral op richten.

Daarom wil ik een tegenvraag stellen: Wat nut ons de wetenschap of de bekering van de Ninevieten echt was?

[Pim]

Daarom wil ik een tegenvraag stellen: Wat nut ons de wetenschap of de bekering van de Ninevieten echt was?

Er staan vruchten op de bekering beschreven in Jona 3. Deze zaken worden van ons ook verwacht als we weten dat we opgeroepen worden vruchten te dragen! Bekeren wij ons van onze boze wegen? Of houden we nog allerlei zonden aan de hand?

En verder: als de vraag centraal staat of de bekering van de Ninevieten echt was. Zou het antwoord dan niet gaan over onze Barmhartige God? Niet teveel in hokjes denken, Arrow.

[Kaw]

Als Jezus ons de bekering van de Ninevieten als voorbeeld steld, dan zijn wij wel heel erg eigenwijs om dan te zeggen dat het niet zo ging zoals het moest.

Overigens geloof ik ook dat de Ninevieten uiteindelijk om hun geloof gerechtvaardigt zijn. Ze geloofden de woorden van Jona en handelden daar naar.

Ik vind die geschiedenis zo'n ongelooflijk voorbeeld voor de huidige dominees. Jona had geen zin om naar Nineve te gaan. Het had toch geen zin en eigenlijk zag hij ze ook liever van de aardbodem verdwijnen. Zal hij er gemotiveerd hebben staan prediken? En dan toch zoveel vrucht!

[Arrow]

Er staan vruchten op de bekering beschreven in Jona 3. Deze zaken worden van ons ook verwacht als we weten dat we opgeroepen worden vruchten te dragen! Bekeren wij ons van onze boze wegen? Of houden we nog allerlei zonden aan de hand?

Waarom (altijd) zo gefocust op de vruchten? Alsof wij die zelf kunnen voortbrengen. We zullen nooit zelf iets kunnen, altijd en overal hebben we de kracht van God nodig. Die vruchten komen vanzelf als het geloof er is. Dus eerst geloof, dan vruchten.

En verder: als de vraag centraal staat of de bekering van de Ninevieten echt was. Zou het antwoord dan niet gaan over onze Barmhartige God? Niet teveel in hokjes denken, Arrow.

Ik probeer aan te geven wat het juiste perspectief waarvanuit we het boek Jona moeten lezen. Nogmaals, wat voor nut heeft het om te weten of het geloof, de bekering van een ander echt is? Wat is het directe voordeel voor jou om dat te weten?

[Kaw]

Mattheus 12:41 De mannen van Nineve zullen opstaan in het oordeel met dit geslacht, en zullen hetzelve veroordelen; want zij hebben zich bekeerd op de prediking van Jonas; en ziet, meer dan Jonas is hier!

Einde discussie over de echtheid van hun bekering wanneer het aan mij ligt.

En nu verder met de altijd aanwezige discussie over het kijken naar de wortelen of de vruchten. De bijbel wijst op de vruchten dus ben ik voor het kijken naar de vruchten.

[MichelTV]

Hier een zeer lezenswaardig stukje uit het boekje 'De profeet en de Naam' van Dr. A.N. Hendriks:

Het boek Jona staat werkelijk vol van wonderen. Wij vallen van de ene verbazing in de andere. De reaktie van de Ninevieten op Jona's prediking is ook weer zo'n onverwacht wonder. Het staat er in vers 4 zo fijntjes: 'En Jona begon de stad in te gaan, één dagreis, en hij predikte...'.
Jona begon. Het wordt niet een dagenlang tobben en worstelen. Het wordt niet een uiterst moeilijk bedrijf, zoals ons evangelisatiewerk zo vaak is. Nee, amper is Jona begonnen met zijn prediking of er komt al een wonderbaarlijke reactie: 'En de mannen van Ninevé geloofden God...'. Zij geloofden God, dat betekent niet dat zij toetraden tot het Joodse geloof, dat zij radicaal braken met hun heidendom. Het betekent wel dat zij geloofden wat God op dát moment en in díe situatie hun door zijn profeet liet zeggen.
Hoezeer zij dat konkrete Woord van de HERE ter harte namen, bleek uit hun daden. Hun geloof was geen dóód geloof, maar een geloof dat zichtbaar werd in zeer bepaalde daden. Zij riepen een vasten uit en bekleedden zich van groot tot klein met rouwgewaden.
Het wordt niet minder dan een komplete vólksbeweging. En daar blijft het niet bij. Wanneer Jona's boodschap de koning bereikt, handelt deze vorst op dezelfde manier. Ook hij gelooft en dat is een wonder apart!

Vergeten wij niet: deze Assyrische koning beschouwde zichzelf al een godenzoon. Hij stond ver boven zijn onderdanen. Meer dan iemand anders in Ninevé was hij verbonden met de machtige wereld van de goden.
Maar ook deze godenzoon vernedert zich. Hij staat op van zijn troon, legt zijn statiegewaad af en zet zich neer in de as.

Ja, maar de wonderen zijn nog niet ten einde! Want de koning is ook nu echt de voorganger. Hij neemt de teugels van de boetedoening in handen. Hij laat de zaak niet verwateren, hij laat haar ook niet stuurloos worden, maar hij maakt er echt een regeringskwestie van. Samen met zijn rijksgroten vaardigt hij het decreet uit: 'Mens en dier mogen niets nuttigen, niet grazen en geen water drinken. Zij moeten gehuld zijn in rouwgewaden, mens en dier, en met kracht tot God roepen en zich bekeren, een ieder van zijn boze weg, en van het onrecht dat aan hun handen kleeft'.
Twee dingen vallen sterk op: ten eerste de oproep tot konkrete bekering en ten tweede de oproep tot verootmoediging en gebed.
Koning en volk reageren precies, zoals zij reageren moeten. Jona's prediking is heel goed begrepen en ter harte genomen. Het wordt een nationale boetedoening waarbij zelfs de dieren niet buiten beschouwing blijven. Wonderlijk hoe deze heidenen de verbondenheid van mens en dier hebben verstaan!
Wij moeten het ons een voorstellen: alle priesters in Ninevé staan ineens op non-aktief, hun tempels zijn leeg. De altaren roken niet meer. Overal wordt de Naam van de God van Israël genoemd, met diep ontzag wordt die Naam aangeroepen. Zó machtig is het Woord van de HERE. Het is inderdaad 'levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard' (Hebr. 4:12). Het vermorzelt hoogmoedige harten, het doet brutale zondaren neerzitten in de as!

Waarom staat deze wonderbaarlijke bekering van Ninevé in de bijbel? Waarom heeft het boek Jona een plaats gekregen in het Oude Testament?
Is het ook niet daarom dat de HERE Zich aan zijn ontrouw verbondsvolk wil openbaren? Omdat Hij Ninevé ten voorbeeld wil stellen aan Israël?
Uit de profetieën van Amos en Hosea weten wij hoe treurig het met het rijk van de Tien Stammen gesteld was. Men vereerde de HERE nog wel, maar het was een uiterlijke vormendienst geworden. De boosheid van Ninevé werd ook onder Israël gevonden. In Jona 3:8 wordt die boosheid nader aangewezen als 'onrecht', wij kunnen ook vertalen 'geweldenarij'. Het is de geweldenarij waar de aarde vol van was vóór de zondvloed (vgl. Gen 6:13).
Het gaat om het onrecht dat men jegens de naaste doet. In de onderdrukking van medemensen en vooral van de armen manifesteert zich het gebrek aan eerbied jegens de HERE en zijn Woord.
Verschillende 'kleine' profeten wijzen op deze geweldenarij als exponent van Israëls ontrouw ten opzichte van de dienst van de HERE.
De profetie van Jona is allereerst voor dit afvallige verbondsvolk bestemd. In wat er met Ninevé gebeurt, richt de HERE een sprekend teken op voor zijn volk. Heidenen bekeren zich op één preek van Jona, terwijl Israël Gods profeten laat praten, weigert te luisteren naar Gods roepstem!
Maar het rijk van de Tien Stammen is niet het enige adres van het boek Jona. De Heilige Geest zoekt met die boekje de kerk van alle eeuwen. Ninevé's bekering is een indringende waarschuwing voor Gods volk van alle tijden.
Toen het volk naar zijn prediking niet wilde luisteren, sprak de Here Jezus: 'De mannen van Ninevé zullen in het oordeel opstaan met dit geslacht en het veroordelen, want zij hebben zich bekeerd op de prediking van Jona, en zie, meer dan Jona is hier' (Luk. 11:32). De inwoners van Ninevé luisterden, hoewel zij het moesten doen met één profeet en met een boodschap die ook nog heel beperkt van inhoud was. Wat staat een kerk dan schuldig, wanneer zij niet luistert naar Hem die meerder is dan Jona, namelijk Gods eigen Zoon, en die tot haar komt met het volle evangelie van Gods reddende genade! Zo'n kerk zal door de mannen van Ninevé veroordeeld worden op de dag van het grote eindgericht. Voor de rechterstoel van Christus zal blijken hoezeer zo'n kerk niet te verontschuldigen is.
Het is een groot voorrecht iedere zondag opnieuw het evangelie van de Here Jezus te mogen horen verkondigen. Maar dit voorrecht stelt ook heel verantwoordelijk. Er is echt geen excuus wanneer het aan bekering in ons leven ontbreekt. Wij mogen nooit vergeten dat in het koninkrijk van God de wet geldt: aan wie veel gegeven is, van die zal ook veel worden geëist.

Pfoe, veel tikwerk, maar de moeite waard!

[Unionist]

Een vraag die veel mensen bij dit gedeelte hebben, is: is een aanbod van genade wel nodig, of een Christusprediking? Tenslotte Preekte Jona alleen het oordeel.

[Afgewezen]

Een vraag die veel mensen bij dit gedeelte hebben, is: is een aanbod van genade wel nodig, of een Christusprediking? Tenslotte Preekte Jona alleen het oordeel.

De Heere Jezus heeft Zijn discipelen de wereld in gestuurd met de boodschap: predikt het Evangelie. Dus laten we ons daar maar aan houden.
Zou er bij de Ninevieten niets bekend geweest zijn van het 'Evangelie' (in OT-gewaad)? Ik denk dat ze toch wel enig besef hebben gehad van de God van Israël; ze wisten in elk geval tot Wie ze roepen moesten.

[Pim]

Een vraag die veel mensen bij dit gedeelte hebben, is: is een aanbod van genade wel nodig, of een Christusprediking? Tenslotte Preekte Jona alleen het oordeel.

De Heere Jezus heeft Zijn discipelen de wereld in gestuurd met de boodschap: predikt het Evangelie. Dus laten we ons daar maar aan houden.
Zou er bij de Ninevieten niets bekend geweest zijn van het 'Evangelie' (in OT-gewaad)? Ik denk dat ze toch wel enig besef hebben gehad van de God van Israël; ze wisten in elk geval tot Wie ze roepen moesten.

Toch vind ik het wel een terechte vraag van Unionist. Feitelijk kan je adhv de prediking van Jona zeggen dat Wetsprediking al uit moet en zal drijven naar God.

Het Evangelie in OT-gewaad hield hier in dat Jona zei: nog 40 dagen. Dus er was nog genadetijd, maar die conclusie moest (m.i.) zelf getrokken worden. Jona predikte niet: 'geloof in de God van Israel en u zult behouden worden'.

[Afgewezen]

Ik vraag me af of wetsprediking zonder enig besef van Gods barmhartigheid uit zal (kunnen) drijven naar God. Bij de Ninevieten was er in elk geval enig besef van Gods barmhartigheid, Jona 3:9.

[Unionist]

Zou het niet kunnen zijn dat Jona meer gezegd heeft dan er in de tekst staat? Zoals Afgewezen aangeeft wisten de Ninevieten tot Wie ze moesten vluchten. Ze riepen niet hun eigen god Assur aan, van wie de koning nota bene hogepriester was. 't Is een speculatie, dat geef ik toe. Maar de Ninevieten zullen heus wel gevraagd hebben wat die naar vis stinkende man bewoog. Dat verhaal is natuurlijk als een lopend vuurtje verspreid.
Anderzijds zat Jona zelf natuurlijk helemaal niet op vrucht op zijn preek te wachten.