Neem het me niet kwalijk, dat er al een topic over vloeken is, want ik heb gezocht maar niet gevonden, vandaar dat ik er een begin.
Ik werk al bijna anderhalve maand in een verpleeghuis (al stageloper en vakantiemedewerster), en er wordt regelmatig gevloekt. Hoe moet ik daarmee omgaan?
Kan ik zo zeggen tegen de mensen, hoe ik er over denk? Wat moeten ze dan wel niet van me denken?! Ik ben nog jong, en onervaren enz enz. Ik wordt er echt niet gerekend, ik krijg eerder reacties van, nou ja, je gaat toch niet bidden voor je eten?( dat vroeg laatst iemand, ik zei: ja, jij niet he? zal ik het ook even voor jou erbij doen?) En geloof jij echt dat er een God is? En weet ik wat voor vragen ze op me af vuren!
Sorry, dat ik hier op het forum zo zit te 'klagen', maar ik moest het even kwijt!
Grtz
Vloeken
Herkenbaar en moeilijk. kZou zeggen: hou vast aan je principes, en let erop dat je altijd consequent bent, anders krijg je dat echt naar je hoofd geslingerd...Oorspronkelijk gepost door janita!!!
Neem het me niet kwalijk, dat er al een topic over vloeken is, want ik heb gezocht maar niet gevonden, vandaar dat ik er een begin.
Ik werk al bijna anderhalve maand in een verpleeghuis (al stageloper en vakantiemedewerster), en er wordt regelmatig gevloekt. Hoe moet ik daarmee omgaan?
Kan ik zo zeggen tegen de mensen, hoe ik er over denk? Wat moeten ze dan wel niet van me denken?! Ik ben nog jong, en onervaren enz enz. Ik wordt er echt niet gerekend, ik krijg eerder reacties van, nou ja, je gaat toch niet bidden voor je eten?( dat vroeg laatst iemand, ik zei: ja, jij niet he? zal ik het ook even voor jou erbij doen?) En geloof jij echt dat er een God is? En weet ik wat voor vragen ze op me af vuren!
Sorry, dat ik hier op het forum zo zit te 'klagen', maar ik moest het even kwijt!
Grtz
Voordrest misschien een tip om sympathy voor je geloof te verkrijgen: durf te zeggen, vanuit de bewogenheid van je hart, als je ziet dat iemand verdriet heeft: ik zal voor je bidden.
Probeer er vooral kalm op te reageren.
Of in het algemeen , onder de koffie bijvoorbeeld het gesprek op dit onderwerp te brengen en te zeggen dat je daar moeite mee hebt.
Je krijgt dan misschien nog medestanders uit onverwachte hoek.
Er zijn ook niet Christenen ,die niet van dat soort taalgebruik houden.
Als je niets zegt heb je daar gewoon een heel vervelende tijd!
En Mementos idee lijkt zeker ook de moeite van het proberen waard!!!
Of in het algemeen , onder de koffie bijvoorbeeld het gesprek op dit onderwerp te brengen en te zeggen dat je daar moeite mee hebt.
Je krijgt dan misschien nog medestanders uit onverwachte hoek.
Er zijn ook niet Christenen ,die niet van dat soort taalgebruik houden.
Als je niets zegt heb je daar gewoon een heel vervelende tijd!
En Mementos idee lijkt zeker ook de moeite van het proberen waard!!!
Christian faith has to do less with what you know and more with whom you know, namely God and God in Christ. Rev. Martin E Marty
-
Barryvrouw
- Berichten: 1276
- Lid geworden op: 10 mar 2004, 11:54
'k Heb eens gehoord, dat als je iemand 1 keer op een vloek hebt aangesproken, voor jou de verantwoording wegvalt als het vaker gebeurt.
Zelf probeer ik er altijd iets van te zeggen.
En ik ervaar evenals Margriet, dat ook niet-Christenen soms een hekel hebben aan vloeken en grof taalgebruik.
Succes!
Zelf probeer ik er altijd iets van te zeggen.
En ik ervaar evenals Margriet, dat ook niet-Christenen soms een hekel hebben aan vloeken en grof taalgebruik.
Succes!
Met je gedachten ergens anders, ben je altijd overal.
Hay Janita...
Ik heken wel wat je schrijft hoor... Het doet mij pijn als er wordt gevloekt en meestal probeer ik er wat van te zeggen...
Sommige gevallen is dat niet eens nodig want dan wordt er al gezegd.... ":$ oeps.... sorry.... jij bent christen he?! K zal er voortaan rekening mee houden oke?!" Ik heb op een "openbare" ROC (Regionaal opleidings centrum) en daar werd in mn klas ook nogal eens gevloekt (Zelfs door mede christenen) en ik vroeg dan... waarom kan je geen Mohammed zeggen ofzo waarom moet het altijd de naam van de Heere Jezus zijn?! Ik heb dit een aantal keren gezegd en sinds die tijd.... als er dus gevloekt werd, keek men naar mij en zeiden ze "sorry....."
Je maakt je er niet populair door want het is al gauw... meid zit niet zo te zeuren joh... maar ik vind het wel een plicht van christenen om voor Gods naam op te komen.
Maar laatst ben ik daar in te kort geschoten. Ik liep in Rotterdam en daar kwam bijna een kind onder een auto, de moeder was aan t voeteren tegen het kind en natuurlijk de bestuurder. Maar een vrouw (keurig netjes echt een dame) waar ik de weg aan had gevraagd (En eigenlijk nog in gesprek was met mij) begon te vloeken.... te vloeken.... nou echt.... ik schrok me eigenlijk helemaal naar wat ze eruit gooide.... niet 1 vloek (das ook erg) maar echt.... ze bleef maar doorgaan. Ja... ik was eigenlijk zo verbaasd dat ik haar maar bedankte dat ze me de weg had uitgelegd en ik vervolgde mn weg.... Eigenlijk had ik er wat van moeten zeggen. Maar op het moment zelf was ik te verbaasd.... :bu
Misschien is juist een vloek een aansporing tot evangelisatie?!
Nog even iets erbij.... (dit is dus de aanpassing
) Als vloeken mij al pijn doet hoeveel te meer zal het God niet op Zijn hart trappen?!
[Aangepast op 18/8/04 door Daphne]
Ik heken wel wat je schrijft hoor... Het doet mij pijn als er wordt gevloekt en meestal probeer ik er wat van te zeggen...
Sommige gevallen is dat niet eens nodig want dan wordt er al gezegd.... ":$ oeps.... sorry.... jij bent christen he?! K zal er voortaan rekening mee houden oke?!" Ik heb op een "openbare" ROC (Regionaal opleidings centrum) en daar werd in mn klas ook nogal eens gevloekt (Zelfs door mede christenen) en ik vroeg dan... waarom kan je geen Mohammed zeggen ofzo waarom moet het altijd de naam van de Heere Jezus zijn?! Ik heb dit een aantal keren gezegd en sinds die tijd.... als er dus gevloekt werd, keek men naar mij en zeiden ze "sorry....."
Je maakt je er niet populair door want het is al gauw... meid zit niet zo te zeuren joh... maar ik vind het wel een plicht van christenen om voor Gods naam op te komen.
Maar laatst ben ik daar in te kort geschoten. Ik liep in Rotterdam en daar kwam bijna een kind onder een auto, de moeder was aan t voeteren tegen het kind en natuurlijk de bestuurder. Maar een vrouw (keurig netjes echt een dame) waar ik de weg aan had gevraagd (En eigenlijk nog in gesprek was met mij) begon te vloeken.... te vloeken.... nou echt.... ik schrok me eigenlijk helemaal naar wat ze eruit gooide.... niet 1 vloek (das ook erg) maar echt.... ze bleef maar doorgaan. Ja... ik was eigenlijk zo verbaasd dat ik haar maar bedankte dat ze me de weg had uitgelegd en ik vervolgde mn weg.... Eigenlijk had ik er wat van moeten zeggen. Maar op het moment zelf was ik te verbaasd.... :bu
Misschien is juist een vloek een aansporing tot evangelisatie?!
Nog even iets erbij.... (dit is dus de aanpassing
) Als vloeken mij al pijn doet hoeveel te meer zal het God niet op Zijn hart trappen?![Aangepast op 18/8/04 door Daphne]
Ik zit zelf ook op een ROC, met 19 ander jongens, waarvan misschien nog 4 gelovig zijn. En in het begin had ik er ook moeite mee, ik kreeg bijna een kriebel in m'n buik van elke vloek die je hoorde. Het is daar zo "vanzelfsprekend" en bepaalde termen worden gewoon stopwoorden. Zelf is het niet makkelijk, maar ik probeer het toch vol te houden.
Dan is het nog de vraag hoe je moet reageren op zo'n vloek. Zelf "negeer" ik het gewoon, omdat je in feite trekt aan een dood paard. Het lost niks op door er wat van te zeggen, je bereikt eerder het tegenovergestelde effect. Dan kan je beter op een "rustig" moment er wat van zeggen, en dan tonen ze ook veel meer begrip.
Ik merk wel dat het ietsje minder is geworden laatste tijd (of ben ik er meer aan gewend?)
Dan is het nog de vraag hoe je moet reageren op zo'n vloek. Zelf "negeer" ik het gewoon, omdat je in feite trekt aan een dood paard. Het lost niks op door er wat van te zeggen, je bereikt eerder het tegenovergestelde effect. Dan kan je beter op een "rustig" moment er wat van zeggen, en dan tonen ze ook veel meer begrip.
Ik merk wel dat het ietsje minder is geworden laatste tijd (of ben ik er meer aan gewend?)
Met vriendelijke groet, Rick Marsman
-
janita!!!
Iedereen bedankt! Ja ik negeer ze soms ook wel eens. Ik durf er eigenlijk niets van te zeggen. We mogen mij al niet zo, omdat ik behoorlijk vaak over christelijk dingen praat enz. dat vinden ze maar gezeur, ze praten liever over piercings hier en piercings daar!
[Aangepast op 18/8/04 door janita!!!]
[Aangepast op 18/8/04 door janita!!!]
Is dart zo?! (ik ken die uitdrukking iet "in feite trekken aan een dood paard" ) Lijkt me toch niet hoor Marsm. Wat Janita zegtOorspronkelijk gepost door marsm104 Dan is het nog de vraag hoe je moet reageren op zo'n vloek. Zelf "negeer" ik het gewoon, omdat je in feite trekt aan een dood paard. Het lost niks op door er wat van te zeggen, je bereikt eerder het tegenovergestelde effect.
is wel heel begrijpelijk hoor.... maar is dat niet t zelfde als je dit over je beste vriend hoort: "Wat een #@$#@%$^&*& gozer is die (...) zeg..." zeg je daar dan ook niets van....?! 't Is wel je beste vriend....Oorspronkelijk gepost door Janita!!!
Ik durf er eigenlijk niets van te zeggen. We mogen mij al niet zo.
hou je dan ook maar je mond omdat je je niet populairder er door maakt of zeg je er wat van omdat hij toch wel je beste vriend is....??!
-
janita!!!
Weetje, wat achter je ligt kan je niets meer aan doen, wel aan de toekomst toch?! Ik wil je totaal geen schuldgevoel aanpraten maar ik geef wel mn mening. Het is nou eenmaal niet makkelijk om te reageren als iemand vloekt....maartoch...Oorspronkelijk gepost door janita!!!
oow, Daphne, ik begrijp waar je naar toe wilt. Ik voel me erg erg schuldig. Sorry, ik zal proberen er iets van te zeggen. Maar ik kan het niet alleen.
Wat je zegt... ik kan het niet alleen.... dat kun je ook niet he?! Vraag God om kracht en Hij zal het je geven. Weetje nog dat Mozes geen spreker was?! Hij nam wel (door Gods kracht) leiding aan een heel volk....
Suc6 meid!
-
janita!!!