Het antwoord van een puritein (Puritein: streng protestant die streeft naar zuiverheid van godsdienst en levenswandel):
1. Deze droefheid moet minstens zo groot zijn als die om het verlies van de dingen van deze wereld. De ogen zijn gezwollen vanwege het wenen. "Zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen als met de rouwklage over een enige zoon", Zach. 12:10.
2. Droefheid over de zonde moet de droefheid naar de wereld overtreffen. Het beledigen van God moet ons meer smarten dan het verlies van geliefde betrekkingen. "Te dien dage zal de Heere, de HEERE der heirscharen, roepen tot geween, en tot rouwklage, en tot kaalheid, en tot omgording des zaks", Jes. 22:12. Dit was vanwege de zonde. Maar als het gaat over het begraven van de doden, verbiedt God tranen en kaalheid, Jer. 22:10; 16:6 om duidelijk te maken dat de droefheid over de zonde de smart bij het graf moet overtreffen. Dit is zeer redelijk, want als er een dode begraven wordt, worden we slechts verlaten door een vriend, maar als we zondigen, verlaat God ons.
3. De droefheid over de zonde moet zo groot zijn dat ze alle andere smart verdrijft. Zo is het ook als iemand lijdt aan niersteen en aan jicht: de pijn van de niersteen overstemt de pijn van de jicht.
4. De bitterheid die we ervaren in het bewenen van de zonde moet op zijn minst even groot zijn als de zoetheid die we genoten in het bedrijven ervan. Ongetwijfeld was het berouw van David bitterder dan het genoegen dat hij vond bij Bathseba.
5. Onze droefheid over de zonde moet zo groot zijn dat ze ons gewillig maakt die zonden na te laten die ons het meeste voordeel of genoegen verschaften. Een geneesmiddel werkt goed als het de ziekte uit ons lichaam verdrijft. De christen heeft voldoende berouw als hij verlost is van de liefde tot de zonde.
Wat vinden we van zo'n antwoord??
Dit is toch zo voorwaardelijk als maar kan!
Vraag. Hoe groot moet de droefheid over de zonde zijn?
Als jij of een ander gaat zitten turven of mijn droefheid al het ander overtreft en zo niet is mijn geloof niet goed. Ja dan zou het wel eens voorwaardelijk kunnen zijn. Maar dat is het mankement men gaat het geloof rationaliseren.Oorspronkelijk gepost door Matthijs
Het antwoord van een puritein (Puritein: streng protestant die streeft naar zuiverheid van godsdienst en levenswandel):
1. Deze droefheid moet minstens zo groot zijn als die om het verlies van de dingen van deze wereld. De ogen zijn gezwollen vanwege het wenen. "Zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen als met de rouwklage over een enige zoon", Zach. 12:10.
2. Droefheid over de zonde moet de droefheid naar de wereld overtreffen. Het beledigen van God moet ons meer smarten dan het verlies van geliefde betrekkingen. "Te dien dage zal de Heere, de HEERE der heirscharen, roepen tot geween, en tot rouwklage, en tot kaalheid, en tot omgording des zaks", Jes. 22:12. Dit was vanwege de zonde. Maar als het gaat over het begraven van de doden, verbiedt God tranen en kaalheid, Jer. 22:10; 16:6 om duidelijk te maken dat de droefheid over de zonde de smart bij het graf moet overtreffen. Dit is zeer redelijk, want als er een dode begraven wordt, worden we slechts verlaten door een vriend, maar als we zondigen, verlaat God ons.
3. De droefheid over de zonde moet zo groot zijn dat ze alle andere smart verdrijft. Zo is het ook als iemand lijdt aan niersteen en aan jicht: de pijn van de niersteen overstemt de pijn van de jicht.
4. De bitterheid die we ervaren in het bewenen van de zonde moet op zijn minst even groot zijn als de zoetheid die we genoten in het bedrijven ervan. Ongetwijfeld was het berouw van David bitterder dan het genoegen dat hij vond bij Bathseba.
5. Onze droefheid over de zonde moet zo groot zijn dat ze ons gewillig maakt die zonden na te laten die ons het meeste voordeel of genoegen verschaften. Een geneesmiddel werkt goed als het de ziekte uit ons lichaam verdrijft. De christen heeft voldoende berouw als hij verlost is van de liefde tot de zonde.
Wat vinden we van zo'n antwoord??
Dit is toch zo voorwaardelijk als maar kan!
Met vriendelijke groet, Egbert.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
-
Lecram
Ja ik niet, de puriteinen en de oudvaders die zeggen het allemaal zo!Oorspronkelijk gepost door EgbertAls jij of een ander gaat zitten turven of mijn droefheid al het ander overtreft en zo niet is mijn geloof niet goed. Ja dan zou het wel eens voorwaardelijk kunnen zijn. Maar dat is het mankement men gaat het geloof rationaliseren.Oorspronkelijk gepost door Matthijs
Het antwoord van een puritein (Puritein: streng protestant die streeft naar zuiverheid van godsdienst en levenswandel):
1. Deze droefheid moet minstens zo groot zijn als die om het verlies van de dingen van deze wereld. De ogen zijn gezwollen vanwege het wenen. "Zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen als met de rouwklage over een enige zoon", Zach. 12:10.
2. Droefheid over de zonde moet de droefheid naar de wereld overtreffen. Het beledigen van God moet ons meer smarten dan het verlies van geliefde betrekkingen. "Te dien dage zal de Heere, de HEERE der heirscharen, roepen tot geween, en tot rouwklage, en tot kaalheid, en tot omgording des zaks", Jes. 22:12. Dit was vanwege de zonde. Maar als het gaat over het begraven van de doden, verbiedt God tranen en kaalheid, Jer. 22:10; 16:6 om duidelijk te maken dat de droefheid over de zonde de smart bij het graf moet overtreffen. Dit is zeer redelijk, want als er een dode begraven wordt, worden we slechts verlaten door een vriend, maar als we zondigen, verlaat God ons.
3. De droefheid over de zonde moet zo groot zijn dat ze alle andere smart verdrijft. Zo is het ook als iemand lijdt aan niersteen en aan jicht: de pijn van de niersteen overstemt de pijn van de jicht.
4. De bitterheid die we ervaren in het bewenen van de zonde moet op zijn minst even groot zijn als de zoetheid die we genoten in het bedrijven ervan. Ongetwijfeld was het berouw van David bitterder dan het genoegen dat hij vond bij Bathseba.
5. Onze droefheid over de zonde moet zo groot zijn dat ze ons gewillig maakt die zonden na te laten die ons het meeste voordeel of genoegen verschaften. Een geneesmiddel werkt goed als het de ziekte uit ons lichaam verdrijft. De christen heeft voldoende berouw als hij verlost is van de liefde tot de zonde.
Wat vinden we van zo'n antwoord??
Dit is toch zo voorwaardelijk als maar kan!
Ow sorrij, ik wist niet dat het stukje door alle oudvaders en puriteinen was ondertekend. Mijn ekskuus.Oorspronkelijk gepost door MatthijsJa ik niet, de puriteinen en de oudvaders die zeggen het allemaal zo!Oorspronkelijk gepost door EgbertAls jij of een ander gaat zitten turven of mijn droefheid al het ander overtreft en zo niet is mijn geloof niet goed. Ja dan zou het wel eens voorwaardelijk kunnen zijn. Maar dat is het mankement men gaat het geloof rationaliseren.Oorspronkelijk gepost door Matthijs
Het antwoord van een puritein (Puritein: streng protestant die streeft naar zuiverheid van godsdienst en levenswandel):
1. Deze droefheid moet minstens zo groot zijn als die om het verlies van de dingen van deze wereld. De ogen zijn gezwollen vanwege het wenen. "Zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen als met de rouwklage over een enige zoon", Zach. 12:10.
2. Droefheid over de zonde moet de droefheid naar de wereld overtreffen. Het beledigen van God moet ons meer smarten dan het verlies van geliefde betrekkingen. "Te dien dage zal de Heere, de HEERE der heirscharen, roepen tot geween, en tot rouwklage, en tot kaalheid, en tot omgording des zaks", Jes. 22:12. Dit was vanwege de zonde. Maar als het gaat over het begraven van de doden, verbiedt God tranen en kaalheid, Jer. 22:10; 16:6 om duidelijk te maken dat de droefheid over de zonde de smart bij het graf moet overtreffen. Dit is zeer redelijk, want als er een dode begraven wordt, worden we slechts verlaten door een vriend, maar als we zondigen, verlaat God ons.
3. De droefheid over de zonde moet zo groot zijn dat ze alle andere smart verdrijft. Zo is het ook als iemand lijdt aan niersteen en aan jicht: de pijn van de niersteen overstemt de pijn van de jicht.
4. De bitterheid die we ervaren in het bewenen van de zonde moet op zijn minst even groot zijn als de zoetheid die we genoten in het bedrijven ervan. Ongetwijfeld was het berouw van David bitterder dan het genoegen dat hij vond bij Bathseba.
5. Onze droefheid over de zonde moet zo groot zijn dat ze ons gewillig maakt die zonden na te laten die ons het meeste voordeel of genoegen verschaften. Een geneesmiddel werkt goed als het de ziekte uit ons lichaam verdrijft. De christen heeft voldoende berouw als hij verlost is van de liefde tot de zonde.
Wat vinden we van zo'n antwoord??
Dit is toch zo voorwaardelijk als maar kan!
Met vriendelijke groet, Egbert.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Nou niet dat het ondertekend is, maar lees de geschriften van de andere puriteinen maar eens over de bekering.Oorspronkelijk gepost door EgbertOw sorrij, ik wist niet dat het stukje door alle oudvaders en puriteinen was ondertekend. Mijn ekskuus.Oorspronkelijk gepost door MatthijsJa ik niet, de puriteinen en de oudvaders die zeggen het allemaal zo!Oorspronkelijk gepost door EgbertAls jij of een ander gaat zitten turven of mijn droefheid al het ander overtreft en zo niet is mijn geloof niet goed. Ja dan zou het wel eens voorwaardelijk kunnen zijn. Maar dat is het mankement men gaat het geloof rationaliseren.Oorspronkelijk gepost door Matthijs
Het antwoord van een puritein (Puritein: streng protestant die streeft naar zuiverheid van godsdienst en levenswandel):
1. Deze droefheid moet minstens zo groot zijn als die om het verlies van de dingen van deze wereld. De ogen zijn gezwollen vanwege het wenen. "Zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen als met de rouwklage over een enige zoon", Zach. 12:10.
2. Droefheid over de zonde moet de droefheid naar de wereld overtreffen. Het beledigen van God moet ons meer smarten dan het verlies van geliefde betrekkingen. "Te dien dage zal de Heere, de HEERE der heirscharen, roepen tot geween, en tot rouwklage, en tot kaalheid, en tot omgording des zaks", Jes. 22:12. Dit was vanwege de zonde. Maar als het gaat over het begraven van de doden, verbiedt God tranen en kaalheid, Jer. 22:10; 16:6 om duidelijk te maken dat de droefheid over de zonde de smart bij het graf moet overtreffen. Dit is zeer redelijk, want als er een dode begraven wordt, worden we slechts verlaten door een vriend, maar als we zondigen, verlaat God ons.
3. De droefheid over de zonde moet zo groot zijn dat ze alle andere smart verdrijft. Zo is het ook als iemand lijdt aan niersteen en aan jicht: de pijn van de niersteen overstemt de pijn van de jicht.
4. De bitterheid die we ervaren in het bewenen van de zonde moet op zijn minst even groot zijn als de zoetheid die we genoten in het bedrijven ervan. Ongetwijfeld was het berouw van David bitterder dan het genoegen dat hij vond bij Bathseba.
5. Onze droefheid over de zonde moet zo groot zijn dat ze ons gewillig maakt die zonden na te laten die ons het meeste voordeel of genoegen verschaften. Een geneesmiddel werkt goed als het de ziekte uit ons lichaam verdrijft. De christen heeft voldoende berouw als hij verlost is van de liefde tot de zonde.
Wat vinden we van zo'n antwoord??
Dit is toch zo voorwaardelijk als maar kan!
Ze zeggen allemaal hetzelfde, alleen in wat andere woorden.
[Aangepast op 21/10/04 door Matthijs]
-
gerrit de 2e
- Berichten: 754
- Lid geworden op: 15 dec 2003, 22:38
- Contacteer:
Ja, en dat is sinds ik een topic gelezen heb waar ik het absoluut niet mee eens kon zijn, als er alleen dat verkondigd werd wat daar stond. Dus daarom open ik topics die de andere kant laten zien in het komen tot Jezus.Oorspronkelijk gepost door gerrit de 2e
Mathijs, je wordt wel heel voorspelbaar in je onderwerpen.
Wat maakt bij jou nou eigenlijk indruk als je de oudvaders leest....:pu
Ik denk dat je dan ook eerlijk moet zijn in je openingsposting. En/of zo'n quote in die desbetreffende discussie posten.Oorspronkelijk gepost door MatthijsJa, en dat is sinds ik een topic gelezen heb waar ik het absoluut niet mee eens kon zijn, als er alleen dat verkondigd werd wat daar stond. Dus daarom open ik topics die de andere kant laten zien in het komen tot Jezus.Oorspronkelijk gepost door gerrit de 2e
Mathijs, je wordt wel heel voorspelbaar in je onderwerpen.
Wat maakt bij jou nou eigenlijk indruk als je de oudvaders leest....:pu
Dit heeft een heel hoog 'zie je wel' gehalte....
-
Barryvrouw
- Berichten: 1276
- Lid geworden op: 10 mar 2004, 11:54
Er is van de Puriteinen heel wat goeds te zeggen. Maar we weten ook dat ook hun hun 'fouten' maakten.Oorspronkelijk gepost door Matthijs
Het antwoord van een puritein (Puritein: streng protestant die streeft naar zuiverheid van godsdienst en levenswandel):
Vooral de 1e 'voorwaarde' vind ik opmerkelijk.
Er zijn duidelijke Bijbelse bewijzen dat geen enkele bekering dezelfde is. Als je dit hier leest krijg je het idee dat een bekering jarenlang duurt....
Van verder commentaar onthoud ik mij liever. Voorkom (voor mijzelf) ellenlange discussies om 'winnen' in een soort geloofswedstrijdje.
Met je gedachten ergens anders, ben je altijd overal.
asjeblieft:Oorspronkelijk gepost door PimIk denk dat je dan ook eerlijk moet zijn in je openingsposting. En/of zo'n quote in die desbetreffende discussie posten.Oorspronkelijk gepost door MatthijsJa, en dat is sinds ik een topic gelezen heb waar ik het absoluut niet mee eens kon zijn, als er alleen dat verkondigd werd wat daar stond. Dus daarom open ik topics die de andere kant laten zien in het komen tot Jezus.Oorspronkelijk gepost door gerrit de 2e
Mathijs, je wordt wel heel voorspelbaar in je onderwerpen.
Wat maakt bij jou nou eigenlijk indruk als je de oudvaders leest....:pu
Dit heeft een heel hoog 'zie je wel' gehalte....
Er is NIETS wat bij de zaligheid 'hoort' en tot Christus leidt. Want al wat tot zaligheid nodig is ligt in Christus. Er is niets zaligmakends dat tot Hem leidt!
Dat zegt mij de Schrift. En desgewenst kan ik de reformatoren daarbij noemen: rechtvaardiging door het geloof alleen.
Geloof en rechtvaardigmaking is het eerste zaligmakende in een mens. Geloof daar wordt jij toe opgeroepen. En het geloof maakt jou rechtvaardig voor God.
De droefheid naar God is een droefheid die voortkomt uit de gemeenschap met Christus. Lees de grondtekst maar bij die tekst. Het is te vergelijken met: 'immers is mijn ziel stil tot u o God'. Dat is ook een stilzijn dat voortvloeit uit de gemeenschap met Christus. (psalm 62)
Kijk, er mogen tussen ons best kleine verschillen zijn op ondergeschikte punten, maar wat je doet is de Schrift verdraaien (ook als je ds Kersten citeert), want de Schrift geeft nergens grond voor enige hoop buiten Christus.
Je mag de Schrift niet zo verdraaien en op deze manier mensen hoop geven omdat ze in zichzelf iets ontdekken wat weleens het 'hongeren of dorsten' of een 'verbroken hart' kon zijn.
En ja, als dat zo is heeft Christus dat gewerkt. En als Hij dat gewerkt heeft zal Hij er ook nog wel eens op terug komen.
Ware ellendekennis vloeit uit Christus voort en 'onware' ellendekennis is wel algemene genade, maar uit zichzelf maakt het wanhopig. De wet op zichzelf verdoemd en maakt een mens wanhopig.
Alleen door op Christus te zien (dat is: in Hem te geloven) kan de ware ellendekennis worden verkregen.
Denk nu eens na:
"Indien gij niet wordt gelijk een kind"
We maken het veel te moeilijk, daar zijn sommigen van onze 'vaderen' (je noemde zelf namen) al mee begonnen.
Wat is nodig om gekend te worden?
Zondag 1 ! ! ! !
De Enige Troost (Christus).
Wat vloeit daar uit voort?
Al het andere.
Dus: geloof jij in de Zoon van God?
Nee? Wat heb je dan met ellendekennis te maken? Zie op Jezus! Alles buiten Jezus is de dood.
Je moet Hem hebben, anders ga je verloren. Dat zegt het Woord.
Zou je alsjeblieft het volgende willen doen? Deze zaken onderzoeken bij het licht van de Schrift als je Hem mag kennen. En anders eerst Hem zoeken te verkrijgen? We doen Hem zo'n pijn door Zijn Woord zo ontzettend te verdraaien. Daarmee roepen wij het oordeel af over ons. Alles wat ter zaligheid nodig is is te vinden in Christus. En wij doen van alles om Christus te verdonkeremanen en het eerst in allerlei andere dingetjes te zoeken, want ja: 'waar heb ik Jezus eigenlijk voor nodig'.
En dit terwijl Jezus maar 1 ding van ons vraagt, wat Hij ons zelf ook wil geven, nl. geloof.
Hij vraagt geen poespas, hij vraagt geloof.
En Hij zal het zelf werken, dat belooft Hij in Zijn gehele Woord.
Aljeblieft bega niet de zonde van de verlossing krachteloos te maken door ongeloof!
Ik spreek uit de Schrift en uit eigen ervaring, het is een heilloze weg die leidt naar het verderf!
Onderzoek de Schriften, die zijn het die van die gezegende Jezus getuigen.
Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop.
Indien iemand Mijn stem zal horen en zal opendoen, Ik zal tot hem inkomen en avondmaal met hem houden en hij met Mij. (uit mijn hoofd)
Dat is de belofte. Durf nu eens te gaan staan en zeg tegen God: u liegt!
Dat durf je niet. Maar je doet wel alsof Hij liegt.
God eist van jou nu dat je opendoet op Zijn klop. Of denk je dat God (met diepe eerbied gesproken) arminiaans is? Dat Hij van ons vraagt wat wij niet doen kunnen?
Nee toch, wat Hij vraagt wil Hij zelf geven.
Duizendmaal liever wil Hij het geven dan dat jij het wilt ontvangen.
En Jezus de scharen ziende werd met INNERLIJKE ONTFERMING BEWOGEN.
Zijn ingewand rommelt over zondaren.
Is zoekende zondaarsliefde nog beter te omschrijven in onze taal?
Hij is met innerlijke ontferming bewogen over een ieder die Hem nog niet kent.
Jezus weende over Jeruzalem: hoe menigmaal heb Ik u willen bijeenvergaderen als een hen haar kuikens, maar gij hebt niet GEWILD.
Laat Hem niet staan!
Toch nog een reactie op je.Oorspronkelijk gepost door BarryvrouwEr is van de Puriteinen heel wat goeds te zeggen. Maar we weten ook dat ook hun hun 'fouten' maakten.Oorspronkelijk gepost door Matthijs
Het antwoord van een puritein (Puritein: streng protestant die streeft naar zuiverheid van godsdienst en levenswandel):
Vooral de 1e 'voorwaarde' vind ik opmerkelijk.
Er zijn duidelijke Bijbelse bewijzen dat geen enkele bekering dezelfde is. Als je dit hier leest krijg je het idee dat een bekering jarenlang duurt....
Van verder commentaar onthoud ik mij liever. Voorkom (voor mijzelf) ellenlange discussies om 'winnen' in een soort geloofswedstrijdje.
Alle Puriteinen en oudvaders spraken niet oppervlakkig over de kennis van ellende die een ontdekte krijgt na z'n wedergeboorte. Dat ging diep! Ik kan wel een hele reeks citeren uit geschriften van verschillende puriteinen en oudvaders.
Bekering duurt tot je laatste snik. Elke dag weer opnieuw bekeert worden. De dagelijkse bekering noemen we dat.
Wedergeboorte is één moment.
De weg tot Jezus na de wedergeboorte kan snel gevonden worden (denk aan de moordenaar), maar kan ook heel lang duren. De Heilige Geest leidt namelijk de zondaar tot Jezus.