Ik las laats iets heel wonderlijks in de bijbel. En ben me er in gaan verdiepen.
Ik las dat paulus zij: "Als bedroefd, maar altijd blijde"
Wonderlijk.. Paulus was altijd blij.
God geeft doormiddel van paulus ons zelfs de opdracht om blij te zijn.
Verblijdt u in de Here te allen tijde! Wederom zal ik zeggen: Verblijdt u." (Philippenzen 4:4).
Vreemd eigenlijk toch? Hoe kan God nou blijdschap van ons vragen, terwijl we enorm bedroeft zijn bijvoorbeeld. Paulus en Silas, zongen naardat ze martelingen ondergaan waren "God lofzangen". Niet te geloven in het diepst van de nacht.
Dit heb Ik tot u gesproken, opdat mijn blijdschap in u zij en uw blijdschap vervuld worde (johannes 15: 11)
Dit is toch enorm wonderlijk, Jezus begint over Zijn blijschap te spreken vlak voor zijn vreeselijke kruisdood.
mijn vraag:
"wil God dat je altijd blij bent?"
[Aangepast op 20/7/04 door hijwel]
altijd blij?
Dat ligt er maar net aan hoe je 'blij zijn' definieerd. De bijbel verteld ons duidelijk dat God wil dat wij gelukkig zijn. Dat komt door Zijn liefde tot ons. Maar of dat inhoud dat Hij wil dat wij altijd blij zijn betwijfel ik. Soms is een periode van droefheid (bv een overlijden) heel nuttig voor het geestelijke leven."wil God dat je altijd blij bent?"
Daarbij gaat de christelijke blijheid altijd gepaard met de droefheid over de zonde, die nog in ons leeft. Blij over ontvangen genade, verdrietig over mijn zonde
Laten we daarom maar niet er naar streven om altijd blij te zijn (er is niets walgelijkers dan gemaakte blijheid), maar om altijd dicht bij Christus te zijn. Wie dicht bij Hem leeft is écht gelukkig, is écht blij!
[Aangepast op 20/7/2004 door memento]
Een prachtig staaltje om zeep helpen van Fil. 4: 4.Oorspronkelijk gepost door mementoDat ligt er maar net aan hoe je 'blij zijn' definieerd. De bijbel verteld ons duidelijk dat God wil dat wij gelukkig zijn. Dat komt door Zijn liefde tot ons. Maar of dat inhoud dat Hij wil dat wij altijd blij zijn betwijfel ik. Soms is een periode van droefheid (bv een overlijden) heel nuttig voor het geestelijke leven."wil God dat je altijd blij bent?"
Daarbij gaat de christelijke blijheid altijd gepaard met de droefheid over de zonde, die nog in ons leeft. Blij over ontvangen genade, verdrietig over mijn zonde
Laten we daarom maar niet er naar streven om altijd blij te zijn (er is niets walgelijkers dan gemaakte blijheid), maar om altijd dicht bij Christus te zijn. Wie dicht bij Hem leeft is écht gelukkig, is écht blij!
[Aangepast op 20/7/2004 door memento]
Er staat: " Verblijdt u ten allen tijd"
Vervolgens komt het commentaar van Memento met allerlei 'ja, maren'.
1) het ligt er maar net aan.... enz.
2)of dat inhoud dat Hij wil dat we altijd blij zijn, betwijfel ik.
3) een periode van droefheid is nuttig
4) christelijke blijheid gaat altijd (toe maar) gepaard met droefheid.
Na dit commentaar staat er uiteindelijk precies het omgekeerde van deze oproep:
Laten we er daarom maar niet naar streven altijd blij te zijn.
Weg Fil. 4:4
Ik begrijp echt wel dat er veel waars wordt gezegd in dit commentaar, maar het komt zo zeurderig over. Alsof je Fil. 4:4 liever niet in de Bijbel had zien staan.
Probeer je ook eens wezenlijk te verdiepen in wat hier gezegd wil zijn.
memento laetari
Wacht, goed lezen. Ik probeer alleen te waken tegen een ongegronde blijdschap. Blij zijn heeft tegenwoordig niet een diepe betekenis, maar word veeleer geassocierd met wereldse blijheid, dus niet de blijdschap om de zaligheid en de Zaligmaker.Na dit commentaar staat er uiteindelijk precies het omgekeerde van deze oproep:
Laten we er daarom maar niet naar streven altijd blij te zijn.
Weg Fil. 4:4
Fil. heeft het over de blijdschap in Christus. En de zin die je van mij half citeerd wijst nu juist daarop (in het tweede gedeelte, wat je voor het gemak maar even niet mee-citeerd). Dát is gelukkig zijn. Dát is echte blijdschap. Dát is blijdschap die je zelfs kunt hebben als je echt verdrietig bent, ook als je ogen vol tranen van ellende staan.
-
limosa
Nee natuurlijk niet. Dan zouden we heel onevenwichtige personen worden. Ik denk dat God wil dat we ook in onze emoties evenwichtig zijn. Dat er is een droefheid over de zonde en in het kennen van ons eigen hart en een blijdschap in het kennen van Jezus als onze Zaligmaker.Oorspronkelijk gepost door hijwel
mijn vraag:
"wil God dat je altijd blij bent?"
Ja, ja, ik ben het met al je definities eens:Oorspronkelijk gepost door mementoWacht, goed lezen. Ik probeer alleen te waken tegen een ongegronde blijdschap. Blij zijn heeft tegenwoordig niet een diepe betekenis, maar word veeleer geassocierd met wereldse blijheid, dus niet de blijdschap om de zaligheid en de Zaligmaker.Na dit commentaar staat er uiteindelijk precies het omgekeerde van deze oproep:
Laten we er daarom maar niet naar streven altijd blij te zijn.
Weg Fil. 4:4
Fil. heeft het over de blijdschap in Christus. En de zin die je van mij half citeerd wijst nu juist daarop (in het tweede gedeelte, wat je voor het gemak maar even niet mee-citeerd). Dát is gelukkig zijn. Dát is echte blijdschap. Dát is blijdschap die je zelfs kunt hebben als je echt verdrietig bent, ook als je ogen vol tranen van ellende staan.
- het gaat om blijdschap in de Heere
- het gaat om blijdschap na verkregen genade
- het gaat om blijdschap, die samen kan gaan met een droefheid vanwege eigen gebrek en zonde
Maar: juist met al deze eigenschappen van deze blijdschap gaat het er toch écht om dat er opgeroepen wordt om deze blijdschap in alle omstandigheden en ten allen tijde te beoefenen. En dat is best een vreemde oproep (juist in verband met alle zaken die daar tegenop komen)
Maar laat het alsjeblieft staan en verminder of ontkracht deze oproep niet door er vraagtekens bij te zetten of door er een zogenaamde andere kant van de medaille tegeover te zetten.
Misschien is de oproep om zich ten allen tijde te verblijden wel een van de meest troostrijke en vruchtbare aanbevelingen uit de Bijbel voor mensen, die geneigd zijn om de droevige en zondige werkelijkheid (ook van eigen leven) nogal sterk te benadrukken.
Verblijdt u!
Het kan de macht van zonde, kwaad en duivel breken, denk ik.
-
limosa
"zogenaamde andere kant"? Hoe zouden wij kunnen weten wat licht is als we het donker niet kennen? En evenzo, hoe zouden we blijdschap kennen zonder droefheid? We zijn zwakke zondige mensen (we zijn niet zondig omdat we zonden doen, we doen zonden omdat we zondig zíjn) en we moeten "dagelijks" bekeerd worden. Zo zullen we ook "dagelijks" droefheid kennen. Droefheid, omdat we uit onszelf God steeds verlaten. Blijdschap omdat God ons steeds weer terughaald.Oorspronkelijk gepost door gravo
Maar laat het alsjeblieft staan en verminder of ontkracht deze oproep niet door er vraagtekens bij te zetten of door er een zogenaamde andere kant van de medaille tegeover te zetten.
Misschien is de oproep om zich ten allen tijde te verblijden wel een van de meest troostrijke en vruchtbare aanbevelingen uit de Bijbel voor mensen, die geneigd zijn om de droevige en zondige werkelijkheid (ook van eigen leven) nogal sterk te benadrukken.
Verblijdt u!
Het kan de macht van zonde, kwaad en duivel breken, denk ik.
-
Adorote
Verblijdt U,is niet heel de dag maar lachend rondlopen,zou ook niet normaal zijn.
Het altijd verblijden is de gesteldheid van weten in eeuwigheid te zijn,en dat je aardse leven een tijdelijk wonen is in een aards huis wat wij lichaam noemen. Dat wij door het Levendschenkend Kruis gewassen door Zijn Heilig Bloed de Eeuwigheid deelachtig zijn door Genade. Daar kan je je altijd in verblijden zolang je hier je aardse wandeling moet lopen tot je Hemelse geboortedag.
Het altijd verblijden is de gesteldheid van weten in eeuwigheid te zijn,en dat je aardse leven een tijdelijk wonen is in een aards huis wat wij lichaam noemen. Dat wij door het Levendschenkend Kruis gewassen door Zijn Heilig Bloed de Eeuwigheid deelachtig zijn door Genade. Daar kan je je altijd in verblijden zolang je hier je aardse wandeling moet lopen tot je Hemelse geboortedag.
-
limosa
Dan is er dus geen berouw over het in de zonde vallen? Het maakt niet uit dat je fout in gaat, we zijn toch de eeuwigheid deelachtig?? Volgens mij, als er een besef is van de heiligheid van God, zijn we bedroefd als we Hem ont-eren.Oorspronkelijk gepost door Adorote
Verblijdt U,is niet heel de dag maar lachend rondlopen,zou ook niet normaal zijn.
Het altijd verblijden is de gesteldheid van weten in eeuwigheid te zijn,en dat je aardse leven een tijdelijk wonen is in een aards huis wat wij lichaam noemen. Dat wij door het Levendschenkend Kruis gewassen door Zijn Heilig Bloed de Eeuwigheid deelachtig zijn door Genade. Daar kan je je altijd in verblijden zolang je hier je aardse wandeling moet lopen tot je Hemelse geboortedag.
-
hijwel
Oke,
God wil dat we altijd blij zijn. Maar wat houd die blijdschap in, hoe krijg je die blijdschap.
Hier gaat het niet over opervlakking blijdschap maar over echte blijdschap. Echte blijdschap waarop God wel aandringt in Zijn Woord: "verblijd u ten alle tijde, wederom ..."
Als ik naar Paulus kijk is mischien moeilijk te begrijpen dat hij zegt: "Als bedroefd, maar altijd blijde` En dat hij zelfs oproept tot blijdschap. Wat zou paulus last hebben gehad van zijn zonde, hoeveel mensen heeft hij vermoord enz..
Maar toch denk ik dat Paulus altijd blij was! Waarom? Omdat hij ook dit kon zeggen:
Want we weten nu, dat God alle dingen doet medewerken ten goede voor hen die God liefhebben, die volgens zijn voornemen geroepenen zijn" (Rom. 8:28).
Ik vermag alle dingen door Christus, Die mij kracht geeft. (fil 4)
Broeders, ik voor mij acht niet, dat ik het reeds gegrepen heb, maar een ding doe ik: vergetende hetgeen achter mij ligt en mij uitstrekkende naar hetgeen voor mij ligt, jaag ik naar het doel, om de prijs der roeping Gods, die van boven is, in Christus Jezus.
Ik vindt het geweldig hoe paulus leeft, Hij leeft in het volle vertrouwen dat God hem overal bij zou helpen. Dat God alles in Zijn leven doet medewerken ten goede. En dat heel zijn Levenspad wat voor Hem licht goed komt omdat Jezus hem daarvoor de kracht geeft.
Ik vindt dit echt mooi, en dat is nou iets waar ik enrom blij van wordt.
Dat is denk ik hetzelfde als David bedoelde toe hij uitriep: "hoop op God!"
hoop (vast vertrouwen in de toekomst)
Is blijdschap iets wat je moet doen, of iets waarna je moet streven, of krijg je dat vanzelf?
God wil dat we altijd blij zijn. Maar wat houd die blijdschap in, hoe krijg je die blijdschap.
Hier gaat het niet over opervlakking blijdschap maar over echte blijdschap. Echte blijdschap waarop God wel aandringt in Zijn Woord: "verblijd u ten alle tijde, wederom ..."
Als ik naar Paulus kijk is mischien moeilijk te begrijpen dat hij zegt: "Als bedroefd, maar altijd blijde` En dat hij zelfs oproept tot blijdschap. Wat zou paulus last hebben gehad van zijn zonde, hoeveel mensen heeft hij vermoord enz..
Maar toch denk ik dat Paulus altijd blij was! Waarom? Omdat hij ook dit kon zeggen:
Want we weten nu, dat God alle dingen doet medewerken ten goede voor hen die God liefhebben, die volgens zijn voornemen geroepenen zijn" (Rom. 8:28).
Ik vermag alle dingen door Christus, Die mij kracht geeft. (fil 4)
Broeders, ik voor mij acht niet, dat ik het reeds gegrepen heb, maar een ding doe ik: vergetende hetgeen achter mij ligt en mij uitstrekkende naar hetgeen voor mij ligt, jaag ik naar het doel, om de prijs der roeping Gods, die van boven is, in Christus Jezus.
Ik vindt het geweldig hoe paulus leeft, Hij leeft in het volle vertrouwen dat God hem overal bij zou helpen. Dat God alles in Zijn leven doet medewerken ten goede. En dat heel zijn Levenspad wat voor Hem licht goed komt omdat Jezus hem daarvoor de kracht geeft.
Ik vindt dit echt mooi, en dat is nou iets waar ik enrom blij van wordt.
Dat is denk ik hetzelfde als David bedoelde toe hij uitriep: "hoop op God!"
hoop (vast vertrouwen in de toekomst)
Is blijdschap iets wat je moet doen, of iets waarna je moet streven, of krijg je dat vanzelf?
-
Adryan
Wat Andre zegt sluit niet uit wat jij zegt. Als het goed is zouden we ons daarin verblijden. MAar het in zonde vallen is niet goed. Dan zal er ook droefheid zijn. MAar was er geen droefheid dan hoefde Paulus ook niet op te roepen tot verblijdt u.Oorspronkelijk gepost door limosaDan is er dus geen berouw over het in de zonde vallen? Het maakt niet uit dat je fout in gaat, we zijn toch de eeuwigheid deelachtig?? Volgens mij, als er een besef is van de heiligheid van God, zijn we bedroefd als we Hem ont-eren.Oorspronkelijk gepost door Adorote
Verblijdt U,is niet heel de dag maar lachend rondlopen,zou ook niet normaal zijn.
Het altijd verblijden is de gesteldheid van weten in eeuwigheid te zijn,en dat je aardse leven een tijdelijk wonen is in een aards huis wat wij lichaam noemen. Dat wij door het Levendschenkend Kruis gewassen door Zijn Heilig Bloed de Eeuwigheid deelachtig zijn door Genade. Daar kan je je altijd in verblijden zolang je hier je aardse wandeling moet lopen tot je Hemelse geboortedag.
Denk je dat God, toen Hij ons schiep, wilde dat we ook droefheid zouden kennen zodat onze emoties meer evenwichtig zouden zijn? Droefheid is een gevolg van de zonde.Oorspronkelijk gepost door limosaNee natuurlijk niet. Dan zouden we heel onevenwichtige personen worden. Ik denk dat God wil dat we ook in onze emoties evenwichtig zijn. Dat er is een droefheid over de zonde en in het kennen van ons eigen hart en een blijdschap in het kennen van Jezus als onze Zaligmaker.Oorspronkelijk gepost door hijwel
mijn vraag:
"wil God dat je altijd blij bent?"
Natuurlijk leven we nu na de zondeval. Maar het lijkt me stug dat God niet zou willen dat de situatie meer was zoals voor de zondeval. Of denk ik te simpel?