Kortere preken?

[Johann Gottfried Walther]

Al langere tijd valt het mij op dat er steeds meer kortere kerkdiensten komen.
Let wel, ik ben niet voor onnodig lange kerkdiensten, maar het feit is dat de prediking in de Reformatorische gezindte de kern van de kerkdienst was, samen met de Schriftlezing.
Meermaals kwam ik kerkdiensten tegen van nog geen 70 minuten, en een preek van 20 minuten.

In het RD las ik het volgende:
Ds. Van de Worp merkt op dat er bij kerkgangers steeds minder Bijbelkennis aanwezig is, iets wat niet losstaat van de prediking. „Preken lijkt wel uit de tijd te zijn. Gemeenten willen kortere diensten, andere elementen moeten worden toegevoegd. Maar lever dan niet in op de Woordverkondiging. Als de preek steeds korter wordt, is er voor de predikant steeds minder gelegenheid voor het goed bespreken van de tekst, wat ten koste gaat van de Bijbelkennis van de gemeenteleden.”

en
„Als er ingeleverd wordt op de Woordverkondiging, krijgt de gemeente minder onderwijs, terwijl de kennis van de Schrift juist zo belangrijk is. Als je beknibbelt op de lengte van de preek, maar ook op de leerdiensten, graaf je als gemeente een kuil waar je zelf in valt. Straks weten de kerkgangers de basale dingen van de Bijbel niet meer.”

https://www.rd.nl/artikel/1111696-ds-c- ... p-de-preek

Graag nu geen uitweiden over dat sommige predikanten zo lang preken, en dat er ook goede kortere preken bestaan. Er bestaan net zo goed langere goede preken.

Ik heb wel wat vragen:
1) Is de prediking en het lezen van de Bijbel, dé kern van de kerkdienst of toch niet?
2) Waarom zouden gemeenten kiezen voor een kindermoment en muzikaal intermezzo en andere dingen, en waarom moet de preek dan maar korter worden? Dan lijkt het toch of de preek maar bijzaak is...
3) Bijbelkennis neemt af, kennis van de leer neemt af, is het gevaar zo niet dat de Bijbel en de belijdenisgeschriften monumenten worden, die hun waarde hebben, maar vooral waarde hebben gehad...?
4) Veel ontwikkelingen gaan stapje voor stapje, maar iemand moet toch doorhebben dat, je als gemeente een kuil aan het graven bent, waar je zelf in valt...door Bijbelkennis en Bijbelse kernzaken te verliezen? Je kunt toch niet volstaan, met dat kunnen we opzoeken? Het gaat toch om weten in wat (Gods woord) en Wie (God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest) je geloofd?

[JvW]

Al langere tijd valt het mij op dat er steeds meer kortere kerkdiensten komen.
Let wel, ik ben niet voor onnodig lange kerkdiensten, maar het feit is dat de prediking in de Reformatorische gezindte de kern van de kerkdienst was, samen met de Schriftlezing.
Meermaals kwam ik kerkdiensten tegen van nog geen 70 minuten, en een preek van 20 minuten.

In het RD las ik het volgende:
Ds. Van de Worp merkt op dat er bij kerkgangers steeds minder Bijbelkennis aanwezig is, iets wat niet losstaat van de prediking. „Preken lijkt wel uit de tijd te zijn. Gemeenten willen kortere diensten, andere elementen moeten worden toegevoegd. Maar lever dan niet in op de Woordverkondiging. Als de preek steeds korter wordt, is er voor de predikant steeds minder gelegenheid voor het goed bespreken van de tekst, wat ten koste gaat van de Bijbelkennis van de gemeenteleden.”

en
„Als er ingeleverd wordt op de Woordverkondiging, krijgt de gemeente minder onderwijs, terwijl de kennis van de Schrift juist zo belangrijk is. Als je beknibbelt op de lengte van de preek, maar ook op de leerdiensten, graaf je als gemeente een kuil waar je zelf in valt. Straks weten de kerkgangers de basale dingen van de Bijbel niet meer.”

https://www.rd.nl/artikel/1111696-ds-c- ... p-de-preek

Graag nu geen uitweiden over dat sommige predikanten zo lang preken, en dat er ook goede kortere preken bestaan. Er bestaan net zo goed langere goede preken.

Ik heb wel wat vragen:
1) Is de prediking en het lezen van de Bijbel, dé kern van de kerkdienst of toch niet?
2) Waarom zouden gemeenten kiezen voor een kindermoment en muzikaal intermezzo en andere dingen, en waarom moet de preek dan maar korter worden? Dan lijkt het toch of de preek maar bijzaak is...
3) Bijbelkennis neemt af, kennis van de leer neemt af, is het gevaar zo niet dat de Bijbel en de belijdenisgeschriften monumenten worden, die hun waarde hebben, maar vooral waarde hebben gehad...?
4) Veel ontwikkelingen gaan stapje voor stapje, maar iemand moet toch doorhebben dat, je als gemeente een kuil aan het graven bent, waar je zelf in valt...door Bijbelkennis en Bijbelse kernzaken te verliezen? Je kunt toch niet volstaan, met dat kunnen we opzoeken? Het gaat toch om weten in wat (Gods woord) en Wie (God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest) je geloofd?

Ik herken dit totaal niet, het is eerder andersom. Pakweg 20-25 jaar geleden hadden we regelmatig een kortere kerkdienst, nu komt dat praktisch nooit meer voor bij ons. Ik heb het dan niet over de leesdiensten. Bij leesdiensten komt het weleens voor dat de dienst wat eerder afgelopen is, maar ook niet vaker dan voorheen.

[-DIA-]

Al langere tijd valt het mij op dat er steeds meer kortere kerkdiensten komen.
Let wel, ik ben niet voor onnodig lange kerkdiensten, maar het feit is dat de prediking in de Reformatorische gezindte de kern van de kerkdienst was, samen met de Schriftlezing.
Meermaals kwam ik kerkdiensten tegen van nog geen 70 minuten, en een preek van 20 minuten.

In het RD las ik het volgende:
Ds. Van de Worp merkt op dat er bij kerkgangers steeds minder Bijbelkennis aanwezig is, iets wat niet losstaat van de prediking. „Preken lijkt wel uit de tijd te zijn. Gemeenten willen kortere diensten, andere elementen moeten worden toegevoegd. Maar lever dan niet in op de Woordverkondiging. Als de preek steeds korter wordt, is er voor de predikant steeds minder gelegenheid voor het goed bespreken van de tekst, wat ten koste gaat van de Bijbelkennis van de gemeenteleden.”

en
„Als er ingeleverd wordt op de Woordverkondiging, krijgt de gemeente minder onderwijs, terwijl de kennis van de Schrift juist zo belangrijk is. Als je beknibbelt op de lengte van de preek, maar ook op de leerdiensten, graaf je als gemeente een kuil waar je zelf in valt. Straks weten de kerkgangers de basale dingen van de Bijbel niet meer.”

https://www.rd.nl/artikel/1111696-ds-c- ... p-de-preek

Graag nu geen uitweiden over dat sommige predikanten zo lang preken, en dat er ook goede kortere preken bestaan. Er bestaan net zo goed langere goede preken.

Ik heb wel wat vragen:
1) Is de prediking en het lezen van de Bijbel, dé kern van de kerkdienst of toch niet?
2) Waarom zouden gemeenten kiezen voor een kindermoment en muzikaal intermezzo en andere dingen, en waarom moet de preek dan maar korter worden? Dan lijkt het toch of de preek maar bijzaak is...
3) Bijbelkennis neemt af, kennis van de leer neemt af, is het gevaar zo niet dat de Bijbel en de belijdenisgeschriften monumenten worden, die hun waarde hebben, maar vooral waarde hebben gehad...?
4) Veel ontwikkelingen gaan stapje voor stapje, maar iemand moet toch doorhebben dat, je als gemeente een kuil aan het graven bent, waar je zelf in valt...door Bijbelkennis en Bijbelse kernzaken te verliezen? Je kunt toch niet volstaan, met dat kunnen we opzoeken? Het gaat toch om weten in wat (Gods woord) en Wie (God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest) je geloofd?

Wat ik duidelijk merk is de het vermogen om een lange preek te beluisteren minder wordt. Wellicht dat we dit zelf in de hand werken door een vluchtig media-gebruik.
1. Woord verkondiging is Schriftlezing en Schriftverklaring.
2. Let op: Kerken waar de schriftuurlijk-bevindelijke prediking minder wordt, daar gaat men het zoeken in een aanpassen (mooier maken, zo men denkt) van de liturgie.
Kinderen horen bij de gemeente, en in de preek moeten ook de kinderen betrokken worden.
3. We merken nu dat er een grote vervreemding ontstaat van onze belijdenisgeschriften, anderzijds merk ik dat er ook zijn die de belijdenisgeschriften wel lezen, maar dat ze een die door een andere bril lezen dan we altijd hebben gedaan. We waren, zo zegt men, fout...
4. Wat het laatste punt betreft, ik geloof dat we veel verder van huis zijn dan de meesten wel beseffen.

[Johann Gottfried Walther]

Ik herken dit totaal niet, het is eerder andersom. Pakweg 20-25 jaar geleden hadden we regelmatig een kortere kerkdienst, nu komt dat praktisch nooit meer voor bij ons. Ik heb het dan niet over de leesdiensten. Bij leesdiensten komt het weleens voor dat de dienst wat eerder afgelopen is, maar ook niet vaker dan voorheen.

Zou het kunnen dat de kerk iets breder is dan alleen jullie gemeente?
Er zijn wel meer gemeenten waar het niet speelt/voorkomt, maar er zijn genoeg anderen gemeenten waar het wel voorkomt.

[JvW]

Ik herken dit totaal niet, het is eerder andersom. Pakweg 20-25 jaar geleden hadden we regelmatig een kortere kerkdienst, nu komt dat praktisch nooit meer voor bij ons. Ik heb het dan niet over de leesdiensten. Bij leesdiensten komt het weleens voor dat de dienst wat eerder afgelopen is, maar ook niet vaker dan voorheen.

Zou het kunnen dat de kerk iets breder is dan alleen jullie gemeente?
Er zijn wel meer gemeenten waar het niet speelt/voorkomt, maar er zijn genoeg anderen gemeenten waar het wel voorkomt.

Wellicht dat het samenhangt met het kerkverband en vervolgens binnen dat kerkverband met de plaatselijke gemeenten. Laat ik het zo zeggen: ik vermoed dat dit in heel de (Oud) Gereformeerde Gemeenten (in Nederland) niet voorkomt. Eerder dus andersom (vwb de Gereformeerde Gemeenten). Je spreekt zelf over de Reformatorische gezindte, maar ik denk dus dat dat onjuist is.

[Zeeuw]

Al langere tijd valt het mij op dat er steeds meer kortere kerkdiensten komen.
Let wel, ik ben niet voor onnodig lange kerkdiensten, maar het feit is dat de prediking in de Reformatorische gezindte de kern van de kerkdienst was, samen met de Schriftlezing.
Meermaals kwam ik kerkdiensten tegen van nog geen 70 minuten, en een preek van 20 minuten.

In het RD las ik het volgende:
Ds. Van de Worp merkt op dat er bij kerkgangers steeds minder Bijbelkennis aanwezig is, iets wat niet losstaat van de prediking. „Preken lijkt wel uit de tijd te zijn. Gemeenten willen kortere diensten, andere elementen moeten worden toegevoegd. Maar lever dan niet in op de Woordverkondiging. Als de preek steeds korter wordt, is er voor de predikant steeds minder gelegenheid voor het goed bespreken van de tekst, wat ten koste gaat van de Bijbelkennis van de gemeenteleden.”

en
„Als er ingeleverd wordt op de Woordverkondiging, krijgt de gemeente minder onderwijs, terwijl de kennis van de Schrift juist zo belangrijk is. Als je beknibbelt op de lengte van de preek, maar ook op de leerdiensten, graaf je als gemeente een kuil waar je zelf in valt. Straks weten de kerkgangers de basale dingen van de Bijbel niet meer.”

https://www.rd.nl/artikel/1111696-ds-c- ... p-de-preek

Graag nu geen uitweiden over dat sommige predikanten zo lang preken, en dat er ook goede kortere preken bestaan. Er bestaan net zo goed langere goede preken.

Ik heb wel wat vragen:
1) Is de prediking en het lezen van de Bijbel, dé kern van de kerkdienst of toch niet?
2) Waarom zouden gemeenten kiezen voor een kindermoment en muzikaal intermezzo en andere dingen, en waarom moet de preek dan maar korter worden? Dan lijkt het toch of de preek maar bijzaak is...
3) Bijbelkennis neemt af, kennis van de leer neemt af, is het gevaar zo niet dat de Bijbel en de belijdenisgeschriften monumenten worden, die hun waarde hebben, maar vooral waarde hebben gehad...?
4) Veel ontwikkelingen gaan stapje voor stapje, maar iemand moet toch doorhebben dat, je als gemeente een kuil aan het graven bent, waar je zelf in valt...door Bijbelkennis en Bijbelse kernzaken te verliezen? Je kunt toch niet volstaan, met dat kunnen we opzoeken? Het gaat toch om weten in wat (Gods woord) en Wie (God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest) je geloofd?

Ik herken het wel en vind het geen probleem. Ik merk dat ik in het verleden vaak (hele) lange preken hoorde die over het algemeen veel herhaling bevatten, die eenvoudig kon worden geschrapt. Nu hoor ik kortere preken die vaak behoorlijk doorwrocht zijn qua Bijbelonderzoek en uitleg.

Je vragen gaan m.i. niet persé over langer of korter, maar over de manier waarop kerkdiensten worden ingevuld.

[Rido91]

Al langere tijd valt het mij op dat er steeds meer kortere kerkdiensten komen.
Let wel, ik ben niet voor onnodig lange kerkdiensten, maar het feit is dat de prediking in de Reformatorische gezindte de kern van de kerkdienst was, samen met de Schriftlezing.
Meermaals kwam ik kerkdiensten tegen van nog geen 70 minuten, en een preek van 20 minuten.

In het RD las ik het volgende:
Ds. Van de Worp merkt op dat er bij kerkgangers steeds minder Bijbelkennis aanwezig is, iets wat niet losstaat van de prediking. „Preken lijkt wel uit de tijd te zijn. Gemeenten willen kortere diensten, andere elementen moeten worden toegevoegd. Maar lever dan niet in op de Woordverkondiging. Als de preek steeds korter wordt, is er voor de predikant steeds minder gelegenheid voor het goed bespreken van de tekst, wat ten koste gaat van de Bijbelkennis van de gemeenteleden.”

en
„Als er ingeleverd wordt op de Woordverkondiging, krijgt de gemeente minder onderwijs, terwijl de kennis van de Schrift juist zo belangrijk is. Als je beknibbelt op de lengte van de preek, maar ook op de leerdiensten, graaf je als gemeente een kuil waar je zelf in valt. Straks weten de kerkgangers de basale dingen van de Bijbel niet meer.”

https://www.rd.nl/artikel/1111696-ds-c- ... p-de-preek

Graag nu geen uitweiden over dat sommige predikanten zo lang preken, en dat er ook goede kortere preken bestaan. Er bestaan net zo goed langere goede preken.

Ik heb wel wat vragen:
1) Is de prediking en het lezen van de Bijbel, dé kern van de kerkdienst of toch niet?
2) Waarom zouden gemeenten kiezen voor een kindermoment en muzikaal intermezzo en andere dingen, en waarom moet de preek dan maar korter worden? Dan lijkt het toch of de preek maar bijzaak is...
3) Bijbelkennis neemt af, kennis van de leer neemt af, is het gevaar zo niet dat de Bijbel en de belijdenisgeschriften monumenten worden, die hun waarde hebben, maar vooral waarde hebben gehad...?
4) Veel ontwikkelingen gaan stapje voor stapje, maar iemand moet toch doorhebben dat, je als gemeente een kuil aan het graven bent, waar je zelf in valt...door Bijbelkennis en Bijbelse kernzaken te verliezen? Je kunt toch niet volstaan, met dat kunnen we opzoeken? Het gaat toch om weten in wat (Gods woord) en Wie (God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest) je geloofd?

Op vraag 2 antwoord ik: waarschijnlijk vanuit een drang om iedereen bij de dienst te betrekken en tegelijkertijd is de spanningsboog van een gemiddeld gemeentelid lager dus dat vult elkaar dan mooi aan denkt men (ik doe maar een gokje hoor) en de rest van de vragen beantwoord ik met ja. Je zorg over elementen die aan de dienst toegevoegd moeten worden deel ik.

Toch vind ik het probleem niet zozeer de lengte van de preek. Ik heb wel korte preken gehoord van 25 minuten die kernachtiger en dieper waren van inhoud dan preken van 60 minuten. Binnen wat grenzen heeft het toch mijn voorkeur dat de predikant de tijd pakt die hij nodig acht om zijn preek te kunnen houden zonder herhalingen te voorkomen om de tijd vol te praten(dus wat mij betreft in elk geval geen mininum qua tijd) Ik vind het persoonlijk erger dat er concessies moeten worden gedaan aan de inhoud, het moet allemaal 'praktisch' en niet te moeilijk. Zo hoorde ik onlangs dat in een gemeente binnen onze gereformeerde gezindte dat men liever had dat de serie preken uit de Nederlandse Geloofsbelijdenis maar moest stoppen omdat men dit een te moeilijk geschrift vond. Dat zijn dan dingen die mij vooral zorgen baren.

[Erskinees]

Ik vind een kortere dienst heerlijk.

[Bourdon16]

Bij ons is de avonddienst soms iets korter, vaak als we een gastpredikant hebben.
Hoelang de preken zijn houd ik eigenlijk nooit bij.

Ik vind het wel fijn als de diensten max 1,5 uur duren.

[Henk J]

In onze gemeente worden de diensten niet perse korter, recent zijn er nog twee kandidaten voorgegaan die niet korter preken dan andere predikanten. Een van de twee gaat eerder nog wat langer door. Ben het ermee eens dat een preek een zekere omvang moet hebben om een bepaalde diepte te bereiken maar dat hoeft niet perse meer dan een uur te zijn. Zelf houd ik meer van preken die rond de 40 minuten liggen, komende zondag gaat er ook een predikant voor die in een ruime 40 minuten meer zegt dan velen in 55 tot 60 minuten.
Wel is het zo dat als er andere elementen toegevoegd worden aan de eredienst dit eigenlijk altijd ten kostte gaat van de preek en dat lijkt me geen goede ontwikkeling.

[J.C. Philpot]

komende zondag gaat er ook een predikant voor die in een ruime 40 minuten meer zegt dan velen in 55 tot 60 minuten.

Ik kan deze constatering volledig onderschrijven.

[parsifal]

Ik denk dat de Schriftlezing belangrijker is dan de preek. In sommige gevallen is drie hoofdstukken lezen, en dan 10 minuten minder preek echt geen slecht idee, als de 2 extra hoofdstukken de context duidelijker maken.

Verder moet in sommige gevallen deel van preek echt toelichting zijn om Schriftgedeelte te begrijpen (context, verwijzingen naar andere gedeelten). Op toepassing kan vaak best wat tijd ingekort worden.

[Martijn]

Ik vind een kortere dienst heerlijk.

Ik ook. We hebben nu een predikant die het kort maar krachtig houd.

Om op de openingspost in te gaan. Ik denk niet dat de prediking en Schriftlezing de kern zijn. Ik denk dat de gebeden en het zingen (lofprijzing?) net zo belangrijk zijn. Kijk naar het samenkomen van de christenen in de eerste hoofdstukken van Handelingen, dan lees ik veel over gebed.

[Rido91]

Ik denk dat de Schriftlezing belangrijker is dan de preek. In sommige gevallen is drie hoofdstukken lezen, en dan 10 minuten minder preek echt geen slecht idee, als de 2 extra hoofdstukken de context duidelijker maken.

Verder moet in sommige gevallen deel van preek echt toelichting zijn om Schriftgedeelte te begrijpen (context, verwijzingen naar andere gedeelten). Op toepassing kan vaak best wat tijd ingekort worden.

Mee eens, we zien vaak de preek als hoogtepunt van de dienst terwijl dit juist de Schriftlezing zou moeten zijn. Ik hoorde pas in een lezing dat een predikant in plaats van een preek te houden 10 hoofdstukken uit Markus ging lezen omdat hij vond dat die prediking krachtiger was dan zijn eigen prediking zou zijn

[Johann Gottfried Walther]

Onder andere zie Romeinen 10 geloof is uit het gepreekte woord van God.

Op een andere plek zegt Paulus dat het gepreekte woord van God, Gods woord is!

En in zijn brieven gaat het meermaals over de prediking.

Schriftlezing en prediking zijn de kern van de kerkdienst, zo je wilt het hoogtepunt.

Dit zeg ik in navolging van de Reformatie.