In de discussie over 'waarachtige bekering?!' (kan iemand me even vertellen hoe ik een link maak) kwam een kwestie aan bod waar ik ook nooit helemaal uitgekomen ben: die van het ambtelijk gezag. Daar wilde ik het in deze draad over hebben.
Wat houdt het ambtelijk gezag precies in? Natuurlijk heeft een dominee niet altijd gelijk, maar toch denk ik dat zijn stem op de een of andere manier wel zwaarder telt dan die van een 'gewoon' gemeentelid. Zeker als het gaat de eigen gemeentepredikant, die aangesteld is als herder en leraar van de gemeente. Toch vind ik het zelf lastig om meningen van 'mijn' ds. waar ik het niet mee eens ben te honoreren. In de praktijk leg ik ze (gemotiveerd, naar mijn idee) even makkelijk naast me neer als de foute meningen van de buurman. M.a.w. van een aanvaarden van zijn oordeel op grond van gezag is niet echt sprake.
Wat houdt het ambtelijk gezag voor jullie in en hoe ga je daar in de praktijk mee om?
Gezag ambtsdragers
-
Buskes
-
Barryvrouw
- Berichten: 1276
- Lid geworden op: 10 mar 2004, 11:54
1 Timotheus 5:19:
Neem tegen een ouderling geen beschuldiging aan, anders dan onder twee of drie getuigen.
Op OSW in de genoemde topic komen idd veel ononderbouwde beschuldigingen naar voren. 't Zijn ook maar mensen, maar wel democratisch verkozen door de kerkelijk gemeente. Dus bemerk je een foute hantering van het gezag, dan lijkt het me goed om te handelen volgens 1 Timotheus 5 vers 19.
Neem tegen een ouderling geen beschuldiging aan, anders dan onder twee of drie getuigen.
Op OSW in de genoemde topic komen idd veel ononderbouwde beschuldigingen naar voren. 't Zijn ook maar mensen, maar wel democratisch verkozen door de kerkelijk gemeente. Dus bemerk je een foute hantering van het gezag, dan lijkt het me goed om te handelen volgens 1 Timotheus 5 vers 19.
Met je gedachten ergens anders, ben je altijd overal.
Aannemen van een beschuldiging is iets anders dan het uiten van een beschuldiging. Als één persoon een beschuldiging uit hoef je dat inderdaad niet aan te nemen. Maar als er twee of drie getuigen iets beschuldigen..... dan mag je het dus ook aannemen.Oorspronkelijk gepost door Barryvrouw
1 Timotheus 5:19:
Neem tegen een ouderling geen beschuldiging aan, anders dan onder twee of drie getuigen.
Maar goed: hiermee worden ononderbouwde beschuldigingen niet goed gepraat.
De houding moet zijn: we accepteren ambtsdragers voor zover hun idee-en stroken met de bijbel. En dat behoren dan ook onze idee-en te zijn.En houding van: Wij accepteren ambtsdragers voor zover hun ideeën stroken met de onze? In grote ernst: dat gaat zo toch niet?
Ambtsdragers zijn niet onfeilbaar. Het is wel zo dat als een ds. iets verkondigt tegen je eigen opvattingen in, dat je toch eerst je eigen idee-en op de korrel moet nemen. Maar als de verkondiging echt onbijbels is, zit je vervolgens toch met een probleem.
Wat wil jij? Voor zoete koek alles aannemen wat verkondigd wordt omdat als de ds. het zegt het automatisch goed is? Dat is Rooms.
-
Amadeus
Ik heb met veel verbazing en soms ook afschuw het topic "waarachtige bekering" gelezen. Ongelooflijk, wat daar allemaal geponeerd werd en wordt.
Ik vraag mij af in hoeverre een predikant of ouderling de plicht heeft "te wroeten in een andermans hart". Ik zie in de Bijbel staan: "Onderzoekt u zelf"! Wij zelf worden dus opgeroepen om te beproeven of wij in het geloof zijn. Kennen wij Christus? Hebben wij vruchten van geloof en bekering?
Een ander kan daar toch niet over oordelen???? Mag daar zelfs toch niet over oordelen? Ik kan daar helemaal niks mee.
Weet je, Adrianus en voorbijganger, wat er dan voor uitwassen komen? Het volgende: een man uit de GGiN gaat aan het avondmaal voor het eerst. Krijgt hij vervolgens een hele delegatie kerkenraad op bezoek. Om te beproeven of de betreffende man het geloof wel echt kent. Weet je wat er vervolgens wordt gezegd door de ouderling? "Beste man, je bekering kan niet kloppen, je hebt immers nog steeds rijpaarden en rijdt nog paard? Een echt bekeerd mens doet dat niet meer".
Dit verhaal is helaas waar. Heb ik gehoord uit de mond van zijn dochter.
Droevig droevig droevig en tsja, moet ik zulke ambtsdragers gezag toekennen? Zij walsen toch als een olifant door een porseleinkast? Kleingeloof wordt de grond ingetrapt, ik heb daar geen woorden voor.....
Ik vraag mij af in hoeverre een predikant of ouderling de plicht heeft "te wroeten in een andermans hart". Ik zie in de Bijbel staan: "Onderzoekt u zelf"! Wij zelf worden dus opgeroepen om te beproeven of wij in het geloof zijn. Kennen wij Christus? Hebben wij vruchten van geloof en bekering?
Een ander kan daar toch niet over oordelen???? Mag daar zelfs toch niet over oordelen? Ik kan daar helemaal niks mee.
Weet je, Adrianus en voorbijganger, wat er dan voor uitwassen komen? Het volgende: een man uit de GGiN gaat aan het avondmaal voor het eerst. Krijgt hij vervolgens een hele delegatie kerkenraad op bezoek. Om te beproeven of de betreffende man het geloof wel echt kent. Weet je wat er vervolgens wordt gezegd door de ouderling? "Beste man, je bekering kan niet kloppen, je hebt immers nog steeds rijpaarden en rijdt nog paard? Een echt bekeerd mens doet dat niet meer".
Dit verhaal is helaas waar. Heb ik gehoord uit de mond van zijn dochter.
Droevig droevig droevig en tsja, moet ik zulke ambtsdragers gezag toekennen? Zij walsen toch als een olifant door een porseleinkast? Kleingeloof wordt de grond ingetrapt, ik heb daar geen woorden voor.....
De Israelieten moesten ook 40 jaar in de woestijn. Dat was om hun zonden. Maar ze kregen uiteinelijk een beter land. Zo zal het ook nu wel zijn. We krijgen de predikanten die we verdienen en zitten een poosje in de woestijn. Uiteindelijk gaat de wal het schip keren.
Later waren er in Israël profeten. Die wezen het volk op hun verkeerde weg. Enerzijds had je de priesters, levieten en koningen. Die waren duidelijk ambtsdragers. Konden terug zien op een bevestigingsdienst. De profeten? Daar kon je in feite alle kanten mee op. Je kon ze negeren onder het mom van: het is vast niet Gods woord. Die profeet kletst maar wat.
Parallel met deze tijd: je hebt de gevestigde ambtsdragers. ZIj kunnen zich verbergen achter roeping, kerkorde en zo voort. Anderzijds heb je 'profeten': mensen die zich van God Geest gedrongen weten, zich te bemoeien met de kerk. Hoe kan het dat iemand een geopenbaarde Christus heeft en je zegt dat de schuld nog open ligt? Dat is toch een Godslastering? Om maar wat te noemen.
De Heere Jezus zei ook tegen de gevestigde orde: jullie verhinderen anderen in te gaan. Dat was een remonstrantse opmerking, want dat kan helemaal niet. Het ligt niet in de mens om te willen of niet te willen, toch? (weeffout in de DL?)
Dat zie je nu ook weer. Lijdelijkheid? Oh nee, vreselijk, hoe verzin je het!? Maar anderzijds: wie tot God wil gaan, moet eerst dit en eerst dat. En vervolgens gebeurt er niets. De preek kabbelt wat om de wel of niet bekommerden heen. Praat er wat over.
Van der Zwaag schrijft er een boek over. Wordt verketterd als onruststoker. Dat is een eretitel!! De Heere Jezus stookte ook onrust. Ds De WIt kalkt wat op in De Saambinder. (Het is immers prijsschieten? Alles wat je tegen Van der Zwaag schrijft is goed. Enige zorgvuldigheid is overbodig). Daar kloppen een aantal zaken apert niet. En wat doet de synode? Staand applaus voor de inhoud van De Saambinder. Zo is ook de Synode verworden tot een politieke vergadering, neem me niet kwalijk.
Probleem binnen de GG is dit: kom niet aan met de Bijbel, want dat is een gevaarlijk boek. Alles wat daarin staat moete gelezen worden door de bril van ambtsdragers.
De houding van: ben je het niet eens? Dan ga je toch! Is een verwerpelijke. Dat luistert al bij voorbaat niet. En dat je bij de belijdenis iets beloofd hebt is ook onzin. Je leert om te beginnen vrijwel niets bijzonders op Catechisatie en als je als jongere iets leert, dan merk je vaak de fouten niet. Je mag wel 'ja' zeggen, maar ze hebben liever niet dat je aan de Avondmaal gaat. Dat is toch zo krom als wat!!? Als je dat dan later ziet, ben je dan een soort in de val gelopen? Je hebt ja gezegd, dus je bent het eens. Er is ook nog zoiets als voortschrijdend inzicht.
Bovendien heb ik 'ja' gezegd toen ds F Harinck ons les gaf. Nu zijn er weer andere predikanten en inzichten. Heb ik daar op voorhand ja op gezegd? Ik dacht het niet.
Later waren er in Israël profeten. Die wezen het volk op hun verkeerde weg. Enerzijds had je de priesters, levieten en koningen. Die waren duidelijk ambtsdragers. Konden terug zien op een bevestigingsdienst. De profeten? Daar kon je in feite alle kanten mee op. Je kon ze negeren onder het mom van: het is vast niet Gods woord. Die profeet kletst maar wat.
Parallel met deze tijd: je hebt de gevestigde ambtsdragers. ZIj kunnen zich verbergen achter roeping, kerkorde en zo voort. Anderzijds heb je 'profeten': mensen die zich van God Geest gedrongen weten, zich te bemoeien met de kerk. Hoe kan het dat iemand een geopenbaarde Christus heeft en je zegt dat de schuld nog open ligt? Dat is toch een Godslastering? Om maar wat te noemen.
De Heere Jezus zei ook tegen de gevestigde orde: jullie verhinderen anderen in te gaan. Dat was een remonstrantse opmerking, want dat kan helemaal niet. Het ligt niet in de mens om te willen of niet te willen, toch? (weeffout in de DL?)
Dat zie je nu ook weer. Lijdelijkheid? Oh nee, vreselijk, hoe verzin je het!? Maar anderzijds: wie tot God wil gaan, moet eerst dit en eerst dat. En vervolgens gebeurt er niets. De preek kabbelt wat om de wel of niet bekommerden heen. Praat er wat over.
Van der Zwaag schrijft er een boek over. Wordt verketterd als onruststoker. Dat is een eretitel!! De Heere Jezus stookte ook onrust. Ds De WIt kalkt wat op in De Saambinder. (Het is immers prijsschieten? Alles wat je tegen Van der Zwaag schrijft is goed. Enige zorgvuldigheid is overbodig). Daar kloppen een aantal zaken apert niet. En wat doet de synode? Staand applaus voor de inhoud van De Saambinder. Zo is ook de Synode verworden tot een politieke vergadering, neem me niet kwalijk.
Probleem binnen de GG is dit: kom niet aan met de Bijbel, want dat is een gevaarlijk boek. Alles wat daarin staat moete gelezen worden door de bril van ambtsdragers.
De houding van: ben je het niet eens? Dan ga je toch! Is een verwerpelijke. Dat luistert al bij voorbaat niet. En dat je bij de belijdenis iets beloofd hebt is ook onzin. Je leert om te beginnen vrijwel niets bijzonders op Catechisatie en als je als jongere iets leert, dan merk je vaak de fouten niet. Je mag wel 'ja' zeggen, maar ze hebben liever niet dat je aan de Avondmaal gaat. Dat is toch zo krom als wat!!? Als je dat dan later ziet, ben je dan een soort in de val gelopen? Je hebt ja gezegd, dus je bent het eens. Er is ook nog zoiets als voortschrijdend inzicht.
Bovendien heb ik 'ja' gezegd toen ds F Harinck ons les gaf. Nu zijn er weer andere predikanten en inzichten. Heb ik daar op voorhand ja op gezegd? Ik dacht het niet.