Komt u wel eens in een andere kerk?

[BDS '73]

Weet je hoe het voelt als je grote problemen hebt thuis, je voelt je geschoffeerd (of in het gunstigste geval genegeerd) door dominee en kerkenraad en je hoort diezelfde mensen dan grote woorden gebruiken in gebed en preek? Je hoort een dominee vertellen dat hij daar en daar is geweest, dat hij daar zúlke fijne gesprekken gehad heeft, dat hij zoveel aan bezoeken doet en je weet: ons ziet hij niet staan in ons probleem? Dat een dominee met dankdag in een juickreet uitbarst dat we allemaal in weelde leven en zelf kun je nauwelijks de eindjes aan elkaar knopen?

Dat het 'pastoraat' je probleem alleen maar vergroot in plaats van wegneemt?

Dan is het een verádeming als je eens op zondag ergens anders kunt kerken, waar je niet je maag in elkaar voelt krimpen wanneer de kerkenraad binnenkomt.

Maar goed, dat gevoelen ken je denk ik niet. En daarmee ben je een gelukkig(er) mens.

[JolandaOudshoorn]

Weet je hoe het voelt als je grote problemen hebt thuis, je voelt je geschoffeerd (of in het gunstigste geval genegeerd) door dominee en kerkenraad en je hoort diezelfde mensen dan grote woorden gebruiken in gebed en preek? Je hoort een dominee vertellen dat hij daar en daar is geweest, dat hij daar zúlke fijne gesprekken gehad heeft, dat hij zoveel aan bezoeken doet en je weet: ons ziet hij niet staan in ons probleem? Dat een dominee met dankdag in een juickreet uitbarst dat we allemaal in weelde leven en zelf kun je nauwelijks de eindjes aan elkaar knopen?

Dat het 'pastoraat' je probleem alleen maar vergroot in plaats van wegneemt?

Dan is het een verádeming als je eens op zondag ergens anders kunt kerken, waar je niet je maag in elkaar voelt krimpen wanneer de kerkenraad binnenkomt.

Maar goed, dat gevoelen ken je denk ik niet. En daarmee ben je een gelukkig(er) mens.

ehm...tegen wie heb je het?
En ja, helaas ken ik dat gevoel maar al te goed. Het behoort tot een ver verleden dat soms in het heden zijn kop nog op steekt :

[wim]

Toen ik behoorlijk depressief was, en psychisch helemaal in de knoop zat en daar weer met Gods hulp eruit ben gekomen heeft de kerkenraad nog de dominee niet eens gevraagd hoe het met me ging. (zelfs niet tijdens de huisbezoeken) Terwijl ze er wel vanaf wisten.

Ik ken ook zulke 'gevallen'. Ik vermoed dat men gewoon niet weet hoe men hiermee om moet gaan. Te eng. Eigenlijk zou de kerkenraad (en zeker de dominee) hiervoor toegerust moeten zijn.

[Adorote]

Deze draad zegt wel wat ,wordt men nou nog niet wijzer en gaan de bellen nog steeds niet rinkelen enz enz; en gaat men nog steeds niet nadenken over deze kerkstructuur.-------------Tja-------

[Rens]

Weet je hoe het voelt als je grote problemen hebt thuis, je voelt je geschoffeerd (of in het gunstigste geval genegeerd) door dominee en kerkenraad en je hoort diezelfde mensen dan grote woorden gebruiken in gebed en preek? Je hoort een dominee vertellen dat hij daar en daar is geweest, dat hij daar zúlke fijne gesprekken gehad heeft, dat hij zoveel aan bezoeken doet en je weet: ons ziet hij niet staan in ons probleem? Dat een dominee met dankdag in een juickreet uitbarst dat we allemaal in weelde leven en zelf kun je nauwelijks de eindjes aan elkaar knopen?

Dat het 'pastoraat' je probleem alleen maar vergroot in plaats van wegneemt?

Dan is het een verádeming als je eens op zondag ergens anders kunt kerken, waar je niet je maag in elkaar voelt krimpen wanneer de kerkenraad binnenkomt.

Maar goed, dat gevoelen ken je denk ik niet. En daarmee ben je een gelukkig(er) mens.

ik kan me heel goed inleven in wat je hier beschrijft............en van nabij in het nog niet eens zo vérre verleden.........enkele jaren terug soortgelijks meegemaakt. Jammer, maar de "liefde" kan dan sterk bekoelen...........

[geledu]

Toch is het maar de vraag of de kerkenraad altijd alles weet , of nemen we maar voor het gemak aan dat ze alles weten ?

Daarnaast is het niet hun eerste taak, zeker niet van een predikant.
Pas hoorde ik nog ": we moeten uitkijken dat we van een prediker geen maatschappelijk werker willen maken !
Daar heb je nu een juist punt.
Zijn eerst taak is om mensen het Evangelie te verkondigen en om de gemeente te leiden in geestelijke zaken.

Daarnaast moeten we niet vergeten dat ambtsdragers zondigen mensen zijn maar die wel om het ambts wil hoog geacht behoren te worden.
Ze zijn door God zelf aangesteld om te dienen in Zijn gemeente.
Maar met gezag kunnen we moeilijk mee omgaan.
We willen zelf wel uitmaken wat goed is en we willen zeker niets gezegd worden.
Dit is een belangrijk punt heden ten dage , waarom er dan velen zijn die als ze, om wat voor reden dan ook , het er niet mee eens zijn, daarom net zomakkelijk wisselen van kerkverband als van een paar schoenen.
Een zeer zorgelijjke ontwikkeling.
Het besef dat we door Gods voorzienigheid ergens een plaats hebben gekregen gaat steeds meer verdwijnen.
Als we problemen hebben met kerk of kerkenraad is het als eerste van belang om te onderzoeken of we zelf niet schuldig staan in deze , daarnaast zullen we biddend op de plek moeten blijven zitten , waar God ons zelf gesteld heeft.

Als "onze moeder" (de kerk) ziek is dan moeten we bidden om beterschap.
Als "onze moeder" ons vergiftigd dan pas moeten en mogen we vluchten !!

[BDS '73]

Als een moeder haar kinderen negeert of onvoldoende voedt, worden de kinderen ook uit huis geplaatst.

En als een dominee leuke reisjes maakt voor allerlei nuttige dputaatschappen, maar hij bezoekt zieken uit de gemeente eens per vier jaar, dan faalt hij gewoon. Ambt of geen ambt, dan moet hij tijdens een functioneringsgesprek flink de wacht aangezegd worden. Want door zulk optreden vormt hij een verhindering voor de voortgang van het evangelie.

[geledu]

Als een moeder haar kinderen negeert of onvoldoende voedt, worden de kinderen ook uit huis geplaatst.

En als een dominee leuke reisjes maakt voor allerlei nuttige dputaatschappen, maar hij bezoekt zieken uit de gemeente eens per vier jaar, dan faalt hij gewoon. Ambt of geen ambt, dan moet hij tijdens een functioneringsgesprek flink de wacht aangezegd worden. Want door zulk optreden vormt hij een verhindering voor de voortgang van het evangelie.

Dat kan allemaal waar zijn maar :

- Je bent geen lid van een gemeente voor een bepaalde dominee.
- leuke reisjes is een groot woord want hij verricht als het goed is daar werkzaamheden in Gods Koninkrijk, hoewel je gelijk hebt als je zegt dat de eerste prioriteit in zijn eigen gemeente ligt.
- Dat functioneringsgesprek zal moeten plaats vinden door de kerkenraad
- En als de Evangelieverkondiging functioneert maar de zieken te kort bezocht worden , dan kan je niet zeggen dat hij faalt, maar wel dat hij in bepaalde zaken te kort komt.
- Dit is nu juist een voorbeeld dat er gebed en gesprek zal moeten plaatsvinden , maar om dan weg te gaan dan doe je de gemeente en jezelf te kort.

Daarnaast is het ook zo dat de combinatiefunctie van Herder en Leraar een hele moeilijke is.
In de praktijk zie je vaak dat Leraars met veel gaven het in het pastoraat niet zo goed doen , niet zoveel gaven hebben.
Daarnaast zie je ook dat echte Herders, die de gemeente nalopen in allerlei opzicht, vaak niet zoveel gaven hebben op de preekstoel.
Dit gegeven pleit voor het aanstellen van pastoraal werkers om deze beide zaken: het herderschap en het leraar zijn, evenwichtig te laten functioneren binnen de gemeente.

[Erasmiaan]

Wel eens gehoord van een dominee:

"Als er iemand overleden is en je bent er binnen een half uur ben je voor iedereen dé dominee. Kun je door omstandigheden (je bent bijv.ergens preken) niet snel bij de familie en nabestaanden zijn, dan deugt er helemaal niets van."

[Afgewezen]

Het besef dat we door Gods voorzienigheid ergens een plaats hebben gekregen gaat steeds meer verdwijnen.
Als we problemen hebben met kerk of kerkenraad is het als eerste van belang om te onderzoeken of we zelf niet schuldig staan in deze , daarnaast zullen we biddend op de plek moeten blijven zitten , waar God ons zelf gesteld heeft.

Het argument van Gods voorzienigheid vind ik een non-argument. Dat we door Gods voorzienigheid ergens zijn, betekent niet dat we daar moeten blijven.
Het door dik en dun verdedigen van predikanten vind ik ook wat naÏef. Hoe kan ik er schuldig aan staan als mijn predikant snoepreisjes maakt maar van zijn preken niet veel bakt? O, heel nuttig hoor, die reisjes en zo, maar er zijn ook andere mensen die dat soort dingen kunnen doen. En o ja, dat hij niet goed preekt, komt natuurlijk doordat ik niet genoeg bid.
Sorry, maar zonder in een negativisme te behoeven vervallen, moet je niet alles goed willen praten wat niet goed ís.

[Rens]

Maar, waarom dan wordt een predikant door Gods Voorzienigheid in juist DIE gemeente geplaatst (heengeleid) en niet naar een ANDERE gemeente geleidt???????????

Dat is een vraag waar ik dan wel eens jullie mening over wil horen............

[JolandaOudshoorn]

Nogmaals, ik weet uit ervaring dat beide genoemde zaken voor komen. Je hebt "goede" gemeentes en je hebt "slechte" gemeentes. Kanttekening, wat de ene een goede gemeente vindt, vindt de ander een soms een slechte gemeente.
Ik vind het alleen, op z'n minst gezegd, merkwaardig dat er zoveel verschil is binnen de verschillende kerken/gemeentes. En dan is de oplossing denk ik niet krampachtig de gemeente verdedigen, maar ook eens heel kritisch kijken naar je zelf en je eigen gemeente.

[geledu]

Het besef dat we door Gods voorzienigheid ergens een plaats hebben gekregen gaat steeds meer verdwijnen.
Als we problemen hebben met kerk of kerkenraad is het als eerste van belang om te onderzoeken of we zelf niet schuldig staan in deze , daarnaast zullen we biddend op de plek moeten blijven zitten , waar God ons zelf gesteld heeft.

Het argument van Gods voorzienigheid vind ik een non-argument. Dat we door Gods voorzienigheid ergens zijn, betekent niet dat we daar moeten blijven.
Het door dik en dun verdedigen van predikanten vind ik ook wat naÏef. Hoe kan ik er schuldig aan staan als mijn predikant snoepreisjes maakt maar van zijn preken niet veel bakt? O, heel nuttig hoor, die reisjes en zo, maar er zijn ook andere mensen die dat soort dingen kunnen doen. En o ja, dat hij niet goed preekt, komt natuurlijk doordat ik niet genoeg bid.
Sorry, maar zonder in een negativisme te behoeven vervallen, moet je niet alles goed willen praten wat niet goed ís.

De voorzienigheid Gods heeft ons wel ergens geplaatst.
Zelf bevestigen we door ons lidmaatschap o.a. aan die gemeente verbonden te willen blijven.
Want heeft het feit dat je lid bent dan niets te zeggen ?
Is het niets meer als een abonnement ? als we elders naar ons gevoel beter kunnen kerken of waar de liefde meer gevoeld zou worden, is dat dan een reden om ons lidmaatschap maar op te vragen en bij de volgende gemeente lid te worden ?

Het verdedigen door dik en dun van predikanten dat is ook helemaal niet nodig.
Opbouwende kritiek zal zelfs verwelkomd worden.
Maar we mogen niet vergeten dat ze door God geliefd en aangesteld zijn.
Het zijn Zijn dienstknechten, dus enige terughoudendheid pas onzerzijds wel in het spuien van allerlei kritiek en verdachtmakingen.
Wel mag men ze altijd wijzen op Gods Woord en de schriften die daarop gegrond zijn.
We mogen en moeten ze wijzen op de invulling en de inhoud van het ambt zoals het in het formulier staat beschreven, als ze zich daaraan bewust of onbewust, niet houden.

Het is ook zo dat op het gebed grote wonderen gebeuren.
Ook in de kerkgeschiedenis zien we voorbeelden dat op het gebed van gemeenteleden predikanten op hun plaats werden gebracht of zelfs bekeerd werden.

Een bekende uitdrukking van een dominee is dan ook : Bid me maar vol , dan zal ik u vol preken.

Om zo in ootmoed, biddend in onze eigen gemeente onder het Woord te mogen verkeren, om als een onwaardige de Heere af te mogen smeken of er nog een woord voor ons bij zou mogen zijn , dan is dat voor eeuwig genoeg.

Dus we moeten niet alles goed willen praten, maar we zullen ook op een gepaste , een geestelijke manier om moeten gaan met alle vragen en eventuele misstanden in het kerkelijke leven.

Nogmaals : een lidmaatschap van een kerk is niet hetzelfde als een lidmaatschap van een sportclub o.i.d.

[refo]

Vol idealisme....

[Afgewezen]

De voorzienigheid Gods heeft ons wel ergens geplaatst.
Zelf bevestigen we door ons lidmaatschap o.a. aan die gemeente verbonden te willen blijven.
Want heeft het feit dat je lid bent dan niets te zeggen ?
Is het niets meer als een abonnement ? als we elders naar ons gevoel beter kunnen kerken of waar de liefde meer gevoeld zou worden, is dat dan een reden om ons lidmaatschap maar op te vragen en bij de volgende gemeente lid te worden ?

Het feit dat ik ergens lid ben, heeft me inderdaad niet zo erg veel te zeggen. Het is voor mij een 'formele' kwestie: je moet ergens bijhoren om gebruik te kunnen maken van de sacramenten e.d.
Zo is het van den beginne natuurlijk niet geweest, maar door de kerkelijke verdeeldheid heeft het lidmaatschap wél dat karakter gekregen.

Het verdedigen door dik en dun van predikanten dat is ook helemaal niet nodig.
Opbouwende kritiek zal zelfs verwelkomd worden.
Maar we mogen niet vergeten dat ze door God geliefd en aangesteld zijn.
Het zijn Zijn dienstknechten, dus enige terughoudendheid pas onzerzijds wel in het spuien van allerlei kritiek en verdachtmakingen.

Mee eens. Of alle predikanten door "God geliefd en aangesteld zijn", weten we natuurlijk niet. Het zou zo wel moeten zijn.

Wel mag men ze altijd wijzen op Gods Woord en de schriften die daarop gegrond zijn.
We mogen en moeten ze wijzen op de invulling en de inhoud van het ambt zoals het in het formulier staat beschreven, als ze zich daaraan bewust of onbewust, niet houden.

En denk je dat een predikant daar op zit te wachten??
("Komt de zóveelste aan om me te vertellen hoe ik preken moet...")

Het is ook zo dat op het gebed grote wonderen gebeuren.
Ook in de kerkgeschiedenis zien we voorbeelden dat op het gebed van gemeenteleden predikanten op hun plaats werden gebracht of zelfs bekeerd werden.

Dat kan. Maar 't is geen bijbelse opdracht. In de Bijbel wordt geboden je van slechte leraren af te scheiden en niet om voor hen te bidden.

Een bekende uitdrukking van een dominee is dan ook : Bid me maar vol , dan zal ik u vol preken.

Als een dominee zélf barrières opwerpt, kan geen gemeente hem vol bidden! Maar dan dient er iets opgeruimd te worden.
Overigens kan ook een 'slechte' predikant nog wel eens van boven bediend worden.

Om zo in ootmoed, biddend in onze eigen gemeente onder het Woord te mogen verkeren, om als een onwaardige de Heere af te mogen smeken of er nog een woord voor ons bij zou mogen zijn , dan is dat voor eeuwig genoeg.

Nee. Want als de Heere dat gebed niet verhoort, hebben we toch iets anders nodig.

Dus we moeten niet alles goed willen praten, maar we zullen ook op een gepaste, een geestelijke manier om moeten gaan met alle vragen en eventuele misstanden in het kerkelijke leven.

Inderdaad. Maar daar is iedereen het ook wel mee eens, denk ik.

Nogmaals : een lidmaatschap van een kerk is niet hetzelfde als een lidmaatschap van een sportclub o.i.d.

Idem.