Het protestantisme is door de Reformatie losgekomen van de Roomse tradities. Daar is al begonnen, als je het zo wilt brengen.ejvl schreef:Helemaal mee eens, ik stel de Deux bijbel weer voor om te gebruiken, in 1618 begon het met een andere vertaling, en toen is de afglijding begonnen!Erasmiaan schreef: Het begint met een andere vertaling, vervolgens heeft men moeite met de erfschuld, dan heeft men er geen problemen mee dat er vrouwen zijn in het ambt, dat de Bijbelse boodschap bevindelijk toegepast moet worden gaat overboord en ten slotte... houdt men niets over.
En eigenlijk is dat wel zo. Rome houdt strak vast: wat de kerk leert is het ware. De kerken van het protestantisme zijn veel individueler. Tragisch is dat je enerzijds (links, zo je wilt) een stroming ziet die heel gemakkelijk met zonde en genade omspringt. Ter andere zijde (rechts noemen we dat dan maar) zie je een strakke regelgeving, waardoor het aankijken tegen vormen en traditie weer een sterk Rooms karakter kreeg. Doordat daarbij een trouwe kerkgang hoort is men steeds meer van mening gaan zijn dat dat dan toch maar je ware is. Want kijk maar eens naar links, dat is bij ons toch allemaal beter.
Het heeft echter juist met dat Roomse gedachtengoed te maken. Een kleine kern in de gemeente houdt zich bezig met theologie, daarvan is -mits man- een nog kleiner deel onderdeel van de leiding van de gemeente. En de rest? De dominee, cq de kerkenraad zal het wel weten en gelukkig leggen die ons het vuur niet na aan de schenen. En geloof? Dat moet je gegeven worden omdat 'de Bijbelse boodschap bevindelijk toegepast moet worden'. Wij wachten ootmoedig af of dat wel of eventueel niet (ook goed) zal gaan gebeuren. De goede werken zijn ook verdwenen. Hoe heerlijk rustgevend allemaal. En een bijbel die we begrijpen? Volkomen overbodig! Linkse nieuwigheden. We lezen de bijbel gewoon voorzover we die begrijpen. En de rest niet. Dat kleine beetje is ook Gods Woord! Toch?
