Pagina 6 van 8
Geplaatst: 06 apr 2006, 10:01
door wim
plebe schreef:
Heb de drie stukken ooit eens de "driekwartsmaat van het geloof"horen noemen.
Waarbij het accent dus op het eerste ligt (ellende)?
Kun je ook met een opmaat beginnen?
Geplaatst: 06 apr 2006, 10:06
door Hendrikus
wim schreef:plebe schreef:
Heb de drie stukken ooit eens de "driekwartsmaat van het geloof"horen noemen.
Waarbij het accent dus op het eerste ligt (ellende)?
Kun je ook met een opmaat beginnen?
Geplaatst: 06 apr 2006, 10:34
door Pim
Nee toch zeker? Daarom moet men niet bij iedere kritische kanttekening op de prediking of op een facet van de prediking verwijzen naar de belijdenis (en dit gedoe is een beetje begonnen bij de recentie van Afwachten of Verwachten in de Saambinder door ds De Wit).
Geplaatst: 06 apr 2006, 11:10
door JolandaOudshoorn
wim schreef:plebe schreef:
Heb de drie stukken ooit eens de "driekwartsmaat van het geloof"horen noemen.
Waarbij het accent dus op het eerste ligt (ellende)?
Kun je ook met een opmaat beginnen?
Of een opmars :roll:
Volgens mij moeten vanuit de dankbaarheid leven (die natuurlijk voortkomt uit de ellende en de verlossing, lekker dogmatisch he
)
Geplaatst: 06 apr 2006, 11:18
door Unionist
Je kan altijd wel roepen: staat in de belijdenis. Maar het is toch een legitieme vraag wáár het dan staat?
En ik durf best de stelling aan: Nergens in Schrift of belijdenis wordt één bekeringsweg voorgeschreven, behalve dan dat Christus zegt: "Ik ben de Weg, niemand komt tot de Vader dan door Mij"
Dat mag met alle mogelijke argumenten bestreden worden, maar niet met sentimenten.
Geplaatst: 06 apr 2006, 11:18
door Hendrikus
JolandaOudshoorn schreef:Volgens mij moeten vanuit de dankbaarheid leven (die natuurlijk voortkomt uit de ellende en de verlossing, lekker dogmatisch he
)
Nou, een accent op de derde tel leidt binnen een driekwartsmaat wel tot vreemde verhoudingen hoor :roll:
Misschien toch niet zo'n goed voorbeeld, die driekwartsmaat. Maar een driestemmige canon is ook geen goed voorbeeld. Ook al zijn dan alle stemmen even belangrijk, je houdt altijd het gezeur dat er één stem begint, dan de tweede erbij komt en de derde pas mag inzetten als de eerste twee geweest zijn....
Geplaatst: 06 apr 2006, 11:36
door refo
Canon is een mooi beeld.
Het gezang klinkt al eeuwen, dus niemand weet meer wat er eerst was.
Geplaatst: 06 apr 2006, 12:13
door Unionist
Wat staat er in vraag en antwoord 2?
Wat moet u weten om door deze troost gelukkig te leven en te sterven?
Ten eerste hoe groot mijn zonden en ellende zijn.
Ten tweede hoe ik van al mijn zonden en ellende verlost word.
Ten derde hoe ik God voor zo'n verlossing dankbaar moet zijn.
Datm moet je dus weten om gelukkig te leven en te sterven.
Wie moet dat weten?
Degene die vraag 1 beantwoord heeft met antwoord 1. Een kind van God dus. Ieder kind van God, of hij dat nu 5 minuten is of 80 jaar, moet weten hoe groot zijn zonden zijn, hoe hij daaruit verlost wordt en hoe hij daar dankbaar voor moet zijn.
Hé, ik mis één vraag:
v. Hoe ben je daaraan gekomen?
a. Eerst wist ik hoe groot mijn zonden en ellende waren
Toen ervoer ik hoe ik van al mijn zonden en ellende verlost werd.
En tenslotte hoe ik God voor zo'n verlossing dankbaar moet zijn.
Dat staat er dus níét. Terwijl veel mensen het wél zo lezen. Nee, de catechisant kijkt in vraag 2 niet terug op een weg, maar weet nog steeds die 3 dingen. DIe zal hij ook blijven weten, tot hij deze aarde verlaat. Hij noemt dit: ten eerste, tweede, derde. Maar dat doe je ook b.v. bij de doop- en belijdenisvragen. Daar zit toch ook geen tijdsvolgorde in? Je kunt nu eenmaal geen 3 dingen tegelijk zeggen.
Geplaatst: 06 apr 2006, 12:31
door memento
Miscanthus schreef:memento schreef:
1. Een mens komt alleen tot Christus, als hij Hem nodig heeft
2. Dit 'nodig hebben' wordt door God in de mens gewerkt (eenzijdig Godswerk)
3. Dat werk van God wordt niet altijd door de mens als zodanig opgemerkt
4. Waarvoor de mens God nodig leert krijgen kan van alles zijn (zondekennis, leegheid ervaren, onrust, gemis van ware liefde). Het vindt echter altijd een oorzaak in de zonde, of een gevolg van de zonde. Het schept echter ook altijd een onbedwingbare drang om te zoeken naar verlossing (en dus Christus).
mee eens. Alleen 1 klopt niet. Zie de roeping van Levi.
Jezus had hem nodig.
Aha, dus eigelijk kan een mens zonder Christus nodig te hebben, Hem aannemen? Dit impliceerd een vrije keuze, want zonder punt 1 is punt 2 (de werking van God in het hart van de mens, wat zorgt dat hij tot Christus vlucht) ook niet nodig.
Wat betreft Levi, hij volgde Jezus, toen Hij hem riep. Hij zei niet 'waar is dat goed voor?', maar hij luisterde. Blijkbaar had God iets in zijn hart gewerkt, waardoor hij het nut van het volgen van Jezus inzag.
Geplaatst: 06 apr 2006, 12:34
door Pim
Unionist schreef:Wat staat er in vraag en antwoord 2?
Wat moet u weten om door deze troost gelukkig te leven en te sterven?
Ten eerste hoe groot mijn zonden en ellende zijn.
Ten tweede hoe ik van al mijn zonden en ellende verlost word.
Ten derde hoe ik God voor zo'n verlossing dankbaar moet zijn.
Datm moet je dus weten om gelukkig te leven en te sterven.
Wie moet dat weten?
Degene die vraag 1 beantwoord heeft met antwoord 1. Een kind van God dus. Ieder kind van God, of hij dat nu 5 minuten is of 80 jaar, moet weten hoe groot zijn zonden zijn, hoe hij daaruit verlost wordt en hoe hij daar dankbaar voor moet zijn.
Hé, ik mis één vraag:
v. Hoe ben je daaraan gekomen?
a. Eerst wist ik hoe groot mijn zonden en ellende waren
Toen ervoer ik hoe ik van al mijn zonden en ellende verlost werd.
En tenslotte hoe ik God voor zo'n verlossing dankbaar moet zijn.
Dat staat er dus níét. Terwijl veel mensen het wél zo lezen. Nee, de catechisant kijkt in vraag 2 niet terug op een weg, maar weet nog steeds die 3 dingen. DIe zal hij ook blijven weten, tot hij deze aarde verlaat. Hij noemt dit: ten eerste, tweede, derde. Maar dat doe je ook b.v. bij de doop- en belijdenisvragen. Daar zit toch ook geen tijdsvolgorde in? Je kunt nu eenmaal geen 3 dingen tegelijk zeggen.
In lijn van de opmerking van Unionist een citaat uit de HC verklaring van ds Huisman:
En dan vraagt de onderwijzer: Hoe hebt u dat geleerd? Hoe bent u daar dan
achter gekomen? Dan zegt hij: Dat is me door God geleerd in deze weg, in
deze drie stukken: Ten eerste God heeft mij doen zien hoe groot mijn zonde
en ellende zijn, en Hij heeft mij geleerd hoe ik van al mijn zonde en ellende
verlost word, en Hij heeft in mijn hart de begeerte gegeven om de Heere
dankbaar te mogen zijn voor Zijn werk.
Waar nu één van deze drie gemist wordt, daar worden alle gemist. Waar één
van deze drie kenmerken gevonden wordt, daar zijn ze alle. Onthoudt het
goed. Het is niet zo, dat er mensen zouden zijn, die in het voorportaal van de
kennis van de ellende zitten te wachten, totdat straks de deur van de
verlossing opengaat, en dat mensen, die verlost zijn, in het volgende portaal
komen en nu alleen maar te leven hebben onder de hallelujah's.
Maar het is zo: daar waar God Zijn Geest in het hart geeft, daar word ik
ontdekt aan mijn zonde en vervloeking, aan mijn verloren staat voor God.
Daar moet ik vallen voor God, doch niet als iemand die geen hoop meer heeft.
Maar 't is het vallen van een mens, die hopeloos wordt van zichzelf, maar die
zijn hoop bouwt op God. Die tot God gevloden komt als de knechten van
Benhadad. Wel met de koorden der veroordeling om de hals, maar gehoord
hebbende dat Israëls koningen goedertieren koningen zijn.
Die zo de pijn van de zonde gevoelt, die zo tot God vlucht, omdat hij gelooft
dat bij hem milde handen en vriendelijke ogen zijn, die begint vanaf dat
ogenblik de Heere te dienen. Van harte gewillig en bereid te zijn om Hem te
mogen volgen. Al zou hij nooit in de hemel komen, al zou hij nooit van zijn
zonde verlost worden, dan zal hij nog begeren de Heere te dienen. Daar heb je
de drie stukken, die God uitwerkt in het leven van al Zijn kinderen, vanaf het
uur der wedergeboorte, tot aan de zalige stonde dat we uit dit leven mogen
scheiden en ingaan in de vreugde onzes Heeren. Amen.
Geplaatst: 06 apr 2006, 13:43
door Miscanthus
memento schreef:. Blijkbaar had God iets in zijn hart gewerkt, waardoor hij het nut van het volgen van Jezus inzag.
Dat is omgekeerde bewijslast. Je concludeert iets wat er niet staat. Jezus roept met gezag, als machthebbende. Onafhankelijk van wat Levi in zijn hart had. Net als bij Lydia. De Heere opende haar hart zodat zij acht gaf op wat Pauilus sprak. Wat sprak Paulus? Niets anders dan Jezus Christus en dien gekruisigd. Zo roept Jezus ons nog. Zo heeft Hij het bij Lydia gedaan, bij mij en bij nog vele anderen.
Gehoorzamen aan de roep, is geloven. Die suggestie dat God blijkbaar iets in zijn hart had gewerkt is een veronderstelling die dwaalwegen opent. Als Jezus roept, (en je hoort Zijn stem en je weet dat hij het tegen jou heeft) kom je. Punt uit.
Joh 12:32 En Ik, zo wanneer Ik van de aarde zal verhoogd zijn, zal hen allen tot Mij trekken.
Geplaatst: 06 apr 2006, 17:07
door Erasmiaan
Dat is omgekeerde bewijslast. Je concludeert iets wat er niet staat. Jezus roept met gezag, als machthebbende. Onafhankelijk van wat Levi in zijn hart had. Net als bij Lydia.
Dit klinkt zo mooi hè, met gezag, als machthebbende... Maar het is eigenlijk heel klein van de Heerde denken. De Heere werkt niet onafhankelijk van wat je in je hart hebt. Hij heeft alles in Zijn hand, ook hoe zo'n zondaar dan is.
Geplaatst: 06 apr 2006, 18:56
door Miscanthus
wat bedoel je nu, erasmiaan?
Geplaatst: 07 apr 2006, 00:50
door Erasmiaan
Wat begrijp je niet Miscanthus?
Geplaatst: 07 apr 2006, 06:53
door MBE
Unionist schreef:
Het grootste deel van de ellendekennis komt ná de verlossing.
Hiermee geef je dus aan dat er voor de verlossing tot een (klein) gedeelte ellendekennis was.
