Ruth de Moabietische.

[huisman]

Refo schreef

Ik bedoel: men houdt elkaar voor dat Christus in een mens wonen kan. Of dat Christus aan de ziel geopenbaard moet worden. Of eenvoudig genoeg: niet rusten voor men Christus kent. De notie dat Christus niet meer op deze aarde is, maar nu 'slechts' door Zijn Geest en Woord werkt verdwijnt dan op de achtergrond. De ervaring wordt leidend en niet het Woord. de ervaring geeft zekerheid, terwijl de enige (enige!) zekerheid ligt in Gods Woord en beloften.

Het in Christus zijn is een erg Bijbelse notie zie b.v 2 Kor5:17

17 Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, ziet, het is alles nieuw geworden.

Dit zegt de kanttekening van het "in Christus" zijn

42) in Christus,

Dat is, waarlijk Christus kent, en met Hem verenigd is.

En dat verenigen met Christus is nu het werk van de Heilige Geest die niet van Zichzelf spreekt maar Christus verkondigd en de zondaar met Christus verenigd.

[Ander]

Ik vond dit in een oude topic. (feb. 2008) N.a.v. van de discussie die met name gisteren gevoerd werd wellicht een goede aanvulling. Ik heb sommige citaten onderstreept.

„God verzegelt ook de eerstelingen”

DS. VERWEIJ ...een wonder...

AMERSFOORT - „De zekerheid van het geloof hoort bij de leer en de praktijk van de godzaligheid. Niets in de wereld kan Gods kinderen scheiden van de liefde van God.”

Dat zei ds. J. W. Verweij, emeritus predikant van de Gereformeerde Gemeenten, zaterdagavond tijdens een bijeenkomst van de Stichting Reformatorische Bezinningsavonden (SRB) in de Van Lodensteinscholengemeenschap te Amersfoort. De SRB heeft als doel het houden van interkerkelijke bezinningsavonden voor jongeren, als een goede voorbereiding op de zondag. Er zijn bezinningsavonden in Amersfoort, Goes en Rotterdam, die om de twee weken worden gehouden.

Ds. Verweij sprak over de zekerheid des geloofs. De predikant ging hierbij uit van de laatste twee verzen van Romeinen 8, waar Paulus zegt verzekerd te zijn dat er niets is dat hem kan scheiden van de liefde van God die in Christus is.

Aan die zekerheid gaat veel vooraf, aldus ds. Verweij. Het eerste wat er aan vooraf is gegaan is de verkiezing van God de Vader in de raad Gods en de borgstelling van God de Zoon om de ongehoorzaamheid van de mensen ongedaan te maken door te lijden en te sterven. God de Heilige Geest werkt door een krachtdadige roeping de wedergeboorte en het geloof.

Hoop
De zekerheid van het geloof kan al heel vroeg op de geestelijke weg worden ontdekt, zei de predikant. „Op het moment dat iemand aan zijn verlorenheid wordt ontdekt, kan hij of zij al hoop krijgen. God verzegelt ook de eerstelingen.”

Hij vergeleek het geestelijke leven bij het natuurlijke leven. „Een kind dat bewustheid krijgt dat er iemand is die voor hem zorgt, zal daar kinderlijk op reageren. De moeder geeft de verzekering dat ze er is. Zo is het ook in het geestelijke leven. De wedergeboren ziel is wedergeboren tot een levende hoop. Hij heeft geen hoop meer van zichzelf, maar stelt al zijn vertrouwen op God, Die machtig is hem te verlossen. Hij krijgt het vertrouwen dat er maar Een is van Wie hij echt op aankan.”

De verzekering van het geloof is een wonder, aldus ds. Verweij, omdat de vorst van de duisternis het werk van God in een ziel wil afbreken. „Vandaag gaat de helse leeuw rond, maar hij krijgt geen vat op degenen die God tot Zijn eer bereid heeft. Dat heeft niets te maken met het gevoel ervan. De Heere houdt het geloof in stand, ook al moet men geestelijk door de diepte. In alle beproevingen is er voor de gelovigen de zekerheid dat niemand hen kan scheiden van de liefde van God.”

Sacramenten
God werkt het geloof door het Woord en Hij versterkt het door de sacramenten, zo zei de predikant. Het doopwater ziet op de reiniging van de zonde. Bij het meemaken van een doopdienst in de kerk is er het getuigenis van God dat Hij zijn werk zal afmaken. „Dan kan men zijn krampachtigheid om het zelf te moeten doen verliezen.”

Het Avondmaal is het sacrament van de gedurige voeding. Ds. Verweij: „Zoals het gewone leven om onderhoud vraagt, zo vraagt ook het geestelijk leven daar om. God zorgt voor de voeding van Zijn kinderen die hongeren en dorsten. Ze zullen niet omkomen. Door de hemelse spijs wordt hun ziel verkwikt, bemoedigd en verzegeld en weten ze het weer: Christus is voor mij gestorven.”

Hij vergeleek geestelijke vreugde met dronkenschap. „Te diep in het glaasje kijken is niet goed, maar geestelijke dronkenschap is aan te bevelen. Wie dronken is van de liefde van Jezus Christus, staat verstomd en verwonderd van Zijn onuitsprekelijke liefde.”

BRON: RD

Het is natuurlijk wel interessant om te weten wat de ds. met die eerstelingen bedoelt.

[Erasmiaan]

Vermoedelijk laat refo het hierbij. Om over een paar weken, als de discussie daarom vraagt, weer dezelfde stelling te deponeren.

[huisman]

Ik vond dit in een oude topic. (feb. 2008) N.a.v. van de discussie die met name gisteren gevoerd werd wellicht een goede aanvulling. Ik heb sommige citaten onderstreept.

„God verzegelt ook de eerstelingen”

DS. VERWEIJ ...een wonder...

AMERSFOORT - „De zekerheid van het geloof hoort bij de leer en de praktijk van de godzaligheid. Niets in de wereld kan Gods kinderen scheiden van de liefde van God.”

Dat zei ds. J. W. Verweij, emeritus predikant van de Gereformeerde Gemeenten, zaterdagavond tijdens een bijeenkomst van de Stichting Reformatorische Bezinningsavonden (SRB) in de Van Lodensteinscholengemeenschap te Amersfoort. De SRB heeft als doel het houden van interkerkelijke bezinningsavonden voor jongeren, als een goede voorbereiding op de zondag. Er zijn bezinningsavonden in Amersfoort, Goes en Rotterdam, die om de twee weken worden gehouden.

Ds. Verweij sprak over de zekerheid des geloofs. De predikant ging hierbij uit van de laatste twee verzen van Romeinen 8, waar Paulus zegt verzekerd te zijn dat er niets is dat hem kan scheiden van de liefde van God die in Christus is.

Aan die zekerheid gaat veel vooraf, aldus ds. Verweij. Het eerste wat er aan vooraf is gegaan is de verkiezing van God de Vader in de raad Gods en de borgstelling van God de Zoon om de ongehoorzaamheid van de mensen ongedaan te maken door te lijden en te sterven. God de Heilige Geest werkt door een krachtdadige roeping de wedergeboorte en het geloof.

Hoop
De zekerheid van het geloof kan al heel vroeg op de geestelijke weg worden ontdekt, zei de predikant. „Op het moment dat iemand aan zijn verlorenheid wordt ontdekt, kan hij of zij al hoop krijgen. God verzegelt ook de eerstelingen.”

Hij vergeleek het geestelijke leven bij het natuurlijke leven. „Een kind dat bewustheid krijgt dat er iemand is die voor hem zorgt, zal daar kinderlijk op reageren. De moeder geeft de verzekering dat ze er is. Zo is het ook in het geestelijke leven. De wedergeboren ziel is wedergeboren tot een levende hoop. Hij heeft geen hoop meer van zichzelf, maar stelt al zijn vertrouwen op God, Die machtig is hem te verlossen. Hij krijgt het vertrouwen dat er maar Een is van Wie hij echt op aankan.”

De verzekering van het geloof is een wonder, aldus ds. Verweij, omdat de vorst van de duisternis het werk van God in een ziel wil afbreken. „Vandaag gaat de helse leeuw rond, maar hij krijgt geen vat op degenen die God tot Zijn eer bereid heeft. Dat heeft niets te maken met het gevoel ervan. De Heere houdt het geloof in stand, ook al moet men geestelijk door de diepte. In alle beproevingen is er voor de gelovigen de zekerheid dat niemand hen kan scheiden van de liefde van God.”

Sacramenten
God werkt het geloof door het Woord en Hij versterkt het door de sacramenten, zo zei de predikant. Het doopwater ziet op de reiniging van de zonde. Bij het meemaken van een doopdienst in de kerk is er het getuigenis van God dat Hij zijn werk zal afmaken. „Dan kan men zijn krampachtigheid om het zelf te moeten doen verliezen.”

Het Avondmaal is het sacrament van de gedurige voeding. Ds. Verweij: „Zoals het gewone leven om onderhoud vraagt, zo vraagt ook het geestelijk leven daar om. God zorgt voor de voeding van Zijn kinderen die hongeren en dorsten. Ze zullen niet omkomen. Door de hemelse spijs wordt hun ziel verkwikt, bemoedigd en verzegeld en weten ze het weer: Christus is voor mij gestorven.”

Hij vergeleek geestelijke vreugde met dronkenschap. „Te diep in het glaasje kijken is niet goed, maar geestelijke dronkenschap is aan te bevelen. Wie dronken is van de liefde van Jezus Christus, staat verstomd en verwonderd van Zijn onuitsprekelijke liefde.”

BRON: RD

Het is natuurlijk wel interessant om te weten wat de ds. met die eerstelingen bedoelt.

Mooi stuk, deze predikant houdt zekerheid en geloof op een bijbelse wijze bij elkaar. De eerstelingen zal hij de pas wedergeborenen wel mee bedoelen, die in hun verlorenheid hoop ontvangen omdat zij op Christus mogen zien ter genezing van hun dodelijke kwaal.

[Willem]

Is het moment van de levendmaking nu zo belangrijk, kan dat een bekommerde troosten of zekerheid geven?
Bijbels zelfonderzoek richt zich op het geloof in Christus. 2 Korinthe 13 :5

5 Onderzoekt uzelven, of gij in het geloof zijt, beproeft uzelven. Of kent gij uzelven niet, dat Jezus Christus in u is? tenzij dat gij enigszins verwerpelijk zijt.

Het gehele Woord is belangrijk en dient onderzocht te worden, om verborgen schatten op te diepen. Maar ik heb dit nu afgesloten met de constatering dat er een ongerijmdheid in zit - volgens onze verstandelijke vermogens - die wij niet oplossen. Omdat jij het niet zo belangrijk vind hoeven we van jouw verder ook geen uitgebreide postings hierover meer te verwachten

De bekommerde wordt idd door de gehele bijbel heen opgeroepen zijn roeping en verkiezing vast te maken d.m.v. Bijbels zelfonderzoek. Dat zelfonderzoek richt zich, uiteraard, op het ware geloof.

We hebben het dus niet over de vraag of men zichzelven moet onderzoeken, maar over de vraag hoe men zichzelve onderzoekt ter ontdekking van de valse gronden of ter ontmaskering van een ingebeeld geloof. Dus aan jouw derhalve de vraag - ik kan me niet echt herinneren dat ik dat van jouw gezien heb - hoe men zichzelf onderzoekt?. Want je zult het met mee eens zijn dat de simpele redenering dat men rust op het volbrachte werk van Christus en daarbij een paar teksten citeeert duizenden heeft bedrogen.

[huisman]

Is het moment van de levendmaking nu zo belangrijk, kan dat een bekommerde troosten of zekerheid geven?
Bijbels zelfonderzoek richt zich op het geloof in Christus. 2 Korinthe 13 :5

5 Onderzoekt uzelven, of gij in het geloof zijt, beproeft uzelven. Of kent gij uzelven niet, dat Jezus Christus in u is? tenzij dat gij enigszins verwerpelijk zijt.

Het gehele Woord is belangrijk en dient onderzocht te worden, om verborgen schatten op te diepen. Maar ik heb dit nu afgesloten met de constatering dat er een ongerijmdheid in zit - volgens onze verstandelijke vermogens - die wij niet oplossen. Omdat jij het niet zo belangrijk vind hoeven we van jouw verder ook geen uitgebreide postings hierover meer te verwachten

De bekommerde wordt idd door de gehele bijbel heen opgeroepen zijn roeping en verkiezing vast te maken d.m.v. Bijbels zelfonderzoek. Dat zelfonderzoek richt zich, uiteraard, op het ware geloof.

We hebben het dus niet over de vraag of men zichzelven moet onderzoeken, maar over de vraag hoe men zichzelve onderzoekt ter ontdekking van de valse gronden of ter ontmaskering van een ingebeeld geloof. Dus aan jouw derhalve de vraag - ik kan me niet echt herinneren dat ik dat van jouw gezien heb - hoe men zichzelf onderzoekt?. Want je zult het met mee eens zijn dat de simpele redenering dat men rust op het volbrachte werk van Christus en daarbij een paar teksten citeeert duizenden heeft bedrogen.

Zelfonderzoek is heilzaam daar zijn wij het samen over eens, dan is de vraag waar richt dat zelfonderzoek zich op, volgens de tekst die ik aanhaalde op Christus en niet op de levendmaking op zich. M.a.w. zolang het zaad dat in de goede aarde valt ontkiemt in de aarde is het een verborgen werking van de Geest, Daarna komt de vrucht openbaar en daar schrijft Ryle het volgende over:

Zien wij in de laatste plaats, uit deze gelijkenis, dat er slechts één bewijs is dat het woord op de juiste wijze gehoord is. Dit bewijs is, dat het "vrucht" voortbrengt. De vrucht, waarvan hier gesproken wordt, is de vrucht van de Geest. Bekering tot God, geloof in de Heere Jezus Christus, heiligheid van leven en karakter, ijver van het gebed, nederigheid, Christelijke liefde, een hart vervuld met geestelijke gezindheden. - Ziedaar de enige voldoende bewijzen, dat het zaad van Gods Woord zijn werk in onze harten tot stand brengt. Waar deze bewijzen ontbreken, is onze godsdienst ijdel, hoe schoonklinkend ook onze belijdenis zij. Dan is zij niet meer dan een klinkend metaal of een luidende schel. Christus heeft gezegd: "Ik heb u uitverkoren en Ik heb u gesteld, opdat gij vrucht zou dragen

En zoals ook gezegt in het stuk wat Ander plaatste brengt het ware geloof ook zekerheid met zich mee, met het beeld van het zaad gesproken , de zekerheid zit genetisch in het zaad verborgen en bij ontkieming van dat zaad groeit het direct mee.

[Afgewezen]

We hebben het dus niet over de vraag of men zichzelven moet onderzoeken, maar over de vraag hoe men zichzelve onderzoekt ter ontdekking van de valse gronden of ter ontmaskering van een ingebeeld geloof. Dus aan jouw derhalve de vraag - ik kan me niet echt herinneren dat ik dat van jouw gezien heb - hoe men zichzelf onderzoekt?. Want je zult het met mee eens zijn dat de simpele redenering dat men rust op het volbrachte werk van Christus en daarbij een paar teksten citeeert duizenden heeft bedrogen.

1. Ik denk dat je het zelfonderzoek niet moet overdrijven. Het is niet het een en het al in het christelijk geloof. Lees trouwens de kantt. SV maar eens bij die oproep van Paulus in 2 Kor. 13.
2. Er is geen sluitend systeem, waarbij kaf zal altijd zal ontdekken dat het kaf is, en koren altijd zal ontdekken dat het koren is. Er zullen altijd mensen zijn die zichzelf er onterecht bij rekenen, en altijd mensen die zichzelf er onterecht maar nauwelijks bij durven rekenen.
3. De angst dat mensen onterecht het Evangelie op zichzelf toepassen, mag geen reden zijn het Evangelie versluierd te brengen, of het zelfs maar helemaal achter slot en grendel te stoppen, opdat de mensen 'er toch maar niet mee aan de haal gaan'.

[Willem]

We hebben het dus niet over de vraag of men zichzelven moet onderzoeken, maar over de vraag hoe men zichzelve onderzoekt ter ontdekking van de valse gronden of ter ontmaskering van een ingebeeld geloof. Dus aan jouw derhalve de vraag - ik kan me niet echt herinneren dat ik dat van jouw gezien heb - hoe men zichzelf onderzoekt?. Want je zult het met mee eens zijn dat de simpele redenering dat men rust op het volbrachte werk van Christus en daarbij een paar teksten citeeert duizenden heeft bedrogen.

1. Ik denk dat je het zelfonderzoek niet moet overdrijven. Het is niet het een en het al in het christelijk geloof. Lees trouwens de kantt. SV maar eens bij die oproep van Paulus in 2 Kor. 13.
2. Er is geen sluitend systeem, waarbij kaf zal altijd zal ontdekken dat het kaf is, en koren altijd zal ontdekken dat het koren is. Er zullen altijd mensen zijn die zichzelf er onterecht bij rekenen, en altijd mensen die zichzelf er onterecht maar nauwelijks bij durven rekenen.
3. De angst dat mensen onterecht het Evangelie op zichzelf toepassen, mag geen reden zijn het Evangelie versluierd te brengen, of het zelfs maar helemaal achter slot en grendel te stoppen, opdat de mensen 'er toch maar niet mee aan de haal gaan'.

Oke, ben het het weer mee eens. Het gaat erom beide kanten in evenwicht te houden.

[Joannah]

Ik vond dit in een oude topic. (feb. 2008) N.a.v. van de discussie die met name gisteren gevoerd werd wellicht een goede aanvulling. Ik heb sommige citaten onderstreept.

„God verzegelt ook de eerstelingen”

DS. VERWEIJ ...een wonder...

AMERSFOORT - „De zekerheid van het geloof hoort bij de leer en de praktijk van de godzaligheid. Niets in de wereld kan Gods kinderen scheiden van de liefde van God.”

Dat zei ds. J. W. Verweij, emeritus predikant van de Gereformeerde Gemeenten, zaterdagavond tijdens een bijeenkomst van de Stichting Reformatorische Bezinningsavonden (SRB) in de Van Lodensteinscholengemeenschap te Amersfoort. De SRB heeft als doel het houden van interkerkelijke bezinningsavonden voor jongeren, als een goede voorbereiding op de zondag. Er zijn bezinningsavonden in Amersfoort, Goes en Rotterdam, die om de twee weken worden gehouden.

Ds. Verweij sprak over de zekerheid des geloofs. De predikant ging hierbij uit van de laatste twee verzen van Romeinen 8, waar Paulus zegt verzekerd te zijn dat er niets is dat hem kan scheiden van de liefde van God die in Christus is.

Aan die zekerheid gaat veel vooraf, aldus ds. Verweij. Het eerste wat er aan vooraf is gegaan is de verkiezing van God de Vader in de raad Gods en de borgstelling van God de Zoon om de ongehoorzaamheid van de mensen ongedaan te maken door te lijden en te sterven. God de Heilige Geest werkt door een krachtdadige roeping de wedergeboorte en het geloof.

Hoop
De zekerheid van het geloof kan al heel vroeg op de geestelijke weg worden ontdekt, zei de predikant. „Op het moment dat iemand aan zijn verlorenheid wordt ontdekt, kan hij of zij al hoop krijgen. God verzegelt ook de eerstelingen.”

Hij vergeleek het geestelijke leven bij het natuurlijke leven. „Een kind dat bewustheid krijgt dat er iemand is die voor hem zorgt, zal daar kinderlijk op reageren. De moeder geeft de verzekering dat ze er is. Zo is het ook in het geestelijke leven. De wedergeboren ziel is wedergeboren tot een levende hoop. Hij heeft geen hoop meer van zichzelf, maar stelt al zijn vertrouwen op God, Die machtig is hem te verlossen. Hij krijgt het vertrouwen dat er maar Een is van Wie hij echt op aankan.”

De verzekering van het geloof is een wonder, aldus ds. Verweij, omdat de vorst van de duisternis het werk van God in een ziel wil afbreken. „Vandaag gaat de helse leeuw rond, maar hij krijgt geen vat op degenen die God tot Zijn eer bereid heeft. Dat heeft niets te maken met het gevoel ervan. De Heere houdt het geloof in stand, ook al moet men geestelijk door de diepte. In alle beproevingen is er voor de gelovigen de zekerheid dat niemand hen kan scheiden van de liefde van God.”

Sacramenten
God werkt het geloof door het Woord en Hij versterkt het door de sacramenten, zo zei de predikant. Het doopwater ziet op de reiniging van de zonde. Bij het meemaken van een doopdienst in de kerk is er het getuigenis van God dat Hij zijn werk zal afmaken. „Dan kan men zijn krampachtigheid om het zelf te moeten doen verliezen.”

Het Avondmaal is het sacrament van de gedurige voeding. Ds. Verweij: „Zoals het gewone leven om onderhoud vraagt, zo vraagt ook het geestelijk leven daar om. God zorgt voor de voeding van Zijn kinderen die hongeren en dorsten. Ze zullen niet omkomen. Door de hemelse spijs wordt hun ziel verkwikt, bemoedigd en verzegeld en weten ze het weer: Christus is voor mij gestorven.”

Hij vergeleek geestelijke vreugde met dronkenschap. „Te diep in het glaasje kijken is niet goed, maar geestelijke dronkenschap is aan te bevelen. Wie dronken is van de liefde van Jezus Christus, staat verstomd en verwonderd van Zijn onuitsprekelijke liefde.”

BRON: RD

Het is natuurlijk wel interessant om te weten wat de ds. met die eerstelingen bedoelt.

Dit verschil in betekenis met wat de eerstelingen in de bijbel zijn, viel mij ook al op.

[Ander]

Zelfonderzoek is heilzaam daar zijn wij het samen over eens, dan is de vraag waar richt dat zelfonderzoek zich op, volgens de tekst die ik aanhaalde op Christus en niet op de levendmaking op zich. M.a.w. zolang het zaad dat in de goede aarde valt ontkiemt in de aarde is het een verborgen werking van de Geest, Daarna komt de vrucht openbaar en daar schrijft Ryle het volgende over:

Zien wij in de laatste plaats, uit deze gelijkenis, dat er slechts één bewijs is dat het woord op de juiste wijze gehoord is. Dit bewijs is, dat het "vrucht" voortbrengt. De vrucht, waarvan hier gesproken wordt, is de vrucht van de Geest. Bekering tot God, geloof in de Heere Jezus Christus, heiligheid van leven en karakter, ijver van het gebed, nederigheid, Christelijke liefde, een hart vervuld met geestelijke gezindheden. - Ziedaar de enige voldoende bewijzen, dat het zaad van Gods Woord zijn werk in onze harten tot stand brengt. Waar deze bewijzen ontbreken, is onze godsdienst ijdel, hoe schoonklinkend ook onze belijdenis zij. Dan is zij niet meer dan een klinkend metaal of een luidende schel. Christus heeft gezegd: "Ik heb u uitverkoren en Ik heb u gesteld, opdat gij vrucht zou dragen

Wanneer ik je betoog combineer met wat je aanhaalt van Ryle dan lijkt het er op dat je zelfonderzoek zich richt op de kenmerken bij jezelf. Volgens mij bedoelt Ryle hoe je een waar christen kan ontdekken. Ik ken een waar christen, althans, gezien de vruchten, maar die zal zoiets nooit van zichzelf zeggen.

En zoals ook gezegtd in het stuk wat Ander plaatste brengt het ware geloof ook zekerheid met zich mee, met het beeld van het zaad gesproken , de zekerheid zit genetisch in het zaad verborgen en bij ontkieming van dat zaad groeit het direct mee.

Dat is bijzonder. Waar vind je dat in de Schrift?

[eilander]

Wanneer ik je betoog combineer met wat je aanhaalt van Ryle dan lijkt het er op dat je zelfonderzoek zich richt op de kenmerken bij jezelf. Volgens mij bedoelt Ryle hoe je een waar christen kan ontdekken. Ik ken een waar christen, althans, gezien de vruchten, maar die zal zoiets nooit van zichzelf zeggen.

Dat is wel zoals het in de DL staat: (1-12). "Van deze hun eeuwige en onveranderlijke verkiezing ter zaligheid worden de uitverkorenen te zijner tijd, hoewel bij onderscheiden trappen en met ongelijke mate, verzekerd; niet, als zij de verborgenheden en diepten Gods curieuslijk doorzoeken, maar als zij de onfeilbare vruchten der verkiezing, in het Woord Gods aangewezen (als daar zijn: het waar geloof in Christus, kinderlijke vreze Gods, droefheid die naar God is over de zonde, honger en dorst naar de gerechtigheid, enz.), in zichzelven met een geestelijke blijdschap en heilige vermaking waarnemen (2 Kor. 13:5). "

[Willem]

Wanneer ik je betoog combineer met wat je aanhaalt van Ryle dan lijkt het er op dat je zelfonderzoek zich richt op de kenmerken bij jezelf. Volgens mij bedoelt Ryle hoe je een waar christen kan ontdekken. Ik ken een waar christen, althans, gezien de vruchten, maar die zal zoiets nooit van zichzelf zeggen.

Over hoe Ryle het hier bedoeld kan ik aan de hand van dit citaat niet beoordelen. Wel is zelfonderzoek - zoals het woord al zegt - onderzoek bij jezelf. Onderzoeken of deze kenmerken - vruchten - ook in het eigen leven worden gevonden.

[Ander]

]Bekering tot God, geloof in de Heere Jezus Christus, heiligheid van leven en karakter, ijver van het gebed, nederigheid, Christelijke liefde, een hart vervuld met geestelijke gezindheden.

(als daar zijn: het waar geloof in Christus, kinderlijke vreze Gods, droefheid die naar God is over de zonde, honger en dorst naar de gerechtigheid, enz.)

Dit is verschillend. Ryle bedoelt m.i.: zo herken je een christen en de D.L. bedoelen: onderzoek dit bij jezelf.

Wat betreft het zelfonderzoek is het Avondmaalsformulier heel zuiver en duidelijk. Hier komen de drie stukken terug. Vooral het eerste stuk heb ik een beetje gemist. Het tweede stuk komt wel telkens naar voren, namelijk.

Ten eerste bedenke een iegelijk bij zichzelven zijn zonden en vervloeking, opdat hij zichzelven mishage, en zich voor God verootmoedige; aangezien de toorn Gods tegen de zonden zó groot is, dat Hij die (eer Hij ze ongestraft liet blijven) aan Zijn lieven Zoon Jezus Christus met den bitteren en smadelijken dood des kruises gestraft heeft.

Ten andere onderzoeke een iegelijk zijn hart of hij ook deze gewisse belofte Gods gelooft, dat hem al zijn zonden, alleen om het lijden en sterven van Jezus Christus, vergeven zijn, en de volkomen gerechtigheid van Christus hem als zijn eigene toegerekend en geschonken is, ja, zo volkomen, alsof hij zelf in eigen persoon voor al zijn zonden betaald, en alle gerechtigheid volbracht had.

Ten derde onderzoeke een iegelijk zijn consciëntie of hij ook gezind is, voortaan met zijn ganse leven waarachtige dankbaarheid jegens God den Heere te bewijzen, en voor het aangezicht Gods oprechtelijk te wandelen; insgelijks of hij zonder enige geveinsdheid (alle vijandschap, haat en nijd van harte afleggende) een ernstig voornemen heeft, om van nu voortaan in waarachtige liefde en enigheid met zijn naasten te leven.

[hervormde]

Refo:

Ik bedoel: men houdt elkaar voor dat Christus in een mens wonen kan. Of dat Christus aan de ziel geopenbaard moet worden. Of eenvoudig genoeg: niet rusten voor men Christus kent. De notie dat Christus niet meer op deze aarde is, maar nu 'slechts' door Zijn Geest en Woord werkt verdwijnt dan op de achtergrond. De ervaring wordt leidend en niet het Woord. de ervaring geeft zekerheid, terwijl de enige (enige!) zekerheid ligt in Gods Woord en beloften.

Huisman:

Het in Christus zijn is een erg Bijbelse notie zie b.v 2 Kor5:17.

Erasmiaan

Vermoedelijk laat refo het hierbij. Om over een paar weken, als de discussie daarom vraagt, weer dezelfde stelling te deponeren.

Refo hoeft hier eigenlijk niet op te reageren. 2 Korinthe 5:17 zegt dit:
Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, ziet, het is alles nieuw geworden.

Paulus schrijft niet dat Christus in een mens woont, maar dat een gelovige in Christus is. En dat is heel wat anders. Het laatste is de gelovige verbonden door het geloof in Christus. En dat is een voluit Bijbelse notie. Hier hoeft men niet te zijn op zichzelf, maar op Christus. Het heil extra nos.

Iemand een doper noemen vind ik anders dan doperse kenmerken constateren. En we moeten onder ogen zien dat er nogal wat 'doperse' invloeden te herkennen zijn in de gereformeerde gezindte. En die zijn niet zonder gevaar.

[refo]

Je kunt altijd moeilijk bewijzen dat iets NIET in de Bijbel staat.
Maar het is gemakkelijk te weerleggen door aan de tonen dat het wel in de Bijbel staat.
En dat heb ik nog niet gezien.

Ik begrijp ook niet goed dat al die bijbelgetrouwe gergemmers niet zien dat het heil BUITEN ons is. In het Latijn EXTRA nos.