JolandaOudshoorn schreef:Tiberius schreef:rekcor schreef:Overigens: ik kan me nog wel enkele docenten herinneren (uit mijn tijd op het Revius College) die waarschijnlijk van harte welkom waren geweest op dergelijke gebedskringen.
Dan zouden juist zij erbij betrokken moeten worden: ze hebben dan vertrouwen van de schoolleiding en van de studenten.
Inderdaad. En wat is mooier dan wanneer docenten en leerlingen gezamenlijk bidden.
Overigens merk ik op dat er geen bezwaar is tegen gezamenlijk bidden en kringgebed. Kringgebed zou dan een bepaalde vorm zijn van het gezamenlijk gebed. Heb ik dit goed?
Laten we voorop stellen dat het bidden en aanbidden van God één van de heiligste en de onmogelijkste bezigheden van een mens op aarde is. Ik, nietig stof en as, nader tot een almachtig, eeuwig, alwetend en volmaakt heilig Goddelijk Wezen. Dat zijn heilige verrichtingen, die op een heilige wijze plaats dienen te vinden. Het is mooi als, bij de aanwezigheid van meerdere personen, iemand hardop een gebed kan doen, die ervaring heeft met bidden, die eerbied in zijn gebed legt en daarvoor de juiste woorden kan vinden. Niet dat een gebrekkig gebed niet gezegend kan worden, en een onbeholpen gebed ook niet, maar tot stichting en uit eerbied zouden we, als er iemand in ons midden is die vaker hardop voor een grote groep tot God mag bidden, die persoon uit moeten kiezen om het gebed te doen. Ook is het mijns inziens eerbiediger als één iemand bid. Immers, er vallen vaak ongemakkelijke stiltes en iedereen begint door elkaar te
bidden op het moment dat een ander zwijgt. De eerbied en de heiligheid komen dan in het gedrang. Ook kan er tegen 'meebidders' vaak zo'n opzien zijn om wat te bidden, dat men niet eens weet wat men zegt. Dit laatste kan zeker het geval zijn als er een wat grotere groep is.
Wat mij betreft is een kringgebed dus niet fout, maar dan wel één persoon die spreekt, en het liefst iemand die al wat ervaring heeft met bidden voor een wat grotere groep mensen/ vreemden (geen familie). Deze aanbevelingen zijn enkel om ervoor te zorgen dat een en ander eerbiedig verloopt, en dat het besef er is van de afstand, de heiligheid.