Een probleem wat ik heb met vraag en antwoord is dat gekeken wordt naar wat de man/vrouw van de dader mag doen. Dit is belangrijk, maar ik denk dat het gevaar geweldig is dat de dader zelf dit als recht gaat zien. Zoiets als "ik heb dit gedaan, maar mijn vrouw mag me niet verlaten". Misschien wordt inderdaad de zelfverloochening gevraagd van de vrouw in deze, maar dat is geen recht voor de man. Leg maar meer nadruk op de plicht naar justitie te stappen (al is het om kinderen te beschermen) en misschien zelfs de incest openbaar te maken (als dit het slachtoffer niet schaadt).

ejvl schreef:

Mara schreef:Werd deze vraag specifiek aan hem gesteld of aan EEN GG dominee?
De ene dominee heeft nu eenmaal meer herderlijke capaciteiten dan de andere.

Volgens mij is Kole geen dominee.

Klopt; Kole is geen ambtsdrager, nee.

eilander schreef:Mensen die met zo'n vraag worstelen, stappen niet zo snel naar hun predikant of ouderling. Uiteindelijk zullen ze daar wel terecht komen, maar we kunnen er gerust rekening mee houden dat mensen eerst via internet een bepaald antwoord zoeken en daarmee richting hun kerkenraad stappen.

Online zo'n antwoord zoeken kan ik nog wel begrijpen hoor. Via een mail vallen tot op zekere hoogte ook nog wel pastorale antwoorden te geven.
Maar waarom zulke persoonlijke vragen allemaal zo nodig ook zichtbaar moeten zijn voor de gehele wereld, dat snap ik niet.

Jongere schreef:

eilander schreef:Mensen die met zo'n vraag worstelen, stappen niet zo snel naar hun predikant of ouderling. Uiteindelijk zullen ze daar wel terecht komen, maar we kunnen er gerust rekening mee houden dat mensen eerst via internet een bepaald antwoord zoeken en daarmee richting hun kerkenraad stappen.

Online zo'n antwoord zoeken kan ik nog wel begrijpen hoor. Via een mail vallen tot op zekere hoogte ook nog wel pastorale antwoorden te geven.
Maar waarom zulke persoonlijke vragen allemaal zo nodig ook zichtbaar moeten zijn voor de gehele wereld, dat snap ik niet.

Omdat anderen hier van zouden kunnen leren. In veel gevallen is dat ook zo, ik lees de rubriek (lang niet alle vragen) ook met veel genoegen.
Maar er zitten soms vragen bij die zouden ze niet moeten plaatsen.
Inmiddels heeft geenstijl de vraag en het antwoord ook ontdekt.

Mara schreef:Inmiddels heeft GeenStijl de vraag en het antwoord ook ontdekt.

Die zitten er gewoon op te vlassen, tot er weer zo'n vraag (en antwoord) komt, waarop ze hun kruid weer kunnen schieten.
Toch vind ik het eerlijk gezegd wel lastig. De vragen zijn soms zo intiem, en voor andere mensen onwerkelijk. Maar je zult er maar mee zitten. De vragenrubriek kan dan misschien best een oplossing zijn. Maar het is zo openbaar... Zo open voor de hele wereld.... Net wat Jongere zegt. Dat zou mij zelf ervan weerhouden zo'n vraag te stellen. Het idee alleen al dat daar de spot mee gedreven gaat worden door Geen Stijl, ik moet er niet aan denken. Daar word je nog meer ellendig van.

Kole heeft een vervolgvraag gekregen op dit onderwerp. en naar eigen zeggen nuanceert hij het nu wat meer. Hij maakt onderscheid tussen gemeenschap hebben met... en al het andere. Nog steeds staat er zonodig aangifte doen....


http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/212 ... na-incest/

Dat heeft Tiberius al gepost op de vorige pagina.

Sorry, niet gezien.

lien75 schreef:Kole heeft een vervolgvraag gekregen op dit onderwerp. en naar eigen zeggen nuanceert hij het nu wat meer. Hij maakt onderscheid tussen gemeenschap hebben met... en al het andere. Nog steeds staat er zonodig aangifte doen....

Ik vraag me af: is dat woordje 'zonodig' echt zo verkeerd?
Zou het niet mogelijk kunnen zijn dat deze verschrikkelijke zonde en de gevolgen daarvan "opgelost" worden zonder inmenging van justitie? Dan spreek ik over oprechte schuldbelijdenis, de vraag om vergeving, de bekering van deze zonde, natuurlijk bescherming van het slachtoffer en mogelijk andere gevolgen.
Ik besef dat het helaas vaak niet op deze manier behandeld kan worden. Er zal ook altijd in ieder geval wel goede hulp van buitenaf moeten zijn, ten minste vanuit de kerkenraad.
Maar het zou toch kunnen dat dit een 'zonodig' is?

Jongere schreef:

lien75 schreef:Kole heeft een vervolgvraag gekregen op dit onderwerp. en naar eigen zeggen nuanceert hij het nu wat meer. Hij maakt onderscheid tussen gemeenschap hebben met... en al het andere. Nog steeds staat er zonodig aangifte doen....

Ik vraag me af: is dat woordje 'zonodig' echt zo verkeerd?
Zou het niet mogelijk kunnen zijn dat deze verschrikkelijke zonde en de gevolgen daarvan "opgelost" worden zonder inmenging van justitie? Dan spreek ik over oprechte schuldbelijdenis, de vraag om vergeving, de bekering van deze zonde, natuurlijk bescherming van het slachtoffer en mogelijk andere gevolgen.
Ik besef dat het helaas vaak niet op deze manier behandeld kan worden. Er zal ook altijd in ieder geval wel goede hulp van buitenaf moeten zijn, ten minste vanuit de kerkenraad.
Maar het zou toch kunnen dat dit een 'zonodig' is?

Nee, er moet aangifte gedaan worden. Het is nl strafbaar. Het is een misdaad!
Een misdaad kan vergeven worden, maar dat is wat anders dan iemand van de "straf" ontheffen. Straffen is dan ook geen wraak....

Wanneer een kind ongehoorzaam is. Dan zal ik het kind zijn daad vergeven. Maar het moet wel de gevolgen van zijn/haar daad dragen.

lien75 schreef:

Jongere schreef:

lien75 schreef:Kole heeft een vervolgvraag gekregen op dit onderwerp. en naar eigen zeggen nuanceert hij het nu wat meer. Hij maakt onderscheid tussen gemeenschap hebben met... en al het andere. Nog steeds staat er zonodig aangifte doen....

Ik vraag me af: is dat woordje 'zonodig' echt zo verkeerd?
Zou het niet mogelijk kunnen zijn dat deze verschrikkelijke zonde en de gevolgen daarvan "opgelost" worden zonder inmenging van justitie? Dan spreek ik over oprechte schuldbelijdenis, de vraag om vergeving, de bekering van deze zonde, natuurlijk bescherming van het slachtoffer en mogelijk andere gevolgen.
Ik besef dat het helaas vaak niet op deze manier behandeld kan worden. Er zal ook altijd in ieder geval wel goede hulp van buitenaf moeten zijn, ten minste vanuit de kerkenraad.
Maar het zou toch kunnen dat dit een 'zonodig' is?

Nee, er moet aangifte gedaan worden. Het is nl strafbaar. Het is een misdaad!
Een misdaad kan vergeven worden, maar dat is wat anders dan iemand van de "straf" ontheffen. Straffen is dan ook geen wraak....

Wanneer een kind ongehoorzaam is. Dan zal ik het kind zijn daad vergeven. Maar het moet wel de gevolgen van zijn/haar daad dragen.

Lien, ik weet niet of je van nabij weleens te maken hebt gehad met mensen die slachtoffer zijn/waren van incest?
Aangifte-doen is vaak om de boosheid van de omstanders te bevredigen; het is voor het slachtoffer in lang niet alle gevallen wenselijk of te dragen. Je wilt niet weten door wat voor zwarte tunnel je heen moet bij de politie, wil je het bewijs zo hard en sluitend krijgen dat er ook echt straf volgt.
Dus in dat opzicht vind ik de nuance van Kole terecht. (Hoewel ik nog steeds van mening ben dat hij veel te kort en zakelijk antwoordt; ik mis in zijn antwoorden elke vorm van invoelingsvermogen.)

lien75 schreef:

Jongere schreef:

lien75 schreef:Kole heeft een vervolgvraag gekregen op dit onderwerp. en naar eigen zeggen nuanceert hij het nu wat meer. Hij maakt onderscheid tussen gemeenschap hebben met... en al het andere. Nog steeds staat er zonodig aangifte doen....

Ik vraag me af: is dat woordje 'zonodig' echt zo verkeerd?
Zou het niet mogelijk kunnen zijn dat deze verschrikkelijke zonde en de gevolgen daarvan "opgelost" worden zonder inmenging van justitie? Dan spreek ik over oprechte schuldbelijdenis, de vraag om vergeving, de bekering van deze zonde, natuurlijk bescherming van het slachtoffer en mogelijk andere gevolgen.
Ik besef dat het helaas vaak niet op deze manier behandeld kan worden. Er zal ook altijd in ieder geval wel goede hulp van buitenaf moeten zijn, ten minste vanuit de kerkenraad.
Maar het zou toch kunnen dat dit een 'zonodig' is?

Nee, er moet aangifte gedaan worden. Het is nl strafbaar. Het is een misdaad!
Een misdaad kan vergeven worden, maar dat is wat anders dan iemand van de "straf" ontheffen. Straffen is dan ook geen wraak....

Wanneer een kind ongehoorzaam is. Dan zal ik het kind zijn daad vergeven. Maar het moet wel de gevolgen van zijn/haar daad dragen.

Bestraffen van een kind is meestal medisch: gericht op verbetering van het gedrag; je bent aan het opvoeden. Dat is een andere situatie dan waar het nu over gaat.
Aangifte en de daaropvolgende straf is in zekere zin wel wraak; wraak van geschonden grenzen van anderen, uitgeoefend door de wettige macht.
Onder de voorwaarden die Jongere stelt is het niet nodig om aangifte te doen.

Bestraffen van een kind is meestal medisch: gericht op verbetering van het gedrag; je bent aan het opvoeden. Dat is een andere situatie dan waar het nu over gaat.
Aangifte en de daaropvolgende straf is in zekere zin wel wraak; wraak van geschonden grenzen van anderen, uitgeoefend door de wettige macht.
Onder de voorwaarden die Jongere stelt is het niet nodig om aangifte te doen.

Als er een straf wordt opgelegd in het strafrecht is dat ook met het doel op verbetering van het gedrag...
Verder wordt incest streng veroordeelt in de bijbel. Stond zelfs de doodstraf op. Wanneer je iemand vergeeft, wanneer je ergens vergeving voor vraagt betekent dat niet dat je de straf of de gevolgen van je daad niet meer hoeft te dragen. Die aanvaard je dan, omdat je weet dat het terecht is. En als het slachtoffer heeft kunnen vergeven zal er dus ook geen wraakgevoelens zijn bij het straffen van de dader.
Overigens als iets zo vers is.... Lijkt vergeven mij wel een heel groot woord.

lien75 schreef:

Bestraffen van een kind is meestal medisch: gericht op verbetering van het gedrag; je bent aan het opvoeden. Dat is een andere situatie dan waar het nu over gaat.
Aangifte en de daaropvolgende straf is in zekere zin wel wraak; wraak van geschonden grenzen van anderen, uitgeoefend door de wettige macht.
Onder de voorwaarden die Jongere stelt is het niet nodig om aangifte te doen.

Als er een straf wordt opgelegd in het strafrecht is dat ook met het doel op verbetering van het gedrag...
Verder wordt incest streng veroordeelt in de bijbel. Stond zelfs de doodstraf op. Wanneer je iemand vergeeft, wanneer je ergens vergeving voor vraagt betekent dat niet dat je de straf of de gevolgen van je daad niet meer hoeft te dragen. Die aanvaard je dan, omdat je weet dat het terecht is. En als het slachtoffer heeft kunnen vergeven zal er dus ook geen wraakgevoelens zijn bij het straffen van de dader.
Overigens als iets zo vers is.... Lijkt vergeven mij wel een heel groot woord.

Natuurlijk hoop je op betering van het gedrag, maar zo is ons strafrecht toch niet echt ingericht. Het is meer het stellen van een negatieve ervaring als consequentie voor gedrag, in de hoop dat deze negatieve prikkel sterker is dan de prikkel om in herhaling te vallen. Bij kinderen is straf vooral een middel voor gewetensvorming; dat is iets heel anders.
Ik begrijp je argument voor aangifte en straf, maar als je dit op deze manier hanteert, komt er niemand in de hemel om het lied van het Lam te zingen...

Peregrina schreef:

lien75 schreef:

Bestraffen van een kind is meestal medisch: gericht op verbetering van het gedrag; je bent aan het opvoeden. Dat is een andere situatie dan waar het nu over gaat.
Aangifte en de daaropvolgende straf is in zekere zin wel wraak; wraak van geschonden grenzen van anderen, uitgeoefend door de wettige macht.
Onder de voorwaarden die Jongere stelt is het niet nodig om aangifte te doen.

Als er een straf wordt opgelegd in het strafrecht is dat ook met het doel op verbetering van het gedrag...
Verder wordt incest streng veroordeelt in de bijbel. Stond zelfs de doodstraf op. Wanneer je iemand vergeeft, wanneer je ergens vergeving voor vraagt betekent dat niet dat je de straf of de gevolgen van je daad niet meer hoeft te dragen. Die aanvaard je dan, omdat je weet dat het terecht is. En als het slachtoffer heeft kunnen vergeven zal er dus ook geen wraakgevoelens zijn bij het straffen van de dader.
Overigens als iets zo vers is.... Lijkt vergeven mij wel een heel groot woord.

Natuurlijk hoop je op betering van het gedrag, maar zo is ons strafrecht toch niet echt ingericht. Het is meer het stellen van een negatieve ervaring als consequentie voor gedrag, in de hoop dat deze negatieve prikkel sterker is dan de prikkel om in herhaling te vallen. Bij kinderen is straf vooral een middel voor gewetensvorming; dat is iets heel anders.
Ik begrijp je argument voor aangifte en straf, maar als je dit op deze manier hanteert, komt er niemand in de hemel om het lied van het Lam te zingen...

Je laatste regels snap ik niet... Volgens mij komt iemand niet in de hemel door mijn vergeving maar door de vergevende liefde van Christus. En daar hoort ook erkennen van schuld bij... En wanneer je echt schuld erken, aanvaard je ook de straf.