Ruth de Moabietische.

[refo]

En wat dacht je van de 1e algemene zendbrief:

1 Johannes 1

1 Hetgeen van den beginne was, hetgeen wij gehoord hebben, hetgeen wij gezien hebben met onze ogen, hetgeen wij aanschouwd hebben, en onze handen getast hebben, van het Woord des levens;
2 (Want het Leven is geopenbaard, en wij hebben het gezien, en wij getuigen, en verkondigen ulieden dat eeuwige Leven, Hetwelk bij den Vader was, en ons is geopenbaard.)
3 Hetgeen wij dan gezien en gehoord hebben, dat verkondigen wij u, opdat ook gij met ons gemeenschap zoudt hebben, en deze onze gemeenschap ook zij met den Vader, en met Zijn Zoon Jezus Christus.
4 En deze dingen schrijven wij u, opdat uw blijdschap vervuld zij.

[Willem]

De strijd van een zondaar om zekerheid te krijgen van zijn/haar deel in Christus is een gezonde strijd. Daar ligt mijn meningsverschil ook niet met RF'ers. Als de grondtoon steeds maar is "Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet" Dus nooit rusten voordat je dat weet.

Laten we eerst eens bovenstaande alinea ophelderen. In mijn optiek is een "bekommerde" iemand die niet zeker is van zijn/haar deel in Christus. Bij mijn weten zijn er ook geen forummers alhier geweest die iets anders beweerd hebben, nog zijn er citaten geweest die iets anders stelden. Om eerlijk te zijn vind ik het nu knap verwarrend worden. We zijn het er allemaal over eens dat iemand binnen of buiten Christus is, daar gaat/ging het niet over. De discussie gaat over het weten of je in of buiten Christus bent. Daarin heb ik - e.a - telkenmale gesteld dat er mensen zijn die wel in Christus zijn maar de zekerheid missen. De zogenaamde "bekommerden". Door jouw, @hervormde e.a. werd dat telkenmale als onbijbels gekarakteriseerd. Hoe zit het nu?

Op mijn vraag "Hoe kan een christen - op grond van de Bijbel - weten dat hij/zij de Zoon van God heeft?." geef je de volgende antwoorden: HC Zondag 7, v/a 21 "Wat is een waar geloof?"

Een waar geloof is een stellig weten of kennis, waardoor ik alles voor waarachtig houd, dat ons God in Zijn Woord geopenbaard heeft , maar ook een vast vertrouwen , hetwelk de Heilige Geest door het Evangelie in mijnhart werkt , dat niet alleen anderen, maar ook mij vergeving der zonden,eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is, uit louter genade,alleen om der verdienste van Christus wil.

Met dit antwoord maak je er een cirkelredenering van. Als je eerst al stelt dat het verkrijgen van geloofszekerheid een gezonde strijd is dan zeg je toch dat de gelovige zichzelf moet beproeven of hij een waar geloof heeft. Daarmee zeg je dus dat er christenen zijn die daarvan niet zo verzekerd zijn. Want het geloof is een stellig weten of kennis. Je geeft hier nu dus geen antwoord op de vraag hoe een christen kan weten dat hij een waar geloof heeft, je geeft de defenitie van een waar geloof.

En b.v. Galaten 2:16n Citaat:Doch wetende, dat de mens niet gerechtvaardigd wordt uit de werken der wet, maar door het geloof van Jezus Christus, zo hebben wij ook in Christus Jezus geloofd, opdat wij zouden gerechtvaardigd worden uit het geloof van Christus, en niet uit de werken der wet; daarom dat uit de werken der wet geen vlees zal gerechtvaardigd worden.

Met deze tekst bewijs je dat de rechtvaardiging uit het geloof is. Het geeft echter geen antwoord hoe we ervan verzekerd kunnen zijn dat we het ware geloof hebben, en dat Christus in ons woont.

[huisman]

Willem schreef

Om eerlijk te zijn vind ik het nu knap verwarrend worden. We zijn het er allemaal over eens dat iemand binnen of buiten Christus is, daar gaat/ging het niet over. De discussie gaat over het weten of je in of buiten Christus bent. Daarin heb ik - e.a - telkenmale gesteld dat er mensen zijn die wel in Christus zijn maar de zekerheid missen. De zogenaamde "bekommerden". Door jouw, @hervormde e.a. werd dat telkenmale als onbijbels gekarakteriseerd. Hoe zit het nu?

Deze discussie is ooit ingezet omdat er forumleden de weg van Ruth exemplarisch vonden voor de weg van een gelovige.
Levendgemaakt zijn en de meerdere Boaz niet kennen, als dat je insteek is dan krijgen zulke mensen toch enige rust buiten Christus, want Ruth was toch ook Gods kind terwijl zij Boaz niet kende. Tegen deze redenering heb ik mij steeds gekant omdat ik die gevaarlijk en onbijbels vindt

Willem schreef

Met deze tekst bewijs je dat de rechtvaardiging uit het geloof is. Het geeft echter geen antwoord hoe we ervan verzekerd kunnen zijn dat we het ware geloof hebben, en dat Christus in ons woont.

Je mag rechtvaardiging door het geloof toch niet losmaken van Christus? Het geloof richt zich op Hem en daarom is dat geloof rechtvaardigend van aard.
Laat ik dat illustreren met McCheyne's bekende gedicht. Eerst zijn belangrijke vraag die de vraag in ons aller leven moet worden.

Hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God?"

En dan zijn prachtig antwoord op die vraag

Maar toe mij Gods Geest al mijn schuld had ontdekt
Toen werd in mijn ziele de vreze gewekt,
Toen voeld' ik wat wat eisen Gods heiligheid deed;
Daar werd al mijn deugd een wegwerpelijk kleed!

Toen vluchtt' ik tot Jezus! Hij heeft mij gered;
Hij heeft mij verlost van het vonnis der Wet;
Mijn heil en mijn vrede en mijn leven werd Hij;
Ik boog m' en geloofde, en - mijn God sprak mij vrij.

Nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis,
Dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.

[refo]

De strijd van een zondaar om zekerheid te krijgen van zijn/haar deel in Christus is een gezonde strijd. Daar ligt mijn meningsverschil ook niet met RF'ers. Als de grondtoon steeds maar is "Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet" Dus nooit rusten voordat je dat weet.

Laten we eerst eens bovenstaande alinea ophelderen. In mijn optiek is een "bekommerde" iemand die niet zeker is van zijn/haar deel in Christus. Bij mijn weten zijn er ook geen forummers alhier geweest die iets anders beweerd hebben, nog zijn er citaten geweest die iets anders stelden. Om eerlijk te zijn vind ik het nu knap verwarrend worden. We zijn het er allemaal over eens dat iemand binnen of buiten Christus is, daar gaat/ging het niet over. De discussie gaat over het weten of je in of buiten Christus bent. Daarin heb ik - e.a - telkenmale gesteld dat er mensen zijn die wel in Christus zijn maar de zekerheid missen. De zogenaamde "bekommerden". Door jouw, @hervormde e.a. werd dat telkenmale als onbijbels gekarakteriseerd. Hoe zit het nu?

Op mijn vraag "Hoe kan een christen - op grond van de Bijbel - weten dat hij/zij de Zoon van God heeft?." geef je de volgende antwoorden: HC Zondag 7, v/a 21 "Wat is een waar geloof?"

Een waar geloof is een stellig weten of kennis, waardoor ik alles voor waarachtig houd, dat ons God in Zijn Woord geopenbaard heeft , maar ook een vast vertrouwen , hetwelk de Heilige Geest door het Evangelie in mijnhart werkt , dat niet alleen anderen, maar ook mij vergeving der zonden,eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is, uit louter genade,alleen om der verdienste van Christus wil.

Met dit antwoord maak je er een cirkelredenering van. Als je eerst al stelt dat het verkrijgen van geloofszekerheid een gezonde strijd is dan zeg je toch dat de gelovige zichzelf moet beproeven of hij een waar geloof heeft. Daarmee zeg je dus dat er christenen zijn die daarvan niet zo verzekerd zijn. Want het geloof is een stellig weten of kennis. Je geeft hier nu dus geen antwoord op de vraag hoe een christen kan weten dat hij een waar geloof heeft, je geeft de defenitie van een waar geloof.

En b.v. Galaten 2:16n Citaat:Doch wetende, dat de mens niet gerechtvaardigd wordt uit de werken der wet, maar door het geloof van Jezus Christus, zo hebben wij ook in Christus Jezus geloofd, opdat wij zouden gerechtvaardigd worden uit het geloof van Christus, en niet uit de werken der wet; daarom dat uit de werken der wet geen vlees zal gerechtvaardigd worden.

Met deze tekst bewijs je dat de rechtvaardiging uit het geloof is. Het geeft echter geen antwoord hoe we ervan verzekerd kunnen zijn dat we het ware geloof hebben, en dat Christus in ons woont.

Christus woont ook niet in ons. Die is na de hemelvaart niet meer op aarde.
Maar door het geloof hebben we gemeenschap met Hem.
Zie 1 Joh 1 en de getuigenissen van de apostelen: wij hebben Hem gezien en hebben Hem getast. Dat verkondigen wij u opdat u gemeenschap hebt met ons en zo ook met de Vader en de Zoon.
Het geloof zelf verzekert.

[Afgewezen]

Laten we eerst eens bovenstaande alinea ophelderen. In mijn optiek is een "bekommerde" iemand die niet zeker is van zijn/haar deel in Christus. Bij mijn weten zijn er ook geen forummers alhier geweest die iets anders beweerd hebben, nog zijn er citaten geweest die iets anders stelden. Om eerlijk te zijn vind ik het nu knap verwarrend worden. We zijn het er allemaal over eens dat iemand binnen of buiten Christus is, daar gaat/ging het niet over. De discussie gaat over het weten of je in of buiten Christus bent. Daarin heb ik - e.a - telkenmale gesteld dat er mensen zijn die wel in Christus zijn maar de zekerheid missen. De zogenaamde "bekommerden". Door jouw, @hervormde e.a. werd dat telkenmale als onbijbels gekarakteriseerd. Hoe zit het nu?

Ik vind het allemaal héél verwarrend. Ik denk dat het om dit ene criterium gaat: is Christus geopenbaard aan de ziel, of, anders gezegd: zijn je ogen geopend voor het heil, zoals dat in Christus tot ons komt in het Evangelie?
Als dat er is, kan het bestreden zijn, maar dan weet je toch waar het over gaat.

[Willem]

Om eerlijk te zijn vind ik het nu knap verwarrend worden. We zijn het er allemaal over eens dat iemand binnen of buiten Christus is, daar gaat/ging het niet over. De discussie gaat over het weten of je in of buiten Christus bent. Daarin heb ik - e.a - telkenmale gesteld dat er mensen zijn die wel in Christus zijn maar de zekerheid missen. De zogenaamde "bekommerden". Door jouw, @hervormde e.a. werd dat telkenmale als onbijbels gekarakteriseerd. Hoe zit het nu?

Dan komt @Huisman met een heel verhaal en idd een heel mooi gedicht. Maar geen antwoord op de vraag hoe men geloofszekerheid verkrijgt, hoe men weet dat men de Zoon heeft. Ik vermag, behalve taalkunding, geen onderscheidt te zien tussen de zin: "Levendgemaakt zijn en de meerdere Boaz niet kennen" en de zin "De strijd van een zondaar om zekerheid te krijgen van zijn/haar deel in Christus is een gezonde strijd". In beide gevallen hebben we het hier over een "bekommerde" die in de beoefening is.

Tevens valt me op dat bijna iedereen hier op het forum zegt dat de zekerheid uit het geloof is. Maar dat is niet waar hoor, dat staat nergens in de Bijbel. De rechtvaardiging is uit het geloof. Daarom zegt Petrus in 2 Petr 1,10 "Daarom, broeders, benaarstigt u te meer, om uw roeping en verkiezing vast te maken; want dat doende zult gij nimmermeer struikelen". En Johannus schrijft behalve in de volgende tekst in 1. Joh. 5 vs 12 "Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet" in dezelfde brief ook hoe een christen dat kan weten. Hoe hij de geloofzekerheid kan verkrijgen. Dit staat in 1 Joh 2 vs 3 "En hieraan kennen wij, dat wij Hem gekend hebben, zo wij Zijn geboden bewaren" En daar hebben we het zelfonderzoek, de bijbelse kenmerken, de heiligmaking. De bekering.
Hier kan nog heel veel meer over gezegd worden, maar lees het zelf maar na. Wat ik hier zeg is ontleent uit "Een waar Geloof" van Arthur W. Pink, Deel IV, "De Zekerheid van het Geloof". Evenals het volgende citaat: ""Daarom behoort elke ernstige ziel biddend en nauwkeurig de kenmerken van zijn eigen ziel en leven te leggen langs de kenmerken die de Bijbel geeft van Gods kinderen, om vast te stellen of er daartussen echte overeenkomsten zijn."

Tot slot een citaat van Samuel Rutherford (1637). "U mag uzelf onderscheiden van de verdoemden als u de volgende kenmerken hebt: Als u Christus en Zijn waarheid op zo'n hoge prijs stelt dat u alles daarom wilt verkopen om Hem te kunnen kopen, en ervoor wilt lijden. Als de liefde van Christus u meer weerhoudt van zondigen dan de wet of de vrees voor de hel. Als u nederig bent en uw eigen wil, verstand, goede naam, zaak, eer, de wereld en de ijdelheid en glorie ervan wilt verloochenenen. Uw belijdenis mag niet ledig en zonder goede werken zijn. U moet in alle dingen op Gods eer gericht zijn. U moet eten, slapen, kopen, verkopen, zitten, staan, spreken, bidden, lezen en Gods Word horen met een hartelijk voornemen dat God daarin geeerd wordt. Wen uzelf aan het dagelijkse gebed. Draag al uw wegen en handelingen op aan God, door bidden, smeken en dankzegging. Geef er weinig om als u gesmaad wordt, want Christus Jezus werd voor u gesmaad."

Geef maar aan waar bovenstaande afwijkt van de - eerder - giciteerde uitspraken over de preek van Ruth. Door @MarthaMartha hier neergezet. Laat een ieder die meent de Zoon te hebben en geen weet heeft van dit soort zelfonderzoek toch biddend vragen of de Heiligen Geest dit hem/haar toch uit genade wil leren.

[Joannah]

Om eerlijk te zijn vind ik het nu knap verwarrend worden. We zijn het er allemaal over eens dat iemand binnen of buiten Christus is, daar gaat/ging het niet over. De discussie gaat over het weten of je in of buiten Christus bent. Daarin heb ik - e.a - telkenmale gesteld dat er mensen zijn die wel in Christus zijn maar de zekerheid missen. De zogenaamde "bekommerden". Door jouw, @hervormde e.a. werd dat telkenmale als onbijbels gekarakteriseerd. Hoe zit het nu?

Dan komt @Huisman met een heel verhaal en idd een heel mooi gedicht. Maar geen antwoord op de vraag hoe men geloofszekerheid verkrijgt, hoe men weet dat men de Zoon heeft. Ik vermag, behalve taalkunding, geen onderscheidt te zien tussen de zin: "Levendgemaakt zijn en de meerdere Boaz niet kennen" en de zin "De strijd van een zondaar om zekerheid te krijgen van zijn/haar deel in Christus is een gezonde strijd". In beide gevallen hebben we het hier over een "bekommerde" die in de beoefening is.

Tevens valt me op dat bijna iedereen hier op het forum zegt dat de zekerheid uit het geloof is. Maar dat is niet waar hoor, dat staat nergens in de Bijbel. De rechtvaardiging is uit het geloof. Daarom zegt Petrus in 2 Petr 1,10 "Daarom, broeders, benaarstigt u te meer, om uw roeping en verkiezing vast te maken; want dat doende zult gij nimmermeer struikelen". En Johannus schrijft behalve in de volgende tekst in 1. Joh. 5 vs 12 "Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet" in dezelfde brief ook hoe een christen dat kan weten. Hoe hij de geloofzekerheid kan verkrijgen. Dit staat in 1 Joh 2 vs 3 "En hieraan kennen wij, dat wij Hem gekend hebben, zo wij Zijn geboden bewaren" En daar hebben we het zelfonderzoek, de bijbelse kenmerken, de heiligmaking. De bekering.
Hier kan nog heel veel meer over gezegd worden, maar lees het zelf maar na. Wat ik hier zeg is ontleent uit "Een waar Geloof" van Arthur W. Pink, Deel IV, "De Zekerheid van het Geloof". Evenals het volgende citaat: ""Daarom behoort elke ernstige ziel biddend en nauwkeurig de kenmerken van zijn eigen ziel en leven te leggen langs de kenmerken die de Bijbel geeft van Gods kinderen, om vast te stellen of er daartussen echte overeenkomsten zijn."

Arthur Pink onthult zijn eigen fout begrip van dispensationele waarheid. Wij erkennen wel dat Jezus
onder de wet was, omdat hij leefde onder de dispensatie of bedeling van de Mozaïsche wet, die
niet eindigde voordat Hij stierf op Golgotha. Hij werd “geboren uit een vrouw, geboren onder de
wet” (Gal. 4:4). Dat de Heer Jezus onder de wet was betekent echter niet dat christenen, die in de

huidige genadebedeling leven, ook onder de wet zouden staan. Inderdaad, Paulus verklaart het tegendeel:
“Want de zonde zal over u niet heersen. U bent namelijk niet onder de wet, maar onder
de genade” (Romeinen 6:14). Pink staat er ook op dat de manier waarop christenen kunnen weerhouden
worden te zondigen, deze is van de wet lief te hebben, te vrezen en te gehoorzamen. Hij
brengt dus de gelovige naar de berg Sinaï. Paulus echter, in Romeinen 6, doet zulks niet. Paulus
brengt de gelovige naar de berg Golgotha en bespreekt het heerlijke feit van onze identificatie met
Christus in Zijn dood voor de zonde, en Zijn opstanding tot het leven.

[huisman]

Om eerlijk te zijn vind ik het nu knap verwarrend worden. We zijn het er allemaal over eens dat iemand binnen of buiten Christus is, daar gaat/ging het niet over. De discussie gaat over het weten of je in of buiten Christus bent. Daarin heb ik - e.a - telkenmale gesteld dat er mensen zijn die wel in Christus zijn maar de zekerheid missen. De zogenaamde "bekommerden". Door jouw, @hervormde e.a. werd dat telkenmale als onbijbels gekarakteriseerd. Hoe zit het nu?

Dan komt @Huisman met een heel verhaal en idd een heel mooi gedicht. Maar geen antwoord op de vraag hoe men geloofszekerheid verkrijgt, hoe men weet dat men de Zoon heeft. Ik vermag, behalve taalkunding, geen onderscheidt te zien tussen de zin: "Levendgemaakt zijn en de meerdere Boaz niet kennen" en de zin "De strijd van een zondaar om zekerheid te krijgen van zijn/haar deel in Christus is een gezonde strijd". In beide gevallen hebben we het hier over een "bekommerde" die in de beoefening is.

Tevens valt me op dat bijna iedereen hier op het forum zegt dat de zekerheid uit het geloof is. Maar dat is niet waar hoor, dat staat nergens in de Bijbel. De rechtvaardiging is uit het geloof. Daarom zegt Petrus in 2 Petr 1,10 "Daarom, broeders, benaarstigt u te meer, om uw roeping en verkiezing vast te maken; want dat doende zult gij nimmermeer struikelen". En Johannus schrijft behalve in de volgende tekst in 1. Joh. 5 vs 12 "Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet" in dezelfde brief ook hoe een christen dat kan weten. Hoe hij de geloofzekerheid kan verkrijgen. Dit staat in 1 Joh 2 vs 3 "En hieraan kennen wij, dat wij Hem gekend hebben, zo wij Zijn geboden bewaren" En daar hebben we het zelfonderzoek, de bijbelse kenmerken, de heiligmaking. De bekering.
Hier kan nog heel veel meer over gezegd worden, maar lees het zelf maar na. Wat ik hier zeg is ontleent uit "Een waar Geloof" van Arthur W. Pink, Deel IV, "De Zekerheid van het Geloof". Evenals het volgende citaat: ""Daarom behoort elke ernstige ziel biddend en nauwkeurig de kenmerken van zijn eigen ziel en leven te leggen langs de kenmerken die de Bijbel geeft van Gods kinderen, om vast te stellen of er daartussen echte overeenkomsten zijn."

Tot slot een citaat van Samuel Rutherford (1637). "U mag uzelf onderscheiden van de verdoemden als u de volgende kenmerken hebt: Als u Christus en Zijn waarheid op zo'n hoge prijs stelt dat u alles daarom wilt verkopen om Hem te kunnen kopen, en ervoor wilt lijden. Als de liefde van Christus u meer weerhoudt van zondigen dan de wet of de vrees voor de hel. Als u nederig bent en uw eigen wil, verstand, goede naam, zaak, eer, de wereld en de ijdelheid en glorie ervan wilt verloochenenen. Uw belijdenis mag niet ledig en zonder goede werken zijn. U moet in alle dingen op Gods eer gericht zijn. U moet eten, slapen, kopen, verkopen, zitten, staan, spreken, bidden, lezen en Gods Word horen met een hartelijk voornemen dat God daarin geeerd wordt. Wen uzelf aan het dagelijkse gebed. Draag al uw wegen en handelingen op aan God, door bidden, smeken en dankzegging. Geef er weinig om als u gesmaad wordt, want Christus Jezus werd voor u gesmaad."

Geef maar aan waar bovenstaande afwijkt van de - eerder - giciteerde uitspraken over de preek van Ruth. Door @MarthaMartha hier neergezet. Laat een ieder die meent de Zoon te hebben en geen weet heeft van dit soort zelfonderzoek toch biddend vragen of de Heiligen Geest dit hem/haar toch uit genade wil leren.

@Willem ik vind dit een mooie posting en ga erover nadenken hoe dit te beantwoorden, niet om eigen gelijk maar om iets te laten zien dat het ware geloof geen "misschientje" is maar een zeker weten.
Eén zaak die ook McCheyne beleed : De ontdekking door de Heilige Geest die brengt tot een vluchten tot Christus die red!!!

Maar toe mij Gods Geest al mijn schuld had ontdekt
Toen werd in mijn ziele de vreze gewekt,
Toen voeld' ik wat wat eisen Gods heiligheid deed;
Daar werd al mijn deugd een wegwerpelijk kleed!

Toen vluchtt' ik tot Jezus! Hij heeft mij gered;

[PvS]

hoe we ervan verzekerd kunnen zijn dat we het ware geloof hebben, en dat Christus in ons woont.

Christus woont ook niet in ons. Die is na de hemelvaart niet meer op aarde.

Dit zou een kind kunnen zeggen...

Echter, door het geloof woont Christus in onze harten en door het geloof blijven wij in Hem.
Romeinen 8:10; En indien Christus in ulieden is...
En vs. 16; Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn.
Met de kanttekening hierbij: getuigt met onzen geest, Of, getuigt mede tot onzen geest. Dat is, de Heilige Geest beweegt niet alleen ons om God voor onzen Vader aan te roepen, maar getuigt ook inwendig tot onzen geest dat wij Gods kinderen zijn; of betuigt met onzen geest. Dat is, tezamen met onzen geest, die ons ook mede getuigt, door de aanmerking der kentekenen van het kindschap Gods, die onzen geest door Gods Geest in zichzelve bevindt; welke getuigenis, hoewel zij niet altijd even krachtig is in de gelovigen, zo openbaart zij nochtans zich menigmaal in hun meeste vernedering en benauwdheid.

[Willem]

@Willem ik vind dit een mooie posting en ga erover nadenken hoe dit te beantwoorden, niet om eigen gelijk maar om iets te laten zien dat het ware geloof geen "misschientje" is maar een zeker weten.

Mooi!, ben benieuwd. 1 kleine kanttekening, ik ontken niet - evenmin als de geciteerde A.W. Pink - het bestaan van de geloofszekerheid.

[refo]

hoe we ervan verzekerd kunnen zijn dat we het ware geloof hebben, en dat Christus in ons woont.

Christus woont ook niet in ons. Die is na de hemelvaart niet meer op aarde.

Dit zou een kind kunnen zeggen...

Echter, door het geloof woont Christus in onze harten en door het geloof blijven wij in Hem.
Romeinen 8:10; En indien Christus in ulieden is...
En vs. 16; Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn.
Met de kanttekening hierbij: getuigt met onzen geest, Of, getuigt mede tot onzen geest. Dat is, de Heilige Geest beweegt niet alleen ons om God voor onzen Vader aan te roepen, maar getuigt ook inwendig tot onzen geest dat wij Gods kinderen zijn; of betuigt met onzen geest. Dat is, tezamen met onzen geest, die ons ook mede getuigt, door de aanmerking der kentekenen van het kindschap Gods, die onzen geest door Gods Geest in zichzelve bevindt; welke getuigenis, hoewel zij niet altijd even krachtig is in de gelovigen, zo openbaart zij nochtans zich menigmaal in hun meeste vernedering en benauwdheid.

Geloof is ook kinderlijk. En je tekst gaat heel ergens anders over. De Geest zou niet hoeven getuigen met onze geest, als Christus in ons zou wonen. Lees de rest van het hoofdstuk maar: de zaligheid ligt BUITEN ons. Niet in ons.

Maar door te zeggen dat Christus is ons woont kunnen er bepaalde verwachtingen gewekt worden bij eenvoudige gelovigen, die niet waargemaakt kunnen worden. Het geloof is een nu-niet-zien. Maar zal straks een aanschouwen worden.
Door te zeggen dat dat nu al kan, zeg je eigenlijk dat de opstanding alrede geschied is.
En wat voor geloof zou het Avondmaal dan nog kunnen versterken? Hij woont immers in ons? Wat zou er dan verzekering nodig zijn.

[Afgewezen]

Tevens valt me op dat bijna iedereen hier op het forum zegt dat de zekerheid uit het geloof is. Maar dat is niet waar hoor, dat staat nergens in de Bijbel. De rechtvaardiging is uit het geloof. Daarom zegt Petrus in 2 Petr 1,10 "Daarom, broeders, benaarstigt u te meer, om uw roeping en verkiezing vast te maken; want dat doende zult gij nimmermeer struikelen". En Johannus schrijft behalve in de volgende tekst in 1. Joh. 5 vs 12 "Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet" in dezelfde brief ook hoe een christen dat kan weten. Hoe hij de geloofzekerheid kan verkrijgen. Dit staat in 1 Joh 2 vs 3 "En hieraan kennen wij, dat wij Hem gekend hebben, zo wij Zijn geboden bewaren" En daar hebben we het zelfonderzoek, de bijbelse kenmerken, de heiligmaking. De bekering.
Hier kan nog heel veel meer over gezegd worden, maar lees het zelf maar na. Wat ik hier zeg is ontleent uit "Een waar Geloof" van Arthur W. Pink, Deel IV, "De Zekerheid van het Geloof". Evenals het volgende citaat: ""Daarom behoort elke ernstige ziel biddend en nauwkeurig de kenmerken van zijn eigen ziel en leven te leggen langs de kenmerken die de Bijbel geeft van Gods kinderen, om vast te stellen of er daartussen echte overeenkomsten zijn."

En zo zie je maar weer hoe de uitersten elkaar raken... Dit wordt 'ter linkerzijde' namelijk ook steeds gezegd: je hoeft niet te ervaren hoe je bekeerd wordt, er is niet één 'punt' waarop het goed met je is, nee, nee, dat is allemaal maar mystiek, het gaat om de vruchten...
Fout!
Denk eens even aan de eerder door mij geciteerde teksten over de stokbewaarder en de kamerling. Waarom waren die zo verblijd? Omdat ze Jezus gevonden hadden!
Daar gaat het om: hebben we Jezus gevonden, is Hij ons verklaard in de ziel. Dát geloof brengt zijn eigen zekerheid mee!

[huisman]

@Willem ik vind dit een mooie posting en ga erover nadenken hoe dit te beantwoorden, niet om eigen gelijk maar om iets te laten zien dat het ware geloof geen "misschientje" is maar een zeker weten.

Mooi!, ben benieuwd. 1 kleine kanttekening, ik ontken niet - evenmin als de door geciteerde A.W. Pink - het bestaan van de geloofszekerheid.

Jij ontkent idd niet het bestaan van geloofszekerheid maar vind jij die zekerheid horen bij het wezen van het geloof of bij het welwezen van het geloof? Onze belijdenisgeschriften (Denk aan Zondag 1 en 7) belijden de zekerheid als onlosmakelijk
verbonden met het geloof. Ook de Schrift spreekt zo ,denk aan b.v. Romeinen 8. Ook als de Heilige Geest mensen wederbaart in het N.T. hoor je niet van onzekerheid denk aan de Moorman,Lydia,de Stokbewaarder,Levi,Zacheüs enz.
Dit zou ons toch aan het denken moeten zetten als geloof in 2010 niet meer is als hopen,speuren naar vruchten enz om zo tot zekerheid op te klimmen. De Heilige Geest als Vriend van de Bruidegom geeft kennis van en een innige verbintenis met Christus, en die kennis,liefde en verbintenis geeft zekerheid. Ik denk persoonlijk dat wij ook het Bijbelse zicht op vergeving van zonden en rechtvaardiging wat zijn kwijtgeraakt als je ziet met hoeveel zekerheid de Schrift over deze weldaden spreekt voor een ieder die door Gods Geest is levendgemaakt. Zie b.v. 1 Petrus 1: 3 en 4

3 ¶ Geloofd zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die naar Zijn grote barmhartigheid ons heeft wedergeboren, tot een levende hoop , door de opstanding van Jezus Christus uit de doden.
4 Tot een onverderfelijke, en onbevlekkelijke , en onverwelkelijke erfenis, die in de hemelen bewaard is voor u.

[Ander]

En zo zie je maar weer hoe de uitersten elkaar raken... Dit wordt 'ter linkerzijde' namelijk ook steeds gezegd: je hoeft niet te ervaren hoe je bekeerd wordt, er is niet één 'punt' waarop het goed met je is, nee, nee, dat is allemaal maar mystiek, het gaat om de vruchten...
Fout!
Denk eens even aan de eerder door mij geciteerde teksten over de stokbewaarder en de kamerling. Waarom waren die zo verblijd? Omdat ze Jezus gevonden hadden!
Daar gaat het om: hebben we Jezus gevonden, is Hij ons verklaard in de ziel. Dát geloof brengt zijn eigen zekerheid mee!

Interessant.
Daarmee kan 'ter linkerzijde' een bekering in de lucht gehouden worden waarbij men Jezus niet kent, het is immers al genoeg om een 'gelovig' leven te leiden en 'ter rechterzijde' kan de bekommering voor waar gehouden worden, er is immers een hongeren en een dorsten, terwijl er juist geen rusten mag zijn voor dat men Jezus gevonden heeft en Hij ons in de ziel verklaard is.

Toch geloof ik niet dat uitersten elkaar raken hier. De Bijbel schrijft wel over bekommerden, gekrookte rieten, hongerden en dorstenden, zij die verre zijn maar schrijft niet over gelovigen die een vruchtelijk leven hebben zonder de noodzaak van de kennis het eigendom van Christus te zijn. Zo kan de bekering 'ter linkerzijde' gemakkelijk mensenwerk zijn terwijl een bekering 'ter rechterzijde' met, ik zeg het nadrukkelijk, de noodzaak van de kennis van Christus als Zaligmaker niets anders dan Gods werk is, omdat de Schrift daar zo over spreekt.

[Willem]

Tevens valt me op dat bijna iedereen hier op het forum zegt dat de zekerheid uit het geloof is. Maar dat is niet waar hoor, dat staat nergens in de Bijbel. De rechtvaardiging is uit het geloof. Daarom zegt Petrus in 2 Petr 1,10 "Daarom, broeders, benaarstigt u te meer, om uw roeping en verkiezing vast te maken; want dat doende zult gij nimmermeer struikelen". En Johannus schrijft behalve in de volgende tekst in 1. Joh. 5 vs 12 "Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet" in dezelfde brief ook hoe een christen dat kan weten. Hoe hij de geloofzekerheid kan verkrijgen. Dit staat in 1 Joh 2 vs 3 "En hieraan kennen wij, dat wij Hem gekend hebben, zo wij Zijn geboden bewaren" En daar hebben we het zelfonderzoek, de bijbelse kenmerken, de heiligmaking. De bekering.
Hier kan nog heel veel meer over gezegd worden, maar lees het zelf maar na. Wat ik hier zeg is ontleent uit "Een waar Geloof" van Arthur W. Pink, Deel IV, "De Zekerheid van het Geloof". Evenals het volgende citaat: ""Daarom behoort elke ernstige ziel biddend en nauwkeurig de kenmerken van zijn eigen ziel en leven te leggen langs de kenmerken die de Bijbel geeft van Gods kinderen, om vast te stellen of er daartussen echte overeenkomsten zijn."

En zo zie je maar weer hoe de uitersten elkaar raken... Dit wordt 'ter linkerzijde' namelijk ook steeds gezegd: je hoeft niet te ervaren hoe je bekeerd wordt, er is niet één 'punt' waarop het goed met je is, nee, nee, dat is allemaal maar mystiek, het gaat om de vruchten...
Fout!
Denk eens even aan de eerder door mij geciteerde teksten over de stokbewaarder en de kamerling. Waarom waren die zo verblijd? Omdat ze Jezus gevonden hadden!
Daar gaat het om: hebben we Jezus gevonden, is Hij ons verklaard in de ziel. Dát geloof brengt zijn eigen zekerheid mee!

Je maakt je wederom schuldig aan het positoneren van een bepaald beeld en daar vervolgens tegen fulmineren. De rechtvaardiging is uit het geloof. Niet uit de vruchten. Maar uit de vruchten blijkt - en een ieder onderzoeke zichzelf - of de de - zaligmakende - kennis aan Christus in het hart is. Er is nl. ook nog een geloven in Christus wat niet zaligmakend is. Dit is volledig Bijbels. Het laaste deel van je zin "Dát geloof brengt zijn eigen zekerheid mee!". doet mij wel de wenkbrauwen fronsen. Voor het schuingedrukte deel zou ik graag de Bijbelse onderbouwing zien, want dat is m.i. een van de meest grote dwalingen van deze tijd!.

m.b.t. tot je teksten over de stokbewaarder en de kamerling doe je aan inlegkunde omdat wat hier besproken wordt gewoon niet beschreven staat in de Bijbel in de door jouw aangehaalde geschiedenissen. Je legt er nu jouw idee in van hoe het dan gegaan is en maakt dat het bewijs. Lijkt me geen goede basis, het is nl. een basis gebaseerd op menselijke ideeen.