Re: Ruth de Moabietische.
Geplaatst: 03 sep 2010, 20:30
MarthaMartha schreef:ja Willem, er zit ook meer achter.Willem schreef:Ja, t'wordt een cirkelredening. In de door jouw geciteerde preek staan geen dingen die het Woord niet zegt, ik kan het er tenminste niet uithalen nog heb ik reden aan te nemen dat de predikant dingen zegt die niet uit het Woord komen.MarthaMartha schreef:en nog een foutje? want dat is een dubbele post....
toetsen aan het Woord, dat is de meest juiste conclusie.
en dan dus ook geen dingen gaan zeggen die het woord niet zegt.
Jij interpreteert hier de preek, hebt er een bepaald beeld bij en ageert vervolgens tegen dat beeld. Je kan je dan afvragen of de preek niet klopt of dat de interpretatie onjuist is.
Dat roept overigens wel nog de vraag op waar die felheid vandaan komt om zo - dwingend - telkenmale te suggereren dat de preek iets zegt - nl. dat er leven buiten Christus en rustgeven buiten Christus zou zijn - wat er feitelijk gewoon niet staat. Iedereen op dit forum, ook degenen die niets verkeerds in de die preek zien - zullen volmondig aangeven dat de bekommerden gewezen moet worden op Christus als de enige Rustaanbrenger en geen rust gepreekt mag worden buiten Christus. Je bezwaar komt derhalve wat gezocht over. m.i. zit er meer achter.
Namelijk mijn eigen ervaring. In die tijd dat ik zocht naar vrede met God en zulke preken hoorde, was ik het zelf die dan naar huis ging en dacht: ik ben er nog niet, maar het komt wel goed, God zal zijn werk immers voleinden. En dan was de nood niet weg, maar het ergste, het onhoudbare ervan wel, ik zocht nog wel, maar niet op-leven-of-dood...
Het was in een door-de-weekse kerkdienst dat een ds. de preek besloot met: Een ieder dan die Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking.... En dat sloeg in als een bom, want Hem kende ik niet. Ik ben naar huis gegaan met grote nood en kon niet rusten eer ik rusten kon in Hem.
En laat ik nou denken dat ik vast niet de enige zal zijn, (dat weet ik, maar als jij vraagt om verifieerbare bronnen kan ik je alleen maar telefoonnummers geven van mensen in mijn omgeving, en of die daar nou op zitten te wachten....) Je zou een polletje kunnen openen op het forum, of er mensen zijn die dit herkennen....
En daarom zie ik het belang van die scherpe prediking: óf in Christus óf buiten Hem. En dat moet je wéten!
Verder kan ik niet gaan dat je mijn eigen ervaring vertellen, ik kan hooguit de oproep doen of mensen willen bevestigen als ze dit herkennen, maar dat zal jou ws ook niet overtuigen, dus heeft het niet veel zin.
Een reactie, dat je je persoonlijke ervaring erin meegeeft maakt het voor mij moeilijk om inhoudelijk te reageren zonder kwetsend opgevat te worden.
Allereerst heeft het uiteraard geen enkele zin om te stellen dat meerdere mensen die ervaring zullen hebben, hoe waar het ook is. Ook de vele bevestigende reacties op deze site dienen wat dat aangaat nergens toe. Bovendien zijn het cirkelredeneringen. Er zijn ook vele mensen die stellen dat de islam de waarheid is. Ook daar trekken we ons niets van aan. Het Woord, dat is criterium, basis, uitgangspunt en scherprechter tegelijk.
Maar dan, Je hoort een preek waarvan door meerderen toch wel duidelijk is aangetoond dat het beeld wat je ervan hebt iig niet in de preek wordt gezegd. Het is jouw opvatting. Toen je destijds dit soort preken hoorde, dus die dus dit beeld in je oproepen – zocht je vrede met God. Maar het was houdbare nood. Totdat op een doordeweekse dienst de bom insloeg, de nood onhoudbaar werd en je niet kon rusten alvorens je wist geborgen te zijn. Een weldaad, bewezen aan een onwaardige.
Maar je weet toch net zo goed als ik dat elk mens, van welke staat of statuur ook, haters zijn van God?. Dat er in de psalmen staat dat er niemand is die God zoekt. Dat elke preek die gehoord wordt, wordt misbruikt om iig geen gehoor te geven aan de oproep tot bekering. Todat God, als de Levenmaker, Zelf ingrijpt. En toen dat, uit vrije genade, bij jouw geschiedde verwijt jij vervolgens de predikanten die het Woord telkenmale getrouw hebben gebracht dat zij je niet eerder hebben bekeerd – of niet eerder hebben vertelt hoe dat moest - maar dat je destijds – als een godsdienstig mens – in het werkhuis zat?. En verwijt je ze, onder het mom van een verkeerde prediking, dat deze predikanten je er niet uit hebben gehaald? Dat kunnen dominees niet, ze kunnen geen doden levend maken. Dat het werkhuis de dood in de pot is zal elke dominee beamen. Maar een dominee is niet bij machte jouw – of wie dan ook – eruit te halen. God is het de levend maakt. Je verwart sowieso al de “vrome godsdienst” met de ware bekommerden, maar wat veel erger is dat je feitelijk stelt dat deze dominees hebben verzaakt jouw te vertellen dat je naar Christus moest anders had je jezelf al veel eerder kunnen bekeren en had je niet zolang hoeven tobben.
Ik bespeur, ook bij andere posters, een “weerzin” tegen het soevereine welbehagen van God. Tegen de Almachtige die gezegd heeft “Zo is het dan niet desgenen, die wil, noch desgenen, die loopt, maar des ontfermenden Gods”. Deze notie, dit besef van het gezaligd worden buiten de wil om en tegen het verstand in, ontbreekt. En dat is nu net het besef wat een Ruth wel had, wat een Paulus had in Damascus, dat er niets anders overblijft dan te wachten om gerechtvaardigd te worden door een geschonken Christus of voor eeuwig verloren te gaan, met in het hart de wetenschap “Uw doen is rein, u vonnis gans rechtvaardig”. En dat zijn de bekommerden die op Gods tijd in vrijheid gestelt zullen worden. Maranatha!.