Robbie schreef: ↑06 jul 2024, 18:06 Het wil er bij mij niet echt in dat de hoogte van het traktement de doorslag geeft. Wel de grootte van de gemeenten. Hoe vaak ik in een gebed heb horen vragen of de Heere nog arbeiders wil uitstoten in Zijn wijngaard, want er zijn zoveel grote gemeenten vacant (ja, serieus!!!)...

Verstuurd vanaf mijn SM-A202F met Tapatalk

MGG schreef: ↑06 jul 2024, 18:29 Smytegelt, Brakel, Voetius, Immens, Hellenbroek en vele andere zeer gewaardeerde dominees maakte 'carrière'. Vaak begonnen zij in een kleine gemeente en volgde daarna alleen grotere gemeentes. In die tijd was het niet gebruikelijk dat je een dominee beriep die in een grotere gemeente stond. Volgensmij was het Smytegelt van wie ik las dat hij een beroep aannam, omdat hij meer mensen onder zijn gehoor zou krijgen. Voor hem was dit een geestelijk argument. Hoe meer mensen hij kon bereiken hoe beter.

Reiziger schreef: ↑06 jul 2024, 18:57

MGG schreef: ↑06 jul 2024, 18:29 Smytegelt, Brakel, Voetius, Immens, Hellenbroek en vele andere zeer gewaardeerde dominees maakte 'carrière'. Vaak begonnen zij in een kleine gemeente en volgde daarna alleen grotere gemeentes. In die tijd was het niet gebruikelijk dat je een dominee beriep die in een grotere gemeente stond. Volgensmij was het Smytegelt van wie ik las dat hij een beroep aannam, omdat hij meer mensen onder zijn gehoor zou krijgen. Voor hem was dit een geestelijk argument. Hoe meer mensen hij kon bereiken hoe beter.

Dit zou nog kunnen opgaan wanneer kandidaten naar een kleine(re) gemeente gaan en dan 'doorgroeien'. Maar dat is vaak niet. Ze beginnen vaak al relatief groot, uitzonderingen daargelaten.

MGG schreef: ↑06 jul 2024, 18:29
Meestal kreeg een student in die tijd alleen beroepen uit kleine gemeente. Het was dus steeds zo groot mogelijk.

Job schreef: ↑06 jul 2024, 18:50

Robbie schreef: ↑06 jul 2024, 18:06 Het wil er bij mij niet echt in dat de hoogte van het traktement de doorslag geeft. Wel de grootte van de gemeenten. Hoe vaak ik in een gebed heb horen vragen of de Heere nog arbeiders wil uitstoten in Zijn wijngaard, want er zijn zoveel grote gemeenten vacant (ja, serieus!!!)...

Verstuurd vanaf mijn SM-A202F met Tapatalk

Robbie, dat klopt wel. Het lijkt soms of harten van dominees snel bewogen raken als ze een grote schare voor zich zien zitten. Nog meer wanneer daar veel kinderen en jongeren tussen zitten. Ik geloof dat die gevoelens oprecht zijn. Mogelijk mag je hierbij bescheiden vragen (maar hierin is dus wel echt voorzichtigheid nodig en zeker geen vooringenomenheid): is die bewogenheid vooral een emotie of een door God ingegeven mededogen? Of werkt God die emotie?

Als je deze gedachtegang doortrekt maakt vooral dit het ingewikkeld: veel grote gemeenten trekken almaar meer mensen en jonge gezinnen naarmate er predikanten staan, en gemeenten met veel jonge gezinnen trekken méér jonge gezinnen. En dan ontstaat er zomaar een zichzelf versterkend proces. Grote gemeenten worden dan almaar aantrekkelijker en kleine, leegvloeiende gemeenten minder aantrekkelijk. Ik hoop van harte dat het niet zo werkt.

Wat mij wel heeft beziggehouden is dat dominee A.T. Huijser bij de bevestiging van dominee C. Sonnevelt zei dat hij als consulent weleens achter beroepen van Poederoijen aanmailde of -belde ofzo om beroepen predikanten echt nog even te attenderen op het beroep. Mochten predikanten daar gevoelig voor zijn en mocht dat vaker gebeuren, dan moet daar vandaag nog mee gestopt worden. Want als een gemeente al niet zo in de belangstelling staat en dan ook nog eens een consulent heeft die in de luwte opereert, en geen of geen gezaghebbende oud-predikanten heeft die voor je lobbyen, waar blijf je dan? Ik moest er eerlijk gezegd onmiddellijk aan terugdenken toen ik in de laatste kerkbode van Sliedrecht last dat ds. Huijser student Michielse goed kent en op diverse vlakken met hem is opgetrokken in het verleden.

Ik wil liefst dat het allemaal zo niet werkt en hoop het met alles wat in me is dat dit allemaal niet meespeelt.

De Heere Jezus was ook bewogen wanneer Hij de schare zag, zijnde als schapen zonder herder. Echter, in het zaligen van zondaren zocht Hij altijd de eenling, de verstotene, het verschovene. Dat mag zich vergeten voelende gemeenten moed geven.

GGG038 schreef: ↑08 jul 2024, 13:26

Waarom moet daarmee gestopt worden?
Het is heel gebruikelijk dat een consulent naar de beroepen dominee (of kandidaat) belt; zijn handtekening staat tenslotte ook onder de brief.
Dit is echt niet alleen om zoals je schrijft 'om hem nog even op het beroep te attenderen'.

Job schreef: ↑08 jul 2024, 13:36

GGG038 schreef: ↑08 jul 2024, 13:26

Waarom moet daarmee gestopt worden?
Het is heel gebruikelijk dat een consulent naar de beroepen dominee (of kandidaat) belt; zijn handtekening staat tenslotte ook onder de brief.
Dit is echt niet alleen om zoals je schrijft 'om hem nog even op het beroep te attenderen'.

Er moet niets, maar als het bellen verder gaat dan vragen: "Hoe staat het met dat beroep?" begeef je je denk ik op glad ijs en komen er menselijke aspecten om de hoek kijken. Als het beroepingswerk geestelijk is, zoals wordt verondersteld, is zo'n mailtje, appje of belletje ook niet nodig.

Erskinees schreef: ↑08 jul 2024, 13:55 Een consulent is er voor het ondertekenen van een beroepsbrief. Niet voor informele gesprekjes.

GGG038 schreef: ↑08 jul 2024, 13:48

Job schreef: ↑08 jul 2024, 13:36

GGG038 schreef: ↑08 jul 2024, 13:26

Waarom moet daarmee gestopt worden?
Het is heel gebruikelijk dat een consulent naar de beroepen dominee (of kandidaat) belt; zijn handtekening staat tenslotte ook onder de brief.
Dit is echt niet alleen om zoals je schrijft 'om hem nog even op het beroep te attenderen'.

Er moet niets, maar als het bellen verder gaat dan vragen: "Hoe staat het met dat beroep?" begeef je je denk ik op glad ijs en komen er menselijke aspecten om de hoek kijken. Als het beroepingswerk geestelijk is, zoals wordt verondersteld, is zo'n mailtje, appje of belletje ook niet nodig.

Het gaat hier om de betrokkenheid vanuit de rol als consulent. Ik zie het gladde ijs niet.
Geloof je werkelijk dat ds. Sonnevelt zich na een telefoontje van ds. Huijser verplicht voelt om het beroep van Poederoijen aan te nemen en meer waarde hecht aan dat gesprek dan aan wat zijn Zender hem opdraagt?

Tiberius schreef: ↑08 jul 2024, 14:19

GGG038 schreef: ↑08 jul 2024, 13:48

Job schreef: ↑08 jul 2024, 13:36

GGG038 schreef: ↑08 jul 2024, 13:26

Waarom moet daarmee gestopt worden?
Het is heel gebruikelijk dat een consulent naar de beroepen dominee (of kandidaat) belt; zijn handtekening staat tenslotte ook onder de brief.
Dit is echt niet alleen om zoals je schrijft 'om hem nog even op het beroep te attenderen'.

Er moet niets, maar als het bellen verder gaat dan vragen: "Hoe staat het met dat beroep?" begeef je je denk ik op glad ijs en komen er menselijke aspecten om de hoek kijken. Als het beroepingswerk geestelijk is, zoals wordt verondersteld, is zo'n mailtje, appje of belletje ook niet nodig.

Het gaat hier om de betrokkenheid vanuit de rol als consulent. Ik zie het gladde ijs niet.
Geloof je werkelijk dat ds. Sonnevelt zich na een telefoontje van ds. Huijser verplicht voelt om het beroep van Poederoijen aan te nemen en meer waarde hecht aan dat gesprek dan aan wat zijn Zender hem opdraagt?

Het kan zijn dat hij het telefoontje als een vingerwijzing van zijn Zender ziet.

Tiberius schreef: ↑08 jul 2024, 14:19

GGG038 schreef: ↑08 jul 2024, 13:48

Job schreef: ↑08 jul 2024, 13:36

GGG038 schreef: ↑08 jul 2024, 13:26

Waarom moet daarmee gestopt worden?
Het is heel gebruikelijk dat een consulent naar de beroepen dominee (of kandidaat) belt; zijn handtekening staat tenslotte ook onder de brief.
Dit is echt niet alleen om zoals je schrijft 'om hem nog even op het beroep te attenderen'.

Er moet niets, maar als het bellen verder gaat dan vragen: "Hoe staat het met dat beroep?" begeef je je denk ik op glad ijs en komen er menselijke aspecten om de hoek kijken. Als het beroepingswerk geestelijk is, zoals wordt verondersteld, is zo'n mailtje, appje of belletje ook niet nodig.

Het gaat hier om de betrokkenheid vanuit de rol als consulent. Ik zie het gladde ijs niet.
Geloof je werkelijk dat ds. Sonnevelt zich na een telefoontje van ds. Huijser verplicht voelt om het beroep van Poederoijen aan te nemen en meer waarde hecht aan dat gesprek dan aan wat zijn Zender hem opdraagt?

Het kan zijn dat hij het telefoontje als een vingerwijzing van zijn Zender ziet.

Hendrien schreef: ↑08 jul 2024, 14:36 Ik vind het echt een probleem om al het beroepingswerk zo geestelijk te duiden. Het spijt me wel, maar ik geloof er niet in.

Terri schreef: ↑08 jul 2024, 14:25

Tiberius schreef: ↑08 jul 2024, 14:19

GGG038 schreef: ↑08 jul 2024, 13:48

Job schreef: ↑08 jul 2024, 13:36

Er moet niets, maar als het bellen verder gaat dan vragen: "Hoe staat het met dat beroep?" begeef je je denk ik op glad ijs en komen er menselijke aspecten om de hoek kijken. Als het beroepingswerk geestelijk is, zoals wordt verondersteld, is zo'n mailtje, appje of belletje ook niet nodig.

Het gaat hier om de betrokkenheid vanuit de rol als consulent. Ik zie het gladde ijs niet.
Geloof je werkelijk dat ds. Sonnevelt zich na een telefoontje van ds. Huijser verplicht voelt om het beroep van Poederoijen aan te nemen en meer waarde hecht aan dat gesprek dan aan wat zijn Zender hem opdraagt?

Het kan zijn dat hij het telefoontje als een vingerwijzing van zijn Zender ziet.

Je schrijft wat ik ook dacht.
Het is echt lastig denk ik om "niet op vogelgeschrei acht te geven" als je aan het wachten/zoeken bent op/naar antwoord.
Wat is van de Heere en wat is van mezelf.