refo schreef:

-DIA- schreef: Jeugdsentiment! Een mini-uitvoering van de Simca 1000
Toen ik mijn eerste auto wilde kopen, ben ik nog bij
de Simca-dealer geweest voor zo'n Simca 1000! Een merk
dat, na de verkoop door moederconcern Chrysler aan Peugeot,
in 1978, TALBOT ging heten, en later helemaal opging in
PEUGEOT... De laatste TALBOT mocht die naam niet meer
dragen, en werd de PEUGEOT 309... Wie kent ze trouwens
nog? Je ziet ze soms nog wel life, maar SIMCA'S en TALBOTS
zie je vrijwel nooit meer...

-DIA-

Allemaal weggeroest, schat ik.

Als je even in France rondtoert zie je er nog wel meer. Hier in NL zullen
ze voor het grootste deel denk ik idd wel weggeroest zijn...
Jammer eigenlijk...

-DIA-

Ik heb ook nog in een Talbot gereden. Het is altijd mijn 'lievelingsauto' geweest.

Over het algemeen zie je wel dat grote gezinnen kwamen door meerdere vrouwen. En verder, ik denk dat een groot gezin geen eis is. Aan de andere kant, kinderen zijn wel een zegen!

JolandaOudshoorn schreef:

Over het algemeen zie je wel dat grote gezinnen kwamen door meerdere vrouwen. En verder, ik denk dat een groot gezin geen eis is. Aan de andere kant, kinderen zijn wel een zegen!

Er staat inderdaad: Weest vruchtbaar en vermenigvuldigt u. Maar er staat niet bij dat je dat alleen moet vervullen.

Ik ben vandaag niet meer in de gelegenheid geweest de discussie te volgen maar zie dat jullie allemaal goed je best hebben gedaan

Ik ben het ermee eens dat het voedseltekort op dit moment vooral te wijten is aan slecht rentmeesterschap. In sommige landen is bijvoorbeeld een bloeiende handel in wapens of drugs, terwijl velen dood gaan van de honger. Vreselijk!
Maar, terugkomend op het artikel wat ik plaatste, uiteindelijk kán het natuurlijk zomaar een keer gebeuren dat er meer mensen zijn dan de aarde kan voeden! En dan?

Goed rentmeesterschap = ingrijpen voor het te laat is !

(Overigens ben ik, net als o.a. Marnix, van mening dat het gebod om te vermenigvuldigen vooral bedoeld was voor de eerste mensen op aarde)

Luther schreef:

JolandaOudshoorn schreef:

Over het algemeen zie je wel dat grote gezinnen kwamen door meerdere vrouwen. En verder, ik denk dat een groot gezin geen eis is. Aan de andere kant, kinderen zijn wel een zegen!

Er staat inderdaad: Weest vruchtbaar en vermenigvuldigt u. Maar er staat niet bij dat je dat alleen moet vervullen.

Misschien is dit de juiste, nuchtere, benadering m.bt. gezinsvorming, met die extra notie over het met verstand wonen met......

Overigens wil ik in het algemeen vragen enige voorzichtigheid te betrachten jegens hen wien de de kinderzegen is onthouden, danwel jegens de alleenstaanden.
Ik vraag begrip voor het diepe verdriet wat dit gemis in een mensenleven kan zijn.

jvdg schreef:

Luther schreef:

JolandaOudshoorn schreef:

Over het algemeen zie je wel dat grote gezinnen kwamen door meerdere vrouwen. En verder, ik denk dat een groot gezin geen eis is. Aan de andere kant, kinderen zijn wel een zegen!

Er staat inderdaad: Weest vruchtbaar en vermenigvuldigt u. Maar er staat niet bij dat je dat alleen moet vervullen.

Misschien is dit de juiste, nuchtere, benadering m.bt. gezinsvorming, met die extra notie over het met verstand wonen met......

Overigens wil ik in het algemeen vragen enige voorzichtigheid te betrachten jegens hen wien de de kinderzegen is onthouden, danwel jegens de alleenstaanden.
Ik vraag begrip voor het diepe verdriet wat dit gemis in een mensenleven kan zijn.

Ik sluit me daar van harte bij aan.

jvdg schreef:Overigens wil ik in het algemeen vragen enige voorzichtigheid te betrachten jegens hen wien de de kinderzegen is onthouden, danwel jegens de alleenstaanden.
Ik vraag begrip voor het diepe verdriet wat dit gemis in een mensenleven kan zijn.

Ja, zeker!
Tegelijkertijd zou ik ook daarin tot enige nuchterheid willen oproepen. Er zijn ook echtparen (ik ken ze) die erg moe worden van het feit dat ze - omdat ze geen kinderen kunnen krijgen - betiteld worden als mensen die een "zwaar kruis" hebben en "een groot gemis ervaren". Zo beleven niet alle kinderloze echtparen dat.

Luther schreef:

jvdg schreef:Overigens wil ik in het algemeen vragen enige voorzichtigheid te betrachten jegens hen wien de de kinderzegen is onthouden, danwel jegens de alleenstaanden.
Ik vraag begrip voor het diepe verdriet wat dit gemis in een mensenleven kan zijn.

Ja, zeker!
Tegelijkertijd zou ik ook daarin tot enige nuchterheid willen oproepen. Er zijn ook echtparen (ik ken ze) die erg moe worden van het feit dat ze - omdat ze geen kinderen kunnen krijgen - betiteld worden als mensen die een "zwaar kruis" hebben en "een groot gemis ervaren". Zo beleven niet alle kinderloze echtparen dat.

Dat oproepen tot nuchterheid is makkelijk als je er zelf niet in zit.

Mister schreef:

Luther schreef:

jvdg schreef:Overigens wil ik in het algemeen vragen enige voorzichtigheid te betrachten jegens hen wien de de kinderzegen is onthouden, danwel jegens de alleenstaanden.
Ik vraag begrip voor het diepe verdriet wat dit gemis in een mensenleven kan zijn.

Ja, zeker!
Tegelijkertijd zou ik ook daarin tot enige nuchterheid willen oproepen. Er zijn ook echtparen (ik ken ze) die erg moe worden van het feit dat ze - omdat ze geen kinderen kunnen krijgen - betiteld worden als mensen die een "zwaar kruis" hebben en "een groot gemis ervaren". Zo beleven niet alle kinderloze echtparen dat.

Dat oproepen tot nuchterheid is makkelijk als je er zelf niet in zit.

Daar heb je gelijk in. Daarom citeerde ik ook een zin van een kinderloze vader met wie ik juist deze week hierover een gesprek had. Hij ervaart het wel als iets dat hij mist, maar ziet ook de andere kanten. Hij zei me letterlijk: Wij hebben ook niet de zorgen rond kinderen. En: Wij mogen zien dat we andere taken hebben, o.a. binnen de kerkelijke gemeente.
Ik wil er niet over oordelen, maar wel wil ik erop wijzen dat bepaalde gevoelens nooit bij iedereen in dezelfde mate leven.

Ander voorbeeld: Vaak wordt er in de kerk gebeden voor mensen die alleen thuiskomen na de kerkdienst. Dat is goed. Tegelijkertijd zijn er ook allenstaanden die zich daarmee helemaal niet zielig vinden en het helemaal niet erg vinden om weer alleen thuis te komen.

Luther schreef:

Mister schreef:

Luther schreef:

jvdg schreef:Overigens wil ik in het algemeen vragen enige voorzichtigheid te betrachten jegens hen wien de de kinderzegen is onthouden, danwel jegens de alleenstaanden.
Ik vraag begrip voor het diepe verdriet wat dit gemis in een mensenleven kan zijn.

Ja, zeker!
Tegelijkertijd zou ik ook daarin tot enige nuchterheid willen oproepen. Er zijn ook echtparen (ik ken ze) die erg moe worden van het feit dat ze - omdat ze geen kinderen kunnen krijgen - betiteld worden als mensen die een "zwaar kruis" hebben en "een groot gemis ervaren". Zo beleven niet alle kinderloze echtparen dat.

Dat oproepen tot nuchterheid is makkelijk als je er zelf niet in zit.

Daar heb je gelijk in. Daarom citeerde ik ook een zin van een kinderloze vader met wie ik juist deze week hierover een gesprek had. Hij ervaart het wel als iets dat hij mist, maar ziet ook de andere kanten. Hij zei me letterlijk: Wij hebben ook niet de zorgen rond kinderen. En: Wij mogen zien dat we andere taken hebben, o.a. binnen de kerkelijke gemeente.
Ik wil er niet over oordelen, maar wel wil ik erop wijzen dat bepaalde gevoelens nooit bij iedereen in dezelfde mate leven.

Ander voorbeeld: Vaak wordt er in de kerk gebeden voor mensen die alleen thuiskomen na de kerkdienst. Dat is goed. Tegelijkertijd zijn er ook allenstaanden die zich daarmee helemaal niet zielig vinden en het helemaal niet erg vinden om weer alleen thuis te komen.

En er wordt nooit gebeden voor gezinnen waar (maar) 1 kind is en waar de kinderwens nog zo aanwezig kan zijn.

sorry dat quoten lukt niet goed, paar keer geprobeerd.

zusterelly schreef:sorry dat quoten lukt niet goed, paar keer geprobeerd.

Zuster Elly, dat is niet waar. Onze predikant bidt er regelmatig voor!

Luther schreef:

zusterelly schreef:sorry dat quoten lukt niet goed, paar keer geprobeerd.

Zuster Elly, dat is niet waar. Onze predikant bidt er regelmatig voor!

Gelukkig! Ik kom zelden in een andere gemeente, dus ik had het ook niet zo generaliserend moeten opschrijven....
Ik ben echt blij dat het bij jullie dus anders is/gaat.

Het gaat niet over het zielig zijn als we de kinderzegen niet hebben ontvangen of dat door het alleenstaan die kinderwens niet wordt vervuld.
Ik vroeg alleen om "ingetogenheid" jegens de missenden als over dit onderwerp wordt gesproken.

Ik wil ook verwijzen naar een eerdere uitspraak op dit forum:
Het is een zegen als we kinderen mogen ontvangen, maar geen vloek als we die kinderen niet mogen ontvangen.
Troostvol, maar het neemt de pijn niet weg.

Het is mss. kort door de bocht, maar als jullie wel kinderen hebben mogen ontvangen (hoewel mss. gehandicapt of anderszins ongezond), het beoordelen van hen die geheel verstoken blijven van die zegen, is niet recht mogelijk.

Daarbij speelt ook nog mee dat algemeen wordt gesteld (bijbels) dat het krijgen van kinderen een kroon op het huwelijk is.