KERST EN CADEAUTJES

[memento]

Daar is niets ergs aan. Hij was tenslotte toch allereerst door de baas voor zijn personeel bedoeld. Dus het is helemaal geen schande om dit extraatje te houden.

In de vroege kerk achtte men het (in sommige gemeenten) als zonde om iets voor jezelf te houden wat je niet direct nodig had. Dat is in de tijd van het NT al begonnen, als je leest dat verkocht werd wat niet nodig was, en dat ze alle dingen gemeen hadden...

Als je beseft dat er ELKE DAG rond de 1.500 kinderen overlijden alleen al in Afrika, door honger of dorst. Om nog maar te zwijgen over de rest van de bevolking (volwassenen, bejaarden), ja de rest van de wereld. En om alle slachtoffers van AIDS en andere ziekten maar niet mee te tellen. Of het leed dichter bij huis, de gezinnen die moeilijk rond kunnen komen, de dak-en-thuislozen, de verslaafden, etc...

En wij vinden het gewoon om ondanks al dit leed onder Gods schepselen, de dingen die we krijgen (uit Gods vaderlijke hand) zélf houden...?

Draaf je niet een beetje door, Memento?

Ik stel alleen de vraag waarom we het gewoon vinden dat alles wat we krijgen van onszelf is. Alsof dat vanzelfsprekend zou zijn. Beseffen we nog wel dat het een onverdiende gave van God is? En als we kijken naar het wereldleed, voelen wij ons dan nog verantwoordelijk om dit te bestrijden, naar de mate dat God ons daartoe de (financiële) middelen geeft? We geven dan slechts terug wat we ontvangen hebben...

Die twee rokken heeft, dele hem mede, die geen heeft; en die spijze heeft, doe desgelijks. (Luk 3:11). Of hebben die teksten geen zeggingskracht meer voor vandaag de dag?

--------
PS> Ik pleit echt niet voor een soort communisme, of radicaal alles weggeven. Wel protesteer ik tegen de houding dat het vanzelfsprekend is dat wat we krijgen voor ons is. Alsof we het niet van God ontvangen hebben, en alsof het daarom niet de grootste zegen is om hetgeen we over hebben weer terug aan Hem te geven...
PS2> Die 1500 kinderen per dag die alleen in Afrika al overlijden aan honger/dorst, zijn niet fictief. Elke dag de inhoud van een grote kerk met dode kinderen. Elke dag. Doet dat ons niets? Of staat dat te ver van ons bed?

[Tiberius]

Ok.
Nee, ik kreeg een beetje het idee, dat in dit topic de gedachte ging heersen dat je je het erg moet vinden om je eigen kerstpakket te openen.
Het is bedoeld als aardigheidje aan het einde van het jaar van de werkgever voor je werknemers. Ik zou het persoonlijk een beetje dubbel vinden als de mensen voor wie je met toch wel enige poging tot inlevingsvermogen een pakketje samenstelt, ze dat linea recta bij de voedselbank dumpen. Vergeet ook niet, dat het slechts om een bedragje van rond de 50 euro gaat.

[caprice]

Daar is niets ergs aan. Hij was tenslotte toch allereerst door de baas voor zijn personeel bedoeld. Dus het is helemaal geen schande om dit extraatje te houden.

In de vroege kerk achtte men het (in sommige gemeenten) als zonde om iets voor jezelf te houden wat je niet direct nodig had. Dat is in de tijd van het NT al begonnen, als je leest dat verkocht werd wat niet nodig was, en dat ze alle dingen gemeen hadden...

Als je beseft dat er ELKE DAG rond de 1.500 kinderen overlijden alleen al in Afrika, door honger of dorst. Om nog maar te zwijgen over de rest van de bevolking (volwassenen, bejaarden), ja de rest van de wereld. En om alle slachtoffers van AIDS en andere ziekten maar niet mee te tellen. Of het leed dichter bij huis, de gezinnen die moeilijk rond kunnen komen, de dak-en-thuislozen, de verslaafden, etc...

En wij vinden het gewoon om ondanks al dit leed onder Gods schepselen, de dingen die we krijgen (uit Gods vaderlijke hand) zélf houden...?

Draaf je niet een beetje door, Memento?

Ik stel alleen de vraag waarom we het gewoon vinden dat alles wat we krijgen van onszelf is. Alsof dat vanzelfsprekend zou zijn. Beseffen we nog wel dat het een onverdiende gave van God is?

Nee, dat is zeker niet gewoon. Daarom benoemde ik het ook als 'extraatje' van de baas. Besef ook dat er mensen zijn die het wel nodig hebben, en zo in de kerstvakantie ook wat extra's hebben.

Dat neemt inderdaad niet weg dat er zoveel jonge kinderen sterven van de honger. En dat is erg. Maar in Nederland waren die er niet volgens mij (hoop ik tenminste), dus om een pakket (wat ik overigens niet krijg) weg te geven, los ik in elk geval het probleem van die kinderen niet op.

Ik heb 136 euro, een maaltijd van de baas en een rollade gehad. Wat moet ik daarmee doen dan?

[JolandaOudshoorn]

Daar is niets ergs aan. Hij was tenslotte toch allereerst door de baas voor zijn personeel bedoeld. Dus het is helemaal geen schande om dit extraatje te houden.

In de vroege kerk achtte men het (in sommige gemeenten) als zonde om iets voor jezelf te houden wat je niet direct nodig had. Dat is in de tijd van het NT al begonnen, als je leest dat verkocht werd wat niet nodig was, en dat ze alle dingen gemeen hadden...

Als je beseft dat er ELKE DAG rond de 1.500 kinderen overlijden alleen al in Afrika, door honger of dorst. Om nog maar te zwijgen over de rest van de bevolking (volwassenen, bejaarden), ja de rest van de wereld. En om alle slachtoffers van AIDS en andere ziekten maar niet mee te tellen. Of het leed dichter bij huis, de gezinnen die moeilijk rond kunnen komen, de dak-en-thuislozen, de verslaafden, etc...

En wij vinden het gewoon om ondanks al dit leed onder Gods schepselen, de dingen die we krijgen (uit Gods vaderlijke hand) zélf houden...?

Ik denk dat je het vanuit een ander oogpunt moet benaderen. Wij hebben niets. God is eigenaar van alles, wij zijn beheerders. Als je zo gaat kijken naar de dingen die je zijn toevertrouwd, dan zul je ook op een andere manier met de spullen omgaan. Dan wil je alles in dienst van Hem stellen. Dan is het niet meer langer jouw huis, maar een huis van God, een auto van God, het geld van God. Wij zijn slechts rentmeesters, beheerders van dit alles. Dan is het ook niet meer moeilijk om tevreden te zijn en des te gemakkelijker om dankbaar te zijn. Dan is het ook niet moeilijk om wat weg te geven.

[Herman]

Ik heb 136 euro, een maaltijd van de baas en een rollade gehad. Wat moet ik daarmee doen dan?

Daar ben je zelf geheel vrij in om te kiezen wat je ermee doet.

[memento]

Nee, dat is zeker niet gewoon. Daarom benoemde ik het ook als 'extraatje' van de baas. Besef ook dat er mensen zijn die het wel nodig hebben, en zo in de kerstvakantie ook wat extra's hebben.

Dat neemt inderdaad niet weg dat er zoveel jonge kinderen sterven van de honger. En dat is erg. Maar in Nederland waren die er niet volgens mij (hoop ik tenminste), dus om een pakket (wat ik overigens niet krijg) weg te geven, los ik in elk geval het probleem van die kinderen niet op.

Ik heb 136 euro, een maaltijd van de baas en een rollade gehad. Wat moet ik daarmee doen dan?

Wat je ermee doet, is voor je eigen geweten. Zolang je het maar niet als "gewoon" ziet, maar in alles wat je hebt Gods vaderlijke hand ziet (dus hoger kijken dan de hand van de baas die het geeft, en je eigen inspanningen om het te verdienen). Want God had je even goed in een gezin kunnen laten geboren worden in Afrika, uit een met AIDS-besmette moeder, waar de kerst met honger en dorst door had moeten brengen...

Je vraagt wat je dus met je kerstpakket/geld moet doen? Ik zou zeggen: Dat is tussen jou en de Heere. Als je jong bent, misschien wel trouwplannen hebt, moet je nuchter zijn, en daar voor sparen (alhoewel het dan natuurlijk ook niet verkeerd is om een symbolisch gedeelte van je inkomsten weg te geven). Genoemde tekst over die 2 stel kleren gaat ook over mensen die over hebben.

En wáár je dan aan kan geven? Er zijn genoeg stichtingen die in arme landen dingen doen als eten en drinken weggeven. Van A (Amnesty International) tot Z (Woord en Daad). En in eigen land heb je de Stichting Voedselbanken, en de stichtingen die aan verslaafden en dak/thuislozen hulp verlenen, als Leger des Heils, de Hoop, etc

Ik denk dat je het vanuit een ander oogpunt moet benaderen. Wij hebben niets. God is eigenaar van alles, wij zijn beheerders. Als je zo gaat kijken naar de dingen die je zijn toevertrouwd, dan zul je ook op een andere manier met de spullen omgaan. Dan wil je alles in dienst van Hem stellen. Dan is het niet meer langer jouw huis, maar een huis van God, een auto van God, het geld van God. Wij zijn slechts rentmeesters, beheerders van dit alles. Dan is het ook niet meer moeilijk om tevreden te zijn en des te gemakkelijker om dankbaar te zijn. Dan is het ook niet moeilijk om wat weg te geven.

De oudvaders noemden dat "rentmeesterschap". En ik denk dat dát inderdaad de goede houding is. De houding die ook leefde bij de eerste christengemeenten uit het NT, waarvan staat dat "niemand zij dat iets het zijne was".

Een essentieel onderdeel van het christendom, maar niet geliefd...

[freek]

Ok.
Nee, ik kreeg een beetje het idee, dat in dit topic de gedachte ging heersen dat je je het erg moet vinden om je eigen kerstpakket te openen.
Het is bedoeld als aardigheidje aan het einde van het jaar van de werkgever voor je werknemers. Ik zou het persoonlijk een beetje dubbel vinden als de mensen voor wie je met toch wel enige poging tot inlevingsvermogen een pakketje samenstelt, ze dat linea recta bij de voedselbank dumpen. Vergeet ook niet, dat het slechts om een bedragje van rond de 50 euro gaat.

Dit ben ik met je eens. Bedrijven doen hun uiterste best om een pakket samen te stellen waarin hun waardering voor de werknemer tot uiting komt. Soms krijgen werknemers zelfs een heel persoonlijk pakket. Het zou inderdaad niet fatsoenlijk zijn om dat regelrecht bij de voedselbank te deponeren. Memento heeft uiteraard helemaal gelijk, maar dat probleem los je niet op door dan maar je kerstpakket af te staan. Het is in dit opzicht veel belangrijker om je hele levensstijl aan te passen. Dat biedt veel meer effect.

[caprice]

Nee, dat is zeker niet gewoon. Daarom benoemde ik het ook als 'extraatje' van de baas. Besef ook dat er mensen zijn die het wel nodig hebben, en zo in de kerstvakantie ook wat extra's hebben.

Dat neemt inderdaad niet weg dat er zoveel jonge kinderen sterven van de honger. En dat is erg. Maar in Nederland waren die er niet volgens mij (hoop ik tenminste), dus om een pakket (wat ik overigens niet krijg) weg te geven, los ik in elk geval het probleem van die kinderen niet op.

Ik heb 136 euro, een maaltijd van de baas en een rollade gehad. Wat moet ik daarmee doen dan?

Wat je ermee doet, is voor je eigen geweten. Zolang je het maar niet als "gewoon" ziet, maar in alles wat je hebt Gods vaderlijke hand ziet (dus hoger kijken dan de hand van de baas die het geeft, en je eigen inspanningen om het te verdienen). Want God had je even goed in een gezin kunnen laten geboren worden in Afrika, uit een met AIDS-besmette moeder, waar de kerst met honger en dorst door had moeten brengen...

Je vraagt wat je dus met je kerstpakket/geld moet doen? Ik zou zeggen: Dat is tussen jou en de Heere. Als je jong bent, misschien wel trouwplannen hebt, moet je nuchter zijn, en daar voor sparen (alhoewel het dan natuurlijk ook niet verkeerd is om een symbolisch gedeelte van je inkomsten weg te geven). Genoemde tekst over die 2 stel kleren gaat ook over mensen die over hebben.

En wáár je dan aan kan geven? Er zijn genoeg stichtingen die in arme landen dingen doen als eten en drinken weggeven. Van A (Amnesty International) tot Z (Woord en Daad). En in eigen land heb je de Stichting Voedselbanken, en de stichtingen die aan verslaafden en dak/thuislozen hulp verlenen, als Leger des Heils, de Hoop, etc

Je hebt gelijk. Ik weet de goede doelen wel te vinden, maar nu leef ik inderdaad in een tijd dat we elke cent hard nodig hebben, want wonen is in Nederland niet zo gemakkelijk en goedkoop, als je daar nu mee beginnen moet. Ik geef graag weg, want het is allemaal maar gekregen goed, en niet van mij.

[JolandaOudshoorn]

Nee, dat is zeker niet gewoon. Daarom benoemde ik het ook als 'extraatje' van de baas. Besef ook dat er mensen zijn die het wel nodig hebben, en zo in de kerstvakantie ook wat extra's hebben.

Dat neemt inderdaad niet weg dat er zoveel jonge kinderen sterven van de honger. En dat is erg. Maar in Nederland waren die er niet volgens mij (hoop ik tenminste), dus om een pakket (wat ik overigens niet krijg) weg te geven, los ik in elk geval het probleem van die kinderen niet op.

Ik heb 136 euro, een maaltijd van de baas en een rollade gehad. Wat moet ik daarmee doen dan?

Wat je ermee doet, is voor je eigen geweten. Zolang je het maar niet als "gewoon" ziet, maar in alles wat je hebt Gods vaderlijke hand ziet (dus hoger kijken dan de hand van de baas die het geeft, en je eigen inspanningen om het te verdienen). Want God had je even goed in een gezin kunnen laten geboren worden in Afrika, uit een met AIDS-besmette moeder, waar de kerst met honger en dorst door had moeten brengen...

Je vraagt wat je dus met je kerstpakket/geld moet doen? Ik zou zeggen: Dat is tussen jou en de Heere. Als je jong bent, misschien wel trouwplannen hebt, moet je nuchter zijn, en daar voor sparen (alhoewel het dan natuurlijk ook niet verkeerd is om een symbolisch gedeelte van je inkomsten weg te geven). Genoemde tekst over die 2 stel kleren gaat ook over mensen die over hebben.

En wáár je dan aan kan geven? Er zijn genoeg stichtingen die in arme landen dingen doen als eten en drinken weggeven. Van A (Amnesty International) tot Z (Woord en Daad). En in eigen land heb je de Stichting Voedselbanken, en de stichtingen die aan verslaafden en dak/thuislozen hulp verlenen, als Leger des Heils, de Hoop, etc

Je hebt gelijk. Ik weet de goede doelen wel te vinden, maar nu leef ik inderdaad in een tijd dat we elke cent hard nodig hebben, want wonen is in Nederland niet zo gemakkelijk en goedkoop, als je daar nu mee beginnen moet. Ik geef graag weg, want het is allemaal maar gekregen goed, en niet van mij.

Heel concreet is de eerste opdracht van ons rentmeesterschap: zorg voor je eigen gezin! Dus het is niet erg als je "tijdelijk" niet zoveel kan weggeven!

[BoCo]

Link naar materialisme is snel gelegd. De een geeft z'n kerstpakket weg en de ander geeft het hele jaar door aan een goed doel. Voor elkaar doen we het toch niet goed en weten we altijd wel wat bij de ander aan te wijzen. Als je een leuk kerstpakket hebt ontvangen kan je het met een gerust hart zelf houden. Maar bij alles geldt: het is beter te geven dan te ontvangen.

[Lapressa]

Tot 12 jaar kregen we van de school en van de kerk een boek. Na onze 12 kregen we er 1 van onze ouders. Afgelopen jaar hebben we sinterklaas gevierd bij mijn familie. Daarom hadden we met kerst nu als nog een cadeautje voor mijn schoonmoeder en andersom ook. Dat heb je als je familie hebt die niet geloven tot kerken in reformatorische kerken. Dan moet je wel is schipperen en ga ik niet over een kado met kerst moeilijk doen. Voor mij leid het niet af van de werkelijke kerstgedachte.

Kerstpakket heb ik gehouden. Het was een mooi pakket en ik zie het als extraatje voor een jaar lang je inzetten voor je werk.