Tiberius schreef: Laat ik het dan anders zeggen: kom jij wel eens zuigelingen in de genade tegen?

Maar Klavier toont juist aan dat het niets heeft te maken met zuigeling-zijn.

wim schreef:

Tiberius schreef: Laat ik het dan anders zeggen: kom jij wel eens zuigelingen in de genade tegen?

Maar Klavier toont juist aan dat het niets heeft te maken met zuigeling-zijn.

Maar Erasmiaan toont juist aan dat Klavier hier wel heel kort door de bocht gaat.

Erasmiaan schreef:

freek schreef: Nee, bij ons in de kerk zijn geen uberhaupt geen gelovige mensen meer.
Verder denk ik dat de meeste christenen zuigelingen zijn en zullen blijven. Want als je groeit in de genade en de kennis van de Heere Jezus wordt dat verdacht gemaakt. Pas nog meegemaakt, dus ik weet waar ik het over heb.

Het heeft geen enkel nut dit in den brede te trekken. Want nu stel je dit normatief voor dé gereformeerde gezindte.

Nee hoor, dit geldt gelukkig niet voor de hele gereformeerde gezindte. Anders zou ik me er niet van harte thuis voelen. Maar het geldt wel voor een deel van de Gereformeerde gezindte waar ik veel mee te maken heb.

Tiberius schreef:

wim schreef:

Tiberius schreef: Laat ik het dan anders zeggen: kom jij wel eens zuigelingen in de genade tegen?

Maar Klavier toont juist aan dat het niets heeft te maken met zuigeling-zijn.

Maar Erasmiaan toont juist aan dat Klavier hier wel heel kort door de bocht gaat.

Vooralsnog hecht ik meer waarde aan een bijbelse onderbouwing, als je het niet erg vindt.

Jongere schreef:

Erasmiaan schreef:Maar ook: aan de vruchten kent men de boom.

Dat klopt. Maar toch ben ik van mening dat je deze tekst als persoonlijke toetssteen moet hanteren. Niet om op anderen toe te passen, in dat verband past het ons mensen veel beter om de lijn van de DL te volgen. Stenen gooien c.q. oordelen kan ook juist zo makkelijk op geestelijk gebied.

Nee hoor, dit staat er tot twee keer:

Aan hun vruchten zult gij hen kennen. en Zo zult gij dan dezelve aan hun vruchten kennen. Dan wordt er dus niet gesproken over een toetssteen voor jezelf. 't Is nogal niet belangrijk naar wie men luistert als het gaat om deze zaken en wie op aarde geestelijke autoriteit heeft.

freek schreef:

Erasmiaan schreef:

freek schreef: Nee, bij ons in de kerk zijn geen uberhaupt geen gelovige mensen meer.
Verder denk ik dat de meeste christenen zuigelingen zijn en zullen blijven. Want als je groeit in de genade en de kennis van de Heere Jezus wordt dat verdacht gemaakt. Pas nog meegemaakt, dus ik weet waar ik het over heb.

Het heeft geen enkel nut dit in den brede te trekken. Want nu stel je dit normatief voor dé gereformeerde gezindte.

Nee hoor, dit geldt gelukkig niet voor de hele gereformeerde gezindte. Anders zou ik me er niet van harte thuis voelen. Maar het geldt wel voor een deel van de Gereformeerde gezindte waar ik veel mee te maken heb.

Dus wat heeft het aantoonbaar hier mee te maken?

Tiberius schreef:Misschien heb je wel gelijk.
Tegenwoordig zijn er geen nieuwgeboren kinderen in de genade meer, maar is men direct volwassen. Grote stappen, gauw thuis.

Toch vreemd dat je wedergeboorte en volwassen zijn hier aan elkaar gaat koppelen. Na geboorte volgt groei en wordt je langzamerhand volwassen. Zo is het met de wedergeboorte ook. Na wedergeboorte komt groei. Er komt niet eerst groei en dan wedergeboorte. En dus kan er besef van wedergeboorte zijn voordat je bent uitgegroeid tot volwassene.

Zuigelingen in de genade? Dat zijn mensen die net tot geloof zijn gekomen en Hem als Heer hebben erkend, nog niet veel kennis hebben maar al wel veel blijdschap. Toch? De Bijbel staat vol voorbeelden van zuigelingen in de genade, Paulus haalt dat nog nadrukkelijk aan ook in Korinthe waar hij aan de uitverkoren gemeente schrijft dat ze nog niet aan vast voedsel toezijn maar nog op de melk zijn aangewezen.

Tiberius schreef:Laat ik het dan anders zeggen: kom jij wel eens zuigelingen in de genade tegen?

Tib, het punt is dat werkelijke zuigelingen vaak niet als zuigelingen gezien worden.
In onze kringen wordt men als een echte zuigeling gezien als men God kwijt is, ook al kent men niets van de openbaring van Christus.
Echte zuigelingen komen m.i. niet naar buiten zolang ze niets van Christus kennen.
Daar ligt het verschil.

Ik denk dat er, ook in deze tijd, vele zuigelingen zijn die worstelen met vele vragen waarop ze in de huidige uitleg en prediking van de standen theologie in veel gemeenten, geen voedsel krijgen die hun ziel zo nodig heeft.
En zo blijft men zuigelingen met alles wat ze van God hebben ontvangen , maar wat niet van de kansel af geleerd wordt , en zo blijft er geklaagd worden over zo weinig doorbraak in het geestelijke leven.

Tiberius schreef:

wim schreef:

Tiberius schreef: Laat ik het dan anders zeggen: kom jij wel eens zuigelingen in de genade tegen?

Maar Klavier toont juist aan dat het niets heeft te maken met zuigeling-zijn.

Maar Erasmiaan toont juist aan dat Klavier hier wel heel kort door de bocht gaat.

Maar waar halen jullie de gedachte vandaan dat 'zuigelingen in het geloof' niet geloven dat Christus voor hen persoonlijk gestorven is? Zuigeling zijn wil volgens mij zeggen dat je het niet op elk moment voor jezelf kan geloven, en daarom moet in de prediking duidelijk gemaakt worden dat het óók voor jou is! Zuigelingen laten zich nog teveel misleiden door allerlei menselijk geredeneer en gepraat, zodat ze gaan twijfelen of Gods genade eigenlijk wel voor hen bedoeld is.

Wedergeboorte heeft niks met geestelijke groei of wasdom te maken.
Het groeien kan pas na de wedergeboorte. je kan cum laude afstuderen als dominee, maar niet wedergeboren zijn.

En dat KAN NIET ongemerkt gaan.
De Heilige Geest verlicht je verstand en bewaakt je hart, en getuigd in je hart dat de Schrift de waarheid is. en Jezus de Zoon van God.
dat is Gods werk in ons. Kunnen we zelf niet.
Toen ik wedergeboren was, merkte ik het zeker wel, alsof er schellen van mijn geestelijke ogen afvielen. en werd vervult met een liefde voor God en haat voor zonde.
Een onmenselijke vreugde en zekerheid dat ik Gods kind was.

Geen traditie of naam christen. En het mooi was dat ik in die tijd alleen de kinderBijbel had gelezen, en later de echte las, waar ik las over wedergeboorte en alles wat ik toen doormaakte terug las. Dus geen projectie van eigen wensen, maar Gods realiteit.
en het was het werk van God in mij door de Geest. wedergeboorte.
zie 2 cor 5: 17

Al het andere is surrogaat. zonder wedergeboorte is een mens ook niet gered. (rom 8: 9 )

Erasmiaan schreef:

Jongere schreef:

Erasmiaan schreef:Maar ook: aan de vruchten kent men de boom.

Dat klopt. Maar toch ben ik van mening dat je deze tekst als persoonlijke toetssteen moet hanteren. Niet om op anderen toe te passen, in dat verband past het ons mensen veel beter om de lijn van de DL te volgen. Stenen gooien c.q. oordelen kan ook juist zo makkelijk op geestelijk gebied.

Nee hoor, dit staat er tot twee keer:

Aan hun vruchten zult gij hen kennen. en Zo zult gij dan dezelve aan hun vruchten kennen. Dan wordt er dus niet gesproken over een toetssteen voor jezelf. 't Is nogal niet belangrijk naar wie men luistert als het gaat om deze zaken en wie op aarde geestelijke autoriteit heeft.

Maar deze tekst is toch niet in strijd met het citaat uit de DL? Juist de mensen die wij als juichende christenen bestempelen en het zomaar pakken, zijn vaak de mensen die het geloof met hun mond belijden en hun leven er naar inrichten: zich in handel en wandel christen betonen. En toch maken we hen vaak op een pijnlijke manier duidelijk dat ze het nog maar eens goed na moeten kijken bij zichzelf.

Wilhelm schreef:

Tiberius schreef:Laat ik het dan anders zeggen: kom jij wel eens zuigelingen in de genade tegen?

Tib, het punt is dat werkelijke zuigelingen vaak niet als zuigelingen gezien worden.
In onze kringen wordt men als een echte zuigeling gezien als men God kwijt is, ook al kent men niets van de openbaring van Christus.
Echte zuigelingen komen m.i. niet naar buiten zolang ze niets van Christus kennen.
Daar ligt het verschil.

Ik denk dat er, ook in deze tijd, vele zuigelingen zijn die worstelen met vele vragen waarop ze in de huidige uitleg en prediking van de standen theologie in veel gemeenten, geen voedsel krijgen die hun ziel zo nodig heeft.

Met dat voedsel bedoel je zeker de roep van de preekstoel: "Je moet Christus aannemen!" Dat noem ik stenen voor brood. Weet je wat Christus zegt? Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden.

Erasmiaan schreef:

Klavier schreef:Joh.6:69 En wij hebben geloofd en bekend, dat Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods.
De kanttekenaren verwijzen naar Matt.16:16 waar staat:
En Simon Petrus, antwoordende, zeide: Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods.
En Jezus, antwoordende, zeide tot hem: Zalig zijt gij, Simon, Bar-jona! want vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is.
En Ik zeg u ook, dat gij zijt Petrus, en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten der hel zullen dezelve niet overweldigen.

Zalig een ieder die deze belijdenis in het hart draagt!
En let op: Het staat al in Joh 6, ver voor pasen en pinksteren, dus geen uitvlucht mogelijk naar de heilsgeschiedenis vertalen naar de heilstoepassing. Die gaat hier niet op.
De allerkleinste gelovige, zelfs Petrus die later bang was voor een spooksel, zijn Meester verloochende, zijn Zaligmaker verliet, ook dié ongelovige Petrus wist in wie hij geloofde, ook al was hij nog zo'n zuigeling in de genade!

Zo kan het in de heilstoepassing ook gaan dat men alles in Christus ziet liggen. Dat er wel eens wat gezien wordt van die gezegende persoon. Want God is geen God van uiterste duisternis. Maar dan moet er toch ook nog afgestorven worden aan alles waar ze hun hoop op hadden gesteld: het gaat door de dood naar het leven! En van dat leven zijn de discipelen een voorbeeld dat God in Zijn ondoorgrondelijke wijsheid als een blauwdruk zo in de Bijbel heeft opgenomen.

Erasmiaan, lees ook de Viervoudige staat eens, ik ben er net in bezig.
Juist nog gelezen hoe er na de verklaring van de bijlslagen der wet , de inplanting , de wedergeboorte gewerkt wordt door de verkondiging van het Evangelie.
Dan gaat Boston verklaren wat voor weldaden daaraan zijn verbonden.
Met die inplanting wijst hij juist op de kennis van Christus die dan toegepast wordt.
Niet meer en ook niet minder, wel zal er een toename zijn van die kennis.

Boston : "Christus grijpt de zondaar, en de zondaar, zijnde gevat van Christus, grijpt Hem; en zo worden zij een.(Filip 3 :12)"

freek schreef:

Erasmiaan schreef:

Jongere schreef:Dat klopt. Maar toch ben ik van mening dat je deze tekst als persoonlijke toetssteen moet hanteren. Niet om op anderen toe te passen, in dat verband past het ons mensen veel beter om de lijn van de DL te volgen. Stenen gooien c.q. oordelen kan ook juist zo makkelijk op geestelijk gebied.

Nee hoor, dit staat er tot twee keer:

Aan hun vruchten zult gij hen kennen. en Zo zult gij dan dezelve aan hun vruchten kennen. Dan wordt er dus niet gesproken over een toetssteen voor jezelf. 't Is nogal niet belangrijk naar wie men luistert als het gaat om deze zaken en wie op aarde geestelijke autoriteit heeft.

Maar deze tekst is toch niet in strijd met het citaat uit de DL? Juist de mensen die wij als juichende christenen bestempelen en het zomaar pakken, zijn vaak de mensen die het geloof met hun mond belijden en hun leven er naar inrichten: zich in handel en wandel christen betonen. En toch maken we hen vaak op een pijnlijke manier duidelijk dat ze het nog maar eens goed na moeten kijken bij zichzelf.

Een gave van de Geest is wedergeboorte.

Wilhelm schreef:

Erasmiaan schreef:

Klavier schreef:Joh.6:69 En wij hebben geloofd en bekend, dat Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods.
De kanttekenaren verwijzen naar Matt.16:16 waar staat:
En Simon Petrus, antwoordende, zeide: Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods.
En Jezus, antwoordende, zeide tot hem: Zalig zijt gij, Simon, Bar-jona! want vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is.
En Ik zeg u ook, dat gij zijt Petrus, en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten der hel zullen dezelve niet overweldigen.

Zalig een ieder die deze belijdenis in het hart draagt!
En let op: Het staat al in Joh 6, ver voor pasen en pinksteren, dus geen uitvlucht mogelijk naar de heilsgeschiedenis vertalen naar de heilstoepassing. Die gaat hier niet op.
De allerkleinste gelovige, zelfs Petrus die later bang was voor een spooksel, zijn Meester verloochende, zijn Zaligmaker verliet, ook dié ongelovige Petrus wist in wie hij geloofde, ook al was hij nog zo'n zuigeling in de genade!

Zo kan het in de heilstoepassing ook gaan dat men alles in Christus ziet liggen. Dat er wel eens wat gezien wordt van die gezegende persoon. Want God is geen God van uiterste duisternis. Maar dan moet er toch ook nog afgestorven worden aan alles waar ze hun hoop op hadden gesteld: het gaat door de dood naar het leven! En van dat leven zijn de discipelen een voorbeeld dat God in Zijn ondoorgrondelijke wijsheid als een blauwdruk zo in de Bijbel heeft opgenomen.

Erasmiaan, lees ook de Viervoudige staat eens, ik ben er net in bezig.
Juist nog gelezen hoe er na de verklaring van de bijlslagen der wet , de inplanting , de wedergeboorte gewerkt wordt door de verkondiging van het Evangelie.
Dan gaat Boston verklaren wat voor weldaden daaraan zijn verbonden.
Met die inplanting wijst hij juist op de kennis van Christus die dan toegepast wordt.
Niet meer en ook niet minder, wel zal er een toename zijn van die kennis.

Boston : "Christus grijpt de zondaar, en de zondaar, zijnde gevat van Christus, grijpt Hem; en zo worden zij een.(Filip 3 :12)"

Ik ben er ook in bezig. Maar ik vrees dat jij dit wel precies zo opvat als Boston het op heeft geschreven maar dat de bijlslagen niet precies zo beleeft hoeven worden.